mechanisms might explain why adult

mechanisms might explain why adult mangrove plants can grow
in soils with high concentrations of sulfide (Matthijs et al., 1999),
indicating the large spatial variability of this stressor among and
within sites (Rivera-Monroy et al., 2004). Yet, mathematical
formulations of how mangroves respond to hydroperiod,
particularly mixed with other soil conditions, are poorly
understood in mangrove ecology.
Although there are some uncertainties about specific
mechanisms linking light, nutrients, salinity, and flooding with
tree performance, it is widely recognized that these are essential
factors driving mangrove forest dynamics. Thus, simulation
models should describe the essential life processes of trees
linked to resource, regulator and hydroperiod gradients, and test
their relative importance in controlling mangrove forest
dynamics (task 1).
2.2. The role of canopy disturbances and gap size on
mangrove dynamics
Canopy disturbances at different spatial scales have a strong
influence on mangrove forest structure and function, including
tree fall, lightning, frost or excessive drought (Lugo, 1980,
2000; Tilman, 1988; Smith, 1992; Smith et al., 1994; Doyle
et al., 1995; Fromard et al., 1998; Twilley et al., 1999b; Baldwin
et al., 2001; Duke, 2001; Kairo et al., 2002). Specific effects of
disturbances depend on their frequency and intensity along
resource gradients and hierarchical levels (e.g., hurricanes,
deforestation, selective wood cutting) (Gosz, 1992; Roth, 1992;
Davis et al., 2005; Ward et al., 2006; Piou et al., 2006;
Dahdouh-Guebas et al., 2000a; Glaser, 2003; Walters, 2005;
Walters et al., 2008). Although it is desirable to empirically test
hypotheses on disturbance regimes, large-scale (>1 km2) field
experiments are often impracticable due to ethical, temporal or
spatial constraints. Based on these limitations, there are two
further tasks that mangrove models should perform: test the
impact of changes in disturbance regimes on mangrove forest
dynamics (task 2), and compile so-called ‘‘traffic light lists’’
which evaluate different management scenarios according to
their potential ecological, economic, or social outcome of
mangrove sustainability (task 3).
Disturbances result in resource heterogeneity within a gap,
and can be seen as ‘‘moving windows of opportunity’’ for
seedling establishment. Several studies document gradients of
irradiance and light fleck frequency through gaps; mangrove
tree establishment corresponds to these gradients and thus
indicates the importance of gaps for forest regeneration
(Whelan, 2005; Ward et al., 2006). In contrast, there is little
information on changes in nutrient availability or sulfide
concentration in such gaps, which possibly could affect recolonization.
Therefore, comparative field studies addressing
this topic are needed in addition to simulation experiments
comparing empirical against simulated recovery patterns to
test the plausibility of different hypotheses explaining the role of
resource gradients in mangrove gaps (task 4).
The seasonal input of propagules is significant to the
recovery rate of a forest from a disturbance, and this
recruitment depends on (a) the reproductive phenology of
the mature trees, along with the local hydrology (Sherman and
Fahey, 2001), and (b) the selective mortality of propagules and
seedlings (Lewis, 1982; Cintro´n, 1990). Forest recovery also
depends on age and size of the individuals that survive
disturbances (Shugart, 1984; Botkin, 1993a) such as tree
species with re-sprouting capabilities (e.g., A. germinans or L.
racemosa, Baldwin et al., 2001). Survivors will influence light
regime, microclimate and soil chemistry and may release
propagules immediately within the disturbed area. Therefore,
pre-disturbance conditions of previous forest structure and
recruitment rates are determinants of mangrove development
following a disturbance (Doyle and Girod, 1997; Chen and
Twilley, 1998; Berger et al., 2006; Ross et al., 2006;Ward et al.,
2006; Piou et al., 2006; Bosire et al., 2008). Thus, mangrove
simulation models should: synthesize the species-specific and
age-specific regeneration potential of individual trees after
disturbances and their importance for forest recovery (task 5).
One of the current debates in forest and community ecology
is the role of gaps in explaining tree diversity and secondary
succession trajectories in temporal, tropical and subtropical
forests (Doyle, 1981; Pacala et al., 1993; Denslow et al., 1998;
Moorcroft et al., 2001; Felton et al., 2006; Khurana and Singh,
2006; Perry and Enright, 2006). Niche partitioning assumes that
competition among individuals for resources determines the
diversity of trees regenerating in gaps (Brokaw and Busing,
2000). An opposing view assumes that species composition
lacks any specific pattern and is unpredictable, suggesting that
no specific successional sequence occurs within gaps following
disturbances. Currently, there is not enough information to
determine whether niche partitioning or the size of the species
pool is more important for the regeneration of canopy gaps in
mangrove habitats. Although gap dynamics is recognized as
one of the most critical processes regulating mangrove forest
structure and productivity, there are only few empirical studies
evaluating their impact at different temporal and spatial scales
(Sherman et al., 2000; Duke, 2001; Whelan, 2005; Ward et al.,
2006). Simulation experiments can focus on dispersal effects
and establishment of mangrove trees, and thus contribute to
understanding the roles and relative contribution of interspecific
competition and ‘‘chance’’ in structuring mangrove
forests following gap formation (task 6).
Numerous studies in terrestrial forests have shown that the
interplay of gap locations, gap frequency, and the successional
stage of forest patches at time of gap creation frequently result
in a de-synchronization of the successional states of neighboring
forest patches and lead to spatial–temporal mosaics of
vegetation structure (i.e., the mosaic cycle theory Mueller-
Dombois, 1991; Remmert, 1991). Although spatial patterns in
mangrove forests have long been recognized, specific gap
dynamic studies are lacking in mangrove ecology (but see
Dahdouh-Guebas et al., 2000b). One possible explanation is
that physical factors like salinity and nutrient cycling have
traditionally been considered as sufficiently effective to
account for all of the observed structural patterns. To capture
the processes associated with gap dynamics, we propose that
models should test the synchronization and de-synchronization
effect of canopy disturbances on mosaic cycles of successional

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลไกอาจอธิบายทำไมสามารถเจริญเติบโตของพืชป่าชายเลนสำหรับผู้ใหญ่ในดินเนื้อปูนมีความเข้มข้นสูงของซัลไฟด์ (Matthijs et al., 1999),บ่งชี้ความแปรผันพื้นที่ขนาดใหญ่ของ stressor นี้ระหว่าง และภายในเว็บไซต์ (ริเวอรา Monroy et al., 2004) ยัง คณิตศาสตร์สูตรวิธีโกรฟส์ตอบ hydroperiodผสมโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับสภาพดินอื่น ๆ จะไม่ดีเข้าใจในระบบนิเวศป่าชายเลนแม้ว่าจะมีความไม่แน่นอนบางอย่างเกี่ยวกับเฉพาะกลไกเชื่อมโยงไฟ สารอาหาร เค็ม และน้ำท่วมด้วยแผนภูมิประสิทธิภาพ มันมีอย่างกว้างขวางว่า เหล่านี้เป็นสิ่งจำเป็นปัจจัยที่ผลักดัน dynamics ป่าชายเลน ดังนั้น การจำลองรูปแบบควรอธิบายกระบวนการชีวิตสำคัญของต้นไม้เชื่อมโยงกับทรัพยากร ไล่ระดับสีที่ควบคุมและ hydroperiod และทดสอบสำคัญที่เกี่ยวข้องในการควบคุมป่าชายเลนdynamics (งาน 1)2.2.บทบาทของฝาครอบแหล่งและขนาดช่องว่างในป่าชายเลน dynamicsรบกวนฝาครอบที่ระดับพื้นที่แตกต่างกันมีแรงมีอิทธิพลต่อโครงสร้างของป่าชายเลนและฟังก์ชัน รวมทั้งตกต้นไม้ ฟ้าผ่า น้ำแข็ง หรือภัยแล้งมากเกินไป (Lugo, 19802000 Tilman, 1988 สมิธ 1992 Smith et al., 1994 ดอยล์และ al., 1995 Fromard และ al., 1998 Twilley et al., 1999b บอลด์วินและ al., 2001 ดุ๊ก 2001 Kairo et al., 2002) ลักษณะเฉพาะของแปรปรวนขึ้นอยู่กับความถี่และความรุนแรงตามแนวของพวกเขาระดับลำดับชั้น (เช่น พายุ และทรัพยากรไล่ระดับสีตัดไม้ทำลายป่า งานตัดไม้) (Gosz, 1992 รอด 1992Davis et al., 2005 ผู้ป่วย et al., 2006 Piou et al., 2006Dahdouh Guebas et al., 2000a Glaser, 2003 Walters, 2005Walters et al., 2008) แม้ว่ามันจะสมควร empirically ทดสอบสมมุติฐานในระบอบรบกวน ขนาดใหญ่ (> 1 km2) ฟิลด์ทดลองมัก impracticable ครบกำหนดถึงจริยธรรม ชั่วคราว หรือข้อจำกัดพื้นที่ ขึ้นอยู่กับข้อจำกัดเหล่านี้ มีสองเพิ่มเติมงานที่ควรดำเนินการแบบจำลองป่าชายเลน: ทดสอบการผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงในระบอบรบกวนบนป่าชายเลนdynamics (งาน 2), และคอมไพล์เรียกว่า ''จราจรรายการแสง ''การประเมินสถานการณ์การจัดการแตกต่างกันตามผลลัพธ์ที่ระบบนิเวศ เศรษฐกิจ หรือสังคมของพวกเขามีศักยภาพของป่าชายเลนอย่างยั่งยืน (งาน 3)รบกวนทำ heterogeneity ทรัพยากรภายในช่องว่างและสามารถดูเป็น ''ย้ายหน้าต่างของโอกาส '' สำหรับสถานประกอบการแหล่ง ศึกษาหลายเอกสารไล่ระดับสีของirradiance และความถี่ fleck แสงผ่านช่องว่าง ป่าชายเลนต้นไม้ตั้งตรงการไล่ระดับสีเหล่านี้จึงบ่งชี้ความสำคัญของช่องว่างสำหรับการฟื้นฟูป่า(Whelan, 2005 ผู้ป่วย et al., 2006) ในทางตรงกันข้าม ไม่น้อยข้อมูลเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงธาตุอาหารพร้อมหรือซัลไฟด์ความเข้มข้นในช่องว่างดังกล่าว ซึ่งอาจจะมีผลต่อ recolonizationดังนั้น การศึกษาเปรียบเทียบเขตข้อมูลที่กำหนดหัวข้อนี้มีความจำเป็นนอกจากการจำลองการทดลองเปรียบเทียบผลกับรูปแบบจำลองการกู้คืนการทดสอบทางของสมมุติฐานต่าง ๆ ที่อธิบายถึงบทบาทของทรัพยากรที่ไล่ระดับสีในช่องป่าชายเลน (งาน 4)การป้อน propagules ตามฤดูกาลเป็นสำคัญเพื่อการอัตราการกู้คืนของป่าจากไฟฟ้า และนี้สรรหาบุคลากรขึ้นอยู่กับ (ก) phenology สืบพันธุ์ของต้นไม้เติบโต กับอุทกวิทยาถิ่น (เชอร์แมน และFahey, 2001), และ (b) การตายงานของ propagules และกล้าไม้ (Lewis, 1982 Cintro´n, 1990) ป่ากู้คืนยังขึ้นอยู่กับอายุและขนาดของแต่ละบุคคลที่อยู่รอดรบกวน (Shugart, 1984 Botkin, 1993a) เช่นแผนภูมิพันธุ์กับใหม่งอกความสามารถ (เช่น A. germinans หรือ L.racemosa บอลด์วินและ al., 2001) ผู้รอดชีวิตจะมีผลต่อแสงระบอบการปกครอง microclimate และดินเคมีอาจปล่อยpropagules ทันทีภายในพื้นที่ disturbed ดังนั้นรบกวนก่อนเงื่อนไขโครงสร้างป่าก่อนหน้านี้ และสรรหาบุคลากรราคาเป็นดีเทอร์มิแนนต์ของพัฒนาป่าชายเลนต่อไฟฟ้า (ดอยล์และ Girod, 1997 เฉิน และTwilley, 1998 เบอร์เกอร์และ al., 2006 รอสส์และ al., 2006ผู้ป่วย et al.,ปี 2006 Piou et al., 2006 Bosire et al., 2008) ดังนั้น ป่าชายเลนรูปแบบจำลองควร: สังเคราะห์ species-specific และเฉพาะยุคฟื้นฟูศักยภาพของต้นไม้แต่ละหลังสิ่งรบกวนและความสำคัญสำหรับการกู้คืนป่า (งาน 5)หนึ่งของการดำเนินการปัจจุบันในระบบนิเวศป่าและชุมชนบทบาทของช่องว่างในการอธิบายแผนภูมิหลากหลายและรองบัลลังก์ trajectories ขมับ เขตร้อน และแบบป่า (ดอยล์ 1981 Pacala et al., 1993 Denslow และ al., 1998Moorcroft และ al., 2001 เฟลตันและ al., 2006 โรงแรมคูราและสิงห์ปี 2006 เพอร์รีและ Enright, 2006) พาร์ทิชันโพรงสันนิษฐานที่กำหนดแข่งขันระหว่างบุคคลสำหรับทรัพยากรนี้ความหลากหลายของต้นไม้ที่สร้างใหม่ในช่องว่าง (Brokaw และ Busing2000) . มุมมองฝ่ายตรงข้ามถือว่าส่วนประกอบชนิดไม่มีลวดลายเฉพาะใด ๆ และไม่การแน่นอน การแนะนำที่ลำดับ successional ไม่เฉพาะภายในช่องว่างต่อไปนี้รบกวน ขณะนี้ ไม่มีข้อมูลเพียงพอกำหนดว่าการแบ่งพาร์ทิชันโพรงหรือขนาดของสายพันธุ์เป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับการฟื้นฟูของฝาครอบช่องอยู่อาศัยป่าชายเลน แม้ว่าช่องว่างของ dynamics เป็นที่รู้จักเป็นหนึ่งกระบวนการสำคัญที่สุดที่ควบคุมป่าชายเลนโครงสร้างและผลผลิต มีเพียงไม่กี่ผลศึกษาประเมินผลในระดับชั่วคราว และพื้นที่แตกต่างกัน(เชอร์แมนและ al., 2000 ดุ๊ก 2001 Whelan, 2005 ผู้ป่วย et al.,2006) ได้ทดลองการจำลองสามารถเน้นผล dispersalและสถานประกอบการของต้นไม้ป่าชายเลน และดังนั้นเข้าใจบทบาทและสัดส่วนสัมพัทธ์ของ interspecificแข่งขันและ ''โอกาส '' ในการจัดโครงสร้างป่าชายเลนป่าก่อช่องว่าง (งาน 6) ต่อไปนี้ศึกษามากมายในป่าบกทั้งหลายได้แสดงที่ของตำแหน่งช่องว่าง ช่องว่างของความถี่ และที่ successionalขั้นปรับปรุงป่าเวลาสร้างช่องว่างมักผลในการซิงโครไนส์ลูกค้ารัฐ successional ของเพื่อนบ้านป่าปรับปรุง และนำไปโมปริภูมิ – ชั่วคราวของโครงสร้างของพืช (เช่น โมเสครอบทฤษฎีเลอร์-Dombois, 1991 Remmert, 1991) พื้นที่แม้ว่ารูปแบบในป่าชายเลนจึงได้รู้จัก เฉพาะช่องว่างศึกษาแบบไดนามิกไม่มีในระบบนิเวศป่าชายเลน (แต่เห็นDahdouh-Guebas et al., 2000b) หนึ่งสามารถอธิบายได้ปัจจัยทางกายภาพเช่นเค็มและขี่จักรยานธาตุอาหารได้ซึ่งถือเป็นผลเพียงพอเพื่อบัญชีสำหรับการสังเกตรูปแบบโครงสร้างทั้งหมด การจับภาพกระบวนการเกี่ยวข้องกับช่องว่างของ dynamics เราเสนอที่รุ่นควรทดสอบให้ตรงกันและตรงชื่นผลของการรบกวนที่ฝาครอบบนกระเบื้องโมเสครอบของ successional

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลไกอาจจะอธิบายว่าทำไมพืชป่าชายเลนผู้ใหญ่สามารถเจริญเติบโตได้
ในดินที่มีความเข้มข้นสูงของซัลไฟด์ (Matthijs et al., 1999)
แสดงให้เห็นความแปรปรวนเชิงพื้นที่ขนาดใหญ่ของความเครียดในหมู่นี้และ
ภายในเว็บไซต์ (ริเวร่า-Monroy et al., 2004) แต่คณิตศาสตร์
สูตรของวิธีการตอบสนองต่อป่าชายเลนของน้ำ,
ผสมโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับสภาพดินอื่น ๆ จะไม่ดี
เข้าใจในระบบนิเวศป่าชายเลน.
แม้ว่าจะมีความไม่แน่นอนบางอย่างเกี่ยวกับเฉพาะ
กลไกการเชื่อมโยงแสงสารอาหารเค็มและน้ำท่วมที่มี
ประสิทธิภาพการทำงานที่ต้นไม้เป็นที่ยอมรับกันอย่างแพร่หลาย ว่าสิ่งเหล่านี้มีความจำเป็น
ปัจจัยผลักดันการเปลี่ยนแปลงของป่าชายเลน ดังนั้นการจำลอง
รูปแบบที่ควรจะอธิบายกระบวนการชีวิตที่สำคัญของต้นไม้
ที่เชื่อมโยงกับทรัพยากรที่กำกับดูแลและการไล่ระดับสีของน้ำและทดสอบ
ความสำคัญของพวกเขาในการควบคุมป่าชายเลน
พลวัต (งาน 1).
2.2 บทบาทของการรบกวนหลังคาและขนาดช่องว่างใน
การเปลี่ยนแปลงของป่าชายเลน
หลังคารบกวนในระดับเชิงพื้นที่ที่แตกต่างกันมีความแข็งแรง
มีอิทธิพลต่อโครงสร้างป่าชายเลนและฟังก์ชั่นรวมทั้ง
ฤดูใบไม้ร่วงต้นไม้ฟ้าผ่าน้ำค้างแข็งหรือภัยแล้งมากเกินไป (Lugo, 1980,
2000; Tilman 1988; สมิ ธ 1992; สมิ ธ และคณะ, 1994;. ดอยล์
และคณะ, 1995;. Fromard et al, 1998;.. TWILLEY และคณะ, 1999b; บอลด์วิน
และคณะ, 2001;. ดยุค 2001;. ไคโร, et al, 2002) ผลกระทบเฉพาะการ
รบกวนขึ้นอยู่กับความถี่และความรุนแรงของพวกเขาพร้อม
การไล่ระดับสีทรัพยากรและระดับลำดับชั้น (เช่นพายุเฮอริเคน,
ตัดไม้ทำลายป่าการตัดไม้ที่เลือก) (Gosz 1992; Roth, 1992;
. เดวิส, et al, 2005; วอร์ดและคณะ, 2006. โต et al, 2006;.
. Dahdouh-Guebas และคณะ, 2000a; ตับ, 2003; วอลเตอร์ส, 2005
. วอลเตอร์ส, et al, 2008) แม้ว่ามันจะเป็นที่น่าพอใจจะสังเกตุการทดสอบ
สมมติฐานเกี่ยวกับระบอบการรบกวนขนาดใหญ่ (> 1 กิโลเมตร 2) ข้อมูล
การทดลองมักจะไม่สามารถทำได้เนื่องจากจริยธรรมชั่วคราวหรือ
ข้อ จำกัด เชิงพื้นที่ ขึ้นอยู่กับข้อ จำกัด เหล่านี้มีสอง
งานต่อไปว่ารูปแบบป่าชายเลนควรดำเนินการ: การทดสอบ
ผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงในระบอบการรบกวนในป่าชายเลน
พลวัต (งานที่ 2) และรวบรวมที่เรียกว่า '' รายการไฟจราจร ''
ซึ่งประเมินสถานการณ์การจัดการที่แตกต่างกัน ตาม
ศักยภาพของพวกเขาในระบบนิเวศเศรษฐกิจหรือสังคมผลของ
การพัฒนาอย่างยั่งยืนป่าชายเลน (งาน 3).
ระเบิดส่งผลให้เกิดความหลากหลายของทรัพยากรภายในช่องว่าง
และสามารถมองเห็นเป็น '' ย้ายหน้าต่างแห่งโอกาส '' สำหรับ
การจัดตั้งต้นกล้า การศึกษาหลายการไล่ระดับสีเอกสารของ
รังสีและความถี่แสงขี้แมลงวันผ่านช่องว่าง; ป่าชายเลน
จัดตั้งต้นไม้สอดคล้องกับการไล่ระดับสีเหล่านี้จึง
แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของช่องว่างสำหรับการฟื้นฟูป่า
(เวแลน. 2005; วอร์ด et al, 2006) ในทางตรงกันข้ามมีน้อย
ข้อมูลเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงในความพร้อมสารอาหารหรือซัลไฟด์
เข้มข้นในช่องว่างดังกล่าวซึ่งอาจจะส่งผลกระทบต่อ recolonization.
ดังนั้นการศึกษาภาคสนามเปรียบเทียบที่อยู่
หัวข้อนี้มีความจำเป็นที่นอกเหนือไปจากการทดลองการจำลอง
การทดลองเปรียบเทียบกับรูปแบบการกู้คืนจำลองเพื่อ
ทดสอบเหอะ สมมติฐานที่แตกต่างกันอธิบายบทบาทของ
การไล่ระดับสีทรัพยากรป่าชายเลนในช่องว่าง (งาน 4).
การป้อนข้อมูลตามฤดูกาล propagules เป็นสิ่งสำคัญที่จะ
อัตราการฟื้นตัวของป่าจากความวุ่นวายและนี้
การรับสมัครขึ้นอยู่กับ (ก) การสืบพันธุ์ชีพลักษณ์ของ
ต้นไม้ใหญ่ พร้อมกับอุทกวิทยาท้องถิ่น (เชอร์แมนและ
Fahey, 2001), และ (ข) การตายคัดเลือก propagules และ
ต้นกล้า (ลูอิส, 1982; Cintro'n, 1990) การกู้คืนป่านอกจากนี้ยัง
ขึ้นอยู่กับอายุและขนาดของบุคคลที่รอด
รบกวน (Shugart 1984; บ็อตคิ, 1993a) เช่นต้นไม้
สายพันธุ์ที่มีความสามารถแตกหน่อใหม่ (เช่น germinans A. หรือแอล
. racemosa บอลด์วินและคณะ, 2001) . ผู้รอดชีวิตจะมีผลต่อแสง
ระบอบการปกครองปากน้ำและเคมีของดินและอาจปล่อย
propagules ทันทีภายในพื้นที่ที่ถูกรบกวน ดังนั้น
เงื่อนไขที่มีการรบกวนของโครงสร้างป่าก่อนหน้านี้และ
อัตราการรับสมัครเป็นปัจจัยของการพัฒนาป่าชายเลน
ต่อไปนี้รบกวน (ดอยล์และ Girod 1997; เฉินและ
TWILLEY 1998; เบอร์เกอร์, et al, 2006;. รอสส์, et al, 2006;. วอร์ดและ อัล.
2006; โตและคณะ, 2006;.. Bosire et al, 2008) ดังนั้นป่าชายเลน
แบบจำลองควร: สังเคราะห์ชนิดที่เฉพาะเจาะจงและ
การฟื้นฟูอายุเฉพาะที่มีศักยภาพของต้นไม้แต่ละหลัง
. รบกวนและความสำคัญของพวกเขาสำหรับการกู้คืนป่า (งาน 5)
หนึ่งในการอภิปรายในปัจจุบันป่าไม้และระบบนิเวศของชุมชน
คือบทบาทของช่องว่างใน อธิบายความหลากหลายของต้นไม้และมัธยมศึกษา
ไบสืบทอดในชั่วขณะเขตร้อนและกึ่งเขตร้อน
ป่า (ดอยล์, 1981; Păcală, et al, 1993;. Denslow, et al, 1998;.
Moorcroft, et al, 2001;.. เฟลตัน, et al, 2006; คูรานาและซิงห์ ,
2006; เพอร์รี่และ Enright 2006) แบ่งพาร์ทิชันซอกอนุมานว่า
การแข่งขันในหมู่ประชาชนทรัพยากรกำหนด
ความหลากหลายของต้นไม้ปฏิรูปในช่องว่าง (Brokaw และรถบัส,
2000) มุมมองตรงข้ามอนุมานว่าองค์ประกอบของชนิดพันธุ์
ขาดรูปแบบใด ๆ ที่เฉพาะเจาะจงและคาดเดาไม่ได้บอกว่า
ไม่มีการเรียงลำดับต่อเนื่องโดยเฉพาะเกิดขึ้นภายในช่องว่างต่อไปนี้
รบกวน ปัจจุบันมีข้อมูลไม่เพียงพอที่จะ
ตรวจสอบว่าการแบ่งช่องหรือขนาดของสปีชีส์
สระว่ายน้ำที่มีความสำคัญมากขึ้นสำหรับการงอกของช่องว่างหลังคาใน
แหล่งที่อยู่อาศัยป่าชายเลน แม้ว่าการเปลี่ยนแปลงของช่องว่างได้รับการยอมรับว่าเป็น
หนึ่งในกระบวนการที่สำคัญที่สุดการควบคุมป่าชายเลน
โครงสร้างและผลผลิตที่มีเพียงไม่กี่การศึกษาเชิงประจักษ์
การประเมินผลกระทบของพวกเขาในระดับเวลาและพื้นที่ที่แตกต่างกัน
(เชอร์แมนและคณะ, 2000;. ดยุค 2001 เวแลน, 2005; วอร์ด et al.,
2006) การทดลองจำลองสามารถมุ่งเน้นเกี่ยวกับผลกระทบการแพร่กระจาย
และการจัดตั้งของต้นไม้โกงกางและจึงนำไปสู่
​​ความเข้าใจในบทบาทและการมีส่วนร่วมของญาติของ interspecific
การแข่งขันและ '' โอกาส '' ในโครงสร้างป่าชายเลน
ป่าตามรูปแบบช่องว่าง (งาน 6).
การศึกษาจำนวนมากในป่าบกมี แสดงให้เห็นว่า
มีอิทธิพลซึ่งกันและกันในสถานที่ที่ทำให้เกิดช่องว่างความถี่ช่องว่างและต่อเนื่อง
ขั้นตอนของแพทช์ป่าในช่วงเวลาของการสร้างช่องว่างบ่อยส่งผล
ใน de-การประสานของรัฐต่อเนื่องของประเทศเพื่อนบ้าน
เป็นหย่อมป่าและนำไปสู่โมเสสมิติสัมพันธ์ของ
โครงสร้างพืช (เช่น ทฤษฎีวงจรกระเบื้องโมเสค Mueller-
Dombois 1991; Remmert, 1991) แม้ว่ารูปแบบการกระจายใน
ป่าชายเลนที่ได้รับการยอมรับยาวช่องว่างที่เฉพาะเจาะจง
การศึกษาแบบไดนามิกจะขาดในระบบนิเวศป่าชายเลน (แต่เห็น
Dahdouh-Guebas et al., 2000b) หนึ่งคำอธิบายที่เป็นไปได้คือ
ว่าปัจจัยทางกายภาพเช่นความเค็มและขี่จักรยานสารอาหารที่ได้
รับการพิจารณาว่าเป็นประเพณีที่มีประสิทธิภาพเพียงพอที่จะ
บัญชีสำหรับทุกสังเกตรูปแบบโครงสร้าง การจับภาพ
กระบวนการที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงของช่องว่างที่เราเสนอว่า
รูปแบบควรทดสอบการประสานและประสาน
ผลกระทบจากการรบกวนในรอบหลังคากระเบื้องโมเสคของต่อเนื่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลไกที่อาจอธิบายได้ว่าทำไมผู้ใหญ่สามารถปลูกพืชป่าชายเลน
ในดินมีความเข้มข้นสูงของซัลไฟด์ ( matthijs et al . , 1999 )
แสดงขนาดใหญ่ ความแปรปรวนของความเครียดในพื้นที่นี้และภายในเว็บไซต์ (
. monroy et al . , 2004 ) แต่สูตรทางคณิตศาสตร์
วิธีการตอบสนอง hydroperiod
โดยเฉพาะป่าชายเลน , ผสมกับสภาพดินไม่ดี
อื่น ๆเข้าใจในระบบนิเวศป่าชายเลน แม้จะมีความไม่แน่นอนเกี่ยวกับ

โดยเฉพาะกลไกเชื่อมโยงแสง , สารอาหาร , ความเค็ม , และน้ำท่วมกับ
การแสดงต้นไม้ มันคือการยอมรับอย่างกว้างขวางว่า เหล่านี้เป็นปัจจัยสําคัญ
ขับรถพลวัตของป่าชายเลน ดังนั้นแบบจำลอง
ควรอธิบายกระบวนการที่สําคัญของชีวิตต้นไม้
เชื่อมโยงกับทรัพยากร การควบคุมและ hydroperiod การไล่ระดับสีและทดสอบ
ของญาติมีความสำคัญในการควบคุมพลวัตป่าไม้ป่าชายเลน ( งาน 1 )
.
2.2 . บทบาทของการรบกวนหลังคาและช่องว่างขนาด

รบกวนในระดับเรือนยอดของป่าชายเลน พื้นที่ที่แตกต่างกันมีอิทธิพลมาก
ป่าชายเลนโครงสร้างป่าและการทำงาน รวมทั้ง
ตกต้นไม้สายฟ้า , น้ำแข็งหรือภัยแล้งที่มากเกินไป ( จูโน 1980
2000 ; ทิลมัน , 1988 ; Smith , 1992 ; Smith et al . , 1994 ;ดอยล์
et al . , 1995 ; fromard et al . , 1998 ; twilley et al . , 1999b ; Baldwin
et al . , 2001 ; ดยุค , 2001 ; ไคโระ et al . , 2002 ) เทคนิคเฉพาะของ
แปรปรวนขึ้นอยู่กับของความถี่และความเข้มไล่ระดับลดหลั่นตาม
และทรัพยากร ( เช่นพายุเฮอริเคน ,
การตัดไม้ทำลายป่า การตัดไม้ที่เลือก ) ( gosz , 1992 ; Roth , 1992 ;
Davis et al . , 2005 ; Ward et al . , 2006 ; ปิว et al . , 2006 ;
dahdouh guebas et al . , เกลเซอร์ , 2003 ; ประกอบ ; วอลเตอร์ , 2005 ;
วอลเตอร์ et al . , 2008 ) แม้ว่ามันจะเป็นที่พึงปรารถนาที่จะใช้ทดสอบสมมติฐานเกี่ยวกับการรบกวนกัน
, ขนาดใหญ่ ( > 1 กม. 2 ) สนาม
การทดลองมักจะไม่สามารถทำได้เนื่องจากจริยธรรมทางโลกหรือ
ข้อจำกัดเชิงพื้นที่ ขึ้นอยู่กับข้อ จำกัด เหล่านี้ ยังมีงานอีกสอง
นางแบบป่าชายเลนควรดำเนินการทดสอบ
:ผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงในระบบพลวัตป่าไม้
รบกวนในป่าชายเลน ( งานที่ 2 ) และรวบรวมรายชื่อ 'traffic ที่เรียกว่า ' แสง ' '
ซึ่งประเมินการจัดการสถานการณ์แตกต่างกันตาม
ศักยภาพทางนิเวศวิทยา เศรษฐกิจ สังคม หรือผลของ
ความยั่งยืนป่าชายเลน ( งาน 3 ) .
รบกวนส่งผลให้ทรัพยากรความหลากหลายภายในช่องว่าง
และสามารถมองเห็นเป็น ' 'moving Windows ของโอกาส ' '
จัดตั้งต้นกล้า . หลายการศึกษาเอกสารการไล่สีของความถี่และจุดแสง irradiance

ต้นไม้ป่าชายเลนผ่านช่องว่าง ; สถานประกอบการที่สอดคล้องกับการไล่ระดับสีเหล่านี้และดังนั้นจึงแสดงความสำคัญของช่องว่างสำหรับ

ฟื้นฟูป่า ( Whelan , 2005 ; Ward et al . , 2006 ) ในทางตรงกันข้าม มีเพียงเล็กน้อย
ข้อมูลเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงในสารอาหารพร้อมหรือซัลไฟด์
ความเข้มข้นในช่องว่างดังกล่าว ซึ่งอาจจะส่งผลกระทบต่อ recolonization .
ดังนั้น เปรียบเทียบกับการศึกษาภาคสนาม
หัวข้อนี้จำเป็น นอกจากการจำลองการทดลองเปรียบเทียบกับการกู้คืนรูปแบบจำลองเชิง


เหตุผลของการทดสอบสมมติฐานต่าง ๆอธิบายบทบาทของ
การไล่ระดับสีในช่องว่างทรัพยากรป่าชายเลน ( งาน 4 ) .
ข้อมูลตามฤดูกาลอาหารมีความสำคัญกับ
อัตราการกู้คืนของป่าจากการรบกวนและการสรรหานี้
ขึ้นอยู่กับ ( ) ภายในอวัยวะสืบพันธุ์ของ
ผู้ใหญ่ต้นไม้พร้อมกับอุทกวิทยาท้องถิ่น ( เชอร์แมนและ
ฟาเฮย์ , 2001 ) และ ข ) การเลือกของอาหารและ
ต้นกล้า ( Lewis , 1982 ; cintro ใหม่ N , 1990 )