Smail’s ultimate point is that the

Smail’s ultimate point is that the shifts in historiography had not yet
run their course—thus his comment that “the crisis is very much with us.”
Nationalist historiography was only a partial solution, in itself not
commensurate with the “great changes” in the world that included the breaking down of particularisms, the “increasingly firm establishment of a
single world culture, or civilization, within which there is a single universal
physical science (already virtually achieved), a single universal history and so
forth.” Nationalist historiography, like its binary opposite colonial
historiography, was for Smail a “closed system” that inevitably would become
irrelevant as a single universal history was developed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดสูงสุดของสะดวกต่อการเดินเป็นว่า กะในการเขียนประวัติศาสตร์ก็ไม่ได้ใช้หลักสูตรของพวกเขา — ดังนั้นข้อคิดของเขาว่า "วิกฤตเป็นอย่างมากกับเรา"เขียนประวัติศาสตร์แนวชาตินิยมไม่เฉพาะบางส่วนโซลูชัน ในตัวเองสอดรับกับการ "เปลี่ยนใหญ่" ในโลกที่รวมการลง particularisms การ "จัดตั้งบริษัทขึ้นวัฒนธรรมโลกเดียว หรืออารยธรรม ที่มีมาตรฐานสากลที่เดียวกายภาพวิทยาศาสตร์ (จริงแล้วประสบความสำเร็จ), ประวัติสากลเดี่ยวและมา" เขียนประวัติศาสตร์แนวชาตินิยม เช่นตรงข้ามไบนารีของโคโลเนียลเขียนประวัติศาสตร์ เป็นการสะดวกต่อการเดินเป็น "ระบบปิด" ที่ย่อมจะกลายเป็นไม่เกี่ยวข้องกับประวัติสากลเดียวได้รับการพัฒนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดที่ดีที่สุด Smail
คือว่าการเปลี่ยนแปลงในประวัติศาสตร์ยังไม่ได้ใช้หลักสูตร-ทำให้ความคิดเห็นของเขาว่า"วิกฤตเป็นอย่างมากกับเรา."
ประวัติศาสตร์ชาติเป็นเพียงการแก้ปัญหาบางส่วนในตัวเองไม่ได้เทียบเท่ากับ "การเปลี่ยนแปลงที่ดี" ใน โลกที่รวมทำลายลง particularisms ที่ "การจัดตั้ง บริษัท เพิ่มมากขึ้นของวัฒนธรรมของโลกเดียวหรืออารยธรรมภายในที่มีเพียงหนึ่งเดียวสากลวิทยาศาสตร์ทางกายภาพ(แล้วประสบความสำเร็จจริง) ซึ่งเป็นประวัติศาสตร์สากลเดียวและอื่นๆ ." ประวัติศาสตร์ชาติ เหมือนตรงข้ามไบนารียุคอาณานิคมประวัติศาสตร์เป็นSmail สำหรับ "ระบบปิด" ที่ย่อมจะกลายเป็นที่ไม่เกี่ยวข้องเป็นประวัติศาสตร์สากลเดียวได้รับการพัฒนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จุดสุดท้ายสเมลคือกะในประวัติศาสตร์ไม่ได้
ใช้หลักสูตรของพวกเขาดังนั้นความคิดเห็นของเขาว่า " วิกฤตเป็นอย่างมากกับเรา "
ชาตินิยม historiography เป็นเพียงการแก้ปัญหาบางส่วนในตัวเองไม่ได้
ที่มี " เปลี่ยน " โลกที่ยอดเยี่ยมรวมถึงการแบ่งของ particularisms , " ก่อตั้ง บริษัท มากขึ้นของ
วัฒนธรรมโลกเดียวหรืออารยธรรมภายในซึ่งมีเดี่ยวสากล
วิทยาศาสตร์กายภาพ ( แล้วแทบจะบรรลุ ) , ประวัติศาสตร์สากลเดียวและดังนั้น
ไว้ . " ชาตินิยม historiography เช่นประวัติศาสตร์อาณานิคม
ของไบนารีที่ตรงข้ามคือ สเมล " ระบบปิด " ที่ย่อมจะกลายเป็น
ไม่เกี่ยวข้องเป็นเดียวประวัติศาสตร์สากลพัฒนา