“Ooh, Mr. Bumble, you are clever,”

“Ooh, Mr. Bumble, you are clever,” smiled Mrs. Mann, fluttering her eyelashes at him. She wrapped Oliver in a scrap of cloth,yellowed with age.
Oliver opened his mouth and roared with all the force of his baby lungs. If he’d understood he was an orphan, loved by no one, he would have cried even louder.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"Ooh นายบัมเบิล คุณจะฉลาด ยิ้มนางมานน์ fluttering ขนตาของเธอที่เขา เธอห่อ Oliver ในเศษผ้า yellowed อายุ Oliver เปิดปาก และ roared ด้วยแรงทั้งหมดของปอดของทารก ถ้าเขาได้เข้าใจเขาเป็นเด็กกำพร้า รักใคร เขาก็จะมีร้องดังยิ่งขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"โอนายบัมเบิลคุณจะฉลาด" นางแมนน์ยิ้มกระพือขนตาของเธอที่เขา เธอห่อโอลิเวอร์ในเศษผ้าสีเหลืองกับอายุ.
โอลิเวอร์เปิดปากของเขาและคำรามกับทุกแรงของปอดทารกของเขา ถ้าเขาจะเข้าใจว่าเขาเป็นเด็กกำพร้าที่รักโดยไม่มีใครเขาจะต้องร้องไห้แม้ดัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" โอ้ คุณบัมเบิ้ล คุณเป็นคนฉลาด " ยิ้มให้คุณนาย Mann , กระพือขนตาของเธอที่เขา เธอห่อโอลิเวอร์ในเศษผ้า yellowed กับอายุ
และโอลิเวอร์ อ้าปากคำรามด้วยความแรงของปอดของลูกของเขา ถ้าเขาจะเข้าใจ เขาเป็นเด็กกำพร้า รักโดยไม่มีใคร เขาจะร้องให้ดังกว่านี้