Sows were weighed individually at p

Sows were weighed individually at placement (110 ± 2 d of gestation) and at weaning (22 ± 2 d). Sow BW at farrowing was estimated assuming 0.7-kg daily gain from the day of placement to the day of farrowing based on a daily ME intake of 8 Mcal (Close et al., 1984) minus litter weight at birth, which included pigs born alive,stillborn pigs, and mummifi ed pigs, and the estimated
weight of the placenta and fl uid (Noblet et al., 1985). Sow growth rate was calculated as the difference between BW at weaning and estimated BW at farrowing divided by the number of days of the lactation period. Back fat and loin depth were measured in a subset of 328 sows at day 112 ± 2 of gestation and at weaning using realtime ultrasound (PigLog 105, SFK-Technology, Herlev,
Denmark). Measurements were taken at 2 points on the sow: between the 9th and 10th ribs, 10 cm from the midline,and between the 3rd and 4th vertebrates of the spine,10 cm from the midline of the sow. These points of measurement were identified with a red marker on each sow so that measurements were made at the same location at both time points to minimize variation between sampling.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลักษณะได้ชั่งน้ำหนักแต่ละตำแหน่ง (110 ± d 2 ของการตั้งครรภ์) และถอด (22 ± 2 d) เสาที่ BW ในเล้าคลอดประมาณสมมติ 0.7 กก.กำไรทุกวันจากวันที่จัดวันของเล้าคลอดอิงทุกวันฉันรับ Mcal 8 (ปิด et al. 1984) ลบ ด้วยน้ำหนักครอกที่เกิด ที่อยู่หมูที่เกิดมามีชีวิต stillborn หมู และ mummifi ed หมู และประเมินน้ำหนักของรกและ fl uid (Noblet et al. 1985) มีคำนวณอัตราการเติบโตของเสาเป็นความแตกต่างระหว่าง BW ที่หย่านมและ BW โดยประมาณในเล้าคลอดหาร ด้วยจำนวนวันของรอบระยะเวลาให้นมบุตร ไขมันและเนื้อซี่โครงลึกกลับถูกวัดในชุดย่อยของลักษณะ 328 วัน 112 ± 2 ของการตั้งครรภ์ และทารกหย่านมแม่การใช้อัลตร้าซาวด์แบบเรียลไทม์ (PigLog 105, SFK-เทคโนโลยี Herlevประเทศเดนมาร์ก) วัดที่ถ่ายที่จุด 2 จุดบนเสา: ระหว่าง 9 และ 10 ซี่โครง ทำ 10 ซม. และ ระหว่างสัตว์มีกระดูกสันหลัง 3 และ 4 ของกระดูกสันหลัง 10 ซม.จากทำของเสาจุดเหล่านี้วัดระบุ ด้วยเครื่องหมายสีแดงบนเสาแต่ละเพื่อให้วัดได้โดยที่ตำแหน่งเดียวกันทั้งสองจุดเวลาเพื่อลดความผันแปรระหว่างตัวอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม่สุกรชั่งทีละตำแหน่ง (110 ± 2 D ของการตั้งครรภ์) และหย่านม (22 ± 2 D) โซล BW ที่คลอดเป็นที่คาดกันสมมติว่ากำไรต่อวัน 0.7 กก. นับจากวันที่ตำแหน่งจนถึงวันคลอดอยู่บนพื้นฐานของการบริโภคผมทุกวัน 8 เมกกะ (ปิด et al., 1984) ลบน้ำหนักครอกที่เกิดซึ่งรวมถึงสุกรเกิดมีชีวิตอยู่ หมูคลอดออกมาตายและสุกร mummifi เอ็ดและประมาณ
น้ำหนักของรกและฟลอริด้าโพสต์ (Noblet et al., 1985) อัตราการเติบโตของสุกรที่คำนวณได้เป็นความแตกต่างระหว่าง BW ที่หย่านมและประมาณ BW ที่คลอดหารด้วยจำนวนวันระยะเวลาการให้นมบุตรได้ กลับไขมันและเนื้อซี่โครงลึกอยู่ในวัดย่อยของแม่สุกร 328 วันที่ 112 ± 2 ของการตั้งครรภ์และหย่านมโดยใช้อัลตราซาวนด์เรียลไทม์ (PigLog 105, SFK-เทคโนโลยี Herlev,
เดนมาร์ก) วัดถูกนำที่ 2 จุดในสุกร: ระหว่างซี่โครง 9 และ 10, 10 ซม. จากเส้นแบ่งและระหว่างที่ 3 และ 4 ของสัตว์มีกระดูกสันหลังกระดูกสันหลัง 10 ซม. จากเส้นแบ่งของสุกรที่ จุดเหล่านี้ของการวัดที่ถูกระบุด้วยเครื่องหมายสีแดงในแต่ละหว่านเพื่อให้การวัดที่ถูกสร้างขึ้นมาในสถานที่เดียวกันทั้งจุดเวลาเพื่อลดการเปลี่ยนแปลงระหว่างการสุ่มตัวอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม่สุกรน้ำหนักแต่ละที่การจัดวาง ( 110 ± 2 D ของการตั้งครรภ์ ) และเมื่อหย่านม ( 22 ± D 2 ) หว่าน BW ในโรงเรือนประมาณสมมติว่า 0.7-kg เข้าทุกวัน จากวันแห่งการจัดวางเพื่อวันของโรงเรือนขึ้นอยู่กับทุกวัน ฉันพบความแตกต่างกัน อย่างปริมาณ 8 ( ใกล้ et al . , 1984 ) ลบด้วยน้ำหนักครอกเมื่อคลอด ประกอบด้วย หมูเกิดมามีชีวิตอยู่ , ทำคลอดหมู และ mummifi เอ็ดหมู และประมาณและน้ำหนักรกด้วยหมายเลขผู้ใช้ ( noblet et al . , 1985 ) หว่านอัตราเติบโตคิดเป็นความแตกต่างระหว่างน้ำหนักตัวเมื่อหย่านมและ BW ประมาณโรงเรือน หารด้วยจำนวนวันของระยะการให้น้ำนม กลับไขมันและเนื้อซี่โครงความลึกที่วัดในส่วนย่อยของแม่สุกรที่ 328 วัน 112 ± 2 ของการตั้งครรภ์และเมื่อหย่านมใช้เรียลไทม์อัลตราซาวด์ ( piglog 105 sfk เฮอ , เทคโนโลยี ,เดนมาร์ก ) การวัดที่ 2 จุดที่หว่านระหว่างซี่โครงที่ 9 และ 10 , 10 เซนติเมตรจากแนวกลาง และระหว่าง 3 และ 4 ของสัตว์มีกระดูกสันหลังกระดูกสันหลัง , 10 ซม. จาก midline ของหว่าน เหล่านี้จุดวัดที่ถูกระบุ ด้วยเครื่องหมายสีแดงในแต่ละหว่านเพื่อให้วัดได้ ณสถานที่เดียวกันในเวลาจุดเพื่อลดความผันแปรระหว่างคน