…….. The lack of contingency plans

…….. The lack of contingency plans for communications issues was but one of several gaps in emergency planning that came to light on July 7, 2005 Another such oversight became evident when ambulances and fire engines were not on hand for the victims emerging from the Russell Square station. Emergency plans did not call for responders to be deployed to each end of an Underground link during a disaster. Consequently, all fire and medical personnel responding to the third bombing were initially dis patched only to the King's Cross station. Another planning issue involved the London Underground Emergency Response Unit, which was required to rapidly attend disaster scenes while obeying standard traffic laws, using no flashing emergency lights, and even paying tolls. Finally, emergency plans did not include provisions for utilizing all available medical resources. The plans called for distributing victims evenly to each of the 11 local hospitals with large emergency departments. This specification did not account for the assistance of a number of smaller hospitals located throughout the city. In one instance, a smaller hospital adjacent to Russell Square was not called on for medical assistance. Fortunately, when hospital staff discovered the crisis in close proximity, they responded swiftly by establishing a field hospital for the wounded.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

…….. ขาดแผนฉุกเฉินสำหรับปัญหาการสื่อสาร แต่หนึ่งหลายช่องในการวางแผนฉุกเฉินที่มากับแสงบน 7 กรกฎาคม 2005 อื่น กำกับดูแลดังกล่าวกลายเป็นชัดเจนเมื่อเครื่องยนต์ดับเพลิงและรถพยาบาลไม่คงเหยื่อจากสถานีรัสเซลสแควร์ ไม่ได้เรียกแผนฉุกเฉินสำหรับผู้ตอบสนองเหตุการณ์เพื่อจัดวางแต่ละจุดสิ้นสุดของใต้ดินที่เชื่อมโยงระหว่างภัยพิบัติ ดังนั้น ไฟและบุคลากรทางการแพทย์ที่ตอบสนองการระเบิดสามทั้งหมดได้เริ่มส่ง patched เท่ากับสถานีคิงส์ครอส ปัญหาการวางแผนอื่นที่เกี่ยวข้องลอนดอนใต้ดินฉุกเฉินหน่วยการตอบรับ ซึ่งจำเป็นต้องเข้าร่วมฉากภัยพิบัติอย่างรวดเร็วในขณะที่กฎหมายจราจรมาตรฐาน ใช้ไฟฉุกเฉินไม่กระพริบ และแม้กระทั่งการจ่ายเงินค่าทางด่วน ในที่สุด แผนฉุกเฉินไม่ได้มีบทบัญญัติสำหรับใช้ทรัพยากรทางการแพทย์ที่มีอยู่ทั้งหมด แผนการเรียกสำหรับการแจกจ่ายผู้ประสบภัยอย่างสม่ำเสมอในแต่ละโรงพยาบาลในประเทศ 11 กับแผนกฉุกเฉินขนาดใหญ่ ข้อกำหนดนี้ไม่ได้บัญชีสำหรับความช่วยเหลือของโรงพยาบาลขนาดเล็กที่ตั้งอยู่ทั่วเมือง ในอินสแตนซ์ที่หนึ่ง เป็นโรงพยาบาลขนาดเล็กที่ติดกับผ้าถูกไม่เรียกบนสำหรับความช่วยเหลือทางการแพทย์ โชคดี เมื่อเจ้าหน้าที่พบวิกฤตใกล้ พวกเขาตอบสนองอย่างรวดเร็ว โดยการสร้างโรงพยาบาลฟิลด์สำหรับผู้บาดเจ็บ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

...... .. ขาดแผนฉุกเฉินสำหรับปัญหาการสื่อสารเป็น แต่หนึ่งในหลาย ๆ ช่องว่างในการวางแผนฉุกเฉินที่มาถึงไฟใน 7 กรกฎาคม 2005 อีกการกำกับดูแลดังกล่าวกลายเป็นที่เห็นได้ชัดเมื่อรถพยาบาลและรถดับเพลิงไม่ได้อยู่ในมือสำหรับผู้ที่ตกเป็นเหยื่อโผล่ออกมาจาก สถานีจัตุรัส Russell แผนฉุกเฉินไม่ได้เรียกร้องสำหรับการตอบสนองที่จะนำไปใช้กับการสิ้นสุดของการเชื่อมโยงแต่ละใต้ดินในช่วงภัยพิบัติ ดังนั้นทุกไฟและบุคลากรทางการแพทย์ที่ตอบสนองต่อการระเบิดที่สามอยู่ในขั้นต้นนี้ patched เดียวที่จะข้ามสถานีของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ปัญหาอีกประการหนึ่งวางแผนที่เกี่ยวข้องกับรถไฟใต้ดินลอนดอนฉุกเฉินหน่วยซึ่งเป็นต้องเข้าร่วมอย่างรวดเร็วในขณะที่ฉากภัยพิบัติเชื่อฟังกฎจราจรมาตรฐานที่ไม่ได้ใช้ไฟฉุกเฉินกระพริบและแม้กระทั่งการจ่ายเงินค่าผ่านทาง สุดท้ายแผนฉุกเฉินไม่ได้รวมถึงบทบัญญัติสำหรับการใช้ทรัพยากรทางการแพทย์ที่มีอยู่ทั้งหมด แผนเรียกร้องให้ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อการกระจายอย่างเท่าเทียมกันกับแต่ละโรงพยาบาลท้องถิ่น 11 กับแผนกฉุกเฉินขนาดใหญ่ ข้อกำหนดนี้ไม่ได้บัญชีสำหรับความช่วยเหลือของจำนวนของโรงพยาบาลขนาดเล็กที่ตั้งอยู่ทั่วเมือง หนึ่งในตัวอย่างที่โรงพยาบาลขนาดเล็กที่อยู่ติดกับจัตุรัส Russell ไม่ได้เรียกร้องเพื่อขอความช่วยเหลือทางการแพทย์ โชคดีที่เจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลเมื่อค้นพบวิกฤติที่เกิดขึ้นในบริเวณใกล้เคียงที่พวกเขาตอบสนองได้อย่างรวดเร็วโดยการจัดตั้งโรงพยาบาลสนามผู้บาดเจ็บ