1.1.3 Thailand’s Public Sector Refo

1.1.3 Thailand’s Public Sector Reform through the Concept of NPM
The movement of implementing the Master Plan of Public Sector Reform B.C. 2540-2545 (1997-2001) and the success of bureaucratic reforms in the United Kingdom, Sweden, France, Australia, and the USA which represented the application of the New Public Administration Model (NPM) has become a significant catalyst for change in the Thai public sector (Bongkoch Sutad NaAyuthaya, 2010). Consequently, Thai public administration reform was pushed forward and made significant progress in the period that Taksin Shinnawatra was the Prime Minister of Thailand.
In order to achieve public sector reform, the State Administration Act (No.5) B.E. 2545 (2002) and the Act on Reorganization of Ministries, Ministerial Bureaus and Departments, B.E. 2545 (2002) have been promulgated as the framework of Thai bureaucratic reform. These two Acts led to the creation of twenty Ministries and Sub-Ministries. The Acts provided the adjustment of the authority of government agencies and also changed the administrative system by restructuring agencies with related tasks into a group so as to enable the objectives and direction of related agencies to jointly and efficiently work without unnecessary cost due to overlap. In addition, the Office of the Public Sector Development Commission (OPDC) was established in B.E. 2545 (2002) as the main driver in the development of Good Governance and NPM in the Thai public sector.
The OPDC has pushed reform of the public sector through the implementation of Thai Public Sector Development Strategic Plan B.E. 2546-2550 (2003-2007) and B.E. 2551-2555 (2008-2012). The concept of the New Public Administration Model (NPM) has been used to reform the Thai bureaucracy. The main objectives have been better service quality, appropriate governmental size, high performance, and democratic governance (Bongkoch Sutad NaAyuthaya, 2010). Also the Thai public sector will emphasize and adhere to the following principles (Office of the Public Sector Development Commission, 2010):
1) Focus on “citizen-centered approach”, improving public services and delivering high value outcomes to the citizens.
2) Revise the roles of the public sector to those of a supporter and facilitator, cutting unnecessary functions, and streamlining work processes with better utilization of public resources.
3) Maintain proper relationships with political administrators, providing neutral and impartial advice based on professional standards.
4) Build networks and cooperate with other sectors in society as well as integrate or link government activities at all levels.
5) Enhancing managerial capabilities and abilities to execute major programs, becoming more creative to cope with new challenges and response quickly to unexpected changes.
6) Put good internal control systems in place, complying with legal requirements and keeping bureaucratic discretions within boundaries, as well as becoming more proactive in social responsibilities and environmental concerns.
7) Strive for performance excellence, ensuring high quality standards, and applying advanced technology to deliver world-class public service.
8) Seek new talent, knowledgeable and competent staff, promote ethical behavior and fight against corruption as well as encouraging paradigm shifts and changing the attitudes of existing public servants.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1.1.3 ปฏิรูปภาครัฐไทยผ่านแนวคิดของ NPMการเคลื่อนไหวของการดำเนินการแผนหลักของภาครัฐปฏิรูปบี 2540-2545 (1997-2001) และความสำเร็จของการปฏิรูปราชการในสหราชอาณาจักร สวีเดน ฝรั่งเศส ออสเตรเลีย และประเทศสหรัฐอเมริกาซึ่งแสดงโปรแกรมประยุกต์ของใหม่สาธารณะบริหารรุ่น (NPM) เป็น เศษที่สำคัญสำหรับการเปลี่ยนแปลงในภาครัฐไทย (Bongkoch Sutad NaAyuthaya, 2010) ดังนั้น ปฏิรูปราชการไทยถูกผลักดันไปข้างหน้า และทำความคืบหน้าที่สำคัญในช่วงเวลาที่ตากสิน Shinnawatra นายกรัฐมนตรีของประเทศไทย เพื่อให้บรรลุการปฏิรูปภาครัฐ รัฐบริหารบัญญัติ (ฉบับที่ 5) พ.ศ. 2545 (ค.ศ. 2002) และการกระทำของลูกจ้างทบวงกรม Bureaus รัฐมนตรีต่างประเทศ และ แผนก พ.ศ. 2545 (2002) ได้ถูก promulgated เป็นกรอบการปฏิรูปราชการไทย กระทำสองเหล่านี้นำไปสู่การสร้างยี่สิบทบวงกรมและทบวงกรมย่อย กิจการที่มีการปรับปรุงอำนาจของหน่วยงานภาครัฐ และยัง เปลี่ยนแปลงระบบจัดการ โดยปรับโครงสร้างหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเป็นกลุ่มเพื่อเปิดใช้งานวัตถุประสงค์และทิศทางของหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเพื่อร่วมกัน และทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยไม่มีต้นทุนที่ไม่จำเป็นเนื่องทับ สำนักงานของคณะกรรมการพัฒนาภาครัฐ (OPDC) ก่อตั้งขึ้นในพ.ศ. 2545 (ค.ศ. 2002) เป็นโปรแกรมควบคุมหลักในการพัฒนาธรรมาภิบาลและ NPM ในภาครัฐไทย OPDC ได้ผลักดันการปฏิรูปภาครัฐผ่านทางการดำเนินงานของไทยภาครัฐพัฒนายุทธศาสตร์แผนพ.ศ. ๒๕๔๖ -2550 (2003-2007) และพ.ศ. 2551-2555 (2008-2012) มีการใช้แนวคิดของใหม่สาธารณะบริหารรุ่น (NPM) การปฏิรูประบบราชการไทย วัตถุประสงค์หลักที่มีคุณภาพดีกว่า ขนาดที่เหมาะสมรัฐบาล ประสิทธิภาพสูง และปกครองประชาธิปไตย (Bongkoch Sutad NaAyuthaya, 2010) นอกจากนี้ ภาครัฐไทยจะเน้น และยึดมั่นในหลักการต่อไปนี้ (สำนักงานคณะกรรมการการพัฒนาภาครัฐ 2010):1) เน้น "แปลกคนวิธี" ปรับปรุงการบริการประชาชน และการส่งมอบมูลค่าสูงผลเพื่อประชาชน2) ปรับปรุงบทบาทของภาครัฐกับผู้สนับสนุนและผู้ฝึกสอน ตัดฟังก์ชันไม่จำเป็น และควบคู่ไปกับกระบวนการทำงาน ด้วยการใช้ประโยชน์ของทรัพยากรสาธารณะดีกว่า3) รักษาความสัมพันธ์ที่เหมาะสมกับผู้ดูแลระบบการเมือง การแนะนำเป็นกลาง และเป็นธรรมตามมาตรฐานมืออาชีพ4) สร้างเครือข่าย และร่วมมือกับภาคส่วนอื่น ๆ ในสังคม ตลอดจนบูรณาการ หรือเชื่อมโยงกิจกรรมรัฐบาลอย่างชัดเจน5) เพิ่มความสามารถในการบริหารจัดการและความสามารถในการเรียกใช้โปรแกรมหลัก เป็นความคิดสร้างสรรค์เพื่อรับมือกับความท้าทายใหม่และการตอบสนองอย่างรวดเร็วการเปลี่ยนแปลงที่ไม่คาดคิด6) วางระบบการควบคุมภายในที่ดีในสถานที่ มีข้อกำหนดทางกฎหมาย และรักษา discretions ราชการภายในขอบเขต เป็นเชิงรุกในความรับผิดชอบต่อสังคมและอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม7) มุ่งมั่นความเป็นเลิศประสิทธิภาพ มั่นใจคุณภาพมาตรฐาน และการใช้เทคโนโลยีขั้นสูงเพื่อส่งมอบบริการประชาชนระดับโลก 8) แสวงหาความสามารถใหม่ มีความรู้ และเชี่ยวชาญ ส่งเสริมจริยธรรม และต่อสู้กับการทุจริตตลอดจนการส่งเสริมกะกระบวนทัศน์ และการเปลี่ยนทัศนคติของข้าราชการของรัฐที่มีอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1.1.3 การปฏิรูประบบราชการของไทยผ่านแนวคิดของ NPM
เคลื่อนไหวของการดำเนินการตามแผนแม่บทของการปฏิรูประบบราชการก่อนคริสต์ศักราช 2540-2545 (1997-2001) และความสำเร็จของการปฏิรูประบบราชการในสหราชอาณาจักร, สวีเดน, ฝรั่งเศส, ออสเตรเลียและ ประเทศสหรัฐอเมริกาซึ่งเป็นตัวแทนของการประยุกต์ใช้รูปแบบการบริหารราชการใหม่ (NPM) ได้กลายเป็นตัวเร่งปฏิกิริยาสำหรับการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในภาครัฐไทย (Bongkoch Sutad NaAyuthaya 2010) ดังนั้นการปฏิรูปการบริหารราชการไทยถูกผลักไปข้างหน้าและทำให้ความคืบหน้าอย่างมีนัยสำคัญในช่วงที่ทักษิณชินวัตรเป็นนายกรัฐมนตรีของประเทศไทย.
เพื่อให้บรรลุการปฏิรูปภาครัฐพระราชบัญญัติบริหารงานของรัฐ (ฉบับที่ 5) พ.ศ. 2545 (2002) และ พระราชบัญญัติปรับปรุงกระทรวง, สำนักงานรัฐมนตรีและหน่วยงาน พ.ศ. 2545 (2002) ได้รับการประกาศเป็นกรอบของการปฏิรูประบบราชการไทย ทั้งสองการกระทำที่นำไปสู่การสร้างยี่สิบกระทรวงและย่อยกระทรวง การกระทำให้การปรับตัวของอำนาจหน้าที่ของหน่วยงานภาครัฐและยังมีการเปลี่ยนแปลงระบบการบริหารโดยการปรับโครงสร้างหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับงานในกลุ่มเพื่อที่จะช่วยให้วัตถุประสงค์และทิศทางของหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเพื่อร่วมกันและมีประสิทธิภาพการทำงานที่ไม่จำเป็นไม่มีค่าใช้จ่ายเนื่องจากการทับซ้อนกัน นอกจากนี้สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ (ก.พ.ร. ) ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2545 (2002) เป็นตัวขับเคลื่อนหลักในการพัฒนาของการกำกับดูแลกิจการที่ดีและ NPM ในภาครัฐไทย.
ก.พ.ร. ได้ผลักดันการปฏิรูปของภาครัฐผ่าน การดำเนินงานของภาครัฐไทยพัฒนาแผนยุทธศาสตร์ พ.ศ. 2546-2550 (2003-2007) และ พ.ศ. 2551-2555 (2008-2012) แนวคิดของการบริหารราชการรุ่นใหม่ (NPM) ได้ถูกนำมาใช้เพื่อการปฏิรูประบบราชการไทย วัตถุประสงค์หลักที่มีคุณภาพได้รับการบริการที่ดีกว่าขนาดที่เหมาะสมของภาครัฐที่มีประสิทธิภาพสูงและการปกครองระบอบประชาธิปไตย (Bongkoch Sutad NaAyuthaya 2010) นอกจากนี้ภาครัฐไทยจะเน้นและเป็นไปตามหลักการดังต่อไปนี้ (สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ, 2010):
1) ให้ความสำคัญกับวิธีการ "ประชาชนเป็นศูนย์กลาง" ในการปรับปรุงการบริการสาธารณะและการส่งมอบผลลัพธ์ที่มีมูลค่าสูงเพื่อประชาชน.
2) ทบทวนบทบาทของภาครัฐกับบรรดาผู้สนับสนุนและอำนวยความสะดวกการตัดฟังก์ชั่นที่ไม่จำเป็นและการปรับปรุงกระบวนการทำงานที่มีการใช้ทรัพยากรที่ดีขึ้นของประชาชน.
3) รักษาความสัมพันธ์ที่เหมาะสมกับผู้บริหารทางการเมืองการให้คำแนะนำที่เป็นกลางและเป็นธรรมตามมาตรฐานมืออาชีพ.
4 ) สร้างเครือข่ายและความร่วมมือกับภาคส่วนอื่น ๆ ในสังคมเช่นเดียวกับการรวมหรือการเชื่อมโยงกิจกรรมของรัฐบาลในทุกระดับ.
5) การเสริมสร้างความสามารถในการบริหารจัดการและความสามารถในการรันโปรแกรมที่สำคัญกลายเป็นความคิดสร้างสรรค์มากขึ้นในการรับมือกับความท้าทายใหม่ ๆ และการตอบสนองอย่างรวดเร็วต่อการเปลี่ยนแปลงที่ไม่คาดคิด.
6 ) วางระบบการควบคุมภายในที่ดีในสถานที่ปฏิบัติตามข้อกำหนดของกฎหมายและการรักษาดุลยพินิจราชการภายในขอบเขตเช่นเดียวกับการกลายเป็นเชิงรุกมากขึ้นในความรับผิดชอบต่อสังคมและความกังวลด้านสิ่งแวดล้อม.
7) มุ่งมั่นเพื่อความเป็นเลิศการปฏิบัติงานเพื่อให้มั่นใจมาตรฐานคุณภาพสูงและการประยุกต์ใช้เทคโนโลยีขั้นสูงเพื่อ ส่งมอบระดับโลกบริการสาธารณะ.
8) แสวงหาความสามารถใหม่ที่มีความรู้และพนักงานส่งเสริมพฤติกรรมที่มีจริยธรรมและการต่อสู้กับการทุจริตเช่นเดียวกับการให้กำลังใจการเปลี่ยนแปลงกระบวนทัศน์และการเปลี่ยนแปลงทัศนคติของข้าราชการที่มีอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพิ่มเติมอ่านความคิดเห็นและดาวน์โหลดภาคประชาชน ปฏิรูปประเทศไทยผ่านแนวคิดของ NPM
การเคลื่อนไหวของการใช้แผนแม่บทการปฏิรูประบบราชการ พ.ศ. ษา 2540-2545 ฉบับที่ 8 ( พ.ศ. 2540-2544 ) และความสำเร็จของการปฏิรูประบบราชการในสหราชอาณาจักร , สวีเดน , ฝรั่งเศส , ออสเตรเลียและสหรัฐอเมริกาซึ่งแสดงการประยุกต์ใช้การบริหารรูปแบบใหม่ ( NPM ) เป็นตัวเร่งปฏิกิริยาที่สำคัญสำหรับการเปลี่ยนแปลงในภาครัฐไทย ( อ naayuthaya ( 2010 ) ดังนั้น การปฏิรูปการบริหารราชการไทยถูกผลักไปข้างหน้าและทำให้ความคืบหน้าอย่างมีนัยสำคัญในช่วงที่ทักษิณ ชินวัตร เป็นนายกรัฐมนตรีของประเทศไทย
เพื่อบรรลุการปฏิรูปภาคสาธารณะพระราชบัญญัติการบริหารรัฐ ( ฉบับที่ 5 ) พ.ศ. 2545 และพระราชบัญญัติการปฏิรูปกระทรวง ทบวง กรม กระทรวง ทบวง และ พ.ศ. 2545 ( 2002 ) มีการประกาศใช้เป็นกรอบของระบบราชการไทย การปฏิรูป สองการกระทำาการสร้างของ 20 กระทรวง และซับ กระทรวงการกระทำให้การปรับตัวของอำนาจของหน่วยงานราชการ และยังเปลี่ยนระบบการบริหาร โดยการปรับโครงสร้างหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับงานในกลุ่มเพื่อให้วัตถุประสงค์และแนวทางของหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเพื่อร่วมกันและมีประสิทธิภาพการทำงาน โดยไม่มีต้นทุนที่ไม่จำเป็นเนื่องจากทับซ้อนกัน นอกจากนี้สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ ( opdc ) ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2545 ( 2002 ) เป็นโปรแกรมควบคุมหลักในการพัฒนาธรรมาภิบาลและยังในภาคราชการไทย
opdc ได้ผลักดันการปฏิรูปภาคสาธารณะผ่านการดำเนินงานของภาครัฐไทยพัฒนาแผนยุทธศาสตร์ พ.ศ. 2546-2550 ( 2546-2550 ) และ พ.ศ. 2551-2555 ( 2008-2012 )แนวคิดของการบริหารรูปแบบใหม่ ( NPM ) ถูกใช้เพื่อการปฏิรูประบบราชการ . วัตถุประสงค์หลักมีคุณภาพบริการที่ดี เหมาะสมสำหรับขนาด ประสิทธิภาพสูง และประชาธิปไตย ธรรมาภิบาล ( อ naayuthaya ( 2010 )นอกจากนี้ ภาคเอกชนไทยจะเน้นและยึดหลักดังนี้ ( สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ , 2010 ) :
1 ) มุ่งเน้นไปที่ " ประชาชนเป็นศูนย์กลางแนวทาง " การปรับปรุงบริการภาครัฐและการส่งมอบผลลัพธ์ที่มูลค่าสูงให้กับประชาชน .
2 ) ทบทวนบทบาทของภาครัฐที่สนับสนุนและ ผู้ช่วยตัดฟังก์ชั่นที่ไม่จำเป็นและเพรียวลมกระบวนการทำงานดีกว่าการใช้ทรัพยากรสาธารณะ
3 ) รักษาความสัมพันธ์ที่เหมาะสมกับผู้บริหารทางการเมือง ให้คำแนะนำที่เป็นกลางและเป็นธรรมตามมาตรฐานวิชาชีพ .
4 ) การสร้างเครือข่ายและความร่วมมือกับภาคส่วนอื่นในสังคม ตลอดจนบูรณาการหรือการเชื่อมโยงกิจกรรมต่างๆ ของรัฐบาลในทุกระดับ .
5 ) การส่งเสริมด้านการจัดการความสามารถและความสามารถในการรันโปรแกรมใหญ่ กลายเป็นความคิดสร้างสรรค์มากขึ้นเพื่อรับมือกับความท้าทายใหม่ๆ และตอบสนองได้อย่างรวดเร็วในการเปลี่ยนแปลงที่ไม่คาดคิด
6 ) วางระบบควบคุมภายในที่ดีในสถานที่ , มีความต้องการทางกฎหมายและการรักษาระบบราชการารภายในขอบเขต ตลอดจนกลายเป็นเชิงรุกมากขึ้นในความรับผิดชอบต่อสังคม และ สิ่งแวดล้อม
7 ) มุ่งมั่นเพื่อความเป็นเลิศ มั่นใจมาตรฐานคุณภาพสูงและใช้เทคโนโลยีที่ทันสมัย เพื่อให้บริการประชาชน ระดับโลก
8 ) แสวงหาความสามารถพิเศษใหม่ มีความรู้ และความสามารถพนักงาน ส่งเสริมจริยธรรมและการต่อสู้กับการทุจริต ตลอดจนส่งเสริมการเปลี่ยนกระบวนทัศน์ และการเปลี่ยนแปลงทัศนคติของข้าราชการที่มีอยู่ .