Thailand introduced universal cover

Thailand introduced universal coverage reforms in 2001, becoming one of only a handful of lower-middle income countries to do so. Means-tested health care for low income households was replaced by a new and more comprehensive insurance scheme, originally known as the 30 baht project, in line with the small co-payment charged for treatment. People joining the scheme receive a gold card which allows them to access services in their health district, and, if necessary, be referred for specialist treatment elsewhere.

The bulk of finance comes from public revenues, with funding allocated to Contracting Units for Primary Care annually on a population basis. According to the WHO, 65% of Thailand's health care expenditure in 2004 came from the government, while 35% was from private sources. Thailand achieved universal coverage with relatively low levels of spending on health but it faces significant challenges: rising costs, inequalities, and duplication of resources.

Although the reforms have received a good deal of criticism, they have proved popular with poorer Thais, especially in rural areas, and survived the change of government after the 2006 military coup. Then Public Health Minister, Mongkol Na Songkhla, abolished the 30 baht co-payment and made the UC scheme free. It is not yet clear whether the scheme will be modified further under the coalition government that came to power in January 2008.

In 2009, annual spending on health care amounted to 345 international dollars per person in purchasing power parity (PPP). Total expenditures represented about 4.3% of the gross domestic product (GDP); of this amount, 75.8% came from public sources and 24.2% from private sources. Physician density was 2.98 per 10,000 population in 2004, with 22 hospital beds per 100,000 population in 2002.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไทยนำปฏิรูปครอบคลุมสากลในปี 2001 กลายเป็นเพียงไม่กี่ประเทศที่มีรายได้ปานกลางระดับล่างทำอย่างใดอย่างหนึ่ง ทดสอบหมายถึงการดูแลสุขภาพสำหรับครัวเรือนรายได้ต่ำถูกแทนที่ ด้วยใหม่ และครอบคลุมมากประกันแบบ เดิม เรียกว่าโครงการ 30 บาท สอดคล้องกับการจ่ายร่วมขนาดเล็กสำหรับการรักษา ผู้เข้าร่วมโครงการนี้ได้รับบัตรทองซึ่งช่วยให้การเข้าถึงบริการสุขภาพอำเภอของพวกเขา และ ถ้าจำเป็น อ้างอิงผู้เชี่ยวชาญการรักษาอื่น ๆจำนวนมากของเงินมาจากรายได้ มีทุนการปันส่วนให้หน่วยที่ทำสัญญาสำหรับดูแลหลักปีประชากร ตามคน 65% ของรายจ่ายสุขภาพของประเทศไทยในปี 2547 มาจากรัฐบาล ในขณะที่ 35% จากแหล่งแบบส่วนตัว ประเทศไทยได้รับครอบคลุมระดับค่อนข้างต่ำใช้สุขภาพสากล แต่ก็เผชิญกับความท้าทายที่สำคัญ: ต้นทุนที่เพิ่มขึ้น ความไม่เท่าเทียมกัน และสำเนาของทรัพยากรแม้ว่าการปฏิรูปได้รับการจัดการดีของการวิจารณ์ พวกเขามีพิสูจน์ความนิยมของคนไทยย่อม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ชนบท และรอดชีวิตจากการเปลี่ยนแปลงของรัฐบาลหลังจากทหารทำ แล้วรัฐมนตรีสุขภาพประชาชน มงคลสงขลา ยุติการจ่ายร่วม 30 บาท และทำแบบ UC ฟรี มันไม่ ได้ชัดเจนว่าจะแก้ไขแบบ เพิ่มเติมภายใต้พรรคร่วมรัฐบาลที่มาในการใช้พลังงานในใน 2009 ใช้จ่ายประจำปีในการดูแลสุขภาพมีจำนวน 345 ต่างประเทศดอลลาร์ต่อคนที่ในความเท่าเทียมกันของอำนาจซื้อ (PPP) รวมค่าใช้จ่ายแสดงประมาณ 4.3% ของผลิตภัณฑ์รวมในประเทศ (GDP); การเงิน 75.8% มาจากแหล่งสาธารณะและ 24.2% จากแหล่งแบบส่วนตัว ความหนาแน่นของแพทย์ได้ 2.98 ต่อ 10,000 ประชากรในปี 2004 เตียงโรงพยาบาล 22 ต่อ 100,000 ประชากรใน 2002

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเทศไทยแนะนำการปฏิรูปประกันสุขภาพถ้วนหน้าในปี 2001 กลายเป็นหนึ่งในเพียงไม่กี่ประเทศที่มีรายได้น้อยกลางที่จะทำเช่นนั้น วิธีการทดสอบการดูแลสุขภาพสำหรับครัวเรือนที่มีรายได้ต่ำก็ถูกแทนที่ด้วยโครงการประกันใหม่และครอบคลุมมากขึ้น แต่เดิมรู้จักกันในชื่อโครงการ 30 บาทในบรรทัดที่มีขนาดเล็กร่วมการชำระเงินค่าใช้จ่ายสำหรับการรักษา คนเข้าร่วมโครงการได้รับบัตรทองซึ่งจะช่วยให้พวกเขาสามารถเข้าถึงบริการในย่านสุขภาพของพวกเขาและถ้าจำเป็นจะเรียกว่าการรักษาผู้เชี่ยวชาญด้านอื่น ๆ . เป็นกลุ่มของเงินทุนมาจากรายได้ของประชาชนด้วยการระดมทุนที่จัดสรรให้กับหน่วยทำสัญญาบริการปฐมภูมิเป็นประจำทุกปี บนพื้นฐานของประชากร ตามที่องค์การอนามัยโลก, 65% ของค่าใช้จ่ายในการดูแลสุขภาพของประเทศไทยในปี 2004 มาจากรัฐบาลในขณะที่ 35% มาจากแหล่งส่วนตัว ประเทศไทยประสบความสำเร็จหลักประกันสุขภาพถ้วนหน้ามีระดับที่ค่อนข้างต่ำของการใช้จ่ายเกี่ยวกับสุขภาพ แต่ก็เผชิญกับความท้าทายที่สำคัญ:. ค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นของความไม่เท่าเทียมกันและการทำสำเนาของทรัพยากรแม้ว่าการปฏิรูปที่ได้รับการจัดการที่ดีของการวิจารณ์พวกเขาได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นที่นิยมกับคนยากจนคนไทยโดยเฉพาะอย่างยิ่งในชนบท พื้นที่และอยู่รอดการเปลี่ยนแปลงของรัฐบาลหลังจากที่ 2006 ทหารทำรัฐประหาร จากนั้นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุขมงคล ณ สงขลา, ยกเลิก 30 บาทร่วมการชำระเงินและการทำโครงการ UC ฟรี มันยังไม่ชัดเจนว่าโครงการนี้จะได้รับการแก้ไขเพิ่มเติมภายใต้พรรคร่วมรัฐบาลที่เข้ามามีอำนาจในเดือนมกราคมปี 2008 ในปี 2009 การใช้จ่ายประจำปีเกี่ยวกับการดูแลสุขภาพที่มีจำนวนถึง 345 ดอลลาร์ต่อคนระหว่างประเทศในการซื้อเท่าเทียมกันของอำนาจ (PPP) ค่าใช้จ่ายรวมคิดเป็น 4.3% ของผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ (GDP); ของจำนวนนี้ 75.8% มาจากแหล่งข้อมูลสาธารณะและ 24.2% จากแหล่งส่วนตัว คือความหนาแน่นของแพทย์ 2.98 ต่อประชากร 10,000 ในปี 2004 กับ 22 เตียงของโรงพยาบาลต่อประชากร 100,000 คนในปี 2002