Weight reduction behavior is common

Weight reduction behavior is common among adolescent girls. The present study examined the status of weight reduction behavior and factors
affecting the behavioral intention of weight reduction using the Health Belief Model (HBM) for female middle school students by weight category.
Survey data was collected from three girl’s middle schools in Gyeongju, Korea. A total of 299 female middle school students participated in this
study. The questionnaire had questions about general characteristics, weight reduction behavior, and variables of HBM (perceived threat, perceived
benefits, perceived barriers, cues to action, self-efficacy in dietary life and exercise, and behavioral intention of weight reduction). Descriptive statistics,
Chi-square tests, ANOVA, and multiple regression analysis were applied to analyze the variables. A higher percentage of students in the overweight
group attempted weight reduction than those in the underweight and the normal weight groups (P < 0.001). Among students who had attempted
weight reduction, 73% tried diet therapy, while 78% tried exercise. Students in the normal and overweight groups showed significantly higher threat
(P < 0.01) and cues to action (P < 0.001) than those in the underweight group. As for perceived benefits, barriers, and self-efficacy in dietary life
and exercise, there were no significant differences among weight groups. Students in the overweight group showed the strongest intention of weight
reduction and there were significant differences among the three weight groups (P < 0.001). Perceive threat (P < 0.01), cues to action (P < 0.001),
and perceived self-efficacy (P < 0.01) were significantly associated to behavioral intention of weight reduction for all respondents. For the underweight
group, perceived threat (P < 0.05) and perceived self-efficacy (P < 0.01) were the significant variables. For the overweight group, cue to action was
the significant variable (P < 0.05).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พฤติกรรมการลดน้ำหนักเป็นเรื่องธรรมดาในหมู่หญิงสาวแรกรุ่น การศึกษาการตรวจสอบสถานะของปัจจัยและพฤติกรรมการลดน้ำหนักมีผลต่อพฤติกรรมความตั้งใจของการลดน้ำหนักโดยใช้การรูปแบบความเชื่อสุขภาพ (HBM) สำหรับนักเรียนมัธยมหญิง โดยประเภทน้ำหนักสำรวจข้อมูลถูกรวบรวมจากโรงเรียนกลางสามสาวในเกียงจู เกาหลี จำนวนนักเรียนมัธยมหญิง 299 เข้าร่วมนี้การศึกษา แบบสอบถามก็มีคำถามเกี่ยวกับลักษณะทั่วไป พฤติกรรมการลดน้ำหนัก และตัวแปรของ HBM (มองเห็นภัยคุกคาม การรับรู้สิทธิประโยชน์ การรับรู้อุปสรรค สัญลักษณ์การดำเนินการ ประสิทธิภาพในตนเองในชีวิตด้านอาหาร และออกกำลังกาย และพฤติกรรมความตั้งใจลดน้ำหนัก) สถิติเชิงพรรณนาการทดสอบไคสแควร์ ANOVA และการวิเคราะห์การถดถอยถูกนำไปใช้ในการวิเคราะห์ตัวแปร สัดส่วนสูงของนักเรียนมีน้ำหนักเกินกลุ่มความพยายามลดน้ำหนักกว่าที่ผลและกลุ่มน้ำหนักปกติ (P < 0.001) นักเรียนที่มีความพยายามลดน้ำหนัก 73% ลองรักษาด้วยอาหาร ในขณะที่ 78% พยายามออกกำลังกาย นักเรียนในกลุ่มปกติ และน้ำหนักเกินแสดงให้เห็นว่าภัยคุกคามสูง(P < 0.01) และสัญลักษณ์การดำเนินการ (P < 0.001) กว่าในกลุ่มได้แก่ สำหรับการรับรู้ประโยชน์ อุปสรรค และ ประสิทธิภาพในตนเองในชีวิตอาหารและออกกำลังกาย มีไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่มน้ำหนัก นักเรียนในกลุ่มน้ำหนักเกินแสดงให้เห็นความตั้งใจที่แข็งแกร่งของน้ำหนักลดลงและมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างกลุ่มสามน้ำหนัก (P < 0.001) รับรู้ความเสี่ยง (P < 0.01), สัญลักษณ์การดำเนินการ (P < 0.001),และรับรู้ประสิทธิภาพในตนเอง (P < 0.01) อย่างมีนัยสำคัญเกี่ยวข้องกับพฤติกรรมตั้งใจลดน้ำหนักสำหรับผู้ตอบทั้งหมด สำหรับผลการหมู่ มองเห็นภัยคุกคาม (P < 0.05) และรับรู้ประสิทธิภาพในตนเอง (P < 0.01) เป็นตัวแปรสำคัญ สำหรับกลุ่มมีน้ำหนักเกิน สัญลักษณ์การดำเนินการแก้ไขตัวแปรที่มีนัยสำคัญ (P < 0.05)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พฤติกรรมการลดน้ำหนักเป็นเรื่องธรรมดาในหมู่สาววัยรุ่น การศึกษาในปัจจุบันการตรวจสอบสถานะของพฤติกรรมการลดน้ำหนักและปัจจัยที่มี
ผลกระทบต่อความตั้งใจของพฤติกรรมการลดน้ำหนักโดยใช้ความเชื่อด้านสุขภาพรุ่น (HBM) สำหรับนักเรียนโรงเรียนมัธยมหญิงตามหมวดหมู่น้ำหนัก.
เก็บข้อมูลการสำรวจจากโรงเรียนกลางสามของหญิงสาวใน Gyeongju เกาหลี รวมเป็น 299 นักเรียนมัธยมหญิงเข้าร่วมในการนี้
การศึกษา แบบสอบถามมีคำถามเกี่ยวกับลักษณะทั่วไปพฤติกรรมการลดน้ำหนักและตัวแปรของ HBM (ภัยคุกคามการรับรู้
ผลประโยชน์การรับรู้อุปสรรคชี้นำให้ดำเนินการด้วยตนเองการรับรู้ความสามารถในการใช้ชีวิตการบริโภคอาหารและการออกกำลังกายและพฤติกรรมความตั้งใจของการลดน้ำหนัก) สถิติเชิงพรรณนา,
Chi-square ทดสอบวิเคราะห์ความแปรปรวนและการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณถูกนำไปใช้ในการวิเคราะห์ตัวแปร สูงขึ้นร้อยละของนักเรียนที่มีน้ำหนักเกิน
กลุ่มพยายามลดน้ำหนักกว่าผู้ที่อยู่ในความหนักและกลุ่มน้ำหนักปกติ (p <0.001) ในหมู่นักเรียนที่มีความพยายาม
ลดน้ำหนัก 73% พยายามรักษาด้วยการรับประทานอาหารในขณะที่ 78% พยายามออกกำลังกาย นักเรียนในกลุ่มที่มีน้ำหนักเกินปกติและแสดงให้เห็นว่าเป็นภัยคุกคามที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ
(p <0.01) และชี้นำให้ดำเนินการ (p <0.001) กว่าผู้ที่อยู่ในกลุ่มที่หนัก สำหรับการรับรู้ประโยชน์อุปสรรคและการรับรู้ความสามารถตนเองในชีวิตการบริโภคอาหาร
และการออกกำลังกายไม่มีความแตกต่างกันระหว่างกลุ่มน้ำหนัก นักเรียนกลุ่มที่มีน้ำหนักเกินที่แสดงให้เห็นความตั้งใจที่แข็งแกร่งของน้ำหนัก
ที่ลดลงและมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในสามกลุ่มน้ำหนัก (p <0.001) รับรู้ภัยคุกคาม (p <0.01), ตัวชี้นำให้ดำเนินการ (p <0.001)
และรับรู้ความสามารถของตนเอง (p <0.01) มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญเจตนาเชิงพฤติกรรมของการลดน้ำหนักสำหรับผู้ตอบแบบสอบถามทั้งหมด สำหรับน้ำหนัก
กลุ่มรับรู้ภัยคุกคาม (P <0.05) และการรับรู้ความสามารถของตนเอง (p <0.01) เป็นตัวแปรที่สำคัญ สำหรับกลุ่มที่มีน้ำหนักเกินคิวให้ดำเนินการเป็น
ตัวแปรอย่างมีนัยสำคัญ (P <0.05)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พฤติกรรมการลดน้ำหนักเป็นเรื่องปกติในหมู่สาววัยรุ่น การศึกษาการตรวจสอบสถานะของพฤติกรรมการลดน้ำหนัก และปัจจัยที่มีผลต่อความตั้งใจในการลดน้ำหนักโดยใช้แบบแผนความเชื่อด้านสุขภาพ ( ห์ ) สำหรับเด็กนักเรียนหญิง โดยประเภทน้ำหนักข้อมูลการสำรวจรวบรวมจากสามสาวโรงเรียนมัธยมใน Gyeongju , เกาหลีใต้ ทั้งหมด 299 โรงเรียนมัธยม นักเรียนหญิงที่เข้าร่วมนี้การศึกษา แบบสอบถาม มีคำถามเกี่ยวกับลักษณะทั่วไป , พฤติกรรมการลดน้ำหนัก และตัวแปรห์ ( ภัยคุกคามการรับรู้ การรับรู้ประโยชน์ การรับรู้อุปสรรค ตัวชี้นำการกระทำ การรับรู้ความสามารถของตนเองในชีวิต เรื่องอาหาร และการออกกำลังกาย และเจตนาเชิงพฤติกรรมการลดน้ำหนัก ) สถิติเชิงพรรณนาการทดสอบไคสแควร์ การวิเคราะห์ความแปรปรวน ( ANOVA ) และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ เพื่อใช้วิเคราะห์ตัวแปร สูงขึ้นร้อยละของนักเรียน นิสิต นักศึกษาในคนอ้วนกลุ่มพยายามลดน้ําหนักกว่านั้น ในกลุ่มที่มีน้ำหนักต่ำกว่าเกณฑ์มาตรฐานและน้ำหนักปกติ ( p < 0.001 ) ของนักศึกษาที่ได้พยายามลดน้ําหนัก 73 % ลองอาหารบำบัด , ในขณะที่ 78 % พยายามออกกำลังกาย นักเรียนกลุ่มปกติ และอ้วนลดลงคุกคาม( P < 0.01 ) และตัวชี้นำการกระทำ ( p < 0.001 ) สูงกว่ากลุ่มต่ำ สำหรับการรับรู้ประโยชน์ - อุปสรรค และการรับรู้ความสามารถของตนเองในชีวิต อาหารเสริมและการออกกำลังกายไม่แตกต่างกันระหว่างกลุ่มที่น้ำหนัก นักเรียนในกลุ่มอ้วนแสดงความตั้งใจที่แข็งแกร่งที่สุดของน้ำหนักการลดและมีความแตกต่างระหว่างสามน้ำหนักกลุ่ม ( P < 0.001 ) รู้สึกคุกคาม ( P < 0.01 ) ตัวดำเนินการ ( p < 0.001 )และการรับรู้ความสามารถของตนเอง ( P < 0.01 ) มีความสัมพันธ์กับความตั้งใจในการลดของน้ำหนักทั้งหมด เฉลี่ย สำหรับต่ำกลุ่ม , ภัยคุกคามการรับรู้ ( P < 0.05 ) และการรับรู้ความสามารถของตนเอง ( P < 0.01 ) คือ ตัวแปรที่สำคัญ สำหรับกลุ่มอ้วน คิวการกระทำตัวแปรทางสถิติ ( P < 0.05 )