true feelings. This letter was like

true feelings. This letter was like a slap to the face for everyone.

Mo Yu previously read this letter and thought to herself, what does this idiot girl want to do?

Luo Luo’s eyes were sparkling and she praised, “Xu You Rong is so……cool!”

Chen Chang Sheng lowered his head slightly and saw his reflection on the golden bricks in the palace. Previously when Prince Chen Liu was reading the letter, his expression got calmer and calmer as the sentences went on. The pressure was lifted from his heart. But why in the end did confusion fill his heart?

Why did you write a letter like this even if you don’t want to marry me? Chen Chang Sheng thought.

Just this moment, the white crane walked up to Chen Chang Sheng and extended its neck to greet him warmly.

Chen Chang Sheng raised his head and smiled at the white crane. He raised his arm, wrapped around its neck and patted its head.

Looking at this scene, the people in the palace fell into a deeper silence.

Everyone knew that this white crane always followed Xu You Rong around when it was not delivering messages. Its personality was cold and prideful but right now, it was so close with Chen Chang Sheng. This meant that Chen Chang Sheng knew the white crane from way back.

He was already so close with the crane, what more could be said about the girl?

So everything said in the letter was true and not an excuse. Xu You Rong wasn’t forced to follow her grandfather’s will but accepted this marriage as her wish.” *

Perhaps she and this youngster named Chen Chang Sheng were actually childhood friends.

“Childhood friends? Unbreakable as gold?”

Tang Thirty Six looked at Gou Han Shi and the southern ambassadors.

Those were words that Gou Han Shi previously used to describe the relationship between Qiu Shan Jun and Xu You Rong.

Tang Thirty Six’s smile may seem indifferent, but mockery and insult was hiding within.

“From what I see, isn’t this just wishful thinking?”

*Translator Note: Just in case readers forgot, it was mentioned very early in the story that Xu You Rong’s grandfather was ill and Chen Chang Sheng’s master cured him. To thank his work, Xu You Rong’s grandfather made a vow to marry Xu You Rong to the master’s apprentice.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความรู้สึกที่แท้จริง จดหมายฉบับนี้เหมือนถูกตบที่ใบหน้าของทุกคนโม ยู เคยอ่านจดหมายฉบับนี้ และคิดกับตัวเองว่าผู้หญิงงี่เง่านี่ต้องการอะไรของ Luo หลัว ดวงตาเป็นประกาย เธอยกย่อง " ซู คุณหยงจึง . . . . . . . Cool "เฉินฉาง เซิง ก้มหัวเล็กน้อยและเห็นเงาตัวเองบนอิฐทองในพระราชวัง ก่อนหน้านี้ เมื่อองค์ชายเฉินหลิวได้อ่านจดหมาย สีหน้าของเขาก็สงบและเงียบสงบเป็นประโยคไปใน . ความดันที่ถูกยกขึ้นมาจากหัวใจของเขา แต่ทำไมสุดท้ายแล้วความสับสนเติมหัวใจของเขาทำไมคุณถึงเขียนจดหมายฉบับนี้ถึงคุณไม่อยากแต่งงานกับฉัน ? เฉินฉาง เซิง คิดเวลานี้ กระเรียนขาวเดินไปที่เฉินฉาง เซิง และขยายคอของมันเพื่อต้อนรับเขาอย่างอบอุ่นเฉินฉาง เซิง เงยหน้าขึ้นยิ้มให้กระเรียนขาว เขายกแขนโอบรอบคอของมันและตบที่หัวของมันดูฉากนี้ คนในวังตกอยู่ในความเงียบลึกทุกคนรู้ว่ารถเครนสีขาวตาม Xu คุณร่องรอบเสมอเมื่อมันไม่ได้ส่งมอบข้อความ บุคลิกของเย็นชาและเย่อหยิ่ง แต่ตอนนี้ มันอยู่ใกล้กับเฉินฉางเช็ง นี่หมายถึงว่าเฉินฉาง เซิง รู้ว่ารถเครนสีขาวจากทางด้านหลังเขาก็สนิทกับเครน , สิ่งที่มากขึ้นอาจจะกล่าวเกี่ยวกับผู้หญิงดังนั้น ทุกอย่างที่กล่าวในจดหมายเป็นเรื่องจริงและไม่ใช่ข้ออ้าง ซู เธอร้องไม่ได้บังคับให้ตามปู่ของเธอจะแต่ยอมรับการแต่งงานที่เธอปรารถนา " * .บางทีเธอกับพ่อหนุ่มคนนี้ ชื่อ เฉินฉางเซิง เป็นเพื่อนสมัยเด็ก" เพื่อนสมัยเด็ก ? แตกเป็นทอง ? "ตั้งสามสิบหกมองโกฮันชิ และ ตัวแทนภาคใต้นั้นเป็นคำพูดที่โกฮัน ชี ก่อนหน้านี้ใช้เพื่ออธิบายความสัมพันธ์ระหว่างชิวฉาน จุน ซู แม่รงตั้งสามสิบหกยิ้มอาจจะดูเฉยเมย แต่การเยาะเย้ยและดูถูกซ่อนอยู่ภายใน" จากที่ผมเห็น ไม่ใช่คิดเพียงปรารถนานี้ "* หมายเหตุ : ผู้อ่านแปล กรณีลืม มันถูกกล่าวถึงมากในช่วงต้นเรื่องที่คุณปู่ซูคุณหยงเป็นป่วยของเฉินฉาง เซิง หัวหน้ารักษาเขา ขอบคุณงานของเขา ปู่ซูคุณรงค์ก็สาบานแล้วว่าจะแต่งงานกับซู คุณร้องให้อาจารย์ฝึกหัด