Gou Han Shi couldn’t understand Che

Gou Han Shi couldn’t understand Chen Chang Sheng’s strength in this aspect, but he could perceive it, therefore, if he wished to defeat Chen Chang Sheng, then he also had to bring out what he was strongest with.

“Try this manoeuvre of mine,” he said to Chen Chang Sheng, he then calmly walked forward, his steps firm and slow, his gaze becoming increasingly bright, as if he had returned to the time when he was still but a child studying at a rural school.

Gou Han Shi’s manoeuvre was very simple, from above to below, a slash across.

It was perhaps even a little shabby.

But that manoeuvre was not ordinary in the slightest, with the movement above it reached the deep-blue heavens, with the movement below it reached the golden earth; between heaven and earth it was this sword, this strike belonged to reality’s fragmentary world.

However, this manoeuvre really was extremely shabby.

Those seeing this move and perceiving its manifestation all felt a little sorrowed.

Everyone could see their own bitter experiences of the past.

Gou Han Shi saw even more, because this was a manoeuvre he had created himself.

He saw the poverty of his family back in his childhood; his mother made a living by washing the clothes of relatives from the same clan, he himself didn’t have any money to enter the village school, having to kneel at the door of that teacher who had a triangular beard for an entire night.

After entering the village school, he could study, but he didn’t have money for a stove.

The chill wind from outside the window was cold to the bone; this represented his strenuous studies. Neither did he have any dinner, only being able to cook a pot of cold gruel every morning, and cutting it into two once it hardened, one piece per meal; this represented eating coldly.
Strenuously studying for ten years, then how many did he spend on eating coldly?

Upon the motions of that manoeuvre, Gou Han Shi really had thought of a lot of things.

Poverty really was the most horrifying thing in the world. How did he manage to endure until entering Li Shan Sword Sect? Endure to this point? Wasn’t it precisely for this battle?

That’s right, that manoeuvre was the same blade he had used to cut the cold rice gruel.

At the moment Gou Han Shi had raised his blade, Chen Chang Sheng’s expression changed.

Before even seeing the manoeuvre, he could perceive the move’s quality, no, more accurately, the move was an unavoidable human affair.

Gou Han Shi had already utilised two sublime and powerful sword manoeuvres which he had used two death seeking charges to counter, yet, facing this current move, he had the thought that it was difficult to surmount.

Because this move was something he couldn’t overcome, if he wanted to achieve mutual destruction, then firstly, their swords had to meet.

Chen Chang Sheng didn’t want the short sword in his hand to meet Gou Han Shi’s Li Shan sword, because once they clashed, it would cause a change, this inquiry on the way of the sword was something he couldn’t be as accurate as Gou Han Shi in.

At the start, it was Gou Han Shi who did not want their swords to meet, currently, the positions had reversed.

What should he do?

The observers on the second floor were currently shocked with the marvel of Gou Han Shi’s bitter sword. Closely following this, Chen Chang Sheng’s move stunned their very minds, with cries of exclamation continuously erupting.

Chen Chang Sheng stamped his foot to the side, his step breaking the water that had accumulated on the green slabs below, his bent elbow carried a spray of rainwater; it remained a straight thrust, with the short sword carrying a faint golden glimmer, piercing towards Gou Han Shi.

A faint blood scent appeared within the tower.

That scent came from the wounds on both, him and Gou Han Shi, and also came from the blood of previous examinees that had participated in the duelling phase, but most of the scent came from his sword art.

“Isn’t this the Orthodoxy’s Perfect Sword…?” muttered one of the Archbishops of the Holy Church as their expression suddenly turned severe.

Xu Shi Ji could no longer maintain his silence and said, in a stern and reprimanding manner: “Hasn’t that move already been banned?”

Star Seizer Academy’s principal said: “It should still remain within the library of Orthodox Academy.”

The Orthodoxy’s Perfect Sword that Chen Chang Sheng was currently using, had an even more well-known name, it is called the Sword of Slaughter and was the secret sword of one of the academy’s previous principals. It was said that many years ago, when that principal who had fell on the path of slaughter was forcefully suppressed by His Holiness, The Pope, the sword art had actually managed to heavily injure His Holiness.

If it could be said that Gou Han Shi’s sword manoeuvre consisted of being miserly and resolute, then this sword manoeuvre used by Chen Chang Sheng consisted of slaughter and insanity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โกฮันชีไม่เข้าใจของเฉินฉาง เซิง ความแข็งแกร่งในด้านนี้ แต่เขาสามารถรับรู้ได้ ดังนั้น ถ้าเขาต้องการเอาชนะ เฉิน ชาง เชง แล้วเขายังต้องเอาสิ่งที่เขาจบด้วย" ลองนี้หลบหลีกของฉัน " เขากล่าวว่าเฉินฉาง เซิง เขาก็ค่อยๆ เดินไปข้างหน้า ตามขั้นตอนของบริษัทของเขา และช้า สายตาเขาเริ่มสว่างมากขึ้น เช่น ถ้าเขากลับมาตอนที่เขายังแต่เด็กเรียนอยู่ที่โรงเรียนในชนบทการซ้อมรบของโกฮันซือง่ายมากจากด้านบนกับด้านล่าง เฉือนผ่านมันอาจจะเห็นแก่ตัวนะแต่ที่หลบหลีกไม่ได้ธรรมดาในน้อยที่สุด ด้วยการเคลื่อนไหวข้างต้นมันถึงลึกสีน้ำเงินฟ้า กับการเคลื่อนไหวด้านล่างมันถึงดินทอง ; ระหว่างสวรรค์และโลก มันเป็นดาบเล่มนี้ตีเป็นของจริงก็กระท่อนกระแท่นโลกอย่างไรก็ตาม การซ้อมรบครั้งนี้จริงๆ โคตรโทรมผู้ที่เห็นและรับรู้ของการย้ายนี้รู้สึกเล็กน้อย sorrowed .ทุกคนจะได้เห็นประสบการณ์ของตัวเองขมของอดีตโกฮันซือเห็นมากขึ้น เพราะเป็นการหลบหลีกเขาสร้างขึ้นเองเขาเห็นความยากจนของครอบครัวของเขากลับไปในวัยเด็กของเขา มารดาของเขาได้อยู่ซักเสื้อผ้าของญาติในตระกูลเดียวกัน เขาไม่มีเงินที่จะเข้าสู่โรงเรียนของหมู่บ้าน ต้องคุกเข่าลงหน้าประตูของอาจารย์ที่เคราสามเหลี่ยมสำหรับคืนทั้งหมดหลังจากที่เข้ามาในโรงเรียนของหมู่บ้าน เขาสามารถเรียนได้ แต่เขาไม่ได้มีเงินสำหรับเตาลมหนาวจากภายนอกหน้าต่าง หนาวถึงกระดูก การศึกษานี้แสดงพลังของเขา และเขามีเย็น มีเพียงความสามารถในการปรุงอาหารหม้อโจ๊กทุกเช้าเย็นและตัดเป็นสองเมื่อมันแข็งชิ้นเดียวต่อมื้อ นี้ แทนการกินอย่างเย็นชาพยายามศึกษามาเป็นสิบปี แล้วได้เท่าไหร่ เขาใช้เวลาในการรับประทานอาหารอย่างเย็นชา ?เมื่อการเคลื่อนไหวของการซ้อมรบ โกฮัน ชี ก็ต้องคิดหลายอย่างความยากจนเป็นสิ่งที่น่ากลัวที่สุดในโลก เขาจัดการให้อดทนจนกว่าจะเข้าสู่ Li Shan ดาบนิกาย ? อดทนกับจุดนี้ ไม่ใช่แน่นอนสำหรับการต่อสู้นี้ใช่แล้ว ที่หลบหลีกได้เหมือนกัน เขาใช้ดาบตัดเย็น ข้าว ข้าวต้มช่วงเวลาที่โกฮัน ชี ได้ยกดาบของเขา สีหน้าของเฉินฉาง เซิง เปลี่ยนไปก่อนที่จะได้เห็นการซ้อมรบ เขาสามารถรับรู้คุณภาพของย้ายไม่ ถูกต้อง การย้ายความสัมพันธ์ของมนุษย์ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้โกฮัน ชี ก็ใช้สองอันสูงส่งและมีพลังดาบประลองยุทธ์ ซึ่งเขาได้ใช้สองความตายหาค่าธรรมเนียมเคาน์เตอร์ยังหันไปในปัจจุบันนี้ เขาคิดว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะผ่านพ้น .เพราะการย้ายนี้เป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถเอาชนะได้ ถ้าเขาต้องการเพื่อให้บรรลุการทำลายซึ่งกันและกัน จากนั้น คือ ดาบของพวกเขาได้พบเฉินฉาง เซิง ไม่อยากให้ดาบสั้นในมือของเขาได้ โกฮัน ชี อีฉาน ดาบ เพราะเมื่อพวกเขาปะทะกัน จะทำให้การเปลี่ยนแปลงนี้สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมในทางของดาบคือบางสิ่งที่เขาไม่อาจจะถูกต้องตามที่โกฮันชิ .ที่เริ่มต้น มัน โก ฮันชิ ที่ไม่ได้ต้องการดาบกัน ในปัจจุบัน ตำแหน่งที่ได้กลับเขาควรจะทำยังไง ?ผู้สังเกตการณ์บนชั้นสองซึ่งตกใจกับความพิศวงของโกฮัน ชี ขม ดาบ อย่างใกล้ชิดต่อไปนี้นี้ของเฉินฉาง เซิง ย้าย ตะลึงมากของจิตใจ กับร้องอุทานออกมาอย่างต่อเนื่อง .เฉินฉาง เซิง กระทืบ เท้าของเขาไปด้านข้างของเขา ขั้นตอนการแบ่งน้ำที่สะสมบนพื้นสีเขียวด้านล่าง เขางอข้อศอกถือสเปรย์ของน้ำฝน มันยังคงแทงตรง กับดาบสั้นแบกลมสีทองแพรวพราว ฉีดต่อ โก ฮันชิกลิ่นเลือดลมปรากฏภายในหอกลิ่นที่มาจากบาดแผลทั้ง เขา และ โก ฮันชิ และยังมาจากเลือดของผู้สอบก่อนได้เข้าร่วมดวลระยะ แต่ส่วนใหญ่ของกลิ่นมาจากศิลปะของเขา ดาบ" นี่ไม่ใช่ดาบ . . . . . . . ที่สมบูรณ์แบบของดั้งเดิม ? " พึมพำของ Archbishops โบสถ์ศักดิ์สิทธิ์ เช่น การแสดงออกของพวกเขาก็กลายเป็นที่รุนแรงเสี่ยวซือจีไม่สามารถรักษาความเงียบของเขา และพูดในลักษณะที่เข้มงวดและตำหนิ : " ยังไม่ย้าย แล้วถูกห้าม "ดาวโรงเรียนผู้ครอบครองของอาจารย์ใหญ่กล่าวว่า : " มันควรจะยังคงอยู่ภายในห้องสมุดของสถาบันดั้งเดิม”ของดั้งเดิมที่สมบูรณ์แบบดาบเฉินฉาง เซิง กำลังใช้อยู่ในปัจจุบัน มีแม้แต่ชื่อที่รู้จักกันดีมาก เรียกว่าดาบฆ่าและถูกดาบลับของโรงเรียนก่อนหน้านี้ ผู้บริหาร มันถูกกล่าวว่าหลายปีมาแล้ว เมื่อครูใหญ่ที่ล้มลงบนเส้นทางของการฆ่าถูกบังคับปราบโดยความบริสุทธิ์ของเขา สมเด็จพระสันตะปาปา ดาบศิลปะได้จัดการหนักทำร้ายความบริสุทธิ์ของพระองค์ถ้าจะบอกว่า โกฮัน ชี ดาบหลบหลีกประกอบด้วยการตระหนี่และเด็ดเดี่ยว แล้วดาบเล่มนี้จัดทำโดย เฉินฉาง เซิง ใช้จำนวนการฆ่าและ insani