Personality and Stress Vulnerabilit

Personality and Stress VulnerabilityThe Five Factor Model (FFM) of personality is widely used as a basis for assessment of stress vulnerability (e.g., Costa, Somer- field, & McCrae, 1996). Neuroticism (N) reliably predicts negative affect and tense arousal in performance settings (e.g., Thayer, 1989). However, in performance studies, correlations between N and affect are often quite modest, ranging between .20 and .40 when a true state measure of affect is taken; that is, the person rates his or her mood “right now,” as opposed to a daily or typical mood rating (Matthews & Gilliland, 1999). In addition, Extraversion (E) correlates with positive mood, but correlations rarely exceed .25 in performance settings (Matthews & Gilliland, 1999). Matthews et al. (1999) reported studies of task-induced stress that showed correlations of .20 to .30 between Neuroticism and DSSQ Distress and Worry, and between Conscientiousness (C) and Task Engagement.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บุคลิกภาพและความเครียดช่องโหว่
ห้าปัจจัย Model (FFM) ของบุคลิกภาพใช้กันอย่างแพร่หลายเป็นพื้นฐานสำหรับการประเมินช่องโหว่ความเครียด (เช่นคอสข้อมูล Somer- และแม็คเคร, 1996) ความมั่นคงในอารมณ์ (N) เชื่อถือได้คาดการณ์ในเชิงลบส่งผลกระทบต่อความตื่นตัวและความตึงเครียดในการตั้งค่าการปฏิบัติงาน (เช่นเธเออร์ 1989) อย่างไรก็ตามในการศึกษาผลการดำเนินงานความสัมพันธ์ระหว่าง N และส่งผลกระทบมักจะเจียมเนื้อเจียมตัวมากในช่วงระหว่าง 0.20 และ 0.40 เมื่อมาตรการรัฐที่แท้จริงของผลกระทบต่อการถูกนำมา; นั่นคืออัตราคนของเขาหรืออารมณ์ของเธอ“ตอนนี้” เมื่อเทียบกับคะแนนอารมณ์รายวันหรือทั่วไป (แมตทิวส์และกิลลิแลนด์, 1999) นอกจากนี้ Extraversion (E) มีความสัมพันธ์กับอารมณ์บวก แต่ความสัมพันธ์ไม่เกิน 0.25 ในการตั้งค่าประสิทธิภาพ (แมตทิวส์และกิลลิแลนด์, 1999) แมตทิวส์, et al (1999) รายงานการศึกษาของความเครียดที่เกิดขึ้นงานที่แสดงให้เห็นความสัมพันธ์ของ .20 ไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บุคลิกภาพและความเครียดช่องโหว่
ห้าปัจจัยรุ่น (FFM) ของบุคลิกภาพถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายเป็นพื้นฐานสำหรับการประเมินของช่องโหว่ความเครียด (เช่น, Costa, Somer-ฟิลด์, & McCrae, ๑๙๙๖) ความน่าเชื่อถือ (N) คาดการณ์ผลกระทบเชิงลบและอารมณ์ตึงเครียดในการตั้งค่าประสิทธิภาพ (เช่น Thayer, ๑๙๘๙) อย่างไรก็ตาม, ในการศึกษาผลการดำเนินงาน, ความสัมพันธ์ระหว่าง N และผลกระทบมักจะค่อนข้างเรียบร้อย, ตั้งแต่ระหว่าง .20 และ. ๔๐เมื่อมีการวัดสถานะที่แท้จริงของผลกระทบที่จะนำมา; นั่นคือบุคคลที่ให้คะแนนอารมณ์ของเขาหรือเธอ "ตอนนี้" เมื่อเทียบกับการจัดอันดับอารมณ์ในชีวิตประจำวันหรือทั่วไป (& Gilliland, ๑๙๙๙) นอกจากนี้ Exหิน Sion (E) มีความสัมพันธ์กับอารมณ์เชิงบวกแต่ไม่ค่อยมี .25 ในการตั้งค่าประสิทธิภาพการทำงาน (& Gilliland, ๑๙๙๙) (๑๙๙๙) รายงานการศึกษาของความเครียดที่เกิดจากงานที่แสดงให้เห็นความสัมพันธ์ของ .20 เพื่อ .30 ระหว่างการประสาทและ DSSQ ทุกข์และกังวล, และระหว่างรอบคอบ (C) และการมีส่วนร่วมของงาน.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บุคลิกภาพและความเปราะบางของความเครียด
ห้าปัจจัยรูปแบบของบุคลิกภาพที่ใช้กันอย่างแพร่หลายเพื่อประเมินความเปราะบางของความเครียด ประสาทสามารถทำนายอารมณ์เชิงลบและความตึงเครียดในสภาพแวดล้อมการแสดงได้อย่างถูกต้อง อย่างไรก็ตามในการวิจัยการปฏิบัติงานความสัมพันธ์ระหว่าง N และอารมณ์มักจะค่อนข้างเล็กและเมื่อวัดสถานะที่แท้จริงของอารมณ์ช่วงระหว่าง 0.20.40 และนั่นคือเมื่อคนจัดอันดับอารมณ์ของพวกเขาในขณะนี้มากกว่าทุกวันหรือโดยทั่วไปการประเมินอารมณ์ นอกจากนี้การส่งออกมีความสัมพันธ์กับอารมณ์เชิงบวกแต่ไม่เกิน 0.25 และกิลลี่แลนด์ 1999 ในการตั้งค่าประสิทธิภาพ แมทธิวและคนอื่นๆ การศึกษาที่เกี่ยวข้องกับความเครียดจากงานพบว่ามีความสัมพันธ์ระหว่างความเครียดและภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวลใน dssq 0.20.30 และความสัมพันธ์ระหว่างความรับผิดชอบและการป้อนข้อมูลงาน