Hairstyles for women in the 1950s w

Hairstyles for women in the 1950s were diverse, of varying hair lengths, although women older than 20 generally preferred short to medium-length hair. Women generally emulated the hair styles and hair colors of popular film personalities and fashion magazines; top models played a pivotal role in propagating the styles.[2] Alexandre of Paris had developed the beehive and artichoke styles seen on Grace Kelly, Jackie Kennedy, the Duchess of Windsor, Elizabeth Taylor, and Tippi Hedren.[15] Generally, a shorter bouffant style was favored by female movie stars, paving the way for the long hair trend of the 1960s. Very short cropped hairstyles were fashionable in the early '50s. By mid-decade, hats were worn less frequently, especially as fuller hairstyles like the short, curly “elfin cut" or the "Italian cut" or "poodle cut” and later the bouffant and the beehive became fashionable (sometimes nicknamed B-52s for their similarity to the bulbous noses of the B-52 Stratofortress bomber).[16] Stars such as Marilyn Monroe, Connie Francis, Elizabeth Taylor and Audrey Hepburn usually wore their hair short with high volume. In the poodle hairstyle, the hair is permed into tight curls, similar to the poodle’s curly hair (curling the hair involves time and effort). This style was popularized by Hollywood actresses like Peggy Garner, Ann Garner, Ann Sothern and Faye Emerson. In the post-war prosperous 50s, in particular, the bouffant hair style was the most dramatic and considered an ideal style in which aerosol hairspray facilitated keeping large quantities of “backcombed or teased and frozen hair” in place. This necessitated a regimen of daily hair care to keep the bouffant in place; curlers were worn to bed and frequent visits were made to the hair stylist's salon. Mouseketeer Annette Funicello dramatically presented this hair style in the movie “Beach Party”.[17]

Short, tight curls with a poodle cut known as "short bangs" were very popular, favored by women such as first lady Mamie Eisenhower.[2][12] Henna was a popular hair dye in the 1950s in the US; in the popular TV comedy series I Love Lucy, Lucille Ball (according to her husband’s statement) “used henna rinse to dye her brown hair red.”[2] The poodle cut was also made popular by Audrey Hepburn. In the 1953 film Roman Holiday, Audrey Hepburn's character had short hair known as a “gamine-style” pixie cut, which accentuated her long neck, and which was copied by many women.[18] In the film Sabrina, her character appears initially in long plain hair while attending culinary school, but returns to her Paris home with a chic, short, face-framing "Paris hairstyle", which again was copied by many women. When the rage among women was for the “blond bombshell” hair style, Hepburn stuck to her dark brown hair color and refused to dye her hair for any film.[2]
Mamie Eisenhower, wearing a short fringe "bangs", 1954

Jacqueline Kennedy wore a short hair style for her wedding in 1953, while later she sported a “bouffant”; together with the larger beehive and shorter bubble cut, this became one of the most popular women's hairstyles of the 1950s.[2] Grace Kelly favored a mid-length bob style, also influential. There were exceptions, however, and some women, such as Bettie Page, favored long, straight dark locks and a fringe; such women were known as "Beat girls".[12] In the mid-1950s, a high ponytail became popular with teenage girls, often tied with a scarf.[2][18] The ponytail was seen on the first Barbie dolls, in 1959; a few years later Barbies with beehives appeared.[2] The “artichoke cut”, which was invented by Jacques Dessange, was specially designed for Brigitte Bardot.[11] Compact coiffures were popular in the 50s as less importance was given to hairstyling, although a new look was stylized by Christian Dior’s fashion revolution after the war.[11]
Products
Audrey Hepburn, pixie cut, 1954

In the 1950s, lotion shampoos with conditioning ingredients became popular precursors of the shampoo/conditioner rinse pairing of two decades later. The Clairol ad campaign, "Does she ... or doesn't she?" boosted hair color product sales not just for their company, but across the hair dye industry.[19]

The bouffant style relied on the liberal use of hairspray to hold hair in place for a week.[20] Hairspray lacquers of this era were of a different chemical formula than used today, and were more difficult to remove from the hair than today's products.[21] But even less extreme styles, such as parting hair on the left and the right before pulling the bangs to one side, required holding the style in place with hairspray.[22] One ingredient in 1950s hair spray was vinyl chloride monomer; used as an alternative to chlorofluorocarbons (CFCs), it was subsequently found to be both toxic and flammable.[23]

Hair gels, such as Dippity-do, came in a variety of forms such as spray or jelly, and were referred to as "setting gels".[20] African American hair products promised natural-looking hair to black women, with natural in this context defined as straight, soft, and smooth; these products, such as Lustra-silk, were advertised to not be heavy, greasy or damaging like pressing oils and chemical relaxers of the past.[24]

Only a small amount of Brylcreem was needed to make a man's hair shiny and stay in place; Brylcreem's tag line was "Brylcreem, a little dab'll do ya."[25] It was also used by those who suffered from dandruff.[26] While the conk was still popular through the end of the decade, Isaac Hayes switched to going bald.[13] Hair growth products for men were first introduced in the 1950s, in Japan.[27]
Influence
Henry Winkler as "The Fonz"

The 1950s had a profound influence on fashion and continues to be a strong influence in contemporary fashion. Some of the world's most famous fashion icons today such as Christina Aguilera, Katy Perry, and David Beckham regularly wear their hair or indulge in a style of fashion clearly heavily influenced by that of the 1950s. Aguilera is influenced by Marilyn Monroe,[28] Beckham by Steve McQueen and James Dean.[29][30]

The pompadour style became popular among Italian Americans and the image became an integral part of the Italian male stereotype in the 1970s in films such as Grease and television series such as Happy Days. The Fonz, played by Henry Winkler, with his greased pompadour, white t-shirt and leather jacket, has been cited as the "epitome of the 50s bad-boy cool".[31] In modern Japanese popular culture, the pompadour is a stereotypical hairstyle often worn by gang members, thugs, members of the yakuza and its junior counterpart bōsōzoku, and other similar groups such as the yankii (high-school hoodlums).[32] In Japan the style is known as the "Regent" hairstyle, and is often caricatured in various forms of entertainment media such as anime, manga, television, and music videos.[citation needed]

Numerous Hollywood films of the 1950s and indeed later films set in the 1950s showcase common hairstyles during this period. The Back to the Future films and others that have been set in the 1950s have produced stereotypes of the fashion and hairstyling at the time.[citation needed]

Dorothy Dandridge, 1958

See also

Fifties jukebox.png1950s portal
BathingSuit1920s.jpgFashion portal

Hairstyles in the 1980s
1950s fashion

References

Peterson, Amy T.; Kellogg, Ann T. (2008). The Greenwood Encyclopedia of Clothing Through American History 1900 to the Present. ABC-CLIO. p. 53. ISBN 978-0-313-33395-8. Retrieved 18 September 2012.
Sherrow, Victoria (2006). Encyclopedia of Hair: A Cultural History. Greenwood Publishing Group. p. 192,194, 206–208. ISBN 978-0-313-33145-9. Retrieved 17 September 2012.
Augustyn, Heather; Marley, Cedella (27 September 2010). Ska: An Oral History. McFarland. p. 164. ISBN 978-0-7864-6040-3. Retrieved 18 September 2012.
Clark, Terry N. (2004). The City As an Entertainment Machine. Emerald Group Publishing. p. 163. ISBN 978-0-7623-1060-9. Retrieved 18 September 2012.
Kubernik, Harvey (30 December 2006). Hollywood Shack Job: Rock Music in Film and on Your Screen. UNM Press. p. 273. ISBN 978-0-8263-3542-5. Retrieved 18 September 2012.
Calhoun, Craig; Sennett, Richard (2007). Practicing Cultures. New York: Routledge. p. 205.
How to square flattop hair. Life Magazine. November 12, 1956. p. 149.
Browne, Ray B.; Browne, Pat (2001). The Guide to United States Popular Culture. The University of Wisconsin Press. p. 357.
Behnke, Alison Marie (2011). The Little Black Dress and Zoot Suits: Depression and Wartime Fashions from the Depression to the 1950s. Twenty-First Century Books. p. 35.
Osceola, Holatte-Sutv Turwv (2011). Nokosee & Stormy. Palmetto Bug Books. p. 27.
Steele, Valerie (15 November 2010). The Berg Companion to Fashion. Berg. p. 389. ISBN 978-1-84788-563-0. Retrieved 17 September 2012.
Craats, Rennay (1 August 2001). History of The 1950s. Weigl Publishers Inc. pp. 36–37. ISBN 978-1-930954-24-3. Retrieved 17 September 2012.
Byrd, Ayana; Tharps, Lori (12 January 2002). Hair Story: Untangling the Roots of Black Hair in America. Macmillan. pp. 88–. ISBN 978-0-312-28322-3. Retrieved 19 September 2012.
Phua, Edward (1999). Sunny days of an urchin. Federal Publications. p. 29. ISBN 978-981-01-2440-3. Retrieved 19 September 2012.
Moral, Tony Lee (28 September 2005). Hitchcock And the Making of Marnie. Scarecrow Press. pp. 71–. ISBN 978-0-8108-5684-4. Retrieved 19 September 2012.
Patrick, Bethanne Kelly, and John Thompson, Henry Petroski (2009). An Uncommon History of Common Things. National Geographic. p. 206. ISBN 978-1-4262-0420-3.
Brunell, Miriam Forman- (2001). Girlhood in America: An Encyclopedia, Volume 1. ABC-CLIO. p. 355. ISBN 9781576072066. Retrieved 18 September 2012.
Rooney, Anne (1 May 2009). The 1950s and 1960s. Infobase Publishing. p. 56. ISBN 978-1-60413-385-1. Retrieved 17 September 2012.
Hill, Daniel Delis (1 February 2002). ADVERTISING TO THE AMERICAN WOMAN. Ohio State Universit

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทรงผมสำหรับผู้หญิงในช่วงทศวรรษ 1950 ได้หลากหลาย ของแตกต่างกันผมยาว แม้ว่าผู้หญิงมากกว่า 20 โดยทั่วไปต้องสั้นกับผมยาวปานกลาง ผู้หญิงโดยทั่วไปจำลองลักษณะผมและสีผมของฟิล์มนิยมบุคลิกและนิตยสารแฟชั่น รุ่นท็อปเล่น pivotal role ในการเผยแพร่แบบ[2] ภัณฑ์อเล็กซานเดอร์ปารีสได้พัฒนารูปแบบโรงแรมและอาร์ทิโชกเห็นเกรซเคลลี Jackie เคนเนดี ดัชเชสแห่งวินด์เซอร์ เอลิซาเบธเทย์เลอร์ และ Tippi Hedren[15] โดยทั่วไป แบบ bouffant สั้นชื่นชอบ โดยดาวภาพยนตร์หญิง ปูทางสำหรับผมยาวแนวโน้มของปี 1960 ทรงผมครอบตัดสั้น ๆ แฟชั่นในช่วงผสมได้ โดยกลางทศวรรษ หมวกถูกสวมใส่น้อยบ่อย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นทรงผมที่ฟูลเลอร์เช่นสั้น หยัก "เกี่ยวกับเทพยดาตัด" หรือ "อิตาลีตัด" หรือ "พุดเดิ้ลตัด" และภายหลังการ bouffant และโรงแรมกลายเป็นแฟชั่น (บางครั้งชื่อเล่น B 52s สำหรับความที่คล้ายกับ noses bulbous ของเครื่องบินทิ้งระเบิด B 52 Stratofortress)[16] ดาวเช่นมาริลีนมอนโร Connie Francis เอลิซาเบธเทย์เลอร์ และออเดรย์เฮปเบิร์นสวมผมของพวกเขาสั้นกับสูงมักจะ ในผมพุดเดิ้ล ผมเป็น permed เป็นหยิกแน่น คล้ายกับผมหยิกของพุดเดิ้ล (ดัดผมผมเกี่ยวข้องกับเวลาและความพยายาม) ลักษณะนี้ถูก popularized โดยนักแสดงฮอลลีวู้ดเช่นการ์ เนอร์ Peggy, Ann การ์เนอร์ Ann Sothern และเฟย์อีเมอร์สัน ในหลังสงครามเจริญผสม โดยเฉพาะ bouffant สวยแตกต่างอย่างมาก และถือว่าเป็นสไตล์ที่เหมาะสำหรับในขวดใด hairspray อำนวยรักษาจำนวนมาก "backcombed หรือ teased และผมแช่แข็ง" ที่ นี้ necessitated เป็นระบบการปกครองดูแลผมทุกวันให้การ bouffant ที่ curlers ถูกสวมใส่นอน และเยี่ยมชมบ่อยขึ้นของช่างทำผมร้านเสริมสวย Mouseketeer นางแอนเน็ตดิกสัน Funicello นำเสนอลักษณะนี้ผมอย่างมากในภาพยนตร์ "ปาร์ตี้ชายหาด"[17]หยิกสั้น แน่นกับพุดเดิ้ลที่ตัดชื่อดังเป็น "สั้นเรียบ" นิยมมาก ปลอดผู้หญิงเช่นผู้หญิง Mamie Eisenhower[2][12] henna ถูกย้อมผมนิยมในช่วงทศวรรษ 1950 ในสหรัฐอเมริกา ในซีรีส์ตลกทีวียอดนิยม รักลูซี่ ลูกบอลอย่างไร Lucille (ตามคำสั่งของสามี) "เคยล้าง henna สีย้อมผมสีน้ำตาลแดง"[2] ตัดพุดเดิ้ลยังทำยอดนิยม โดยออเดรย์เฮปเบิร์น ในปีค.ศ. 1953 ฟิล์มโรมันฮอลิเดย์ ออเดรย์เฮปเบิร์นอักขระมีผมสั้นเรียกว่า pixie "gamine แบบ" ตัด ที่ตาร์ของเธอคอยาว และที่ถูกคัดลอก โดยผู้หญิงหลายคน[18] ในฟิล์มซาบ อักขระของเธอเริ่มปรากฏในผมยาวธรรมดาขณะเข้าร่วมโรงเรียนทำอาหาร ได้กลับไปปารีสเธอบ้านเก๋ สั้น ใบหน้าทำการถ่ายโอน "ปารีสทรงผม" ซึ่งอีกครั้ง ถูกคัดลอก โดยผู้หญิง เมื่อความโกรธผู้หญิงสไตล์ผม "บลอนด์ bombshell" เฮปเบิร์นติดสีผมสีน้ำตาลเข้มของเธอ และปฏิเสธที่จะย้อมผมของเธอสำหรับฟิล์ม[2]Mamie Eisenhower ใส่สั้น ๆ เพิ่มเติม "เรียบ" 1954แจ็กเกอลีนเคนเนดี้สวมแบบผมสั้นสำหรับงานแต่งงานของเธอในปีค.ศ. 1953 ในขณะที่ในภายหลังเธอ sported ความ "bouffant" ร่วมกับโรงแรมขนาดใหญ่และสั้นกว่าฟองตัด นี้เป็นหนึ่งในทรงผมของสตรีนิยมของทศวรรษ 1950[2] เกรซเคลลีปลอดลักษณะบ๊อบยาวกลาง ยังมีอิทธิพล มีข้อยกเว้น อย่างไรก็ตาม และปลอดผู้หญิงบาง เช่นเบต ยาว ล็อคตรงเข้มและเพิ่มเติม หญิงดังกล่าวถูกเรียกว่า "ชนะหญิง"[12] ในกลางมินิ ponytail สูงเป็นนิยมของวัยรุ่นหญิง มักจะผูกกับผ้าพันคอ[2][18] ponytail ได้เห็นในตุ๊กตาบาร์บี้ครั้งแรก ใน 1959 กี่ปีปรากฏ Barbies ภายหลังกับ beehives[2] "อาร์ทิโชกตัด" ซึ่งถูกคิดค้น โดย Jacques Dessange ถูกออกแบบมาสำหรับ Brigitte Bardot[11] coiffures กระชับได้รับความนิยมในการผสมที่ให้ความสำคัญน้อยกว่ายอดเยี่ยม แม้ว่ารูปลักษณ์ใหม่สุกใส โดยคริสเตียนดิออร์แฟชั่นปฏิวัติหลังสงคราม[11]ผลิตภัณฑ์ออเดรย์เฮปเบิร์น pixie ตัด 1954ในช่วงทศวรรษ 1950 แชมพูโลชั่น ด้วยการปรับส่วนผสมกลายเป็น precursors ยอดนิยมของการจับคู่ล้างแชมพูของสองทศวรรษต่อมา แคมเปญโฆษณา Clairol "ไม่...เธอ หรือไม่เธอ" เพิ่มขึ้นขายผลิตภัณฑ์สีผมไม่เพียงแต่ สำหรับบริษัทของพวกเขา แต่ ในอุตสาหกรรมสีย้อมผม[19]แบบ bouffant อาศัยใน hairspray เพื่อเก็บผมในสัปดาห์การใช้เสรี[20] hairspray lacquers ของยุคนี้ได้ของสูตรสารเคมีต่าง ๆ มากกว่าที่ใช้ในปัจจุบัน และยากต่อการเอาออกจากผมกว่าวันนี้ผลิตภัณฑ์[21] ลักษณะแต่ได้น้อยมาก เช่นแยกผมด้านซ้ายและด้านขวาก่อนดึงข้างใดข้างหนึ่ง ต้องถือแบบที่มี hairspray[22] หนึ่งส่วนผสมในสเปรย์ฉีดผมมินิมีไวนิลคลอไรด์น้ำยา ใช้เป็นทางเลือก chlorofluorocarbons พลังน้ำ (ผ่าน), ต่อมาพบพิษ และไวไฟ[23]ผมเจ เช่น Dippity-โด มาในหลากหลายรูปแบบเช่นสเปรย์หรือเจลลี่ และถูกเรียกว่า "ตั้งค่าเจ"[20] ผลิตภัณฑ์ชาวอเมริกันแอฟริกันผมสัญญาผมมองธรรมชาติกับผู้หญิงที่สีดำ มีธรรมชาติในบริบทนี้กำหนดตรง นุ่ม และ เรียบ ผลิตภัณฑ์เหล่านี้ เช่น Lustra-ผ้าไหม ถูกโฆษณาไม่ถูกหนัก เลี่ยน หรือความเสียหายเช่นการกดน้ำมันและสารเคมี relaxers ในอดีต[24]ต้องการเพียงเล็กน้อยของ Brylcreem ทำให้ผมเป็นคนเงา และอยู่ในสถานที่ มีคำโปรยของ Brylcreem "Brylcreem เล็กน้อยเล็กน้อยจะทำยา"[25] มันถูกใช้ โดยผู้ที่รับความเดือดร้อนจากรังแค[26] ขณะ conk ยังคงนิยมจนถึงสิ้นทศวรรษ อิสเฮยส์สลับไปจะหัวล้าน[13] ผลิตภัณฑ์เติบโตผมคนแรกถูกนำในช่วงทศวรรษ 1950 ญี่ปุ่น[27]อิทธิพลHenry Winkler เป็น "Fonz"ช่วงทศวรรษ 1950 มีอิทธิพลอย่างลึกซึ้งในแฟชั่น และยังสามารถมีอิทธิพลในสมัย บางไอคอนของโลกแห่งแฟชั่นวันนี้เช่นคริสตินา เคทีเพอร์รี และเบค แฮม David ประจำสวมใส่ผมของพวกเขา หรือในลักษณะของแฟชั่นที่ชัดเจนอย่างมากได้รับอิทธิพลจากที่ในช่วงทศวรรษ 1950 สตินาได้รับอิทธิพลจากมาริลีนมอนโร เบคแฮม [28] โดยควีน Steve James Dean[29][30]แบบ pompadour กลายเป็นที่นิยมในหมู่ชาวอเมริกันอิตาลี และภาพกลาย เป็นส่วนหนึ่งของการเหมารวมผู้ชายอิตาลีในทศวรรษ 1970 ในภาพยนตร์เช่นไขมันและโทรทัศน์ชุดเช่นวันชื่นคืนสุข Fonz เล่น โดย Henry Winkler, greased pompadour เขา เสื้อยืดสีขาว และแจ็ค เก็ตหนัง ได้รับการอ้างถึงเป็นการ "แห่งการผสมเย็นเด็กเลว"[31] ในสมัยวัฒนธรรมป๊อปญี่ปุ่น pompadour เป็นทรงผม stereotypical มักจะสวมใส่ โดยสมาชิกของยากูซ่าและ bōsōzoku ของจูเนียร์กัน นักเลง ปืน และอื่น ๆ คล้ายคลึงกันกลุ่มดังกล่าวเป็น yankii (โรงเรียนมัธยม hoodlums)[32] ในญี่ปุ่น แบบเรียกว่า "รีเจ้นท์" ผม และมักจะ caricatured ในรูปแบบต่าง ๆ ของสื่อบันเทิง เช่นการ์ตูน การ์ตูน ทีวี วิดีโอเพลง[ต้องการอ้างอิง]ภาพยนตร์ฮอลลีวู้ดของมินิและภาพยนตร์ในภายหลังแน่นอนมากมายได้ในช่วงทศวรรษ 1950 แสดงทรงผมทั่วไปในช่วงเวลานี้ กลับสู่อนาคตภาพยนตร์และอื่น ๆ ที่ตั้งในช่วงทศวรรษ 1950 ได้ผลิตมักของแฟชั่นและยอดเยี่ยมในเวลา[ต้องการอ้างอิง] โดโรธีแดนดริดจ์ 1958ดู Fifties เว็บไซต์ jukebox.png1950s เว็บไซต์ BathingSuit1920s.jpgFashion ทรงผมในทศวรรษ 1980 ช่วงทศวรรษ 1950 แฟชั่นการอ้างอิงPeterson มีต. บี., ต.แอน (2008) สารานุกรม Greenwood เสื้อผ้าผ่านประวัติศาสตร์อเมริกัน 1900 ปัจจุบัน ABC-โรงงาน พี 53 ISBN 978-0-313-33395-8 ดึงข้อมูล 18 2555 กันยายนSherrow วิคตอเรีย (2006) สารานุกรมของผม: ประวัติวัฒนธรรมการ กลุ่มประกาศ Greenwood p. 192,194, 206-208 ISBN 978-0-313-33145-9 ดึงข้อมูล 17 2555 กันยายนAugustyn เฮ Marley, Cedella (27 2010 กันยายน) Ska: ปาก McFarland p. 164 ISBN 978-0-7864-6040-3 ดึงข้อมูล 18 2555 กันยายนคลาร์ก เทอร์รี่ N. (2004) เมืองเป็นเครื่องบันเทิงเป็น ประกาศ กลุ่มมรกต p. 163 ISBN 978-0-7623-1060-9 ดึงข้อมูล 18 2555 กันยายนKubernik ฮาร์วี่ (30 2549 ธันวาคม) งานฮอลลีวูดชฟรอนท์: ร็อก ในภาพยนตร์ และ บนหน้าจอ UNM กด p. 273 ISBN 978-0-8263-3542-5 ดึงข้อมูล 18 2555 กันยายนCalhoun เครก Sennett ริชาร์ด (2007) ฝึกวัฒนธรรม นิวยอร์ก: Routledge p. 205วิธีการผม flattop ตาราง นิตยสารชีวิต 12 พฤศจิกายน 1956 p. 149Browne เรย์ B. Browne แพท (2001) คู่มือการวัฒนธรรมสมัยนิยมของสหรัฐอเมริกา ข่าวมหาวิทยาลัยวิสคอนซิน p. 357Behnke อลิสันมารี (2011) เครื่องแต่งกายสีดำและชุด Zoot น้อย: ภาวะซึมเศร้าและแฟชั่นความโหดร้ายจากภาวะซึมเศร้าในช่วงทศวรรษ 1950 หนังสือศตวรรษที่ยี่สิบการ p. 35Osceola, Turwv Holatte-Sutv (2011) Nokosee และพายุ หนังสือ Bug palmetto p. 27Steele, Valerie (15 2553 พฤศจิกายน) สหายเบิร์กลักซ์เชอรี่กับแฟชั่น เบิร์กลักซ์เชอรี่ p. 389 ISBN 978-1-84788-563-0 ดึงข้อมูล 17 2555 กันยายนCraats, Rennay (1 2001 สิงหาคม) ประวัติของมินิ Weigl Inc. ผู้เผยแพร่ที่นำ 36 – 37 ISBN 978-1-930954-24-3 ดึงข้อมูล 17 2555 กันยายนByrd อายานา Tharps, Lori (12 2002 มกราคม) เรื่องราวของผม: Untangling ของผมสีดำในอเมริกา Macmillan นำ 88 – ISBN 978-0-312-28322-3 ดึงข้อมูล 19 2555 กันยายนผัว เอ็ดเวิร์ด (1999) ซันนี่วันปลิง สิ่งพิมพ์ของรัฐบาลกลาง พี 29 ISBN 978-981-01-2440-3 ดึงข้อมูล 19 2555 กันยายนศีลธรรม ลีโทนี่ (28 2005 กันยายน) ฮิตช์ค็อกและทำให้ Marnie หุ่นไล่กากด นำ 71 – ISBN 978-0-8108-5684-4 ดึงข้อมูล 19 2555 กันยายนPatrick เคลลี่ Bethanne และจอห์นทอมป์ สัน เฮนรี่ Petroski (2009) เป็นประวัติใช่สิ่งทั่วไป แห่งชาติทางภูมิศาสตร์ p. 206 ISBN 978-1-4262-0420-3Brunell มิเรียม Forman - (2001) Girlhood ในอเมริกา: สารานุกรม ปริมาณ 1 ตัว ABC-โรงงาน p. 355 ISBN 9781576072066 ดึงข้อมูล 18 2555 กันยายนRooney แอนน์ (1 2552 พฤษภาคม) ช่วงทศวรรษ 1950 และ 1960s การเผยแพร่ Infobase p. 56 ISBN 978-1-60413-385-1 ดึงข้อมูล 17 2555 กันยายนฮิลล์ ทั้ง Daniel (1 2545 กุมภาพันธ์) โฆษณาหญิงอเมริกัน รัฐโอไฮโอ Universit

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทรงผมสำหรับผู้หญิงในปี 1950 มีความหลากหลายแตกต่างกันความยาวของผมแม้ว่าผู้หญิงที่มีอายุมากกว่า 20 ที่ต้องการโดยทั่วไปสั้นผมยาวปานกลาง ผู้หญิงทั่วไปเทิดทูนสไตล์ผมและสีผมของบุคลิกภาพยนตร์ที่นิยมและนิตยสารแฟชั่น; นางแบบชั้นนำที่มีบทบาทสำคัญในการแพร่กระจายรูปแบบ. [2] อาเล็กของกรุงปารีสได้พัฒนารังและรูปแบบที่เห็นอาติโช๊คในเกรซเคลลี่, แจ็คกี้เคนเนดี้, ดัชเชสแห่งวินด์เซอร์ลิซาเบ ธ เทย์เลอร์และ Tippi Hedren. [15] โดยทั่วไป สไตล์ bouffant สั้นได้รับการสนับสนุนโดยดาราหนังหญิงปูทางสำหรับแนวโน้มผมยาวของปี 1960 ทรงผมตัดสั้นมากเป็นแฟชั่นในช่วงต้นยุค 50 โดยในช่วงกลางทศวรรษที่ผ่านมา, หมวกถูกสวมใส่ไม่บ่อยโดยเฉพาะอย่างยิ่งทรงผมฟูลเลอร์เช่นสั้นหยิก "ตัดเทพยดา" หรือ "อิตาเลี่ยนตัด" หรือ "พุดเดิ้ลตัด" และต่อมา bouffant และรังกลายเป็นแฟชั่น (บางครั้งชื่อเล่น B-52s สำหรับความคล้ายคลึงกันของพวกเขาเพื่อจมูกกระเปาะของ B-52 Stratofortress เครื่องบินทิ้งระเบิด). [16] ดาวเช่นมาริลีนมอนโร, คอนนีฟรานซิส, ลิซาเบ ธ เทย์เลอร์และ Audrey Hepburn มักจะสวมผมของพวกเขาสั้นที่มีปริมาณสูง ในทรงผมพุดเดิ้ล, ผมจะดัดเป็นลอนแน่นคล้ายกับผมหยิกของพุดเดิ้ล (ดัดผมผมเกี่ยวข้องกับเวลาและความพยายาม) ซึ่งรูปแบบนี้เป็นที่นิยมโดยดาราฮอลลีวู้ดเช่นเพ็กกี้การ์เนอร์, แอนการ์เนอร์, แอน Sothern และเฟย์เมอร์สัน ในยุค 50 หลังสงครามเจริญรุ่งเรืองโดยเฉพาะอย่างยิ่งทรงผม bouffant เป็นส่วนใหญ่อย่างมากและถือเป็นสไตล์ที่เหมาะในการที่สเปรย์ละอองอำนวยความสะดวกในการรักษาปริมาณมากของ "backcombed หรือแกล้งและแช่แข็งผม" ในสถานที่ นี้ก็เพียงพอระบบการปกครองของการดูแลผมทุกวันเพื่อให้ bouffant ในสถานที่; curlers ถูกสวมใส่ไปที่เตียงและเข้าชมบ่อยได้ทำที่ร้านทำผมของ Mouseketeer แอนเน็ตต์ Funicello อย่างมากที่นำเสนอทรงผมนี้ในภาพยนตร์เรื่อง "บีชปาร์ตี้". [17] สั้นหยิกแน่นด้วยตัดพุดเดิ้ลที่เรียกว่า "เรียบสั้น" ได้รับความนิยมมากได้รับการสนับสนุนโดยผู้หญิงเช่นผู้หญิงคนแรกมี่ไอเซนฮาว. [2] [12] เฮนน่าเป็นย้อมผมเป็นที่นิยมในปี 1950 ในสหรัฐอเมริกา; ในซีรีส์ตลกโทรทัศน์ยอดนิยมฉันรักลูซี่, ลูซิลล์บอล (ตามคำสั่งของสามีของเธอ) "ที่ใช้เฮนน่าล้างการย้อมสีแดงสีน้ำตาลผมของเธอ." [2] ตัดพุดเดิ้ลก็ยังทำให้เป็นที่นิยมโดยออเดรย์เฮปเบิร์ ในภาพยนตร์ 1953 Roman Holiday ตัวละครออเดรย์เฮปเบิร์ของมีผมสั้นที่เรียกว่า "gamine สไตล์" ตัดนางฟ้าซึ่งเน้นคอยาวของเธอและที่ได้รับการคัดลอกโดยผู้หญิงจำนวนมาก. [18] ในภาพยนตร์ซาบตัวละครของเธอจะปรากฏในขั้นต้น ในผมยาวธรรมดาขณะร่วมโรงเรียนสอนทำอาหาร แต่กลับไปที่บ้านของเธอกับปารีสเก๋สั้นใบหน้ากรอบ "ปารีสทรงผม" อีกครั้งซึ่งได้รับการคัดลอกโดยผู้หญิงจำนวนมาก เมื่อความโกรธในหมู่ผู้หญิงเป็น "กระสุนทอง" ทรงผมเฮปเบิร์ติดอยู่กับสีผมสีน้ำตาลเข้มของเธอและปฏิเสธที่จะย้อมผมของเธอสำหรับภาพยนตร์ใด ๆ . [2] แมมมี่ไอเซนฮาวสวมขอบสั้น "เรียบ" 1954 Jacqueline Kennedy สวมทรงผมสั้นสำหรับงานแต่งงานของเธอในปี 1953 ในขณะที่ต่อมาเธอสวม "bouffant"; พร้อมกับฟองขนาดใหญ่รังและสั้นตัดนี้กลายเป็นหนึ่งในทรงผมผู้หญิงที่นิยมมากที่สุดของปี 1950. [2] Grace Kelly ที่ชื่นชอบสไตล์ผมบ๊อบยาวกลางยังมีอิทธิพล มีข้อยกเว้นได้อย่างไรและผู้หญิงบางคนเช่นเบทที่หน้าได้รับการสนับสนุนเป็นเวลานาน, ล็อคมืดตรงและขอบ; ผู้หญิงดังกล่าวถูกเรียกว่า "ตีสาว". [12] ในช่วงกลางทศวรรษที่ 1950, หางม้าสูงกลายเป็นที่นิยมกับเด็กสาววัยรุ่นผูกมักจะมีผ้าพันคอ. [2] [18] ผมหางม้าที่เห็นในตุ๊กตาบาร์บี้ครั้งแรก ในปี 1959; ไม่กี่ปีต่อ Barbies กับรังผึ้งปรากฏ. [2] "อาติโช๊คตัด" ซึ่งถูกคิดค้นโดยฌาค Dessange ได้รับการออกแบบมาเป็นพิเศษสำหรับ Brigitte Bardot. [11] Coiffures กระชับได้รับความนิยมในยุค 50 กับความสำคัญน้อยก็ให้ทำผม, แม้ว่ารูปลักษณ์ใหม่ถูกเก๋คริสเตียนดิออร์ปฏิวัติแฟชั่นหลังจากสงคราม. [11] ผลิตภัณฑ์ออเดรย์เฮปเบิร์ตัดนางฟ้า, 1954 ในปี 1950, แชมพูโลชั่นที่มีส่วนผสมเครื่องกลายเป็นสารตั้งต้นที่เป็นที่นิยมของแชมพู / ครีมล้างการจับคู่ของทั้งสองทศวรรษต่อมา แคมเปญโฆษณา Clairol "เธอไม่ ... หรือไม่เธอ?" ยอดขายผลิตภัณฑ์สีผมไม่เพียง แต่สำหรับ บริษัท ของพวกเขา แต่ในอุตสาหกรรมย้อมผม. [19] สไตล์ bouffant อาศัยนิยมใช้สเปรย์ที่จะถือผมในสถานที่สำหรับสัปดาห์. [20] แลคเกอร์สเปรย์ในยุคนี้มีความ สูตรทางเคมีที่แตกต่างจากที่ใช้ในปัจจุบันและเป็นเรื่องยากมากที่จะลบออกจากผมกว่าผลิตภัณฑ์ของวันนี้. [21] แต่ถึงแม้รูปแบบมากน้อยเช่นการแยกทางผมด้านซ้ายและด้านขวาก่อนที่จะดึงเรียบไปอีกด้านหนึ่งที่จำเป็นในการถือครอง . รูปแบบในสถานที่ที่มีสเปรย์ [22] หนึ่งส่วนผสมในสเปรย์ผมปี 1950 เป็นโมโนเมอร์ไวนิลคลอไรด์; ใช้เป็นทางเลือกในการ chlorofluorocarbons (CFCs) มันถูกพบในภายหลังจะเป็นทั้งที่เป็นพิษและไวไฟ. [23] เจลผมเช่น Dippity ทำมาในหลากหลายรูปแบบเช่นสเปรย์หรือเจลลี่และถูกเรียกว่า "การตั้งค่าเจล" [20] แอฟริกันอเมริกันผลิตภัณฑ์ผมสัญญาว่าผมดูเป็นธรรมชาติกับผู้หญิงสีดำกับธรรมชาติในบริบทนี้กำหนดให้เป็นตรงนุ่มและเรียบเนียน. ผลิตภัณฑ์เหล่านี้เช่น Lustra ผ้าไหม, เป็นโฆษณาที่จะไม่เป็นหนักเลี่ยนหรือสร้างความเสียหายเช่นการกดน้ำมันและสารเคมี relaxers ของอดีตที่ผ่านมา. [24] เพียงจำนวนเล็กน้อย Brylcreem เป็นสิ่งที่จำเป็นที่จะทำให้เส้นผมของมนุษย์เงางามและอยู่ในสถานที่ ; สายแท็ก Brylcreem เป็น "Brylcreem, dab'll เล็ก ๆ น้อย ๆ ทำยา." [25] มันก็ยังใช้โดยผู้ที่ได้รับความเดือดร้อนจากการเกิดรังแค. [26] ในขณะ conk ก็ยังคงได้รับความนิยมในช่วงปลายทศวรรษที่ไอแซคเฮย์สเปลี่ยนไป จะหัวล้าน. [13] ผลิตภัณฑ์เส้นผมเจริญเติบโตสำหรับผู้ชายเป็นครั้งแรกในปี 1950 ในประเทศญี่ปุ่น. [27] อิทธิพลเคลอร์เฮนรี่เป็น "Fonz" ปี 1950 มีอิทธิพลอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับแฟชั่นและยังคงเป็นอิทธิพลในวงการแฟชั่นร่วมสมัย . บางส่วนของไอคอนแฟชั่นที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในโลกในวันนี้เช่น Christina Aguilera, Katy Perry, และเดวิดเบ็คแฮมอย่างสม่ำเสมอสวมใส่ผมของพวกเขาหรือหลงระเริงในรูปแบบของแฟชั่นที่ได้รับอิทธิพลอย่างมากอย่างชัดเจนโดยที่ปี 1950 Aguilera ได้รับอิทธิพลจากมาริลีนมอนโร [28] เบ็คแฮมโดยสตีฟแมคควีนและเจมส์ดีน. [29] [30] สไตล์ปอมปาดัวกลายเป็นที่นิยมในหมู่ชาวอเมริกันอิตาลีและภาพกลายเป็นส่วนหนึ่งของทัศนคติชายอิตาลีในปี 1970 ในภาพยนตร์เช่น เป็นจารบีและซีรีส์โทรทัศน์เช่นวันที่มีความสุข Fonz เล่นโดยเฮนรีเคลอร์กับปอมปาดัว greased ของเสื้อยืดสีขาวและเสื้อหนังได้รับการอ้างว่าเป็น "บุคคลตัวอย่างของ 50s เด็กไม่ดีเย็น". [31] ที่นิยมในวัฒนธรรมสมัยใหม่ญี่ปุ่น, ปอมปาดัวเป็น ทรงผมของโปรเฟสเซอร์สวมใส่มักจะโดยสมาชิกแก๊งอันธพาลสมาชิกของยากูซ่าและ Bosozoku คู่จูเนียร์และกลุ่มอื่น ๆ ที่คล้ายเช่น yankii (เหล่าร้ายมัธยม). [32] ในประเทศญี่ปุ่นสไตล์เป็นที่รู้จักกันในนาม "รีเจ้นท์" ทรงผม และมักจะวาดภาพล้อในรูปแบบต่างๆของสื่อบันเทิงเช่นอะนิเมะมังงะ, โทรทัศน์, และมิวสิควิดีโอ. [อ้างจำเป็น] ภาพยนตร์ฮอลลีวู้ดหลายของปี 1950 และแน่นอนภาพยนตร์ต่อมาตั้งในปี 1950 แสดงทรงผมที่พบบ่อยในช่วงเวลานี้ กลับไปที่ภาพยนตร์ในอนาคตและอื่น ๆ ที่ได้รับการจัดตั้งในปี 1950 ได้มีการผลิตแบบแผนของแฟชั่นและทำผมในเวลา. [อ้างจำเป็น] โดโรธีแดน 1958 ดูเพิ่มเติมFifties jukebox.png1950s พอร์ทัลBathingSuit1920s.jpgFashion พอร์ทัลทรงผมในช่วงปี 1980 แฟชั่นปี 1950 อ้างอิงปีเตอร์สัน, เอมี่ T .; เคลล็อก, แอนตัน (2008) กรีนวูดสารานุกรมของเสื้อผ้าผ่านประวัติศาสตร์อเมริกัน 1900 ถึงปัจจุบัน ABC-CLIO พี 53. ไอ 978-0-313-33395-8 รับข้อมูล 18 กันยายน 2012. Sherrow วิกตอเรีย (2006) สารานุกรมของผม: ประวัติศาสตร์วัฒนธรรม กรีนวูดสำนักพิมพ์กลุ่ม พี 192,194, 206-208 ไอ 978-0-313-33145-9 รับข้อมูล 17 กันยายน 2012. สตินเฮเทอร์; มาร์เลย์ Cedella (27 กันยายน 2010) สกา: ประวัติความเป็นมาในช่องปาก McFarland พี 164. ISBN 978-0-7864-6040-3 รับข้อมูล 18 กันยายน 2012. คลาร์กเทอร์รี่ N. (2004) เมืองในฐานะที่เป็นเครื่องความบันเทิง มรกตกลุ่มสำนักพิมพ์ พี 163. ISBN 978-0-7623-1060-9 รับข้อมูล 18 กันยายน 2012. Kubernik ฮาร์วีย์ (30 ธันวาคม 2006) ฮอลลีวู้ด Shack งาน: งานร็อคเพลงในภาพยนตร์และบนหน้าจอของคุณ UNM กด พี 273. ISBN 978-0-8263-3542-5 รับข้อมูล 18 กันยายน 2012. คาลฮูน, เครก; Sennett, ริชาร์ด (2007) การฝึกวัฒนธรรม นิวยอร์ก: เลดจ์ พี 205. วิธีการตารางผมเรือบรรทุกเครื่องบินรบ นิตยสารชีวิต วันที่ 12 พฤศจิกายน 1956 P 149. บราวน์, เรย์บี .; บราวน์, แพท (2001) คำแนะนำเกี่ยวกับสหรัฐอเมริกาเป็นที่นิยมวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยวิสคอนซินกด พี 357. Behnke อลิสันมารี (2011) ชุดสีดำเล็ก ๆ น้อย ๆ และสวมใส่ชุด: อาการซึมเศร้าและสงครามแฟชั่นจากอาการซึมเศร้าที่จะปี 1950 ยี่สิบศตวรรษแรกหนังสือ พี 35. ซีโอ Holatte-Sutv Turwv (2011) Nokosee และพายุ พัดโบกหนังสือ Bug พี 27. สตีล, วาเลอรี (15 พฤศจิกายน 2010) Companion Berg แฟชั่น Berg พี 389 ISBN 978-1-84788-563-0 รับข้อมูล 17 กันยายน 2012. Craats, Rennay (1 สิงหาคม 2001) ประวัติความเป็นมาของปี 1950 Weigl สำนักพิมพ์อิงค์ pp. 36-37 ไอ 978-1-930954-24-3 รับข้อมูล 17 กันยายน 2012. เบิร์ด Ayana; Tharps ลอริ (12 มกราคม 2002) เรื่องผม: แกะรากของผมสีดำในอเมริกา มักมิลลัน pp. 88- ไอ 978-0-312-28322-3 รับข้อมูล 19 กันยายน 2012. Phua เอ็ดเวิร์ด (1999) วันที่มีแดดของเด็กซน สิ่งพิมพ์รัฐบาลกลาง พี 29. ISBN 978-981-01-2440-3 รับข้อมูล 19 กันยายน 2012. คุณธรรม, โทนี่ลี (28 กันยายน 2005) ฮิตช์ค็อกและการทำมาร์นี่ ข่าวหุ่นไล่กา pp. 71- ISBN 978-0-8108-5684-4 รับข้อมูล 19 กันยายน 2012. แพทริค Bethanne เคลลี่และจอห์น ธ อมป์สัน, เฮนรี่ Petroski (2009) ประวัติความเป็นมาของสิ่งผิดปกติที่พบบ่อย เนชั่นแนลจีโอกราฟฟิก พี 206. ISBN 978-1-4262-0420-3. Brunell เรียม Forman- (2001) Girlhood ในอเมริกา: สารานุกรมเล่ม 1 ABC-CLIO พี 355 ไอ 9781576072066. สืบค้น 18 กันยายน 2012. รูนีย์, แอนน์ (1 พฤษภาคม 2009) ปี 1950 และ 1960 สิ่งพิมพ์ Infobase พี 56. ISBN 978-1-60413-385-1 รับข้อมูล 17 กันยายน 2012. ฮิลล์, ดาเนียล Delis (1 กุมภาพันธ์ 2002) การโฆษณาเพื่อหญิงสาวชาวอเมริกัน รัฐโอไฮโอ Universit

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทรงผมสำหรับผู้หญิงในปี 1950 มีความหลากหลายของความยาวเส้นผมที่แตกต่าง ถึงแม้ว่าผู้หญิงที่มีอายุมากกว่า 20 ต้องการโดยทั่วไปผมสั้นถึงยาวปานกลาง . ผู้หญิงโดยทั่วไปเลียนแบบทรงผมและสีผมของบุคลิกที่ได้รับความนิยม และนิตยสารแฟชั่นแบบจำลองด้านบนเล่น pivotal role ในเดิมรูปแบบ[ 2 ] ดาวน์โหลดของ ปารีส ได้พัฒนาไป และลักษณะโช๊คเห็นเกรซ เคลลี แจ็คกี้เคนเนดี , ดัชเชสแห่งวินด์เซอร์ อลิซาเบธ เทย์เลอร์ และ ทิปปี้ hedren [ 15 ] โดยทั่วไปสั้นทรงบานสไตล์โปรด โดยดาราหญิง , ปูทางสำหรับผมยาวแนวโน้มสั้นตัด 1960 ทรงผมเป็นแฟชั่นในช่วงต้นยุค 50s โดยทศวรรษกลางหมวกถูกสวมที่น้อยกว่า โดยเฉพาะทรงผม ฟูลเลอร์เหมือนสั้น หยิก " ฟินตัด " หรือ " ตัด " อิตาลี หรือ " พุดเดิ้ลตัด " และต่อมา ทรงบาน และรังกลายเป็นแฟชั่น ( บางครั้งเรียก b-52s ของความคล้ายคลึงกันกับจมูกบวมเป่งของ stratofortress เครื่องบินทิ้งระเบิด B-52 ) [ 16 ] ดาวเช่นมาริลีน มอนโร คอนนี ฟรานซิสอลิซาเบธ เทย์เลอร์ และ ออเดรย์ เฮปเบิร์น มักจะสวมผมของพวกเขาสั้น ๆที่มีปริมาณสูง ในพุดเดิ้ล ทรงผม ผมดัดเป็นลอนแน่นเข้า คล้ายกับเป็นพุดเดิ้ลขนหยิก ( ม้วนผมที่เกี่ยวข้องกับเวลาและความพยายาม ) รูปแบบนี้ถูก popularized โดย Hollywood นักแสดง เช่น เพ็กกี้ การ์เนอร์ แอน การ์เนอร์ แอน Sothern และเฟย์ เอเมอร์สัน ในสงคราม - เจริญ 50 โดยเฉพาะในทรงผมทรงบานคืออย่างมากที่สุด และถือว่าเป็นรูปแบบในอุดมคติที่ละอองสเปรย์ความสะดวกการรักษาปริมาณขนาดใหญ่ของ " backcombed หรือล้อและแช่แข็งผม " ในสถานที่ นี้บังคับ regimen ดูแลผมทุกวันเพื่อให้ทรงบานในสถานที่ ; โรลถูกสวมใส่นอน และเข้าชมบ่อยทําให้ช่างทำผมร้านทำผม .mouseketeer แอน funicello อย่างมากนำเสนอทรงผมนี้ในหนัง " ปาร์ตี้ริมหาด " [ 17 ]

สั้นหยิกแน่นกับพุดเดิ้ลตัดเรียกว่า " สั้นหน้าม้า " เป็นที่นิยมมากที่สุดโดยผู้หญิง เช่น สุภาพสตรีทาคุโร่ [ 2 ] [ 12 ] Henna ก็ย้อมผมเป็นที่นิยมในปี 1950 ในเรา ในความนิยมของทีวีซีรีส์ตลก ฉันรักลูซี่Lucille บอล ( ตามคำให้การของสามี ) " ใช้เฮนน่าย้อมผมสีน้ําตาลแดงล้างกับเธอ " [ 2 ] พุดเดิ้ลตัดก็ทำให้เป็นที่นิยมโดย Audrey Hepburn ใน 2496 ฟิล์มโรมัน วันหยุดของออเดรย์ เฮปเบิร์น ตัวละครมีผมสั้นที่เรียกว่า " สไตล์ " สาวแกร่ง pixie ตัดซึ่งเน้นคอยาวของเธอซึ่งถูกคัดลอกโดยผู้หญิงหลายคน [ 18 ] ในภาพยนตร์ Sabrina ,