Staphylococcus aureus exit-site inf

Staphylococcus aureus exit-site infection and
peritonitis rates fluctuated without significant trends during
the first decade (without prophylaxis), then began to
decline during the 1990s subsequent to implementation
of prophylaxis, reaching levels of 0.02/year at risk and zero
in the year 2000. Gram-negative infections fell toward the
end of the 1980s, due probably to the implementation of
better connectology. However, there have been no significant
changes for the past 6 years. There was little change
in P. aeruginosa infections over the entire time period.
Pseudomonas aeruginosa is now the most common cause
of catheter infection and catheter-related peritonitis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ติดเชื้อ staphylococcus หมอเทศข้างลายออกไซต์ และ
peritonitis ราคา fluctuated โดยไม่มีแนวโน้มที่สำคัญระหว่าง
ทศวรรษแรก (โดย prophylaxis), แล้วเริ่ม
ลดลงในช่วงปี 1990 subsequent to ใช้งาน
ของ prophylaxis ถึงระดับ 0.02/ปี ความเสี่ยงและเป็นศูนย์
ในปี 2000 การติดเชื้อแบคทีเรียแกรมลบตกไป
จุดสิ้นสุดของทศวรรษ 1980 ปฏิบัติครบคง
connectology ดีกว่า อย่างไรก็ตาม มีไม่สำคัญ
เปลี่ยนแปลงผ่านมา 6 ปี มีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย
ในเชื้อ P. aeruginosa ผ่านรอบระยะเวลาทั้งหมด
Pseudomonas aeruginosa เป็นสาเหตุส่วนใหญ่
peritonitis ที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาโปรแกรมฐานข้อมูลและพัฒนาโปรแกรมฐานข้อมูลการติดเชื้อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Staphylococcus aureus ออกสถานที่การติดเชื้อและ
เยื่อบุช่องท้องอัตราผันผวนโดยแนวโน้มอย่างมีนัยสำคัญในช่วง
ทศวรรษแรก (ไม่รวมการป้องกันโรค) จากนั้นเริ่มที่จะ
ลดลงในช่วงปี 1990 ภายหลังจากการดำเนินการ
ของการป้องกันโรคระดับถึง 0.02 / ปีที่มีความเสี่ยงและเป็นศูนย์
ในปี 2000 การติดเชื้อแกรมลบที่มีต่อการลดลง
ในตอนท้ายของปี 1980 เนื่องจากอาจจะการดำเนินการ
Connectology ดีกว่า อย่างไรก็ตามยังไม่มีการอย่างมีนัยสำคัญ
การเปลี่ยนแปลงสำหรับที่ผ่านมา 6 ปีที่ มีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยคือ
ในการติดเชื้อ P. aeruginosa ในช่วงเวลาทั้งหมด
Pseudomonas aeruginosa เป็นสาเหตุที่พบบ่อยที่สุด
ของการติดเชื้อสายสวนและเยื่อบุช่องท้องสายสวนที่เกี่ยวข้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เชื้อ Staphylococcus aureus การติดเชื้อเยื่อบุช่องท้องออกเว็บไซต์และราคาผันผวนไม่มีแนวโน้ม

ที่สำคัญในช่วงทศวรรษแรก ( ไม่มีการป้องกัน ) จากนั้นเริ่มลดลงในช่วงปี 1990 ภายหลัง

ของการรักษาถึงระดับของความเสี่ยงและศูนย์ 0.02/year
ในปี 2000 เชื้อกรัมลบลดลงต่อ
ปลายทศวรรษ 1980 , เนื่องจากอาจต้องใช้
ดีกว่า connectology . อย่างไรก็ตาม ยังไม่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญ
มาตลอด 6 ปี มีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยใน P . aeruginosa การติดเชื้อ
ช่วงเวลาทั้งหมด .
Pseudomonas aeruginosa เป็นสาเหตุของการติดเชื้อ รักษา catheter-related
และเยื่อบุช่องท้อง