Provide explicit instructionsChildr

Provide explicit instructions
Children often need to be given direct, explicit instructions about how to behave in specific social situations. For example, a child may need to be told that it is important to say "hello" back when somebody greets them, or to smile when approaching a child to ask to join in a game. Of course, this kind of instruction is provided all of the time by parents and teachers who remind children to say "thank you" or not to interrupt when someone else is talking. However, there are often significant gaps in this instruction. For example, while most children are instructed to say "please" and "thank you", fewer are explicitly told how to be a "good sport" ("Don't comment on another player's poor moves or bad luck. Don't taunt someone for losing. Accept bad luck without complaining." etc.) Learning these skills is not easy, and most children will need to be told the same information many times before they learn it fully.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ให้คำแนะนำที่ชัดเจนเด็กจำเป็นต้องได้รับคำแนะนำโดยตรง อย่างชัดเจนเกี่ยวกับวิธีการทำงานในสถานการณ์หนึ่ง ๆ ทางสังคมมักจะ ตัวอย่าง เด็กอาจต้องการจะบอกว่า มันเป็นสิ่งสำคัญพูด "สวัสดี" กลับเมื่อใครสักคนทักทายพวกเขา การยิ้มเมื่อใกล้เด็กขอให้เข้าร่วมในเกม แน่นอน ชนิดของคำสั่งที่มีให้ตลอดเวลา โดยผู้ปกครองและครูเตือนเด็ก ๆ ว่า "ขอบคุณ" หรือไม่ จะยุติเมื่อผู้อื่นกำลังพูด อย่างไรก็ตาม มีมักสำคัญช่องว่างในคำสั่งนี้ ตัวอย่าง ในขณะที่เด็กส่วนใหญ่จะสั่งให้พูดว่า "กรุณา" และ "ขอบคุณ" น้อยจะชัดเจนบอกว่า เป็น "กีฬาดี" ("ไม่คิดย้ายไม่ดีหรือโชคร้ายของผู้เล่นอื่น ไม่ taunt คนสำหรับแพ้ ยอมรับซวยโดยไม่บ่นด้วย"เป็นต้น.) เรียนรู้ทักษะเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องง่าย และเด็กส่วนใหญ่จะต้องสามารถบอกกันหลายครั้งก่อนที่พวกเขาเรียนรู้ได้อย่างเต็ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ให้คำแนะนำที่ชัดเจน
เด็กมักจะต้องได้รับโดยตรงอย่างชัดเจนคำแนะนำเกี่ยวกับวิธีการปฏิบัติตนในสถานการณ์ทางสังคมที่เฉพาะเจาะจง ยกตัวอย่างเช่นเด็กอาจจะต้องมีการบอกว่ามันเป็นสิ่งสำคัญที่จะพูดว่า "สวัสดี" เมื่อใครบางคนกลับมาทักทายพวกเขาหรือที่จะยิ้มเมื่อใกล้เด็กที่จะขอเข้าร่วมในเกม แน่นอนชนิดของคำสั่งที่มีให้ตลอดเวลาโดยผู้ปกครองและครูที่เตือนให้เด็กที่จะพูดคำว่า "ขอบคุณ" หรือไม่ที่จะขัดขวางเมื่อมีคนอื่นจะพูดคุย แต่มักจะมีช่องว่างที่สำคัญในการเรียนการสอนนี้ ยกตัวอย่างเช่นในขณะที่เด็กส่วนใหญ่จะสั่งให้พูดว่า "โปรด" และ "ขอบคุณ" น้อยลงอย่างชัดเจนจะบอกวิธีการที่จะ "กีฬาที่ดี" ("อย่าแสดงความคิดเห็นในการเคลื่อนไหวที่ไม่ดีของผู้เล่นอื่นหรือโชคร้าย. อย่ายั่วยุ สำหรับการสูญเสียใครบางคน. ยอมรับโชคร้ายโดยไม่ต้องบ่น. "ฯลฯ ) เรียนรู้ทักษะเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องง่ายและเด็กส่วนใหญ่จะต้องมีการบอกข้อมูลเดียวกันหลายครั้งก่อนที่พวกเขาเรียนรู้ได้อย่างเต็มที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ให้ชัดเจนคำแนะนำ
เด็กมักจะต้องได้รับโดยตรง ที่มีคำแนะนำเกี่ยวกับวิธีการปฏิบัติตนในสถานการณ์ทางสังคมที่เฉพาะเจาะจง ตัวอย่างเช่น เด็กอาจจะต้องบอกว่า มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะพูดว่า " สวัสดี " กลับเมื่อมีคนทัก หรือยิ้ม เมื่อเข้าใกล้เด็กให้เข้าร่วมในเกม แน่นอนชนิดนี้ของการสอนคือให้ตลอดเวลา โดยพ่อแม่และครูที่ทำให้เด็กพูดคำว่า " ขอบคุณ " หรือ ไม่ขัดจังหวะเมื่อคนอื่นกำลังพูด อย่างไรก็ตาม มักจะมีช่องว่างที่สำคัญในการเรียนการสอนนี้ ตัวอย่างเช่น ในขณะที่เด็กส่วนใหญ่จะสั่งให้พูดว่า " โปรด " และ " ขอบคุณ "น้อยลงอย่างชัดเจนว่าเป็น " กีฬาดี " ( " ไม่แสดงความเห็นต่อผู้เล่นอื่นจนย้าย หรือโชคร้าย อย่าเยาะเย้ยคนแพ้ รับโชคร้ายโดยไม่บ่น " ฯลฯ ) เรียนรู้ทักษะเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องง่าย และเด็กส่วนใหญ่จะต้องบอกข้อมูลที่เหมือนกันหลายครั้งก่อนที่พวกเขาได้เรียนรู้
มันอย่างเต็มที่