FRIDAY, 22 FEBRUARY 2013Reflections

FRIDAY, 22 FEBRUARY 2013
Reflections on Thailand (1): A protracted and neglected situation of statelessness

This is the first in a short series of blog posts dedicated to the situation of statelessness among Thailand’s ethnic minority people (the ‘hill tribes’). They are inspired by our current research into the impact of statelessness on women in Thailand, which aims specifically to map the link with human trafficking – a project funded by the US Department of State’s Bureau for Population, Refugees and Migration.

A large stateless population
For some time, Thailand topped the global statelessness charts: with a whopping estimate of 3.5 million stateless people, Thailand was believed to be home to the largest stateless community of any country in the world. More recently, this number has been revised down, based on a better understanding of the definition of a stateless person (followingguidance on this question issued by UNHCR) and a more detailed study of the relevant populations in Thailand. As it turned out, and due in part to confusion surrounding the use of terminology in the Thai context, the high figure had been inflated by the inclusion of a large number of statusless people who are currently present on Thai soil without the requisite documents or permission under the country’s immigration law, but do largely hold a (foreign) nationality.
Today, Thailand reports a stateless population of just over half a million. In the global leagues, the country is therefore still very much a heavy hitter. Only Myanmar and Nepal have a higher figure in UNHCR’s statistical tables (at year-end 2010). Moreover, the number of stateless people in Thailand is five times the combined number of asylum seekers and refugees residing in the country.

An indigenous, ethnic minority, stateless community
Most of Thailand’s stateless people are members of the community known collectively as the ‘hill tribes’ (or sometimes ‘highlanders’), because they traditionally reside in the mountainous western and northern areas of the country, in particular along the borders with Myanmar and Lao PDR. They are an indigenous community within these regions, with ancestral ties to the territory. They are also an ethnic minority community – distinct from the Thai majority population – and comprise a multitude of different tribes, each with its own linguistic and cultural traits.
As mentioned, many hill tribe people and their ancestors have inhabited Thailand for hundreds of years. Others arrived in the country during various waves of migration in the 18th, 19th and early 20th centuries – in particular during periods of upheaval in their countries of origin (which include China, Lao PDR, Myanmar, Nepal and Vietnam). Collectively, these groups make up the contemporary ethnic minority, hill tribe community in Thailand. Their total number in Thailand is not known, but some estimates put it in the region of 2 million people. Many hold Thai nationality, but some half a million are stateless.

It is of interest to note that a smaller indigenous population which is also grappling with statelessness can be found further south in Thailand, along the Andaman coast. Known as the Moken, Chao Lay or simply ‘Sea Gypsies’, they are a relatively small group (a few thousand people) who have lived semi-nomadic lives in this part of the country for hundreds, if not thousands, of years. Following the devastating 2004 tsunami, several projects were launched in the area to support the re-documentation of people and the re-building of livelihoods. It was then that this population’s lack of citizenship came to light and there has been some work since to try to resolve their statelessness. Our own research into the impact of statelessness on women in Thailand does not include the Moken – it is limited to the experiences of Thailand’s stateless hill tribe people.

Protracted and neglected
Statelessness has been a phenomenon among Thailand’s hill tribe population ever since the country first began to really document its nationals, in the 1950s. For many, exclusion was a result of the poor enumeration of people or villages – some simply lived in such remote areas that they did not come into (regular) contact with the state authorities and were overlooked when civil registration and nationality documentation systems were implemented. Others may have had the opportunity to register as citizens, but did not see the importance of doing so, since the whole concept of nationality was alien to their lives. During various later attempts to fill in the gaps in census and civil registration records, the Thai authorities did not necessarily recognise those encountered – who were not previously registered – as Thai nationals. Instead, a system of different coloured cards was implemented to grant some form of temporary status to the ethnic minority groups, pending a more durable solution. For many, the difficulty in accessing Thai nationality was then compounded by a revision of the nationality policy to exclude from the country’s jus soli rules anyone whose parents were deemed to be illegally residing in Thailand. In other words, children born on Thai soil to illegally present parents – including many of the groups who held the aforementioned temporary statuses, which were not considered lawful residence – was excluded from nationality and would also be stateless. As such, statelessness became a protracted and hereditary phenomenon within these communities and there are many families which have been stateless for generations.
Despite the protracted nature of statelessness in Thailand and the sheer scale of the problem, the country’s stateless have drawn relatively little attention beyond its borders. Competing for the already marginal interest that different international actors have demonstrated in relation to statelessness to date, they have clearly lost out against other communities. Within the region, they are overshadowed by the larger stateless Rohingya Muslim population of Northern Rakhine state in neighbouring Myanmar, grabbing international headlines – both historically and again recently – thanks to the sheer level of destitution, marginalisation and persecution suffered, plus the challenges faced in relation to the international forced displacement of the group. Elsewhere, stateless communities in other parts of the world have also mobilised more interest or support, including the stateless Kurds in Syria, the Bidoon in the Arab Gulf, the Nubians in Kenya and the persons of Haitian descent in the Caribbean. In relative terms, at least where the interest of the international media and the involvement of international civil society and governmental actors is concerned, Thailand’s hill tribes appear today to be are among the most neglected of the world’s stateless people. As will be discussed in one of the later blogs in this series, this is especially unfortunate given the opportunities that the current legislative framework present in Thailand for the large-scale reduction of statelessness among the hill tribes and to which far more attention and resources should be directed to finally effect real change.
Laura van Waas, Senior Researcher and Manager, Statelessness Programme

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันศุกร์ 22 2013 กุมภาพันธ์สะท้อนในไทย (1): ยืดเยื้อ และสถานการณ์เกี่ยวกับการที่ไม่มีกิจกรรมนี้เป็นครั้งแรกในชุดสั้น ๆ ของบล็อกทุ่มเทกับสถานการณ์เกี่ยวกับคนชนกลุ่มน้อยของประเทศไทย ('เผ่า') พวกเขามีแรงบันดาลใจวิจัยปัจจุบันของเราเป็นผลกระทบของเกี่ยวกับผู้หญิงในประเทศไทย ซึ่งมีจุดมุ่งหมายโดยเฉพาะแผนที่เชื่อมโยงกับการค้ามนุษย์ในโครงการสนับสนุน โดยสำนักเราแผนกของสถานะของประชากร ผู้ลี้ภัย และย้ายประชากรรณรงค์ใหญ่บางครั้ง ไทยราดแผนภูมิเกี่ยวกับสากล: มีการประเมินประวัติการของ 3.5 ล้านคนไร้สัญชาติคน ไทยถูกเชื่อว่าเป็นบ้านชุมชนคนไร้สัญชาติที่ใหญ่ที่สุดของประเทศใดในโลก เมื่อเร็ว ๆ นี้ หมายเลขนี้ได้ปรับปรุงลง ตามความเข้าใจของคำจำกัดความของคนไร้สัญชาติ (followingguidance คำถามนี้ออก โดยยูเอ็นเอชซี) และประชากรที่เกี่ยวข้องในการศึกษารายละเอียดเพิ่มเติม ขณะที่มันเปิดออก และในส่วนสภาพแวดล้อมการใช้คำศัพท์ในบริบทไทยสับสน ตัวเลขสูงมีการสูงเกินจริง โดยรวมจำนวน statusless คนที่มีอยู่ในปัจจุบันบนดินไทยโดยไม่มีเอกสารที่จำเป็นหรือได้รับอนุญาตภายใต้กฎหมายตรวจคนเข้าเมืองของประเทศ แต่ทำส่วนใหญ่ถือสัญชาติ (ต่างประเทศ) วันนี้ ไทยรายงานประชากรมากกว่าครึ่งล้านคนไร้สัญชาติ ในลีสากล ประเทศจึงยังคงมากตีหนัก เฉพาะพม่าและเนปาลมีตัวเลขสูงกว่าในตารางสถิติของยูเอ็นเอชซี (ณ สิ้นปี 2010) นอกจากนี้ จำนวนคนคนไร้สัญชาติในประเทศไทยคือ ห้าครั้งรวมจำนวนผู้ขอลี้ภัยและผู้ลี้ภัยในประเทศการชน ชนเผ่าชนกลุ่มน้อย ชุมชนคนไร้สัญชาติส่วนใหญ่คนคนไร้สัญชาติในประเทศไทยเป็นสมาชิกของชุมชนที่เรียกโดยรวมว่า 'เผ่า' (หรือบางครั้ง 'ไฮแลนเดอร์'), เนื่องจากพวกเขาซึ่งอยู่ในภาคเหนือ และตะวันตกพื้นที่ภูเขาของประเทศ โดยเฉพาะตามแนวตะเข็บกับพม่าและลาว จะเป็นชุมชนพื้นเมืองในภูมิภาคเหล่านี้ กับโบราณความสัมพันธ์กับดินแดน พวกเขาจะยังเป็นชนกลุ่มน้อยชุมชน – แตกต่างจากประชากรไทยส่วนใหญ่ – และหลากหลายของชนเผ่าต่าง ๆ มีลักษณะภาษาศาสตร์ และวัฒนธรรมของตนเองประกอบด้วย ดังกล่าว หลายเขาคนเผ่า และบรรพบุรุษของพวกเขาได้อาศัยอยู่ประเทศไทยหลายร้อยปี คนอื่นมาในประเทศในช่วงคลื่นต่าง ๆ ของการย้ายใน 18, 19 และต้นศตวรรษ – เฉพาะช่วงแรงกระเพื่อมของประเทศแหล่งกำเนิดสินค้า (ซึ่งรวมถึงจีน ลาว พม่า เนปาล และเวียดนาม) โดยรวม กลุ่มเหล่านี้ทำขึ้นในสมัยชนก ชุมชนชาวเขาในประเทศไทย ไม่ทราบหมายเลขทั้งหมดในประเทศไทย แต่ประเมินบางอย่างใส่ไว้ในภาค 2 ล้านคน หลายถือสัญชาติไทย แต่บางครึ่งล้านคนไร้สัญชาติจึงน่าสนใจที่จะทราบว่า ขนาดเล็กพื้นเมืองประชากรที่ยังต่อสู้กับเกี่ยวกับสามารถพบดาวใต้ในประเทศไทย ริมฝั่งทะเลอันดามัน เรียกว่ามอแกน Chao เลย์ หรือเพียง 'ชาวเล' เป็นกลุ่มเล็ก (ไม่กี่พันคน) ที่เคยอาศัยอยู่ชีวิตกึ่ง nomadic ในส่วนนี้ของประเทศสำหรับร้อย ถ้าไม่พัน ปี ต่อ 2004 สึนามิทำลายล้าง หลายโครงการได้เปิดพื้นที่เพื่อสนับสนุนเอกสารอีกคนและการสร้างของวิถีชีวิต ได้แล้วว่า ขาดนี้ประชากรสัญชาติมาแสง และมีงานตั้งแต่พยายามที่จะแก้ปัญหาเกี่ยวกับการ งานวิจัยของเราเองเป็นผลกระทบของเกี่ยวกับกับผู้หญิงในประเทศไทยรวมกลุ่มมอแกน – จะจำกัดประสบการณ์ของคนเผ่าเขายีของไทย ยืดเยื้อ และที่ไม่มีกิจกรรมเกี่ยวกับได้รับปรากฏการณ์ระหว่างประชากรชาวเขาในประเทศไทยนับตั้งแต่ประเทศแรกเริ่มจริง ๆ เอกสารของชาว ในช่วงทศวรรษ 1950 สำหรับหลาย ๆ คน แยกคือ ผลลัพธ์ของการแจงนับคนยากจน หรือหมู่บ้านที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ห่างไกลเช่นที่พวกเขาไม่ได้เข้ามา (ปกติ) บางเพียงติดต่อกับเจ้าหน้าที่รัฐ และถูกมองข้ามเมื่อพลเมืองสัญชาติและทะเบียนเอกสารระบบดำเนินการ คนอื่นอาจจะมีโอกาสในการลงทะเบียนเป็นพลเมือง แต่ไม่เห็นความสำคัญของการทำเช่นนั้น เนื่องจากแนวคิดทั้งหมดของสัญชาติเป็นคนต่างด้าวเพื่อชีวิต ในช่วงต่าง ๆ ภายหลังความพยายามที่จะเติมในช่องว่างในสำนึกและเรกคอร์ดการลงทะเบียนพลเรือน เจ้าหน้าที่ไทยได้ไม่จำเป็นต้องรู้ผู้พบ – ถูกไม่เคยลงทะเบียนแล้ว – เป็นสัญชาติไทย แทน ระบบบัตรสีต่าง ๆ มีการใช้งานให้บางรูปแบบสถานะชั่วคราวของกลุ่มชนกลุ่มน้อย พิจารณาโซลูชันเพิ่มความคงทน สำหรับหลาย ๆ คน ความยากลำบากในการเข้าถึงสัญชาติไทยได้แล้วต้องชำระ โดยการปรับปรุงนโยบายสัญชาติจะแยกออกจากกฎ soli กลางของประเทศทุกคนที่ผู้ปกครองได้ถือว่าเป็นผิดกฎหมายแห่งประเทศไทย ในคำอื่น ๆ เด็กเกิดบนดินไทยปัจจุบันพ่อแม่ –รวมทั้งกลุ่มผู้จัดดังกล่าวชั่วคราวสถานะ ซึ่งไม่ได้ถือเรสถูกกฎหมาย มากมาย--ผิดกฎหมายถูกแยกออกจากสัญชาติ และยังจะรณรงค์ เช่น เกี่ยวกับกลายเป็น ปรากฏการณ์ที่ยืดเยื้อ และรัชทายาทแห่งในชุมชนเหล่านี้ และมีหลายครอบครัวที่ได้รณรงค์ในรุ่นแม้ มีลักษณะยืดเยื้อของเกี่ยวกับประเทศและแท้จริงมาตราส่วนของปัญหา ประเทศของคนไร้สัญชาติมีออกค่อนข้างน้อยสนใจนอกเหนือจากเส้นขอบของ แข่งขันกับดอกเบี้ยแล้วกำไรที่มีแสดงนักแสดงนานาชาติที่แตกต่างกันเกี่ยวกับเกี่ยวกับวันที่ พวกเขาได้อย่างชัดเจนหายไปออกกับชุมชนอื่น ๆ ในภูมิภาค พวกเขาเป็น overshadowed โดยใหญ่รณรงค์โรฮิงยามุสลิมประชากรของรัฐยะไข่เหนือในประเทศพม่า โลภหัวข้อข่าวนานาชาติทั้งอดีต และอีกครั้งเมื่อเร็ว ๆ นี้ – ด้วยระดับแท้จริงของ destitution, marginalisation และเบียดเบียนประสบ ความท้าทายต้องเผชิญเกี่ยวกับพลัดนานาชาติของกลุ่ม อื่น ๆ ชุมชนคนไร้สัญชาติในส่วนอื่น ๆ ของโลกได้ยัง mobilised สนใจหรือสนับสนุน รวม Kurds คนไร้สัญชาติในประเทศซีเรีย Bidoon ในอ่าวอาหรับ Nubians เคนยาและบุคคลเชื้อสายเฮติในแคริบเบียนเพิ่มเติม ในแง่ของญาติ น้อยที่สนใจสื่อต่างประเทศและมีส่วนร่วมของภาคประชาสังคมนานาชาติและนักแสดงรัฐบาลเกี่ยวข้อง แสดงชนเผ่าของประเทศไทยวันนี้จะมีที่ถูกละเลยมากที่สุดของโลกของคนไร้สัญชาติคน ดังที่จะได้กล่าวไว้ในบล็อกภายใน อยู่โดยเฉพาะอย่างยิ่งโชคร้ายได้รับโอกาสที่กรอบสภาปัจจุบันอยู่ในประเทศไทยสำหรับลดขนาดใหญ่เกี่ยวกับชนเผ่า และที่ไกลมากขึ้นความสนใจและทรัพยากรควรจะส่งไปในที่สุด มีผลเปลี่ยนแปลงจริงนักวิจัยลอร่าแวน Waas อาวุโสและผู้จัดการ โปรแกรมเกี่ยวกับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศุกร์ 22 กุมภาพันธ์, 2013
สะท้อนในประเทศไทย (1): สถานการณ์ยืดเยื้อและถูกทอดทิ้งไร้สัญชาตินี้เป็นครั้งแรกในชุดสั้น ๆ ของบล็อกโพสต์ที่ทุ่มเทให้กับสถานการณ์ของการไร้สัญชาติในหมู่คนชนกลุ่มน้อยของไทย ('ชาวเขาเผ่า') พวกเขาได้รับแรงบันดาลใจจากการวิจัยในปัจจุบันของเราเป็นผลกระทบของการไร้สัญชาติกับผู้หญิงในประเทศไทยซึ่งมีวัตถุประสงค์เฉพาะเพื่อทำแผนที่เชื่อมโยงกับการค้ามนุษย์ -. โครงการได้รับการสนับสนุนโดยสหรัฐอเมริกากรมของรัฐสำนักสำหรับประชากรผู้ลี้ภัยและการย้ายถิ่นของประชากรไร้สัญชาติที่มีขนาดใหญ่สำหรับ บางเวลาประเทศไทยราดชาร์ตไร้สัญชาติทั่วโลกด้วยประมาณการมหันต์ 3.5 ล้านคนไร้สัญชาติไทยเชื่อว่าจะเป็นบ้านที่ชุมชนไร้สัญชาติที่ใหญ่ที่สุดของประเทศใดในโลก เมื่อเร็ว ๆ นี้จำนวนนี้ได้รับการปรับลดลงอยู่บนพื้นฐานของความเข้าใจที่ดีขึ้นของความหมายของคนไร้สัญชาติ (followingguidance กับคำถามนี้ออกโดย UNHCR) และศึกษารายละเอียดมากขึ้นของประชากรที่เกี่ยวข้องในประเทศไทย ที่จะเปิดออกและเนื่องจากในส่วนที่สับสนโดยรอบการใช้คำศัพท์ในบริบทของสังคมไทย, ตัวเลขที่สูงได้รับที่สูงขึ้นโดยการรวมตัวของคนจำนวนมาก statusless ที่กำลังอยู่บนดินไทยไม่มีเอกสารที่จำเป็นหรือได้รับอนุญาต ภายใต้กฎหมายตรวจคนเข้าเมืองของประเทศ แต่ส่วนใหญ่ถือ (ต่างประเทศ) สัญชาติ. วันนี้ประเทศไทยรายงานประชากรไร้สัญชาติเพียงกว่าครึ่งล้าน ในลีกระดับโลกที่ประเทศจึงยังคงเป็นอย่างมากที่ตีหนัก เฉพาะพม่าและเนปาลมีตัวเลขที่สูงขึ้นในตารางสถิติของ UNHCR (ณ สิ้นปี 2010) นอกจากนี้จำนวนของคนไร้สัญชาติในประเทศไทยเป็นครั้งที่ห้าจำนวนรวมของผู้ขอลี้ภัยและผู้ลี้ภัยที่อาศัยอยู่ในประเทศ. พื้นเมืองชนกลุ่มน้อยชุมชนไร้สัญชาติส่วนใหญ่ของคนไร้สัญชาติในประเทศไทยที่เป็นสมาชิกของชุมชนเป็นที่รู้จักกันว่าเป็น "ชาวเขาเผ่า '(หรือบางครั้ง' ไฮแลนเดอ ') เพราะพวกเขาแบบดั้งเดิมที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ภาคตะวันตกและภาคเหนือเป็นภูเขาของประเทศโดยเฉพาะอย่างยิ่งตามชายแดนกับประเทศพม่าและสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว พวกเขาเป็นชุมชนพื้นเมืองที่อยู่ในภูมิภาคเหล่านี้มีความสัมพันธ์ไปยังดินแดนของบรรพบุรุษ พวกเขายังมีชุมชนของชนกลุ่มน้อย - แตกต่างจากประชากรส่วนใหญ่ไทย -. และรวมถึงความหลากหลายของชนเผ่าที่แตกต่างกันแต่ละคนมีลักษณะทางภาษาและวัฒนธรรมของตัวเองเป็นที่กล่าวถึงชาวเขาจำนวนมากและบรรพบุรุษของพวกเขาได้อาศัยอยู่ในประเทศไทยเป็นเวลาหลายร้อยปี อื่น ๆ ที่เข้ามาในประเทศในช่วงคลื่นต่าง ๆ ของการย้ายถิ่นในวันที่ 18, 19 และต้นศตวรรษที่ 20 - โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงระยะเวลาของการเปลี่ยนแปลงในประเทศของตน (ซึ่งรวมถึงจีนลาวพม่าเนปาลและเวียดนาม) เรียกรวมกันว่ากลุ่มคนเหล่านี้ทำขึ้นร่วมสมัยของชนกลุ่มน้อยชาติพันธุ์เนินเขาชุมชนชนเผ่าในประเทศไทย จำนวนทั้งหมดของพวกเขาในเมืองไทยไม่เป็นที่รู้จัก แต่ประมาณการบางใส่ไว้ในพื้นที่ของ 2 ล้านคน หลายคนถือสัญชาติไทย แต่บางคนครึ่งล้านไร้สัญชาติ. มันเป็นที่น่าสนใจที่จะทราบว่าประชากรในประเทศที่มีขนาดเล็กซึ่งเป็นที่ต่อสู้กับภาวะไร้สัญชาติสามารถพบใต้ในประเทศไทยตามแนวชายฝั่งทะเลอันดามัน ที่รู้จักกันเป็นมอแกนชาวเลหรือเพียง 'ทะเลยิปซี' พวกเขาเป็นกลุ่มที่ค่อนข้างเล็ก (ไม่กี่พันคน) ที่มีชีวิตอยู่ชีวิตกึ่งเร่ร่อนในส่วนของประเทศนี้หลายร้อยหากไม่นับพัน ๆ ปี ต่อไปนี้การทำลายล้าง 2004 สึนามิหลายโครงการถูกเปิดตัวในพื้นที่ให้การสนับสนุนเรื่องการจัดทำเอกสารของผู้คนและอีกอาคารของการดำรงชีวิต ตอนนั้นเองที่ขาดประชากรของพลเมืองมาถึงแสงและมีการทำงานตั้งแต่การพยายามที่จะแก้ปัญหาการไร้สัญชาติของพวกเขาบาง การวิจัยของเราเองลงไปในผลกระทบของการไร้สัญชาติกับผู้หญิงในประเทศไทยไม่รวมถึงชาวมอแกน -. จะมีข้อ จำกัด กับประสบการณ์ของผู้คนชาวเขาเผ่าไร้สัญชาติในประเทศไทยยืดเยื้อและถูกทอดทิ้งไร้สัญชาติได้รับปรากฏการณ์ในหมู่ประชากรชาวเขาในประเทศไทยนับตั้งแต่ประเทศแรกที่เริ่ม จริงๆเอกสารชาติของตนในปี 1950 สำหรับหลาย ๆ คนยกเว้นเป็นผลมาจากการนับที่น่าสงสารของคนหรือหมู่บ้าน - บางเพียงแค่อาศัยอยู่ในพื้นที่ห่างไกลเช่นที่พวกเขาไม่ได้เข้ามา (ปกติ) ติดต่อกับหน่วยงานของรัฐและถูกมองข้ามเมื่อลงทะเบียนทางแพ่งและระบบเอกสารสัญชาติถูกนำมาใช้ อื่น ๆ อาจจะมีโอกาสที่จะลงทะเบียนในฐานะประชาชน แต่ไม่ได้เห็นความสำคัญของการทำเช่นนั้นเนื่องจากแนวคิดทั้งสัญชาติเป็นคนต่างด้าวให้กับชีวิตของพวกเขา ในช่วงต่อมาความพยายามต่างๆที่จะเติมในช่องว่างในการสำรวจสำมะโนประชากรและบันทึกการลงทะเบียนทางแพ่งทางการไทยไม่จำเป็นต้องรับรู้เหล่านั้นพบ - ที่ไม่ได้ลงทะเบียนไว้ก่อนหน้านี้ - เป็นสัญชาติไทย แต่ระบบของบัตรสีที่แตกต่างกันถูกนำมาใช้เพื่อให้รูปแบบของสถานะชั่วคราวเพื่อชนกลุ่มน้อยอยู่ระหว่างดำเนินการแก้ปัญหาที่มีความทนทานมากขึ้น สำหรับหลาย ๆ คนความยากลำบากในการเข้าถึงสัญชาติไทยถูกประกอบแล้วโดยการปรับปรุงนโยบายสัญชาติแยกออกจากประเทศมานะกฎ soli ทุกคนที่พ่อแม่ถือว่าเป็นที่จะพำนักอยู่ในประเทศไทยอย่างผิดกฎหมาย ในคำอื่น ๆ เด็กที่เกิดมาบนแผ่นดินไทยให้กับผู้ปกครองในปัจจุบันอย่างผิดกฎหมาย - รวมถึงหลายกลุ่มคนที่ถือสถานะชั่วคราวดังกล่าวซึ่งไม่ได้รับการพิจารณาถิ่นที่อยู่ถูกต้องตามกฎหมาย - ถูกกีดกันออกจากสัญชาติและยังจะไร้สัญชาติ เช่นไร้สัญชาติกลายเป็นปรากฏการณ์ยืดเยื้อและการถ่ายทอดทางพันธุกรรมภายในชุมชนเหล่านี้และมีหลายครอบครัวที่ได้รับไร้สัญชาติสำหรับคนรุ่น. แม้จะมีลักษณะยืดเยื้อของคนไร้สัญชาติในประเทศไทยและขนาดที่แท้จริงของปัญหาที่เกิดขึ้นของประเทศไร้สัญชาติได้รับความสนใจค่อนข้างน้อยกว่า ชายแดน สำหรับการแข่งขันที่น่าสนใจร่อแร่แล้วว่านักแสดงต่างประเทศที่แตกต่างกันได้แสดงให้เห็นในความสัมพันธ์กับคนไร้สัญชาติในวันที่พวกเขาได้หายไปอย่างเห็นได้ชัดออกมาต่อต้านชุมชนอื่น ๆ ในภูมิภาคที่พวกเขาจะบดบังด้วยไร้สัญชาติขนาดใหญ่ของชาวมุสลิมโรฮิงญาจำนวนประชากรในรัฐทางตอนเหนือของรัฐยะไข่ในประเทศเพื่อนบ้านพม่าโลภหัวข้อข่าวต่างประเทศ - ทั้งในอดีตและอีกครั้งเมื่อเร็ว ๆ นี้ - ขอบคุณไปยังระดับที่แท้จริงของความอดอยากชายขอบและการประหัตประหารได้รับความเดือดร้อนรวมทั้งท้าทายที่ต้องเผชิญใน ที่เกี่ยวข้องกับการกำจัดบังคับระหว่างประเทศของกลุ่ม อื่น ๆ ชุมชนไร้สัญชาติในส่วนอื่น ๆ ของโลกที่มีการระดมความสนใจมากขึ้นหรือการสนับสนุนรวมทั้ง Kurds ไร้สัญชาติในประเทศซีเรีย Bidoon ในอ่าวอาหรับ Nubians ในเคนยาและบุคคลที่มีเชื้อสายเฮติในทะเลแคริบเบียน ในแง่ความสัมพันธ์อย่างน้อยที่สนใจของสื่อต่างประเทศและการมีส่วนร่วมของนักแสดงต่างประเทศภาคประชาสังคมและภาครัฐมีความกังวลของไทยชาวเขาปรากฏในวันนี้เพื่อที่จะอยู่ในหมู่ผู้ถูกทอดทิ้งมากที่สุดของโลกของคนไร้สัญชาติ ในขณะที่จะมีการหารือในหนึ่งในบล็อกต่อไปในซีรีส์นี้เป็นโชคร้ายโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ได้รับโอกาสที่ดีในกรอบกฎหมายปัจจุบันอยู่ในประเทศไทยเพื่อลดขนาดใหญ่ของคนไร้สัญชาติในหมู่ชาวเขาและความสนใจที่ไกลมากขึ้นและทรัพยากรที่ควร ถูกนำไปในที่สุดทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่แท้จริง. ลอร่าแวน Waas, นักวิจัยอาวุโสและผู้จัดการโครงการไร้สัญชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันศุกร์ที่ 22 กุมภาพันธ์ 2556
สะท้อนประเทศไทย ( 1 ) : ยืดเยื้อและละเลยสถานการณ์เกี่ยว

นี้เป็นครั้งแรกในชุดของการโพสต์ในบล็อกสั้น ๆโดยเฉพาะสถานการณ์ของคนไร้สัญชาติในประเทศไทยเป็นชนกลุ่มน้อย ( ชาวเขา ' ' ) พวกเขามีแรงบันดาลใจจากการวิจัยในปัจจุบันของเราในผลกระทบของการไร้สัญชาติในหญิงในไทยซึ่งมีวัตถุประสงค์เฉพาะเพื่อแผนที่เชื่อมโยงกับการค้ามนุษย์ และโครงการสนับสนุนโดยสหรัฐอเมริกากรมของรัฐสำนักงานประชากรผู้ลี้ภัยและการย้ายถิ่น


ขนาดประชากรไร้สัญชาติบ้าง ไทย topped แผนภูมิเกี่ยว ) กับประมาณการถึง 3.5 ล้านคนไร้สัญชาติ ,ประเทศไทยที่เชื่อว่ามีบ้านที่ใหญ่ที่สุดในชุมชนไร้สัญชาติของประเทศใดในโลก เมื่อเร็ว ๆ นี้หมายเลขนี้ได้ถูกแก้ไขลง ตามความเข้าใจของความหมายของคนไร้สัญชาติ ( followingguidance ในคำถามนี้ออกโดยยูเอ็นเอชซีอาร์ ) และศึกษารายละเอียดเพิ่มเติมของประชากรที่เกี่ยวข้องในไทย เรื่องกลับกลายเป็นว่าและ เนื่องจากในส่วนของความสับสนรอบการใช้คำศัพท์ในบริบทของสังคมไทย ร่างสูงได้สูงเกินจริง โดยรวมของตัวเลขขนาดใหญ่ของคน statusless ที่มีอยู่ปัจจุบันในแผ่นดินไทย โดยไม่จำเป็น เอกสารหรือรับอนุญาตภายใต้กฎหมายตรวจคนเข้าเมืองของประเทศ แต่ส่วนใหญ่ถือ ( ต่างประเทศ ) สัญชาติ
วันนี้ไร้สัญชาติไทยรายงานประชากรเพียงกว่าครึ่งล้าน ในลีกทั่วโลก ประเทศจึงยังมากครับ ตีหนัก เฉพาะพม่าและเนปาลมีตัวเลขสูงกว่าสถิติของยูเอ็นเอชซีอาร์ตาราง ( ณ สิ้นปี 2553 ) นอกจากนี้ ตัวเลขของคนไร้สัญชาติในประเทศไทยมี 5 ครั้ง รวมจำนวนผู้ขอลี้ภัยและผู้ลี้ภัยที่อาศัยอยู่ในประเทศ

เป็นชนกลุ่มน้อยพื้นเมือง , ชุมชน , ไร้รัฐคนไร้สัญชาติในประเทศไทย
ส่วนใหญ่เป็นสมาชิกของชุมชนที่รู้จักกันโดยรวมว่า ' ' ( หรือบางครั้งชาวเขา Gothams ' ' ) เพราะแต่เดิมอาศัยอยู่ในตะวันตก และทางเหนือของพื้นที่ภูเขาของประเทศ โดยเฉพาะตามแนวชายแดนไทย พม่า ลาวพวกเขาเป็นชุมชนพื้นเมืองในภูมิภาคเหล่านี้ กับความสัมพันธ์ของบรรพบุรุษ เพื่อดินแดน พวกเขายังมีชาติพันธุ์ชนกลุ่มน้อยและชุมชนที่แตกต่างจากไทย ประชากรส่วนใหญ่ ) และประกอบด้วยความหลากหลายของชนเผ่าที่แตกต่างกันแต่ละที่มีลักษณะทางภาษาและวัฒนธรรมของตนเอง
ดังกล่าว คนชาวเขามากมาย และบรรพบุรุษของพวกเขาได้อาศัยอยู่ในประเทศไทยเป็นเวลาหลายร้อยปีคนอื่นเข้ามาในประเทศในช่วงคลื่นต่างๆของการย้ายถิ่นในวันที่ 18 19 และต้นศตวรรษที่ 20 โดยเฉพาะในช่วงของการเปลี่ยนแปลงในประเทศ ( ได้แก่ จีน ลาว พม่า เนปาล และเวียดนาม ) โดยรวมแล้ว กลุ่มเหล่านี้ทำให้ชนกลุ่มน้อยร่วมสมัย ชุมชนชาวไทยภูเขาในประเทศไทย จำนวนทั้งหมดของพวกเขาในประเทศไทย ไม่เป็นที่รู้จักแต่ประเมินบางอย่างใส่ไว้ในภาค 2 ล้านคน หลายถือสัญชาติไทย แต่บางครึ่งล้านเป็นบุคคลไร้รัฐ

มันเป็นที่น่าสนใจที่จะทราบว่ามีประชากรพื้นเมืองซึ่งยังต่อสู้กับการไร้สัญชาติ สามารถพบได้ทางตอนใต้ของประเทศไทย ตามแนวชายฝั่งอันดามัน ที่รู้จักกันเป็นมอแกนชาวเล , หรือเพียงแค่ ' ยิปซี ' ทะเลพวกเขามีกลุ่มที่ค่อนข้างเล็ก ( คนไม่กี่พัน ) ที่ใช้ชีวิตกึ่งเร่ร่อน อาศัยอยู่ในส่วนหนึ่งของประเทศนี้สำหรับหลายร้อยหากไม่นับพันของปี ตามแรง 2004 สึนามิ หลายโครงการได้เปิดตัวในพื้นที่เพื่อสนับสนุนเรื่องเอกสารของคน และเป็นตึกของการดำรงชีวิตนั่นทำให้ประชากรขาดพลเมืองมา แสง และ มีงานตั้งแต่เพื่อพยายามแก้ไขการไร้สัญชาติของพวกเขา ของเราเอง วิจัยผลกระทบของการไร้สัญชาติในผู้หญิงไทยไม่ได้รวมมอแกน ซึ่งถูก จำกัด ให้ประสบการณ์ของประชาชนชาวเขาไร้สัญชาติ


ยืดเยื้อและละเลยไร้สัญชาติได้รับการปรากฏการณ์ของประชากรชาวเขาของประเทศไทยตั้งแต่ประเทศแรกที่เริ่มจริงๆเอกสารสัญชาติไทย ในยุค หลายข้อยกเว้นคือผลของการแจงนับ หรือหมู่บ้านยากจนของประชาชนและบางส่วนก็อยู่ในพื้นที่ห่างไกลเช่นที่พวกเขาไม่ได้เข้ามา ( ปกติ ) การติดต่อกับเจ้าหน้าที่ของรัฐ และถูกมองข้ามเมื่อสอบสัญชาติและระบบเอกสารที่ถูกนำมาใช้ คนอื่นอาจจะได้มีโอกาสสมัครเป็นพลเมือง แต่ไม่เห็นความสำคัญของการทำเช่นนั้นเนื่องจากแนวคิดทั้งหมดของคนต่างด้าวสัญชาติเป็นชีวิตของพวกเขา ต่อมาในระหว่างความพยายามต่าง ๆที่จะกรอกในช่องว่างในการสำรวจสำมะโนประชากรและบันทึกพลเรือนจดทะเบียน เจ้าหน้าที่ไทยได้ไม่จําเป็นต้องจำที่พบและที่ไม่ได้ลงทะเบียนก่อนหน้านี้ซึ่งเป็นสัญชาติไทย แทนระบบบัตรสีต่าง ๆได้ถูกนำมาใช้เพื่อให้บางรูปแบบของสถานะชั่วคราวเพื่อชนกลุ่มน้อย พิจารณาโซลูชั่นทนทานมากขึ้น หลาย ความยากง่ายในการเข้าถึงสัญชาติไทยก็เพิ่มมากขึ้น โดยการแก้ไขของสัญชาตินโยบายเพื่อแยกออกจากประเทศของสิทธิโดยแผ่นดินกฎใครที่มีพ่อแม่ถือว่าผิดกฎหมายที่อาศัยอยู่ในประเทศไทยในคำอื่น ๆที่เด็กเกิดในไทยดินผิดกฎหมายปัจจุบันพ่อแม่ ( ซึ่งหลายกลุ่มที่ถือครองสถานะดังกล่าวชั่วคราว ซึ่งไม่ถือว่าถูกต้องตามกฎหมาย เรสซิเดนซ์ และถูกแยกออกจากสัญชาติและจะยังไร้สัญชาติ เช่นไร้สัญชาติก็ยืดเยื้อและพันธุกรรมปรากฏการณ์ในชุมชนเหล่านี้ และมีหลายครอบครัวซึ่งมีโรงทานสำหรับรุ่น
แม้จะมีลักษณะที่ยืดเยื้อของการไร้สัญชาติในประเทศไทยและขนาดเลี่ยงของปัญหาของประเทศไทยได้มีการวาดความสนใจค่อนข้างน้อยเกินกว่าพรมแดนการแข่งขันสำหรับ marginal แล้วดอกเบี้ยที่นักแสดงที่แตกต่างกันระหว่างประเทศได้แสดงให้เห็นในความสัมพันธ์กับการไร้สัญชาติในวันที่พวกเขาได้ชัดเจนเสียเทียบกับชุมชนอื่น ๆ ภายในภูมิภาค พวกเขาเป็น overshadowed โดยมีประชากรมุสลิมโรฮิงยาไร้รัฐตอนเหนือของรัฐยะไข่ในประเทศเพื่อนบ้าน พม่าโลภพาดหัวข่าวนานาชาติ–ทั้งในอดีตและเมื่อเร็วๆนี้ และขอบคุณในระดับที่แท้จริงของความแร้นแค้น , ประเทศสาธารณรัฐอาหรับซีเรียและการประหัตประหารลำบาก บวกกับความท้าทายที่เผชิญในความสัมพันธ์กับต่างประเทศการพลัดถิ่นของกลุ่ม ที่อื่น ชุมชนไร้สัญชาติในส่วนอื่น ๆของโลกได้ mobilised สนใจหรือสนับสนุนรวมทั้งรดไร้สัญชาติในซีเรีย , bidoon ในอ่าวอาหรับ nubians ในเคนยา และคนเชื้อสายฝรั่งเศสในแคนาดา ในแง่ของญาติที่สนใจของสื่อนานาชาติ และการมีส่วนร่วมของประชาคมระหว่างประเทศ และนักแสดงของรัฐมีความกังวลชาวเขาในประเทศไทยปรากฏวันนี้จะอยู่ในหมู่ผู้ที่ถูกทอดทิ้งมากที่สุดของคนไร้สัญชาติของโลก โดยจะกล่าวถึงในหนึ่งในบล็อกต่อไปในชุดนี้นี้คือโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่โชคร้ายได้รับโอกาสที่ปัจจุบันกรอบนิติบัญญัติปัจจุบันในประเทศไทยและการไร้สัญชาติของชาวเขา และที่ให้ความสนใจมากขึ้นและทรัพยากรที่ควรจะมุ่งไปในที่สุดผลเปลี่ยนแปลงจริง .
ลอร่า แวน WAAS , นักวิจัยอาวุโสและผู้จัดการ

เกี่ยวโครงการ