In the last section of this book, t

In the last section of this book, the term happiness is introduced. Hardt and Negri
claim that happiness should become a political concept. Happiness is a pleasure, a
public and collective good, and includes an active institutional character. “What it
does mean, though, is that change is possible at the most basic level of our world and
our selves and that we can intervene in this process to orient it along the lines of our
desires, toward happiness.” (378)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในส่วนสุดท้ายของหนังสือเล่มนี้มีความสุขในระยะที่มีการแนะนำ Hardt และ Negri เรียกร้อง
ว่าความสุขควรจะเป็นแนวความคิดทางการเมือง ความสุขเป็นความสุข
ประชาชนและส่วนรวมที่ดีและรวมถึงตัวละครของสถ​​าบันที่ใช้งานอยู่ "สิ่งที่มัน
หมายความว่าการเปลี่ยนแปลงที่เป็นไปได้ในระดับพื้นฐานที่สุดของโลกและของเรา
และที่ตัวของเราที่เราสามารถแทรกแซงในกระบวนการนี​​้ไปทางทิศตะวันออกมันตามสายของความปรารถนา
ของเราที่มีต่อความสุข. "(378)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในส่วนสุดท้ายของหนังสือเล่มนี้ เป็นนำความสุขคำ Hardt และ Negri
อ้างว่า ความสุขจะกลายเป็น แนวคิดทางการเมือง ความสุขเป็นความสุข ความ
สาธารณะ และรวมดี และมีอักขระสถาบันใช้งานอยู่ "อะไรที่มัน
หมายความ ว่า แม้ว่า มีการเปลี่ยนแปลงที่เป็นไปได้ในระดับพื้นฐานที่สุดของโลกของเรา และ
selves ของเรา และที่เราสามารถแทรกแซงในกระบวนการนี้การวางตามสายของเรา
ปรารถนา สู่ความสุข " (378)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในส่วนของหนังสือเล่มนี้ความสุขระยะสั้นที่มีการนำเสนอ Hardt และเนก
อ้างว่าความสุขจะกลายเป็นแนวความคิดทางการเมืองที่ ความสุขคือความเพลิดเพลินใจที่
สาธารณะและความร่วมมือที่ดีและมีตัวอักขระสถาบันที่ใช้งาน "สิ่งที่มัน
ไม่หมายความว่าแม้จะมีการเปลี่ยนแปลงมีความเป็นไปได้มากที่สุดที่ระดับพื้นฐานของโลกของเราและ
ตนเองของเราและเราสามารถเข้าไปแทรกแซงในกระบวนการนี้เพื่อจัดเป็นไปตามสายของ
ความปรารถนาของเราต่อความสุข."( 378 )