Aim: To examine energy intake adapt

Aim: To examine energy intake adaptations to a 10-week aerobic exercise program in obese adolescents.
Methods:Twenty-six 12–17 year old obese adolescentswere asked to cycle twice aweek for an hour in a research
laboratory. Body composition, aerobic fitness (submaximal fitness test) and energy intake (3-day food record)
were assessed before and immediately after the 10-week intervention.
Results: The average time spent pedaling per sessionwas 55.3±12.1min for amean energy expenditure of
2196 ± 561 kJ per session. The intervention produced significant improvements in percentage of body fat
(44.5 ± 10.6% vs. 43.4 ± 9.8%; p b 0.05) but no significant weight and fat-free mass change. Peak workload
(79.5 ± 20.8 W vs. 87.3 ± 17.6 W; p b 0.05) and peak heart rate (174.6 ± 18.7 bpm vs. 166.2 ±
21.0 bpm; p b 0.01) were improved. The mean total daily energy intake (in kJ/day) showed a tendency
to decrease through the intervention (7440 ± 1744 to 6740 ± 2124 kJ; p = 0.07) but a high interindividual
variability observed in the energy intake response to the intervention may explain the nonsignificant
association between the energy intake response and weight loss.
Conclusion: A 10-week aerobic exercise program may result in a small decrease in energy intake and an associated
decrease in percentage of body fat but no weight loss in obese adolescents. This lack of weight loss could be
explained by a decrease in spontaneous energy expenditure outside the intervention sessions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดมุ่งหมาย: การตรวจสอบพลังงาน ท้องบริโภคเพื่อ 10-สัปดาห์เต้นแอโรบิกออกกำลังกายในวัยรุ่นที่อ้วนวิธีการ: ยี่สิบ-12 – 17 ปีหก adolescentswere อ้วนต้องวน aweek สองชั่วโมงในการวิจัยเป็นห้องปฏิบัติการ ร่างองค์ประกอบ ออกกำลังกายแอโรบิก (ทดสอบสมรรถภาพ submaximal) และบริโภคพลังงาน (อาหาร 3 วันบันทึก)ถูกประเมินก่อน และ หลังการแทรกแซง 10 สัปดาห์ทันทีผลลัพธ์: ค่าเฉลี่ยเวลาที่ใช้ใน pedaling ต่อนาที 55.3±12.1 sessionwas สำหรับจ่ายพลังงาน amean ของ2196 ± 561 kJ ต่อเซสชัน แทรกแซงการผลิตปรับปรุงที่สำคัญในหน่วยเปอร์เซ็นต์ของไขมันในร่างกาย(44.5 ± 10.6% เทียบกับ 43.4 ± 9.8%, p b 0.05) น้ำหนักสำคัญและเปลี่ยนแปลงที่ปราศจากไขมันโดยรวมไม่ ปริมาณสูงสุด(± 79.5 20.8 W เทียบกับ 87.3 ± 17.6 W; p b 0.05) และอัตราการเต้นหัวใจสูงสุด (174.6 ± 18.7 bpm เทียบกับ 166.2 ±21.0 bpm p b 0.01) ถูกปรับปรุง การเฉลี่ยรวมบริโภคประจำวันพลังงาน (ในหน่วย kJ/วัน) พบว่าแนวโน้มลดลงผ่านสู่ (±± 1744-6740 7440 2124 kJ; p = 0.07) แต่ interindividual สูงความแปรผันในการตอบสนองการบริโภคพลังงานการแทรกแซงอาจอธิบายการ nonsignificantความสัมพันธ์ระหว่างการบริโภคตอบสนองและน้ำหนักสูญเสียพลังงานสรุป: โปรแกรมการออกกำลังกายแอโรบิก 10 สัปดาห์อาจส่งผลในการลดขนาดเล็กในการบริโภคพลังงานและการเชื่อมโยงลดเปอร์เซ็นต์ไขมันในร่างกายแต่ไม่สูญเสียน้ำหนักในวัยรุ่นอ้วน อาจจะขาดน้ำหนักอธิบาย โดยลดลงในค่าใช้จ่ายพลังงานอยู่นอกช่วงการแทรกแซง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาการปรับตัวการบริโภคพลังงานใน 10 สัปดาห์โปรแกรมการออกกำลังกายแอโรบิกในวัยรุ่นโรคอ้วน
วิธีการ: ยี่สิบหก 12-17 ปี adolescentswere อ้วนเก่าขอให้รอบสอง aweek ชั่วโมงในการวิจัย
ทางห้องปฏิบัติการ ส่วนประกอบของร่างกาย, การออกกำลังกายแอโรบิก (ทดสอบสมรรถภาพ submaximal) และการบริโภคพลังงาน (บันทึกอาหาร 3 วัน)
มีการประเมินก่อนและทันทีหลังจากที่การแทรกแซง 10 สัปดาห์
ผล: เวลาเฉลี่ยการใช้จ่ายต่อการใช้ถีบ sessionwas 55.3 ± 12.1min สำหรับการใช้พลังงานของ Amean
2,196 ± 561 กิโลจูลต่อเซสชั่น การแทรกแซงการผลิตการปรับปรุงที่สำคัญในอัตราร้อยละของไขมันในร่างกาย
(44.5 ± 10.6% เทียบกับ 43.4 ± 9.8% PB 0.05) แต่ไม่มีน้ำหนักอย่างมีนัยสำคัญและไขมันฟรีการเปลี่ยนแปลงมวล ยอดภาระงาน
(79.5 ± 20.8 วัตต์เทียบกับ 87.3 ± 17.6 W; PB 0.05) และอัตราการเต้นหัวใจสูงสุด (174.6 ± 18.7 ครั้งต่อนาทีเมื่อเทียบกับ 166.2 ±
21.0 ครั้งต่อนาที; PB 0.01) ได้รับการปรับปรุงให้ดีขึ้น การบริโภคเฉลี่ยรวมพลังงานในชีวิตประจำวัน (ในกิโลจูล / วัน) มีแนวโน้ม
ที่จะลดลงผ่านการแทรกแซง (7440 ± 1744-6740 ± 2,124 กิโลจูล; p = 0.07) แต่ interindividual สูง
แปรปรวนตั้งข้อสังเกตในการตอบสนองการบริโภคพลังงานในการแทรกแซงอาจอธิบายได้ว่า ไม่มีนัยสำคัญ
ความสัมพันธ์ระหว่างการตอบสนองการบริโภคพลังงานและการสูญเสียน้ำหนัก
สรุป: 10 สัปดาห์โปรแกรมการออกกำลังกายแอโรบิกอาจส่งผลในการลดขนาดเล็กในการบริโภคพลังงานและที่เกี่ยวข้อง
ลดลงในอัตราร้อยละของไขมันในร่างกาย แต่การสูญเสียน้ำหนักในวัยรุ่นเป็นโรคอ้วน ขาดการสูญเสียน้ำหนักนี้สามารถ
อธิบายได้โดยการลดลงของการใช้พลังงานธรรมชาตินอกช่วงการแทรกแซง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาการปรับตัวของการบริโภคพลังงาน 10 สัปดาห์การออกกำลังกายโปรแกรมตุ๊วัยรุ่น
วิธีการ : ยี่สิบหก 12 – 17 ปี อ้วน adolescentswere ถามรอบ 2 ครั้งละเป็นชั่วโมงในห้องปฏิบัติการวิจัย

องค์ประกอบของร่างกาย แบบแอโรบิกฟิตเนส ( การทดสอบสมรรถภาพ submaximal ) และการได้รับพลังงาน ( บันทึกอาหาร 3 วัน )
มีการประเมินก่อนและหลังการทดลอง 10 สัปดาห์ .
ผลลัพธ์ :เวลาเฉลี่ยที่ใช้ถีบต่อ sessionwas 55.3 ± 12.1min สำหรับอัตราส่วนพลังงานของ
2196 ± 561 kJ ต่อเซสชัน การทดลองผลิต การปรับปรุงที่สำคัญในร่างกายไขมันเปอร์เซ็นต์
( 44.5 ± 10.6% และ 43.4 ± 9.8% P B 0.05 ) แต่ไม่มีผลต่อน้ำหนักและเปลี่ยนมวลไขมันฟรี
งานสูงสุด ( 79.5 ± 20.8 W และ 87.3 ± 17.6 W ; p B ) ) และอัตราการเต้นหัวใจสูงสุด ( 174.6 ± 18.7 BPM กับ 166.2 ±
21.0 BPM ; P B 0.01 ) ขึ้น ค่าเฉลี่ยปริมาณพลังงานทั้งหมดทุกวัน ( kJ / วัน ) พบแนวโน้ม
ลดลงผ่านการแทรกแซง ( 7440 ± 1733 เพื่อ 6740 ± 2124 KJ ; P = 0.07 ) แต่สูง interindividual
ความแปรปรวน พบในการบริโภคพลังงานการตอบสนองต่อการแทรกแซงอาจอธิบายสมาคมไม่
ระหว่างการบริโภคพลังงานและการตอบสนองต่อการสูญเสียน้ำหนัก .
สรุป :10 สัปดาห์การออกกำลังกายโปรแกรมอาจส่งผลในการลดการบริโภคพลังงานและขนาดเล็กที่
ลดเปอร์เซ็นต์ของไขมันในร่างกาย แต่ไม่มีการสูญเสียน้ำหนักในคนอ้วนวัยรุ่น การขาดการสูญเสียน้ำหนักอาจจะลดลง
อธิบายธรรมชาติพลังงานภายนอกโดยรอบ