The combination of lean and agile s

The combination of lean and agile supply chain strategies has been coined “legality”.
The agile de-coupling point model described by Mason-Jones et al. (2000) and
Christopher and To will (2001) aims at holding inventory in some generic or modular
form (lean strategy) and only complete the final assembly or configuration when the
precise customer requirement is known (agile strategy). These authors emphasize that
managers need to understand how market conditions and the wider operating
environment will demand not a single off-the-shelf solution, but hybrid strategies
which are context specific. The case findings point us to extend this de-coupling
model to an approach where a reactive, agile customer-related strategy is de-coupled
from a proactive, robust supplier-related strategy. This finding elaborates on
existing strategy-selection models by Fisher (1997) and Lee (2002) by helping
managers to select the appropriate supply chain strategy with respect to risk-based
context factors.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การรวมกันของกลยุทธ์ห่วงโซ่อุปทานลีนและเปรียวได้รับการประกาศเกียรติคุณ "ถูกต้องตามกฎหมาย".
เปรียวรูปแบบจุด-coupling อธิบายโดยเมสันโจนส์และอัล (2000)
และคริสและประสงค์(2001)
มีจุดมุ่งหมายที่การถือครองสินค้าคงคลังในบางทั่วไปหรือแบบแยกส่วนรูปแบบ(กลยุทธ์ลีน)
และมีเพียงเสร็จสิ้นการประกอบขั้นสุดท้ายหรือการกำหนดค่าเมื่อความต้องการของลูกค้าได้อย่างแม่นยำเป็นที่รู้จักกัน(กลยุทธ์เปรียว) ผู้เขียนเหล่านี้เน้นว่าผู้บริหารต้องเข้าใจว่าสภาพตลาดและการดำเนินงานที่กว้างขึ้นสภาพแวดล้อมที่จะเรียกร้องไม่ได้เป็นทางออกนอกชั้นเดียวแต่กลยุทธ์ไฮบริดที่มีบริบทที่เฉพาะเจาะจง ผลการวิจัยชี้ให้เรากรณีที่จะขยาย de-coupling นี้รูปแบบวิธีการที่ที่ปฏิกิริยากลยุทธ์ลูกค้าที่เกี่ยวข้องกับเปรียวเป็นde-coupled จากเชิงรุกกลยุทธ์การจัดจำหน่ายที่เกี่ยวข้องกับการที่แข็งแกร่ง การค้นพบนี้ elaborates ในรูปแบบกลยุทธ์การเลือกที่มีอยู่โดยฟิชเชอร์ (1997) และลี (2002) โดยช่วยให้ผู้จัดการเพื่อเลือกกลยุทธ์ห่วงโซ่อุปทานที่เหมาะสมเกี่ยวกับการตามระดับความเสี่ยงปัจจัยบริบท

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การรวมกันของปอด และว่องไวกลยุทธ์ห่วงโซ่อุปทานได้รับการประกาศเกียรติคุณ " กฎหมาย " .
เปรียว เดอ การเชื่อมต่อแบบจุดอธิบายโดยเมสัน Jones et al . ( 2000 ) และ
คริสโตเฟอร์และจะ ( 2001 ) มุ่งถือสินค้าคงคลังในบางทั่วไปหรือโมดูล
แบบฟอร์ม ( กลยุทธ์ลีน ) และเสร็จสมบูรณ์ในการประกอบขั้นสุดท้ายหรือการตั้งค่าเมื่อ
ความต้องการลูกค้าแม่นยำเป็นที่รู้จัก ( กลยุทธ์เปรียว )ผู้เขียนเหล่านี้เน้นที่
ผู้จัดการต้องเข้าใจว่าสภาพตลาดและความต้องการที่ไม่กว้างผ่าตัด
สภาพแวดล้อมเดียวปิดการเก็บรักษาสารละลาย แต่ลูกผสมกลยุทธ์
ซึ่งมีบริบทเฉพาะ กรณีพบจุดที่เราขยายแบบ de Coupling
นี้เป็นวิธีการที่ลูกค้ามีปฏิกิริยาว่องไวกลยุทธ์ เดอ คู่
จากเชิงรุกซัพพลายเออร์ที่แข็งแกร่งที่เกี่ยวข้องกับกลยุทธ์ การค้นพบนี้ elaborates
ที่มีอยู่กลยุทธ์เลือกนางแบบจาก ฟิชเชอร์ ( 1997 ) และ ลี ( 2002 ) โดยช่วย
ผู้จัดการเลือกจัดหาโซ่กลยุทธ์ที่เหมาะสมเกี่ยวกับความเสี่ยง
ปัจจัยบริบท