Perhaps these compiled data wilt st

Perhaps these compiled data wilt stimulate thought among those studying the invivo
organization and metabolism of cells. New information on the organization of
cytosolic proteins within cells focuses attention on a problem biochemists have
struggled with since the beginning of this discipline: the extent to which in-vitro
data are relevant to in-vivo metabolism. With respect to a basic assumption underlying
Michaelis-Menten kinetics, the data summarized by the ratios of substrate: enzyme
concentration in Table 2 would seem, in general, to justify the use of enzyme kinetic
mechanisms and constants determined in vitro in dynamic metabolic models. For
the reactions modelled in the Dictyostelium system, most of these ratios are greater
than one. Kinetic models incorporating enzyme mechanisms represent an analytical
tool with which the relevance of specific enzyme mechanisms to metabolism in vivo
may be examined (Kelleher et al., 1978; Kelly et al., 1979; Wright & Kelly, 1981).
The ratios of muscle metabolites to enzyme site concentrations were unique in
this analysis. It is therefore critical to examine the assumptions underlying the
generated ratios to see if some bias was developed in the analysis. In general, enzyme
site concentration from muscle tissues would tend to be underestimated--mainly
due to incomplete extraction and inactivation of an enzyme during its isolation
from crude extracts. On the other hand metabolite concentrations were probably
overestimated, when based on total cellular volume. This is because contaminating
extracellular metabolites were more likely to have been included in the total concentration.
Other factors, such as inhomogeneous distribution of metabolites and
enzymes, might also influence in-vivo metabolite to enzyme site concentration ratios.
Most of these factors would tend to increase the calculated ratios, that is, the actual
in-vivo ratio would be smaller. This is additional evidence that there are probably
some physiologically significant ditterences between muscle tissue and the other
cell types examined.
In Michaelis-Menten analyses, the total substrate concentration is assumed to
equal the free substrate concentration. This assumption holds well for in-vitro kinetic
analyses since substrate concentrations are generally in large excess compared to
enzyme sites; this assumption also holds for most of the cases presented in Table
2, as the majority of the ratios are greater than ten. However, in in-vivo situations
where substrate concentration may be comparable to enzyme site concentration, or
where several enzymes are competing for the same substrates (Sols & Marco, 1970;
Srere, 1985), a considerable portion of the substrate may be bound to the enzyme(s).
Bound substrate concentrations can be calculated from a dissociation constant
(Segei, 1975) or from an equilibrium constant (Sols & Marco, 1970). Free substrate
concentration (total minus bound substrate) can be employed in a general MichaelisMenten
analysis to predict the actual velocity of the reaction. However, Srivastava
and Bernhard have demonstrated, in vitro, that pairs of complementary dehydrogenases
can directly transfer NAD from one to the other (Srivastava & Bernhard,
1986a). In this analysis the predicted rate of the reaction, based on dissociated
substrate concentration, was much lower than the measured rate. Therefore, they
conclude that more than the dissociated substrate was available to the enzyme. This
172 K.R. ALBE ET AL.
leads to an effectively higher intracellular or intracompartmented substrate concentration
than would be predicted based on dissociation constants. Recent reanalysis
of these data suggests that the original interpretation was wrong. The
observed rates could instead be explained using more classical approaches and
without invoking a direct transfer mechanism (Chock & Gutfreund, 1989). Coprecipitation
of isolated enzymes has also been used as evidence for enzyme : enzyme
interactions. These coprecipitations are specific and have been performed for a
number of enzymes involved in the TCA cycle (Halper & Stere, 1977; Sumegi et
al., 1980; Beeckmans & Kanarek, 1981; Fahien & Kmioteck, 1983; Porpaczy et al.,
1983; Sumei et al., 1985).
Another physical consideration which may increase the concentration ofsubstrates
is that protein may occupy a significant portion of the volume within the cell or
macrocompartment. Thus, Stere (1985) has proposed that opposition of complementary
enzyme sites and trapping of metabolites within a protein matrix may lead to
higher concentrations than calculated based on total cell or macrocompartment
volume. Kinetic models may be useful in predicting whether an enzyme participates
in a direct transfer mechanism, where more than dissociated substrate concentration
should be considered, or whether free substrate concentrations should be calculated
by the use of dissociation constants and used in the enzyme kinetic expression to
more accurately simulate conditions i

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บางทีอาจจะเหี่ยวรวบรวมข้อมูลเหล่านี้กระตุ้นความคิดในหมู่ผู้ศึกษา invivoองค์กรและการเผาผลาญของเซลล์ ข้อมูลใหม่ในองค์กรของcytosolic โปรตีนภายในเซลล์เน้นความสนใจ biochemists มีปัญหาต่อสู้กับตั้งแต่จุดเริ่มต้นของวินัย: ขอบเขตการในหลอดทดลองซึ่งข้อมูลเกี่ยวข้องกับการเผาผลาญใน vivo เกี่ยวกับสมมติฐานพื้นฐานเป็นต้นจลนพลศาสตร์ Michaelis Menten ข้อมูลสรุป โดยอัตราส่วนของพื้นผิว: เอนไซม์ความเข้มข้นในตารางที่ 2 ดูเหมือนว่า ทั่วไป ของเอนไซม์เคลื่อนไหวกลไกและค่าคงที่ถูกกำหนดในหลอดทดลองในแบบจำลองแบบไดนามิกที่เผาผลาญ สำหรับปฏิกิริยาที่จำลองแบบมาในระบบ Dictyostelium อัตราส่วนเหล่านี้มีมากขึ้นกว่านี้ เคลื่อนไหวแบบผสมผสานกลไกของเอนไซม์แทนการวิเคราะห์เครื่องมือที่เกี่ยวข้องของเอนไซม์เฉพาะกลไกการเผาผลาญอาหารในร่างกายอาจจะตรวจสอบ (Kelleher et al. 1978 Kelly et al. 1979 ไรท์และเคลลี่ 1981)อัตราส่วนของสารที่กล้ามเนื้อจะเข้มข้นเอนไซม์ไซต์ไม่ซ้ำกันในการวิเคราะห์นี้ ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการตรวจสอบสมมติฐานพื้นฐานสร้างดูถ้าอคติบางอย่างได้รับการพัฒนาในการวิเคราะห์อัตราส่วน ในทั่วไป เอนไซม์เว็บไซต์ความเข้มข้นจากเนื้อเยื่อกล้ามเนื้อจะมีแนวโน้มไปได้ตลอด - ส่วนใหญ่เนื่องจากการดูดไม่สมบูรณ์และหมดฤทธิ์เอนไซม์ในระหว่างการแยกจากสารสกัดจากน้ำมันดิบ คง ความเข้มข้นของ metabolite อาจนการ เมื่อปริมาณเซลล์ที่รวมกัน ทั้งนี้เนื่องจากการปนเปื้อนสารสารมักจะถูกรวมในการรวมความเข้มข้นขึ้นปัจจัยอื่น ๆ เช่นกระจายงานของ metabolites และเอนไซม์ อาจยังมีผลใน vivo metabolite ที่อัตราส่วนความเข้มข้นของเอนไซม์ไซต์ปัจจัยต่าง ๆ เหล่านี้จะมีแนวโน้มในการ เพิ่มอัตราการคำนวณได้ นั่นคือ จริงอัตราส่วนใน vivo จะมีขนาดเล็ก นี้เป็นหลักฐานเพิ่มเติมที่อาจจะมีบาง ditterences ที่สำคัญทางสรีรวิทยาระหว่างกล้ามเนื้อและอื่น ๆชนิดเซลล์ที่ตรวจสอบในการวิเคราะห์ Michaelis Menten ความเข้มข้นของสารตั้งต้นทั้งหมดจะถือว่าเท่ากับความเข้มข้นของสารตั้งต้นฟรี สมมติฐานนี้ถือดีสำหรับมือเคลื่อนไหววิเคราะห์ตั้งแต่ความเข้มข้นของสารตั้งต้นมักใหญ่เกินไปเว็บไซต์เอนไซม์ สมมติฐานนี้ยังถือสำหรับส่วนใหญ่ของกรณีที่แสดงในตาราง2 เป็นส่วนอัตราส่วนใหญ่ได้มากกว่าสิบ อย่างไรก็ตาม ในสถานการณ์ใน vivoความเข้มข้นของสารตั้งต้นอาจเทียบได้กับความเข้มข้นของไซต์เอนไซม์ หรือซึ่งการแข่งขันหลายเอนไซม์สำหรับพื้นผิวเดียวกัน (Sols & มาร์โค 1970Srere, 1985) ส่วนมากของพื้นผิวอาจถูกผูกไว้กับการ enzyme(s)คง dissociation สามารถคำนวณความเข้มข้นของพื้นผิวที่ถูกผูกไว้(Segei, 1975) หรือ จากค่าคงสมดุล (Sols & มาร์โค 1970) พื้นผิวฟรีความเข้มข้น (รวมลบ ด้วยพื้นผิวที่ถูกผูกไว้) สามารถนำมาใช้ในการ MichaelisMenten ทั่วไปวิเคราะห์ทำนายความเร็วจริงของปฏิกิริยา อย่างไรก็ตาม Srivastavaและแบร์นฮอร์ดได้แสดงให้ เห็น ในหลอดทดลอง คู่ที่เสริม dehydrogenasesสามารถถ่ายโอนโดยตรงและจากที่หนึ่งไปอื่น ๆ (Srivastava & แบร์นฮอร์ด1986a) . ในการวิเคราะห์นี้ อัตราการคาดการณ์ของปฏิกิริยา อิงไม่เกี่ยวข้องกับพื้นผิวความเข้มข้น ถูกมากต่ำกว่าราคาวัด ดังนั้น พวกเขาสรุปว่า พ้นพื้นผิวมากกว่าคือมีเอนไซม์ นี้ 172 K.R. ALBE ET ALนำไปสู่การมีประสิทธิภาพสูงขึ้นภายในเซลล์ หรือความเข้มข้นของสารตั้งต้น intracompartmentedกว่าจะคง dissociation ตามที่คาดการณ์ Reanalysis ล่าเหล่านี้ ข้อมูลแสดงให้เห็นว่า การตีความต้นฉบับผิดไป การสังเกตราคาอาจแทนสามารถอธิบายได้โดยใช้วิธีที่คลาสสิกมากขึ้น และโดยเรียกกลไกการถ่ายโอนโดยตรง (หนุน & Gutfreund, 1989) ซีเซียมการแยกเอนไซม์ยังถูกใช้เป็นหลักฐานสำหรับเอนไซม์: เอนไซม์ปฏิสัมพันธ์ Coprecipitations เหล่านี้เฉพาะเจาะจง และถูกทำให้เป็นจำนวนของเอนไซม์ที่เกี่ยวข้องในวัฏจักร TCA (Halper & Stere, 1977 Sumegi ร้อยเอ็ดal., 1980 Beeckmans & Kanarek, 1981 Fahien & Kmioteck, 1983 Porpaczy et al.,ปี 1983 ภู่เจริญเป็นผู้มอบ et al. 1985)พิจารณาทางกายภาพอื่นซึ่งอาจเพิ่ม ofsubstrates ความเข้มข้นคือ โปรตีนอาจใช้ส่วนของไดรฟ์ข้อมูลภายในเซลล์ หรือmacrocompartment ดังนั้น Stere (1985) ได้เสนอค้านว่าของเสริมเว็บไซต์เอนไซม์และดักของ metabolites ภายในเมทริกซ์โปรตีนอาจนำไปสู่ความเข้มข้นสูงกว่าในเซลล์ผลรวมหรือ macrocompartmentปริมาณ รุ่น kinetic อาจเป็นประโยชน์ในการทำนายว่า เอนไซม์มีส่วนร่วมในตรงกลไก การถ่ายโอนที่พ้นพื้นผิวความเข้มข้นมากกว่าควร หรือว่าควรจะคำนวณความเข้มข้นของสารตั้งต้นฟรีโดยการใช้ค่าคงที่ dissociation และใช้ในนิพจน์ kinetic เอนไซม์ไปเงื่อนไขที่จำลองขึ้นอย่างถูกต้องฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บางทีอาจจะเป็นข้อมูลที่รวบรวมเหล่านี้จะทรงกระตุ้นให้เกิดความคิดในหมู่ผู้ศึกษา Invivo
องค์กรและการเผาผลาญของเซลล์ ข้อมูลใหม่เกี่ยวกับองค์กรของ
โปรตีนภายในเซลล์ cytosolic มุ่งเน้นความสนใจในปัญหาชีวเคมีมี
การต่อสู้กับตั้งแต่จุดเริ่มต้นของการมีวินัยนี้: ขอบเขตที่ในหลอดทดลอง
ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับร่างกายในการเผาผลาญอาหาร ด้วยความเคารพต่อสมมติฐานพื้นฐานพื้นฐาน
จลนพลศาสตร์ Michaelis-Menten ข้อมูลสรุปโดยอัตราส่วนของพื้นผิว: เอนไซม์
เข้มข้นในตารางที่ 2 จะดูเหมือนทั่วไปที่จะปรับใช้กับการเคลื่อนไหวเอนไซม์
กลไกและค่าคงที่ที่กำหนดไว้ในหลอดทดลองในรูปแบบของการเผาผลาญแบบไดนามิก สำหรับ
ปฏิกิริยาการสร้างแบบจำลองในระบบ Dictyostelium ส่วนใหญ่ของอัตราส่วนเหล่านี้มีมากขึ้น
มากกว่าหนึ่ง รุ่น Kinetic ผสมผสานกลไกการทำงานของเอนไซม์เป็นตัวแทนของการวิเคราะห์
เครื่องมือที่เกี่ยวข้องของกลไกการทำงานของเอนไซม์ที่เฉพาะเจาะจงเพื่อการเผาผลาญอาหารในร่างกาย
อาจจะตรวจสอบ (เคลเลเฮอ et al, 1978;.. เคลลี่ et al, 1979; ไรท์ & เคลลี่, 1981).
อัตราส่วนของกล้ามเนื้อ สารเอนไซม์ความเข้มข้นของเว็บไซต์เป็นเอกลักษณ์ใน
การวิเคราะห์นี้ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องสำคัญที่จะตรวจสอบสมมติฐานพื้นฐาน
อัตราส่วนที่สร้างขึ้นเพื่อดูว่ามีอคติบางอย่างได้รับการพัฒนาในการวิเคราะห์ โดยทั่วไปเอนไซม์
เข้มข้นเว็บไซต์จากเนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อจะมีแนวโน้มที่จะได้รับการประเมิน - ส่วนใหญ่
เนื่องมาจากการสกัดไม่สมบูรณ์และการใช้งานของเอนไซม์ในระหว่างการแยก
จากสารสกัดหยาบ ในความเข้มข้นของมือ metabolite อื่น ๆ อาจจะได้รับการ
ประเมินเมื่อตามปริมาณโทรศัพท์มือถือทั้งหมด เพราะนี่คือการปนเปื้อน
สาร extracellular มีแนวโน้มที่จะได้รับการรวมอยู่ในความเข้มข้นทั้งหมด.
ปัจจัยอื่น ๆ เช่นการกระจาย inhomogeneous ของสารและ
เอนไซม์นอกจากนี้ยังอาจมีอิทธิพลในร่างกายสารเอนไซม์อัตราส่วนความเข้มข้นของเว็บไซต์.
ส่วนใหญ่ของปัจจัยเหล่านี้จะมีแนวโน้มที่จะ เพิ่มอัตราส่วนการคำนวณที่เป็นจริง
อัตราส่วนในร่างกายจะมีขนาดเล็ก นี่คือหลักฐานเพิ่มเติมที่อาจมี
บาง ditterences อย่างมีนัยสำคัญทางสรีรวิทยาระหว่างเนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อและอื่น ๆ
เซลล์ชนิดการตรวจสอบ.
ใน Michaelis-Menten วิเคราะห์ความเข้มข้นของสารตั้งต้นทั้งหมดจะถือว่า
เท่ากับความเข้มข้นของสารฟรี สมมติฐานนี้ถือดีสำหรับในหลอดทดลองเกี่ยวกับการเคลื่อนไหว
การวิเคราะห์ความเข้มข้นตั้งแต่พื้นผิวโดยทั่วไปจะมีขนาดใหญ่เกินกว่าเมื่อเทียบกับ
เอนไซม์เว็บไซต์; สมมติฐานนี้ยังถือสำหรับส่วนของกรณีที่แสดงในตารางที่
2 เป็นส่วนใหญ่ของอัตราส่วนที่มีมากกว่าสิบ อย่างไรก็ตามในสถานการณ์ในร่างกาย
ที่ความเข้มข้นของสารอาจจะเปรียบได้กับเอนไซม์เข้มข้นไซต์หรือ
ที่หลายเอนไซม์มีการแข่งขันสำหรับพื้นผิวเดียวกัน (รัชทายาทและมาร์โก 1970;
Srere 1985) ซึ่งเป็นส่วนมากของพื้นผิวอาจจะผูกพันกับ เอนไซม์ (s).
ความเข้มข้นของสารตั้งต้นที่ถูกผูกไว้สามารถคำนวณได้จากการแยกตัวออกอย่างต่อเนื่อง
(Segei, 1975) หรือจากสมดุลคงที่ (รัชทายาทและมาร์โก, 1970) สารตั้งต้นฟรี
เข้มข้น (รวมหักตั้งต้นผูกพัน) สามารถทำงานใน MichaelisMenten ทั่วไป
การวิเคราะห์เพื่อคาดการณ์ความเร็วที่แท้จริงของการเกิดปฏิกิริยา อย่างไรก็ตาม Srivastava
และเบอร์นาร์ดได้แสดงให้เห็นในหลอดทดลองที่คู่ของ dehydrogenases เสริม
โดยตรงสามารถโอน NAD จากที่หนึ่งไปยังอีก (Srivastava และเบอร์นาร์ด,
1986a) ในการวิเคราะห์นี้อัตราการคาดการณ์ของการเกิดปฏิกิริยาขึ้นอยู่กับการพ้นจาก
ความเข้มข้นของสารตั้งต้นต่ำกว่าอัตราที่วัด ดังนั้นพวกเขาจึง
สรุปได้ว่ามากกว่าพื้นผิวพ้นก็สามารถใช้ได้กับเอนไซม์ นี้
172 KR ALBE et al.
นำไปสู่เซลล์ได้อย่างมีประสิทธิภาพสูงหรือความเข้มข้นของสารตั้งต้น intracompartmented
เกินกว่าจะคาดการณ์บนพื้นฐานของค่าคงที่แยกออกจากกัน reanalysis ล่าสุด
ของข้อมูลเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าการตีความเดิมเป็นเรื่องที่ผิด
อัตราสังเกตอาจจะอธิบายได้แทนที่จะใช้วิธีการคลาสสิกมากขึ้นและ
โดยไม่ต้องเรียกใช้กลไกการถ่ายโอนโดยตรง (หนุน & Gutfreund, 1989) สารตั้งต้น
ของเอนไซม์บางแห่งยังได้ถูกนำมาใช้เป็นหลักฐานสำหรับเอนไซม์: เอนไซม์
ปฏิสัมพันธ์ coprecipitations เหล่านี้เป็นที่เฉพาะเจาะจงและได้รับการดำเนินการ
จำนวนของเอนไซม์ที่เกี่ยวข้องในวงจร TCA (ที่ Halper & Stere 1977; Sumegi et
al, 1980;. Beeckmans & Kanarek 1981; Fahien & Kmioteck 1983. Porpaczy, et al,
1983 .. อาม่า, et al, 1985)
พิจารณาอีกประการหนึ่งทางกายภาพซึ่งอาจเพิ่ม ofsubstrates ความเข้มข้น
คือโปรตีนอาจครอบครองเป็นส่วนสำคัญของไดรฟ์ภายในเซลล์หรือ
macrocompartment ดังนั้น Stere (1985) ได้เสนอว่าฝ่ายค้านของเสริม
เว็บไซต์เอนไซม์และการวางกับดักของสารภายในเมทริกซ์โปรตีนอาจนำไปสู่
ความเข้มข้นสูงกว่าคํานวณจากมือถือทั้งหมดหรือ macrocompartment
ปริมาณ รูปแบบการเคลื่อนไหวอาจจะมีประโยชน์ในการทำนายว่าเป็นเอนไซม์ที่มีส่วนร่วม
ในกลไกการถ่ายโอนโดยตรงที่มากกว่าความเข้มข้นของสารพ้น
ควรได้รับการพิจารณาหรือไม่ว่าความเข้มข้นของสารตั้งต้นฟรีควรจะคำนวณ
โดยการใช้ค่าคงที่แยกออกจากกันและนำมาใช้ในการทำงานของเอนไซม์แสดงออกเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวที่จะ
มากขึ้น ได้อย่างถูกต้องจำลองสภาพผม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บางทีเหล่านี้รวบรวมข้อมูลจะกระตุ้นความคิดของผู้ที่ศึกษา ในร่างกายองค์กรและเมแทบอลิซึมของเซลล์ ข้อมูลใหม่ในองค์กรcytosolic โปรตีนภายในเซลล์ เน้นความสนใจในปัญหามีนักเคมีต่อสู้กับตั้งแต่จุดเริ่มต้นของวินัยนี้ : ขอบเขตซึ่งในหลอดทดลองข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับเมแทบอลิซึม ปี 2544 . ด้วยความเคารพในข้อตกลงเบื้องต้นพื้นฐานมิคาเ ิส menten จลนศาสตร์ , ข้อมูลสรุปโดยอัตราส่วนผสม : เอนไซม์ความเข้มข้นในรางที่ 2 ดูเหมือนจะ ทั่วไป ปรับการใช้เอนไซม์กลไกและค่าคงที่กำหนดในหลอดทดลองในการเผาผลาญพลังงานแบบไดนามิก สำหรับปฏิกิริยาจำลองในระบบ dictyostelium ส่วนใหญ่ของอัตราส่วนเหล่านี้มากกว่ามากกว่าหนึ่ง การเคลื่อนไหวแบบผสมผสานกลไกเอนไซม์เป็นตัวแทนเชิงวิเคราะห์เครื่องมือที่สำคัญของเอนไซม์ที่เฉพาะเจาะจงกับการเผาผลาญอาหารในร่างกาย กลไกอาจจะตรวจ ( 1.5 et al . , 1978 ; Kelly et al . , 1979 ; ไรท์ & เคลลี่ , 1981 )อัตราส่วนของกล้ามเนื้อเอนไซม์สารความเข้มข้นเฉพาะในเว็บไซต์การวิเคราะห์นี้ ซึ่งจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องตรวจสอบสมมติฐานพื้นฐานสร้างอัตราส่วนที่เห็น ถ้าอคติที่ถูกพัฒนาขึ้นในการวิเคราะห์ ในทั่วไป , เอนไซม์เว็บไซต์สมาธิจากเนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อมักจะประมาท -- ส่วนใหญ่เนื่องจากการสกัดที่ไม่สมบูรณ์และการยับยั้งของเอนไซม์ในการแยกจากสารสกัด . บนมืออื่น ๆโดยมีเพียงอาจประเมินค่า เมื่อพิจารณาจากปริมาณรวมเซลล์ นี้เป็นเพราะการปนเปื้อนพบว่าสารมีแนวโน้มที่จะถูกรวมอยู่ในน้ำทั้งหมดปัจจัยอื่น ๆเช่น การกระจายของสาร inhomogeneous และเอนไซม์ , อาจมีผลต่อระดับความเข้มข้นเอนไซม์ปี 2544 เพื่อไซต์ต่อส่วนใหญ่ของปัจจัยเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะเพิ่มค่าอัตราส่วน คือ จริงปี 2544 โดยมีขนาดเล็กลง นี่คือหลักฐานที่อาจจะมีเพิ่มเติมเราพบบาง ditterences ระหว่างกล้ามเนื้อและเนื้อเยื่ออื่น ๆเซลล์ชนิดอื่นในมาก menten การวิเคราะห์ความเข้มข้นตั้งต้นรวมฯเท่ากับความเข้มข้นตั้งต้นฟรี สมมติฐานนี้ถือได้ดีในการเคลื่อนไหววิเคราะห์ความเข้มข้นตั้งแต่พื้นผิวโดยทั่วไปในส่วนเกินขนาดใหญ่เมื่อเทียบกับเว็บไซต์เอนไซม์ ; สมมติฐานนี้ยังถือสำหรับกรณีส่วนใหญ่ที่นำเสนอในโต๊ะ2 , เป็นส่วนใหญ่ของอัตราส่วนที่มากกว่าสิบ อย่างไรก็ตาม สถานการณ์ใน ปี 2544ที่ความเข้มข้นสารอาหารอาจจะเปรียบได้กับเอนไซม์เว็บไซต์สมาธิ หรือเอนไซม์ที่หลายการแข่งขันสำหรับพื้นผิวเดียวกัน ( ซอลส์ & Marco , 1970 ;srere 1985 ) ส่วนมากของพื้นผิวอาจจะผูกกับเอนไซม์ ( s )ผูกพันสเตรทความเข้มข้นสามารถคำนวณได้จากการแยกตัวออกคงที่( segei , 1975 ) หรือจากสมดุล ( ซอลส์ & Marco , 1970 ) พื้นผิวฟรีสมาธิ ( รวมลบผูก ( ) สามารถใช้ในการ michaelismenten ทั่วไปการวิเคราะห์ทำนายความเร็วที่แท้จริงของการเกิดปฏิกิริยา อย่างไรก็ตาม ศรีวัสทวาและ ยังได้แสดงให้เห็นในหลอดทดลองที่คู่ของเอนไซม์ดีไฮโดรจีเนส เสริมโดยตรงสามารถถ่ายโอนและจากหนึ่งไปยังอีก ( เบอร์นาร์ด ศรีวัสทวา & ,1986a ) ในการวิเคราะห์ คาดการณ์ อัตราของปฏิกิริยาทางใจตามสเตรทความเข้มข้นต่ำกว่าวัดอัตรา ดังนั้นพวกเขาสรุปได้ว่ามากกว่าพื้นผิวทางใจได้เอนไซม์ นี้172 k.r. ลเบ et al .นำไปสู่การมีประสิทธิภาพที่สูงขึ้น หรือ intracompartmented ความเข้มข้นสารอาหารกว่าจะทำนายตามค่าคงที่การ . reanalysis ล่าสุดข้อมูลเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าการตีความต้นฉบับมันผิด ที่ตรวจสอบราคาแทนที่จะได้ใช้วิธีการคลาสสิกมากขึ้นโดยไม่มีการถ่ายโอนโดยตรงกลไก ( หนุน & gutfreund , 1989 ) ตกตะกอนการแยกเอนไซม์นี้ยังถูกใช้เป็นฐานสำหรับเอนไซม์เอนไซม์การมีปฏิสัมพันธ์ coprecipitations เหล่านี้มีเฉพาะและได้รับการปฏิบัติสำหรับจำนวนของเอนไซม์ที่เกี่ยวข้องกับวงจร TCA ( แฮลเปอร์ & stere , 1977 ; sumegi และal . , 1980 ; beeckmans & kanarek , 1981 ; ฟาเ ยน & kmioteck , 1983 ; porpaczy et al . ,1983 ; sumei et al . , 1985 )พิจารณาอีกทางซึ่งอาจเพิ่มความเข้มข้น ofsubstratesคือ โปรตีนอาจครอบครองส่วนสําคัญของปริมาตรภายในเซลล์ หรือmacrocompartment . ดังนั้น stere ( 1985 ) ได้เสนอว่า การต่อสู้ของ เสริมเอนไซม์และสารภายในเว็บไซต์ดักของเมตริกซ์โปรตีนอาจนำไปสู่ความเข้มข้นสูงกว่าที่คำนวณตาม macrocompartment เซลล์ทั้งหมดปริมาณ แบบจำลองพลังงานจลน์อาจเป็นประโยชน์ในการทำนายว่าเอนไซม์ที่เข้าร่วมในการถ่ายโอนโดยตรง กลไกที่ความเข้มข้นสารอาหารทางใจมากกว่าควรพิจารณาหรือไม่ว่าควรคำนวณปริมาณพื้นผิวฟรีโดยการใช้ค่าคงที่การแตกตัว และใช้ในนิพจน์ของเอนไซม์จำลองสภาพผมมากขึ้นอย่างถูกต้อง