TDZ is a diphenylurea derivative wi

TDZ is a diphenylurea derivative with influential cytokinin tivity and have been suggested as one of the most effective PGRS for SES induction in comparison to other cytokinins (Gantait and Sinniah, 2012; Sujjaritthurakarn and Kanchanapoom, 2011). TDZ affected plant physiology, such as cellular, nutrient, transport and alters the endogenous levels of PGRS (Ouyang et al. 2016). Wu et al. (2012) demonstrated that TDZ was more effective to induce direct SEs from leaf explants of Renanthera Tom Thumb'Qilin' orchid, which was significantly higher than BAP, kinetin, and NAA. TDZ was generally effective in inducing SEs at concentration ranging between 0.01 to 5 mgL (Gantait and Sinniah, 2012). Whereas, the use of TDZ with concentration of 1 mgl. failed to formed SEs in root explants. Lang and Hang (2006) also examined various concentrations of TDZ affecting the production of SEs from root explants of Vanda coerulea orchid found that, concentration of TDZ below 3 mgl. did not produced

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

TDZ เป็นอนุพันธ์ diphenylurea มีอิทธิพลไซโตไคนิที่ประสิทธิภาพและได้รับการแนะนำให้เป็นหนึ่งใน PGRS ประสิทธิภาพมากที่สุดสำหรับ SES เหนี่ยวนำในการเปรียบเทียบกับไซโตไคอื่น ๆ (Gantait และ Sinniah 2012; Sujjaritthurakarn และ Kanchanapoom 2011) TDZ ได้รับผลกระทบทางสรีรวิทยาของพืชเช่นมือถือ, สารอาหาร, การขนส่งและ alters ระดับภายนอกของ PGRS (โอวหยาง et al. 2016) Wu et al, (2012) แสดงให้เห็นว่า TDZ มีประสิทธิภาพมากขึ้นในการเหนี่ยวนำให้เกิด SEs โดยตรงจากชิ้นส่วนของใบ Renanthera ทอม Thumb'Qilin' กล้วยไม้ซึ่งเป็นอย่างมีนัยสำคัญสูงกว่า BAP, kinetin และ NAA TDZ โดยทั่วไปมีประสิทธิภาพในการกระตุ้นให้เกิดการ SEs ที่ความเข้มข้นระหว่าง 0.01-5 MGL (Gantait และ Sinniah 2012) ในขณะที่การใช้งานของ TDZ ที่มีความเข้มข้น 1 MGL ล้มเหลวที่จะเกิดขึ้นใน SEs ชิ้นส่วนราก หรั่งและฮั่ง (2006) นอกจากนี้ยังมีการตรวจสอบความเข้มข้นต่างๆของ TDZ มีผลกระทบต่อการผลิตของ SEs จากชิ้นส่วนรากของ Vanda coerulea กล้วยไม้พบว่าความเข้มข้นของ TDZ ต่ำกว่า 3 MGL ไม่ได้ผลิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

TDZ เป็นอนุพันธ์ diphenylurea กับ cytokinin มีอิทธิพลและได้รับการแนะนำเป็นหนึ่งใน PGRS ที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดสำหรับการเหนี่ยวนำ SES ในการเปรียบเทียบกับ cytokinin อื่นๆ (Gantait และ Sinniah, ๒๐๑๒; Sujjaritthurakarn และกาญจนา Oom, ๒๐๑๑) TDZ ได้รับผลกระทบสรีรวิทยาพืช, เช่นโทรศัพท์มือถือ, สารอาหาร, การขนส่งและเปลี่ยนระดับภายนอกของ PGRS (Ouyang et al. ๒๐๑๖). วู et al. (๒๐๑๒) แสดงให้เห็นว่า TDZ มีประสิทธิภาพมากขึ้นในการก่อให้เกิดการกำกับดูแลโดยตรงจากตัวแทนของใบของ Renanthera Tom ' Qilin ' กล้วยไม้, ซึ่งเป็นอย่างมากที่สูงกว่า BAP, kinetin, และ NAA. TDZ มีประสิทธิภาพโดยทั่วไปในการกระตุ้นให้เกิดความเข้มข้นระหว่าง๐.๐๑ถึง 5 mgL (Gantait และ Sinniah, ๒๐๑๒). ในขณะที่การใช้ TDZ กับความเข้มข้นของ 1 mgl ล้มเหลวที่จะเกิดขึ้นในการก่อตัวของรากเอก Lang และ Hang (๒๐๐๖) นอกจากนี้ยังตรวจสอบความเข้มข้นต่างๆของ TDZ ส่งผลกระทบต่อการผลิตของ SEs จากมดรากเอกของการทำงานที่มีความเข้มข้นของ TDZ ด้านล่าง 3 mgl ไม่ได้ผลิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

TDZ เป็นอนุพันธ์ของไดฟีนิลยูเรียที่มีฤทธิ์สำคัญต่อไซโตปลาสซินเมื่อเทียบกับไซโตปลาสซินอื่นๆซึ่งถือเป็นหนึ่งใน PGR ที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด TDZ มีผลต่อสรีรวิทยาของพืชเช่นเซลล์โภชนาการการขนส่งและการเปลี่ยนแปลงระดับของแหล่งที่มาภายใน ปีที่ 2016 วูและคนอื่นๆ ผลลัพธ์ที่ได้แสดงให้เห็นว่าผลของ TDZ ในการเพาะเลี้ยงโดยตรงของใบของกล้วยไม้ยูนิคอร์นยูนิคอร์นสูงกว่าของบับและคิตินและ NAA TDZ มักจะมีประสิทธิภาพในการชักนำของ SES ใน 0.01 ถึงห้ามิลลิกรัมความเข้มข้น อย่างไรก็ตามการใช้ความเข้มข้นเป็นหนึ่งมิลลิกรัมของ TDZ ล้มเหลวในการสร้าง Ses ในรากฟันเทียม นอกจากนี้ยังศึกษาผลของความเข้มข้นที่แตกต่างกันของ TDZ ต่อการเจริญเติบโตของรากกล้วยไม้แวนด้า corulea และพบว่าความเข้มข้นของ TDZ ต่ำกว่า 3mgl ไม่มี