“Is something the matter?”“Ah, no.

“Is something the matter?”
“Ah, no. I was just thinking how amazing this gate is.”(renji)
“What, is this your first time in Ofan? Albana Magic academy’s front gate is really famous but even then it’s your first time seeing it?”
[Oi, now we’re being treated like we’re some country bumpkins.]

Since I was looking curiously at the huge gate, I was misunderstood as such. Answering the guard, I agreed to Ermenhilde’s words inside my mind. Well, it’s not exactly incorrect to say that I’m from some rural place. I did spend the past 1 year in exactly the remotest of villages.

Also, it’d be helpful for me too if I was misunderstood like this. It’d be a pain if they get uselessly suspicious of me after all.

“I’d been living a life not related to a place like schools, you see.”(renji)
“I see. Well, only rich ones can afford to go to such place after all.”
“Yes. Unfortunately, I have been living my life as an adventurer to meet my daily needs.”(renji)
“Ah, I guess that makes sense.”

From my outfit he seems to have judged me as an adventurer—a weak one that is.
I don’t know whether I should be happy or sad about it.
For the time being, my partner was deeply sighing inside my pocket.

[….How deplorable.]
“If you’re looking for a job, then you should go to the guild.”
“Yes, well, I have something to do at the academy.”
“—fuun.”

His gaze turned towards me as if looking at someone suspicious.
Well, I do look the part. My equipment was just a tunic and trousers. And just a mantle over it. I totally do not look like someone who’d have something to do at a place where nobles go.

Rather than equipment, what I’m wearing is more similar to casual wear. Rather than an adventurer, it’d be easier to believe that I was a normal citizen.

The only thing that was something like a proof of me being an adventurer would be the iron knife hanging by my waist. If even that was a long sword, the impression would have been much better.

My mantle was stained with the blood of goblins so I might look slightly more adventurer-like I hope.

“Is it a request?”
“No. An acquaintance of mine attends this school so I thought I sgould show my face since I came to Ofan during my journey.”(renji)
“An acquaintance?”
“Yes.”
[Wouldn’t it be fine if you just used the name ‘Renji’?]

Then, I’ll definitely be treated like some sort of fraud/swindler. That would definitely lead to them becoming overly suspicious leading to me being interrogated.
The result would probably be the same if I used the name of Souichi or the others, I can totally imagine it.

A nameless adventurer trying to get close to heroes. Maybe even a normal citizen. These dutiful guards would probably see it like that.

“So, will it be fine if I wait in front of the gate for a while?”(renji)
“….What, so you don’t want to go inside?”
“It’s a school for nobles right? It’ll only end up troublesome for me.”

As I shrugged my shoulders, I felt the guards relaxing a bit.

“So you understand that much.”
“I do have certain years of experience with my age after all.”(renji)
“Then, I don’t really have anything special to say to you. Just don’t cause a scene.”

Saying that, the guard returned to his station. ‘Sorry for the trouble’ I sent him away with a smile.
Seemed like a pretty frank guy to me.

[….I just can’t understand.]
“Get used to it. Unfortunately, I do not hold a special title like a Hero.”

There were very few people around the academy.
There were a few who were looking at the gate like me, and that was all.
Rest were the guards on duty. The giant stone wall dyed by the setting sun gave off a feeling of loneliness as well.
On looking closely, there were no weeds growing on the wall. I guess it’s being properly maintained.

[No matter how many times I hear it, I can’t get used to Renji’s formal way of speaking.]
“You’re being rude, as usual.”

Even like this, I do intend to maintain the least amount of formality necessary.
In fact, among the ones that traveled with me, wasn’t I the one tended to be the most wary of such things?

Even the youths, though they were cautious at first, but after getting used to us, lost all kinds of formality in their speech.
Only the guys in the age group of me and Utano-san kept this sort of decency in our way of speech.
The ones who didn’t mind it all were the school going children group. Getting excited due to going through something like getting summoned to another world, they were super happy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความคือบางเรื่อง"อา ฉันเพียงแค่คิดน่าทึ่งประตูนี้เป็นเลข" (เพิลส์)"อะไร ครั้งแรกของคุณใน Ofan ประตูวิเศษ Albana สถาบันมีชื่อเสียงมาก แต่แม้แล้ว เป็นครั้งแรกที่คุณเห็น"[Oi ตอนนี้เรากำลังรับการรักษาเหมือนเราบางประเทศ bumpkins]เพราะผมมองซอกแซกที่ประตูใหญ่ ฉันถูกเข้าใจผิดเช่น ตอบยาม ตกลงคำของ Ermenhilde ภายในใจของฉัน ดี มันไม่ถูกต้องไม่ว่าจะบอกว่า ผมจากบางสถานที่ชนบท ผมไม่ได้ใช้เวลา 1 ปีผ่านมาในตรงถึงหมู่บ้านยัง มันจะเป็นประโยชน์สำหรับผมเกินไปถ้าฉันถูกเข้าใจผิดเช่นนี้ มันจะเจ็บถ้าจะสงสัยเปล่า ๆ ปลี้ ๆ ของฉันหลังจากทั้งหมด"ฉันได้รับชีวิตที่ไม่เกี่ยวข้องกับสถานที่เช่นโรงเรียน คุณเห็น." (เพิลส์)"ฉันเห็น ดี คนรวยเท่านั้นสามารถที่จะไปถึงสถานที่ดังกล่าว""ใช่ อับ ผมมาอยู่ใช้ชีวิตเป็นนักแสวงโชคที่ตามความต้องการประจำวันของฉัน" (เพิลส์)"อา ผมคิดว่า ที่ทำให้รู้สึก"จากชุดฉัน เขาน่าจะมีตัดสินฉันเป็นนักแสวงโชคที่ — หนึ่งที่อ่อนแอที่เป็นฉันไม่รู้ว่า ฉันควรจะมีความสุข หรือเศร้าเลยการ พันธมิตรของฉันได้ลึก sighing ภายในกระเป๋าของฉัน[... .How รอก]"หากคุณกำลังมองหางาน คุณควรไปกิลด์""ใช่ ดี ฉันมีก็ที่โรงเรียน"" — fuun. "สายตาของเขาหันไปทางฉันว่าคนสงสัยดี ฉันมองส่วน อุปกรณ์ของฉันเป็นเพียงเป็นเสื้อและกางเกง และเพียงแค่เสื้อคลุมได้ ฉันทั้งหมดไม่เหมือนคนที่จะมีก็ที่ขุนนางที่ไหนแทนอุปกรณ์ สิ่งที่ฉันสวมจะคล้ายกันมากกับชุดลำลอง แทนที่จะเป็นนักแสวงโชค มันจะง่ายที่จะเชื่อว่า ฉันเป็นคนปกติสิ่งเดียวที่สิ่งของฉันเป็นนักแสวงโชคที่ จะมีดเหล็กที่แขวนตามเอว หากแม้ที่เป็นดาบยาว ความประทับใจจะได้ดีเสื้อคลุมของฉันถูกย้อม ด้วยเลือดผี ดังนั้นฉันอาจดูเหมือนนักผจญภัยเล็กน้อย หวังว่าความคือมันร้องขอหมายเลข" ความใกล้ชิดของฉันเรียนนี้เลยคิดว่าฉันดู sgould ใบหน้าของฉันตั้งแต่ฉันมาเพื่อ Ofan ในระหว่างการเดินทาง" (เพิลส์)"ความใกล้ชิด""ใช่"[จะไม่ดีถ้าคุณเพียงแค่ใช้ชื่อ 'เพิลส์' ได้]แล้ว ฉันจะแน่นอนได้รับเช่นการเรียงลำดับบางอย่างของการ ทุจริต/swindler นอกจากนี้ที่แน่นอนจะนำไปสู่พวกเขากลายเป็นที่น่าสงสัยเกินไปนำไปฉันถูกสอบปากคำผลคงจะเหมือนกันถ้าใช้ชื่อ Souichi หรืออื่น ๆ ฉันสามารถคิดโดยสิ้นเชิงนักผจญภัยนิรนามพยายามเข้าใกล้วีรบุรุษ แม้เป็นคนปกติ ยาม dutiful เหล่านี้อาจจะเห็นว่าเช่นนั้น"ดังนั้น มันจะดีถ้าฉันรออยู่หน้าประตูในขณะ" (เพิลส์)"...อะไร ดังนั้นคุณไม่ต้องไป? ""มันเป็นโรงเรียนสำหรับขุนนางขวา มันเท่านั้นท้ายที่สุดจะลำบากกับฉัน"ฉัน shrugged ไหล่ของฉัน ฉันรู้สึกยามพักผ่อนน้อย"เพื่อให้คุณเข้าใจมากว่า""ฉันมีประสบการณ์บางปีกับอายุของฉันหลังจากทั้งหมด" (เพิลส์)"แล้ว ฉันไม่จริง ๆ มีอะไรเป็นพิเศษจะพูดกับคุณ เพียงแค่ไม่ทำให้เกิดฉากนี้"บอกว่า ที่ ยามกลับไปสถานีของเขา 'ขอโทษสำหรับปัญหา' ฉันส่งเขาออกไป ด้วยรอยยิ้มดูเหมือนผู้ชายสวยตรงไปตรงมากับฉัน[.. .I ไม่สามารถเข้าใจได้]"ได้ใช้มัน อับ ไม่ถือเช่นพระเอกชื่อพิเศษ"มีโรงเรียนเพียงไม่กี่คนมีสิ่งที่มองหาประตูเช่นฉัน และที่ถูกทั้งหมดส่วนที่เหลือถูกเจ้าหน้าที่ปฏิบัติหน้าที่ กำแพงหินยักษ์ที่ย้อมอาทิตย์ให้ปิดความรู้สึกของความเหงาเช่นกันในการมองอย่างใกล้ชิด มีไม่มีวัชพืชที่เจริญเติบโตบนผนัง ผมคิดว่า เป็นการถูกต้องรักษา[ไม่ว่ากี่ครั้งที่ฉันได้ยิน ไม่ได้รับใช้ฉันของเพิลส์แบบเป็นทางการพูด]"คุณกำลังเป็นอยู่หยาบ เป็นปกติ"แม้เช่นนี้ ฉันตั้งใจจะรักษาทางน้อยที่สุดที่จำเป็นในความเป็นจริง ระหว่างคนที่เดินกับฉัน ไม่เป็นแนวโน้มที่จะ ระมัดระวังมากที่สุดของสิ่งต่าง ๆ ของฉันแม้เยาวชน แม้ว่าระมัดระวังที่แรก แต่หลัง จากรับใช้เรา ทุกชนิดของในการพูดของตนที่หายไปเฉพาะคนในกลุ่มอายุของฉันและซานธโฮเก็บการเหมาะแบบนี้ในทางการพูดคนที่ไม่ทราบทั้งหมดได้กลุ่มเด็กไปโรงเรียน รับตื่นเต้นเนื่องจากผ่านบางอย่างเช่นการเรียกไปยังโลกอื่น ๆ พวกเขามีความสุขสุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"เป็นสิ่งที่เรื่องนี้?"
"อาไม่ ผมคิดว่าวิธีการที่น่าตื่นตาตื่นใจประตูนี้คือ. "(Renji)
" สิ่งนี้เป็นครั้งแรกของคุณใน ofan? ประตูหน้า Albana โรงเรียนเวทมนตร์เป็นที่มีชื่อเสียงจริงๆ แต่ถึงอย่างนั้นมันเป็นครั้งแรกที่คุณเห็นมันได้หรือไม่ "
[เฮ้ยตอนนี้เรากำลังได้รับการปฏิบัติเหมือนเรากำลังบาง bumpkins ประเทศ.] ตั้งแต่ฉันถูกมองอยากรู้อยากเห็นที่ประตูใหญ่ผมก็เข้าใจผิด เป็นเช่นนี้ ตอบยามผมเห็นด้วยกับคำ Ermenhilde ของอยู่ในใจของฉัน ดีก็ไม่ได้ไม่ถูกต้องว่าจะบอกว่าผมมาจากบางสถานที่ในชนบท ฉันได้ใช้เวลาที่ผ่านมา 1 ปีในตรงที่ห่างไกลในชนบท. นอกจากนี้ก็จะเป็นประโยชน์สำหรับฉันเกินไปถ้าผมเข้าใจผิดเช่นนี้ มันจะเป็นความเจ็บปวดถ้าพวกเขาได้รับไม่เอาไหนที่น่าสงสัยของผมหลังจากทั้งหมด. "ฉันต้องการได้รับการใช้ชีวิตที่ไม่เกี่ยวข้องกับสถานที่เช่นโรงเรียนที่คุณเห็น." (Renji) "ผมเห็น ดีเพียงคนที่อุดมไปด้วยสามารถที่จะไปยังสถานที่ดังกล่าวหลังจากทั้งหมด. " " ใช่ แต่น่าเสียดายที่ฉันได้รับการใช้ชีวิตของฉันเป็นนักผจญภัยที่จะตอบสนองความต้องการในชีวิตประจำวันของฉัน. "(Renji) " โอ้ฉันเดาว่าทำให้รู้สึก. " จากเครื่องแต่งกายของฉันดูเหมือนว่าเขาจะมีการตัดสินว่าผมเป็นนักผจญภัย-หนึ่งที่เป็นที่อ่อนแอผมไม่ทราบว่าฉันควรจะมีความสุขหรือเศร้าเกี่ยวกับเรื่องนี้. ในขณะที่หุ้นส่วนของฉันถูกถอนหายใจลึกภายในกระเป๋าของฉัน. [ ... .How น่าเสียดาย.] "ถ้าคุณกำลังมองหางานแล้วคุณควรจะไป เพื่อสมาคม. " " ใช่ดีฉันมีสิ่งที่ต้องทำในโรงเรียน. " " -fuun. " จ้องมองของเขาหันมาทางผมว่าถ้ามองไปที่คนที่น่าสงสัย. ดีฉันมองส่วนหนึ่ง อุปกรณ์ของฉันเป็นเพียงเสื้อคลุมและกางเกงขายาว และเพียงแค่เสื้อคลุมมากกว่านั้น ฉันทั้งหมดดูไม่เหมือนคนที่ต้องการมีสิ่งที่ต้องทำในสถานที่ที่ขุนนางไปก. แทนที่จะอุปกรณ์, สิ่งที่ฉันสวมใส่มากขึ้นคล้ายกับชุดลำลอง แทนที่จะเป็นนักผจญภัยก็ต้องการจะง่ายขึ้นที่จะเชื่อว่าผมเป็นพลเมืองปกติ. สิ่งเดียวที่เป็นสิ่งที่ต้องการหลักฐานของฉันเป็นนักผจญภัยที่จะได้รับมีดเหล็กห้อยเอวของฉัน หากแม้กระทั่งว่าเป็นดาบยาวความประทับใจที่จะได้รับที่ดีมาก. เสื้อคลุมของฉันถูกย้อมด้วยเลือดของก๊อบลินดังนั้นผมอาจจะดูเล็กน้อยผจญภัยเหมือนฉันหวังว่า. "มันเป็นคำขอหรือไม่?" "เลขที่ ความใกล้ชิดของผมเข้าเรียนที่โรงเรียนนี้ดังนั้นฉันคิดว่าฉัน sgould แสดงใบหน้าของฉันตั้งแต่ฉันมาถึง ofan ในระหว่างการเดินทางของฉัน. "(Renji) " ความใกล้ชิด? " " ใช่. " [มันจะไม่ดีถ้าคุณเพียงแค่ใช้ชื่อ 'Renji'?] จากนั้นผมจะแน่นอนได้รับการปฏิบัติเช่นเดียวกับการจัดเรียงของการทุจริต / โกงบาง แน่นอนว่าจะนำไปสู่พวกเขากลายเป็นที่น่าสงสัยมากเกินไปนำไปสู่การถูกสอบปากคำฉัน. ผลที่ได้อาจจะเป็นเหมือนกันถ้าผมใช้ชื่อของ Souichi หรือคนอื่น ๆ ที่ฉันทั้งหมดสามารถคิดว่ามัน. นักผจญภัยนิรนามพยายามที่จะได้ใกล้ชิดกับวีรบุรุษ แม้อาจจะเป็นพลเมืองปกติ เหล่านี้ยามกตัญญูอาจจะดูมันเหมือนว่า. "ดังนั้นมันจะดีถ้าผมรออยู่หน้าประตูในขณะที่?" (Renji) " ... งั้นเพื่อให้คุณไม่ต้องการที่จะไปภายใน?" " มันเป็นโรงเรียนสำหรับขุนนางที่ถูกต้องหรือไม่? มันจะจบลงที่ลำบากสำหรับฉัน. " ขณะที่ผมยักไหล่ของฉันฉันรู้สึกผ่อนคลายยามบิต. " เพื่อให้คุณเข้าใจว่ามาก. " " ฉันจะมีปีหนึ่งของประสบการณ์กับอายุของฉันหลังจากทั้งหมด. "(Renji ) "แล้วฉันไม่ได้จริงๆมีอะไรเป็นพิเศษจะพูดกับคุณ เพียงแค่ไม่ก่อให้เกิดฉาก. " บอกว่ายามกลับมาที่สถานีของเขา 'ขออภัยสำหรับปัญหา' ผมส่งเขาออกไปด้วยรอยยิ้ม. ดูเหมือนเป็นคนที่ตรงไปตรงมารักฉัน. [ ... .i ก็ไม่สามารถเข้าใจ.] "ได้ใช้มัน แต่น่าเสียดายที่ฉันไม่ถือชื่อพิเศษเช่นพระเอก. " มีคนน้อยมากที่อยู่รอบสถาบันการศึกษา. มีไม่กี่คนที่กำลังมองหาที่ประตูอย่างผมและนั่นคือทั้งหมดที่. ส่วนที่เหลือเป็นยามในการปฏิบัติหน้าที่ กำแพงหินยักษ์ย้อมโดยดวงอาทิตย์ตั้งค่าให้ปิดความรู้สึกของความเหงาได้เป็นอย่างดี. เมื่อวันที่มองอย่างใกล้ชิดมีวัชพืชไม่มีการเจริญเติบโตบนผนัง ผมคิดว่ามันถูกเก็บรักษาอย่างถูกต้อง. [ไม่ว่ากี่ครั้งที่ผมได้ยินมันฉันไม่สามารถรับใช้วิธีการอย่างเป็นทางการ Renji ของการพูด.] "คุณกำลังถูกหยาบคายตามปกติ." แม้เช่นนี้ผมตั้งใจที่จะ รักษาจำนวนน้อยที่สุดของพิธีที่จำเป็น. ในความเป็นจริงในหมู่คนที่เดินทางไปกับฉันไม่ได้ฉันหนึ่งมีแนวโน้มที่จะระวังมากที่สุดในสิ่งดังกล่าวหรือไม่แม้เยาวชนแม้ว่าพวกเขาจะระมัดระวังในตอนแรก แต่หลังจากที่รับใช้ ให้เราสูญเสียทุกชนิดของพิธีในคำพูดของพวกเขา. คนเท่านั้นในกลุ่มอายุของฉันและ Utano ซานเก็บไว้เรียงลำดับของความเหมาะสมในลักษณะของการพูดของเรา. คนที่ไม่ได้ใจมันทั้งหมดอยู่โรงเรียนจะเด็ก กลุ่ม. ได้รับความตื่นเต้นเนื่องจากการจะผ่านสิ่งที่ต้องการได้รับการเรียกตัวไปอีกโลกหนึ่งที่พวกเขามีความสุขสุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" มีอะไรเหรอ ? "" เอ่อ เปล่า ฉันก็แค่คิดว่า ประตูนี้เป็นวิธีการที่น่าตื่นตาตื่นใจ . " ( เร็นจิ )" อะไรกัน นี่เป็นครั้งแรกของคุณในจินตทัศน์ ? ลบานา สถาบันการสอนมายากลหน้าประตูเป็น ที่มีชื่อเสียง แต่นั้น เป็นครั้งแรกที่เห็นมันจริงๆหรือ ? "[ เฮ้ย ตอนนี้เรากำลังถูกปฏิบัติเหมือนเราบางงี่เง่าประเทศ ]เพราะฉันมองอย่างสงสัยที่ประตูใหญ่ ผมถูกเข้าใจผิด เช่น ตอบยาม ผมเห็นด้วยกับคำพูดของ ermenhilde ภายในจิตใจของฉัน เอ่อ มันไม่ตรง ไม่ถูกต้องที่จะกล่าวว่าฉันจากบางสถานที่ในชนบท ฉันได้ใช้เวลาที่ผ่านมา 1 ปี อยู่ห่างไกลจากหมู่บ้านแล้วก็จะเป็นประโยชน์สำหรับฉันด้วย ถ้าฉันกำลังเข้าใจผิดแบบนี้ มันคงเจ็บปวดถ้าพวกเขาจะไร้ประโยชน์สงสัยฉัน" ผมได้รับการใช้ชีวิตที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับสถานที่ เช่น โรงเรียน คุณเห็น " ( เร็นจิ )" ผมเห็น ก็แค่รวยสามารถไปสถานที่ดังกล่าวหลังจากทั้งหมด . "" ครับ แต่น่าเสียดายที่ฉันได้รับชีวิตของฉันเป็นนักผจญภัยเพื่อตอบสนองความต้องการทุกวันของฉัน . " ( เร็นจิ )" อ่า ฉันเดาว่า ทำให้รู้สึก " .จากชุดฉันดูเหมือนว่าเขาจะตัดสินฉันเป็น adventurer-a อ่อนแอที่ .ฉันไม่รู้ว่าฉันควรจะดีใจหรือเศร้าใจเลยสำหรับตอนนี้ เพื่อนผมดูด ถอนหายใจอยู่ในกระเป๋าของฉัน[ ] . . . . . . . ช่างน่าเสียดายจริงๆ" ถ้าคุณกำลังมองหางาน จากนั้นคุณควรไปที่สมาคม ." ใช่ ฉันมีบางอย่างที่ต้องทำที่โรงเรียน ." - fuun ”สายตาของเขาหันมาทางผมหาคนที่น่าสงสัยอืม ฉันดูเป็นส่วนหนึ่ง อุปกรณ์ของฉันเป็นเพียงเสื้อและกางเกง และก็เสื้อคลุมที่เหนือ ฉันดูไม่เหมือนคนที่จะได้มีอะไรทำในที่ๆ ขุนนางไปมากกว่าอุปกรณ์ที่ผมใส่ก็เหมือนชุดลำลอง แทนที่จะเป็นนักแสวงโชค มันอาจจะง่ายที่จะเชื่อว่าฉันเป็นพลเมืองธรรมดาสิ่งเดียวที่เป็นเหมือนหลักฐานที่ผมเป็นนักผจญภัยจะเป็นเหล็กมีดห้อยเอวของฉัน ถ้านั่นเป็นดาบยาว ความประทับใจจะได้รับที่ดีมาก .เสื้อคลุมของฉันถูกย้อมด้วยเลือดของปีศาจผมอาจดูเล็กน้อย เป็นเหมือนที่ฉันหวังไว้" มันขอร้อง "" ไม่ รู้จัก ฉันเรียนอยู่ที่โรงเรียนนี้ ผมก็เลยคิดว่า sgould แสดงใบหน้าของฉันตั้งแต่ฉันมาถึงจินตทัศน์ในระหว่างการเดินทางของฉัน " ( เร็นจิ )" รู้จักกันเหรอ "" ใช่ " .[ มันคงจะดีถ้าคุณเพียงแต่ใช้ชื่อ ' เร็นจิ " ]งั้น ฉันก็ต้องทำเหมือนพวกโกง / หลอกลวง ที่แน่นอนจะทำให้พวกเขากลายเป็นขี้ระแวงจนได้ถูกสอบสวน .ผลจะเหมือนกัน ถ้าผมจะใช้ชื่อ โซ จิ หรือ คนอื่นๆ ผมสามารถจินตนาการมันได้นักผจญภัยสาวพยายามที่จะได้ใกล้ชิดกับวีรบุรุษ อาจจะเป็นปกติของประชาชน ยามทำหน้าที่เหล่านี้อาจจะเห็นอย่างนั้น" ดังนั้น มันจะดีถ้าฉันรออยู่หน้าประตูสักพัก " ( เร็นจิ )" . . . . . . . อะไรที่คุณไม่อยากเข้าไปในนั้น "" มันเป็นโรงเรียนสำหรับชนชั้นสูงใช่มั้ย ? มันยุ่งยากสำหรับฉัน . "ฉันยักไหล่ไหล่ของฉัน ฉันรู้สึกยามบิตที่ผ่อนคลาย" เพื่อให้คุณเข้าใจมากนัก "" ฉันมีหนึ่งปีของประสบการณ์กับอายุของฉันหลังจากทั้งหมด . " ( เร็นจิ )" แล้วฉันก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษที่ต้องพูดกับคุณ อย่าก่อเรื่องอีก "บอกว่า ทหารก็กลับมาที่สถานีเขา ' ขอโทษด้วยครับ ผมส่งเขาออกไปด้วยรอยยิ้มดูเป็นผู้ชายที่ค่อนข้างตรงไปตรงมากับฉัน[ . . . . . . . ฉันแค่ไม่เข้าใจ . . . . ]" ได้ใช้มัน แต่น่าเสียดายที่ผมไม่ได้ถือชื่อพิเศษเหมือนวีรบุรุษมีคนน้อยมาก ๆที่โรงเรียนมีอยู่สองสามคนที่กำลังมองหาที่ประตูเหมือนฉัน และนั่นคือทั้งหมดส่วนที่เหลือเป็นทหารในการปฏิบัติหน้าที่ ยักษ์หินที่ผนังย้อมโดยดวงอาทิตย์ตั้งค่าให้ปิดความรู้สึกของความเหงาได้เป็นอย่างดีมองอย่างใกล้ชิด ไม่มีวัชพืชขึ้นบนผนัง ฉันเดาว่ามันคือการรักษาอย่างถูกต้อง[ ไม่ว่ากี่ครั้งที่ได้ยินมัน ผมไม่ชินกับวิธีการพูดของเร็นจิอย่างเป็นทางการ ]" คุณกำลังหยาบคายเหมือนเคย "ขนาดนี้ ผมตั้งใจที่จะรักษาจำนวนเงินที่น้อยที่สุดของพิธีการที่จำเป็นในความเป็นจริง ระหว่างที่เดินทางกับผม ไม่ใช่ผมคนเดียว มีแนวโน้มจะระมัดระวังมากที่สุดแบบนี้แม้แต่เยาวชน แม้ว่าพวกเขามีความระมัดระวังในตอนแรก แต่หลังจากที่ได้รับใช้เรา แพ้ทุกชนิดของพิธีการในการพูดของพวกเขาแต่พวกในกลุ่มอายุของฉันและ utano ซานเก็บการจัดเรียงนี้ของความเหมาะสมในทางของเราในการพูดคนที่ไม่มีจิตใจ มันคือ โรงเรียนจะเด็กกลุ่ม ตื่นเต้น เนื่องจากต้องผ่านเรื่องบางอย่างเช่นการเรียกไปยังโลกอื่น พวกเขาดีใจสุดๆเลย