วันที่ 13ตุลาคม 2556 ได้เดินทางไปท่องเที่ยวกับครอบครัวในป่าแห่งหนึ่ง ป่าแห่งนี้วังเวงและดูน่ากลัวมากแต่ภายในความน่ากลัวยังมีสิ่งสวยซ่อนอยู่ เดินทางมาได้สักพักฝนก็ตกทำให้ภายในการเดินป่าครั้งนี่ยากยิ่งขึ้นแต่ฉันกับครอบครัวก็เดินไปต่อเพื่อที่จะไปยังจุดหมายก็คือ น้ำตกนั้นเอง แต่พวกเราเดินมาได้ไกลแล้วพบว่ากับมาที่เดิม ซึ่งเป็นสัญลักษณ์บ่งบอกว่าเราหลงป่าแน่นอน จึงทำให้ล้มเลิกการเที่ยวในครั้งนี้ พวกเราเดินหาทางออกจนมืดแต่ก็ยังหาไม่เจอจึงพักกันก่อนฉันก็ไปนำเอาไม้และหินมาเพื่อก่อกองไฟ สำหรับนอนคืนนี้ และฉันก็ไปหาไม้ไผ่มาและเหลาเพื่อเป็นกระบอกน้ำหลังจากนั้นก็นำกระบอกไม้ไผ่มาลองไว้ใต้ใบไม้เพื่อให้น้ำค้างจากใบไม้ตกลงใส่กระบอกเพื่อใช้เป็นน้ำดื่มประทังชีวิตคืนแรกก็ผ่านผ้นไปด้วยดี
วันที่ 2 ของการอยู่ป่า เช้ามาก็ไปหาผลไม้ตามต้นไม้และก็ไปหากิ่งไม้มาเหลาเพื่อนำมาแทงปลาที่ลำธารเมื่อหาปลาเสร็จแล้วพวกเราก็อาบน้ำกันที่ลำธาร หลังจากนั้นนำปลาที่หามาได้มาย่างกินโดยใช้หินกระทบกันเพื่อให้เกิดเปลวไฟและนำกิ่งไม้มาสุมไฟแค่นี้พวกเราก็มีอาหารเช้าของวันนี้แล้ว เสร็จก็ไปหาใบกล้วยมาเพื่อรองนอนสำหรับคืนนี้
วันที่ 3 พวกเราออกเดินทางกันไปเรื่อยๆ เพื่อหาทางออก โดยตลอดระยะเวลาการเดินทางมักจะได้ยินเสียงสัตว์ต่างๆ พวกเราควบคุมสติเพื่อไม่ให้เกิดอาการกลัวมากกว่านี้ ตลอดทางการเดินพวกเราได้ทำเครื่องหมายและทิ้งรอยไว้เพื่อไม่ให้กับมาที่เดิมและตรวจเช็คสิ่งของที่ติดตัว ว่ามีอะไรใช้ประโยชน์ได้บ้างและเดินไปเรื่อยเพื่อหาเนินเขาและทุ่งโล่งเพื่อให้ผู้ที่กำลังตามหาเราเห็นเราได้ง่ายขึ้น และส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือเป็นระยะๆและมองหาที่พักและเสบียงไว้ก่อนมืดเช้ามาก็มีคนมาช่วยพวกเราออกไป