For other uses, see Romance (disamb

For other uses, see Romance (disambiguation).

Caspar David Friedrich, Wanderer Above the Sea of Fog, 1818

Eugène Delacroix, Death of Sardanapalus, 1827, taking its Orientalist subject from a play by Lord Byron

Philipp Otto Runge, The Morning, 1808
Romanticism (also the Romantic era or the Romantic period) was an artistic, literary, and intellectual movement that originated in Europe toward the end of the 18th century and in most areas was at its peak in the approximate period from 1800 to 1850. It was partly a reaction to the Industrial Revolution,[1] the aristocratic social and political norms of the Age of Enlightenment, and the scientific rationalization of nature.[2] It was embodied most strongly in the visual arts, music, and literature, but had a major impact on historiography,[3] education[4] and the natural sciences.[5] It had a significant and complex effect on politics, and while for much of the Romantic period it was associated with liberalism and radicalism, its long-term effect on the growth of nationalism was perhaps more significant.

The movement emphasized intense emotion as an authentic source of aesthetic experience, placing new emphasis on such emotions as apprehension, horror and terror, and awe—especially that which is experienced in confronting the new aesthetic categories of the sublimity and beauty of nature. It considered folk art and ancient custom to be noble statuses, but also valued spontaneity, as in the musical impromptu. In contrast to the rational and Classicist ideal models, Romanticism revived medievalism and elements of art and narrative perceived to be authentically medieval in an attempt to escape population growth, urban sprawl, and industrialism.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับการใช้งานอื่น ๆ ดูโรแมนติก (แก้ความกำกวม)Caspar David ฟรีดริช หลงเหนือทะเลหมอก 1818Eugène ไมเคิล ตาย Sardanapalus, 1827 รับเรื่อง Orientalist ของเล่นโดย Lord Byronออตโต Philipp Runge ตอนเช้า 1808ศิลปะจินตนิยม (ยังยุคโรแมนติกหรือระยะเวลาโรแมนติก) ถูกเคลื่อนไหวศิลปะ วรรณกรรม และมีที่กำเนิดในยุโรปไปยังจุดสิ้นสุดของศตวรรษ 18 และในพื้นที่ส่วนใหญ่อยู่ที่จุดสูงสุดของในระยะโดยประมาณจาก 1800 1850 มีบางส่วนปฏิกิริยาการปฏิวัติอุตสาหกรรม, [1] รูปสังคม และการเมืองพื้นฐานของอายุตรัสรู้ และ rationalization วิทยาศาสตร์ธรรมชาติ[2] มันถูกรวบรวมไว้มากที่สุดขอ ในทัศนศิลป์ ดนตรี วรรณกรรม แต่มีผลกระทบสำคัญในการเขียนประวัติศาสตร์ การศึกษา [3] [4] และวิทยาศาสตร์ธรรมชาติ[5] มันมีผลสำคัญ และซับซ้อนในเมือง และขณะสำหรับรอบระยะเวลาโรแมนติกมาก เกี่ยวข้องกับเสรีนิยมและ radicalism มีผลระยะยาวในการเติบโตของชาตินิยมคืออาจจะเพิ่มเติมอย่างมีนัยสำคัญการเคลื่อนไหวเน้นอารมณ์รุนแรงเป็นแท้ของประสบการณ์สุนทรียะ วางเน้นอารมณ์เช่นความกลัว สยองขวัญ และความหวาดกลัว และความกลัวใหม่ — โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีประสบการณ์ในการเผชิญการ sublimity สุนทรียะประเภทใหม่และความงามของธรรมชาติ ก็ถือว่าศิลปะพื้นบ้านและประเพณีโบราณเป็น สถานะโนเบล แต่บริษัท spontaneity ในดนตรีปฏิภาณ ตรงข้ามเชือด และรูปแบบห้อง Classicist ศิลปะจินตนิยมฟื้นฟู medievalism และองค์ประกอบของศิลปะและเล่าเรื่องที่ถือว่าเป็นยุคกลางในความพยายามที่จะหนีการเจริญเติบโตของประชากร urban นั่น และ industrialism อาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับความหมายอื่นดูโรแมนติก (แก้ความกำกวม). เดวิดคาสฟรีดริช, Wanderer เหนือทะเลหมอก, 1818 Eugène Delacroix, ความตายของ Sardanapalus, 1827, เรื่องการคล้อยจากการเล่นโดยลอร์ดไบรอนฟิลิปป์อ็อตโต Runge, Morning, 1808 ยวนใจ (ยังเป็นยุคโรแมนติกหรือช่วงเวลาที่โรแมนติก) เป็นศิลปะวรรณกรรมและการเคลื่อนไหวทางปัญญาที่เกิดขึ้นในยุโรปในช่วงปลายศตวรรษที่ 18 และในพื้นที่ส่วนใหญ่อยู่ที่จุดสูงสุดในช่วงเวลาประมาณจาก 1800 เพื่อ 1850 มันเป็นส่วนหนึ่ง การตอบสนองต่อการปฏิวัติอุตสาหกรรม [1] บรรทัดฐานชนชั้นทางสังคมและการเมืองของอายุของการตรัสรู้และการหาเหตุผลเข้าข้างทางวิทยาศาสตร์ของธรรมชาติ. [2] มันถูกเป็นตัวเป็นตนมากที่สุดในทัศนศิลป์ดนตรีและวรรณกรรม แต่มี ผลกระทบสำคัญในประวัติศาสตร์ [3] การศึกษา [4] และวิทยาศาสตร์ธรรมชาติ. [5] มีความหมายและมีความซับซ้อนทางการเมืองและในขณะที่มากสำหรับช่วงเวลาโรแมนติกมันก็เกี่ยวข้องกับลัทธิเสรีนิยมและความรุนแรงของมันในระยะยาว ผลกระทบต่อการเจริญเติบโตของลัทธิชาตินิยมอาจจะสำคัญมากขึ้น. การเคลื่อนไหวเน้นอารมณ์ความรู้สึกที่รุนแรงเป็นแหล่งที่มาที่แท้จริงของประสบการณ์ความงามวางใหม่เน้นอารมณ์เช่นความเข้าใจสยองขวัญและความหวาดกลัวและความหวาดกลัวโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีประสบการณ์ในการเผชิญหน้ากับความงามใหม่ ประเภทประเสริฐและความงามของธรรมชาติ มันถือว่าเป็นศิลปะพื้นบ้านและกำหนดเองโบราณที่จะมีสถานะอันสูงส่ง แต่ยังมีคุณค่าความเป็นธรรมชาติเช่นเดียวกับในทันควันดนตรี ในทางตรงกันข้ามกับรูปแบบที่เหมาะเหตุผลและข้, ยวนใจฟื้นขึ้นมา medievalism และองค์ประกอบของศิลปะและการเล่าเรื่องที่รับรู้จะยุคกลางที่แท้จริงในความพยายามที่จะหลบหนีการเติบโตของประชากรแผ่กิ่งก้านสาขาและลัทธิอุตสาหกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับการใช้งานอื่น ๆ , ดูโร ( disambiguation ) .

Caspar David Friedrich พเนจร , เหนือทะเลหมอก 1818

ไทยเชื้อสายอินเดีย ความตายของ sardanapalus 1827 , รับของ , orientalist เรื่องจากการเล่นของลอร์ดไบรอน

ฟิลิปป์ อ๊อตโต้ Runge , ตอนเช้า , 1808
ศิลปะจินตนิยม ( สมัยโรแมนติกหรือสมัยโรแมนติก ) เป็นศิลปะ , วรรณกรรมและปัญญาเคลื่อนไหวที่เกิดในยุโรปในช่วงปลายศตวรรษที่ 18 และในพื้นที่มากที่สุดคือจุดสูงสุดในช่วงเวลาประมาณจาก 1800 ถึง 1850 มันเป็นฝนเป็นปฏิกิริยาตอบสนองต่อการปฏิวัติอุตสาหกรรม [ 1 ] การเมืองและสังคม บรรทัดฐานของชนชั้นสูงของอายุของการตรัสรู้ และมีเหตุผลทางวิทยาศาสตร์ธรรมชาติ [ 2 ] เป็น embodied ส่วนใหญ่รวมศิลปะภาพดนตรี และ วรรณกรรม แต่ก็มีผลกระทบที่สำคัญในประวัติศาสตร์ , [ 3 ] - [ 4 ] และวิทยาศาสตร์ธรรมชาติ [ 5 ] มันมีผลสำคัญและซับซ้อนในการเมือง และในขณะที่มากของโรแมนติกช่วงมันเกี่ยวข้องกับเสรีนิยมและรุนแรง ผลกระทบในระยะยาวต่อการเจริญเติบโตของลัทธิชาตินิยมเป็นบางที

สําคัญยิ่งการเคลื่อนไหวที่เน้นอารมณ์เข้มเป็นแหล่งที่แท้จริงของประสบการณ์สุนทรียะ วางใหม่ เน้นอารมณ์ เช่น ความกลัว สยองขวัญและความหวาดกลัวและความกลัว โดยเฉพาะซึ่งมีประสบการณ์ในการเผชิญหน้ากับความงามประเภทใหม่ของความประเสริฐ และความงามของธรรมชาติ มันถือเป็นศิลปะและโบราณที่กำหนดเองเป็น โนเบิล สถานะ แต่ก็มีความเป็นธรรมชาติ ,