Most industrialized countries today

Most industrialized countries today offer developing countries preferences under a GSP scheme. The EU has done so since 1971, when it became the first developed importer to introduce such a scheme. However, more generous preferences were offered by the EU to groups of developing countries long before it became legal to do so under GATT rules. The Treaty of Rome, which laid the foundation for the EU in 1957, created a so-called “association”, which involved free trade provisions between the community and member countries’ colonies. Following independence, these African, Caribbean and Pacific (ACP) countries signed agreements with the EU and had arguably the best developing country market access to the EU under the Yaoundé and Lomé Conventions. In addition to ACP countries, developing countries around the Mediterranean Sea have also had preferential access better than mere GSP preferences, though not quite as beneficial as ACP preferences, since the 1960s. For a discussion of these EU preference schemes and an empirical assessment of their effects, see Persson and Wilhelmsson (2007). Figure 1 broadly summarizes the relationship between the various preference schemes by illustrating their position in the so-called pyramid of privilege.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเทศอุตสาหกรรมส่วนใหญ่วันนี้เสนอการกำหนดลักษณะของประเทศกำลังพัฒนาภายใต้โครงการ GSP ใน สหภาพยุโรปได้ทำให้ตั้งแต่ปี 1971 เมื่อกลายเป็นผู้นำเข้าได้รับการพัฒนาครั้งแรกเพื่อแนะนำโครงการดังกล่าว อย่างไรก็ตาม ค่าน้ำใจถูกเสนอ โดยสหภาพยุโรปกับกลุ่มประเทศกำลังพัฒนาที่ยาวนานก่อนจะกลายมาเป็นกฎหมายที่จะทำภายใต้กฎของ GATT สนธิสัญญาแห่งโรม ซึ่งวางรากฐานสำหรับ EU ในปี 1957 สร้างที่เรียกว่า "สมาคม" ที่เกี่ยวข้องกับบทบัญญัติของการค้าเสรีระหว่างชุมชนและอาณานิคมของประเทศสมาชิก ต่อความเป็นอิสระ ประเทศแอฟริกา แคริบเบียน และแปซิฟิก (ACP) ลงนามข้อตกลงกับสหภาพยุโรป และมีเนื้อหาเข้าถึงตลาดประเทศกำลังพัฒนาที่ดีที่สุดไปยังสหภาพยุโรปภายใต้ยาอุนเดและแบบแผน Lomé นอกจากประเทศ ACP พัฒนาประเทศรอบทะเลเมดิเตอร์เรเนียนมียังมีการเข้าถึงสิทธิพิเศษที่ดีกว่าเพียงชอบ GSP แม้ว่าไม่ค่อนข้างเป็นประโยชน์เป็นลักษณะ ACP ตั้งแต่ปี 1960 สำหรับการสนทนาของแผนการตั้งค่าเหล่านี้ใน EU และมีการประเมินผลเชิงประจักษ์ ดู Persson และ Wilhelmsson (2007) รูปที่ 1 สรุปความสัมพันธ์ระหว่างแบบกำหนดลักษณะต่าง ๆ ตามการแสดงตำแหน่งของพวกเขาในสิ่งที่เรียกว่าปิรามิดสิทธิ์อย่างกว้างขวาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเทศอุตสาหกรรมส่วนใหญ่เสนอในวันนี้การตั้งค่าการพัฒนาประเทศภายใต้โครงการ GSP สหภาพยุโรปได้ทำอย่างนั้นตั้งแต่ปี 1971 เมื่อมันกลายเป็นผู้นำเข้าพัฒนาเป็นครั้งแรกที่จะแนะนำโครงการดังกล่าว อย่างไรก็ตามการตั้งค่าใจกว้างมากขึ้นถูกนำเสนอโดยสหภาพยุโรปเป็นกลุ่มของประเทศกำลังพัฒนานานก่อนที่มันจะกลายเป็นกฎหมายที่จะทำได้ภายใต้กฎของแกตต์ สนธิสัญญากรุงโรมซึ่งวางรากฐานสำหรับสหภาพยุโรปในปี 1957 สร้างที่เรียกว่า "สมาคม" ซึ่งเกี่ยวข้องกับบทบัญญัติการค้าเสรีระหว่างอาณานิคมชุมชนและสมาชิกของทั้งสองประเทศ ต่อไปนี้เป็นอิสระเหล่านี้แอฟริกาแคริบเบียนและแปซิฟิก (ACP) ประเทศได้ลงนามข้อตกลงกับสหภาพยุโรปและมีเนื้อหาที่ดีที่สุดสำหรับการพัฒนาเข้าถึงตลาดในประเทศไปยังสหภาพยุโรปภายใต้ยาอุนเดและโลเมประชุม นอกเหนือไปจากประเทศ ACP ประเทศกำลังพัฒนารอบทะเลเมดิเตอร์เรเนียนยังได้มีการเข้าถึงสิทธิพิเศษที่ดีกว่าการตั้งค่า GSP เพียง แต่ไม่ได้ค่อนข้างเป็นประโยชน์ต่อการตั้งค่าโดยปริยายตั้งแต่ปี 1960 สำหรับการอภิปรายของโครงการเหล่านี้การตั้งค่าของสหภาพยุโรปและการประเมินเชิงประจักษ์ของผลกระทบของพวกเขาให้ดูเพอร์สันและ Wilhelmsson (2007) รูปที่ 1 ในวงกว้างสรุปความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบการตั้งค่าต่าง ๆ โดยแสดงตำแหน่งของพวกเขาในปิรามิดที่เรียกว่าสิทธิพิเศษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อุตสาหกรรมประเทศส่วนใหญ่วันนี้ให้ประเทศกำลังพัฒนาการตั้งค่าภายใต้ GSP โครงการ สหภาพยุโรปได้ทำมาตั้งแต่ปี 1971 เมื่อมันเป็นครั้งแรกที่พัฒนาเข้าแนะนำเช่นโครงการ อย่างไรก็ตาม ลักษณะกว้างถูกเสนอโดยสหภาพยุโรปให้แก่กลุ่มประเทศกำลังพัฒนา ก่อนที่มันจะกลายเป็นกฎหมายที่จะทำภายใต้กฎแกตต์ สนธิสัญญาแห่งโรมซึ่งวางรากฐานสำหรับสหภาพยุโรปในปี 1957 , สร้างที่เรียกว่า " สมาคม " ซึ่งเกี่ยวข้องกับข้อกำหนดการค้าเสรีระหว่างชุมชนและประเทศสมาชิกอาณานิคม ต่อไปนี้เป็นอิสระเหล่านี้ แอฟริกา แคริเบียน และแปซิฟิก ( ACP ) ประเทศที่ได้ลงนามในข้อตกลงกับอียู และ arguably ที่ดีที่สุดในการพัฒนาประเทศการเข้าถึงตลาดอียูภายใต้ยาอุนเด และโลโบอนุสัญญา นอกจาก ACP ประเทศ การพัฒนาประเทศรอบๆ ทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ได้เข้าถึงสิทธิพิเศษ GSP ดีกว่ากันเท่านั้น แต่ไม่ได้ค่อนข้างเป็นประโยชน์เช่นการตั้งค่าโดยปริยาย ตั้งแต่ 1960 สำหรับการอภิปรายของสหภาพยุโรปการตั้งค่ารูปแบบเหล่านี้และการประเมินเชิงประจักษ์ในผลของพวกเขาและเห็น persson wilhelmsson ( 2007 ) รูปที่ 1 ( สรุป ความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบการตั้งค่าต่างๆโดยแสดงตำแหน่งของพวกเขาในปิรามิดที่เรียกว่าการได้รับสิทธิพิเศษ