DiscussionEffect of dietary caroten

Discussion
Effect of dietary carotenoid on growth performance
Growth performance, in terms of growth percentage
or specific growth rate, is an important
parameter for the estimation of fish production.
This study found that feeding fish with
200 g kg
1 FS resulted in high body weight and
growth. On the other hand, the body weight and
specific growth rate of fish fed with SP decreased
when the amount of SP increased in the formula.
These results showed that fish were digesting
protein from FS better than from SP. Similar to
our previous studies, we showed that a decreased
growth rate was observed, as in common carp
exposed to Microcystis by feeding with boom scum
(Li & Chung 2004) and in planktivorous fish by
natural ingestion of M. aeruginosa (Rai 2000). In
contrast, Zhao, Xie, Zhu, Yang, Gan and Song
(2006) reported that Nile tilapia that constantly
consumed the dietary cyanobacterium Microcystis
increased their growth and it had no impact on
feed conversion efficiencies. Moreover, Dong, Zhu,
Han, Yang, Song and Xie (2009) reported that
hybrid tilapia O. niloticus 9 O. aureus fed cyanobacteria
from Lake Taihu showed a high specific
growth rate. All fish performed well with acceptable
weight increments and specific growth rates
in all treatment groups in our experiments. Results
of weight gain and specific growth rate after a
90-day growth trial indicated that the experimental
diets sustained a good growth performance, similar
to the results of Rodehutscord, Becker, Pack and
Pfeffer (1997). The average growth percentage of
fish was enhanced with DFSM supplementation
(368.03%). Similarly, Ahmad and Abdel-Tawwab
(2011) reported that fingerling Tilapia (O. niloticus)
showed an average growth increase between
583.3% and 797.2% when fed with caraway seed
meal. Specific differences in final weight and
specific growth rate among the different fish
groups at the end of the period were larger at the
lower ration level indicating that feed restrictions
and ration size had an effect on the growth of the
fish. The specific growth rates for fish fed during
this period ranged from 1.33 to 1.77 and were
similar to the observations reported for C. carpio
(Desai & Singh 2009), but were higher than those
for tilapia (Xie, Cui, Yang & Liu 1997).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาผลของอาหาร carotenoid เติบเจริญเติบโตประสิทธิภาพการทำงาน ในรูปแบบของเปอร์เซ็นต์การเจริญเติบโตหรืออัตราการเติบโตเฉพาะ ความสำคัญพารามิเตอร์สำหรับการประเมินการผลิตปลาการศึกษานี้พบว่าให้อาหารปลาด้วยกิโลกรัม 200 กรัม1 FS ส่งผลให้น้ำหนักตัวสูง และเจริญเติบโต ในทางกลับกัน น้ำหนัก และอัตราการเติบโตเฉพาะปลาที่เลี้ยง ด้วย SP ลดลงเมื่อจำนวนของ SP เพิ่มขึ้นในสูตรผลเหล่านี้แสดงให้เห็นว่า ปลา digestingโปรตีนจากดีกว่าจาก sp.คล้ายกับ FSศึกษาของเราก่อนหน้านี้ เราพบว่าการลดลงอัตราการเติบโตที่สังเกต ในปลาไนสัมผัส โดยการให้อาหารกับขยะบูม Microcystis(Li และชุ 2004) และปลา planktivorous โดยธรรมชาติกิน aeruginosa เมตร (2000 ไร่) ในความคมชัด เจียว เจีย ซู ยาง กัน และเพลง(2006) รายงานว่า นิลที่ตลอดเวลาใช้ cyanobacterium อาหาร Microcystisเพิ่มการเจริญเติบโตและมีผลกระทบไม่อาหารประสิทธิภาพการแปลง นอกจากนี้ ตง ซูฮั่น ยาง เพลง และเจีย (2009) รายงานว่าcyanobacteria เลี้ยงแบบผสมผสานปลานิลโอ niloticus 9 โอหมอเทศข้างลายจากทะเลสาบไท่หูพบมากเฉพาะอัตราการเจริญเติบโต ปลาทั้งหมดทำดียอมรับได้น้ำหนักเพิ่มขึ้นและอัตราการเจริญเติบโตในกลุ่มการรักษาทั้งหมดในการทดลองของเรา ผลลัพธ์น้ำหนักและอัตราการเจริญเติบโตหลังจากการระบุการเติบโตของทดลองใช้ 90 วันที่จะทดลองอาหารยั่งยืนการเจริญเติบโตดีประสิทธิภาพ คล้ายกับผลลัพธ์ของ Becker, Pack, Rodehutscord และPfeffer (1997) เปอร์เซ็นต์การเติบโตเฉลี่ยของปลาถูกเพิ่มกับแห้งเสริม DFSM(368.03%) ในทำนองเดียวกัน Ahmad และ Abdel Tawwab(2011) รายงานว่า fingerling นิล (โอ niloticus)แสดงให้เห็นว่าการเติบโตเฉลี่ยเพิ่มขึ้นระหว่าง583.3 797.2% เมื่อเลี้ยง ด้วยเมล็ด caraway และมื้ออาหาร ความแตกต่างเฉพาะน้ำหนักสุดท้าย และอัตราการเติบโตเฉพาะในหมู่ปลาแตกต่างกันจุดสิ้นสุดของรอบระยะเวลามีขนาดใหญ่ที่จะอาหารมีระดับแสดงที่ฟีดจำกัดและขนาดของอาหารมีผลต่อการเจริญเติบโตของการปลา อัตราการขยายตัวเฉพาะสำหรับปลาเลี้ยงในระหว่างช่วงนี้อยู่ในช่วงจาก 1.33 การ 1.77 และถูกคล้ายกับสังเกตรายงานสำหรับ C. carpio(Desai & สิงห์ 2009), แต่มีสูงสำหรับปลานิล (เจีย Cui ยาง และหลิวปี 1997)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอภิปราย
ผลของ carotenoid อาหารต่อการเจริญเติบโต
การเจริญเติบโตของผลการดำเนินงานในแง่ของการเติบโตร้อยละ
หรืออัตราการเจริญเติบโตที่เฉพาะเจาะจงเป็นสิ่งสำคัญ
สำหรับการประมาณค่าพารามิเตอร์ของการผลิตปลา.
ศึกษาครั้งนี้พบว่าการให้อาหารปลาที่มี
200 กรัมต่อกิโลกรัม
1 FS ส่งผลให้น้ำหนักตัวสูง และ
การเจริญเติบโต ในทางตรงกันข้าม, น้ำหนักตัวและ
อัตราการเจริญเติบโตที่เฉพาะเจาะจงของปลาที่เลี้ยงด้วย SP ลดลง
เมื่อปริมาณของ SP เพิ่มขึ้นในสูตร.
ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าปลาการย่อย
โปรตีนจาก FS ดีกว่าจาก SP คล้ายกับการ
ศึกษาก่อนหน้านี้ของเราที่เราแสดงให้เห็นว่าการลดลง
ของอัตราการเติบโตเป็นที่สังเกตในขณะที่ปลาคาร์พที่พบ
สัมผัสกับ Microcystis โดยการให้อาหารที่มีฝาบูม
(Li & จุง 2004) และในปลาแพลงโดย
การบริโภคตามธรรมชาติของ aeruginosa เมตร (ไร่ 2000) ใน
ทางตรงกันข้าม Zhao, Xie จู้ยางกานและเพลง
(2006) รายงานว่าปลานิลที่ต่อเนื่อง
การบริโภคอาหาร Microcystis ไซยาโนแบคทีเรีย
ที่เพิ่มขึ้นการเจริญเติบโตของพวกเขาและมันก็ไม่มีผลกระทบต่อ
ประสิทธิภาพการเปลี่ยนอาหาร นอกจากนี้ดงจู้,
ฮันยาง, เพลงและ Xie (2009) รายงานว่า
ไฮบริดปลานิลทุม niloticus 9 เรียโอไซยาโนแบคทีเรียที่เลี้ยง
จากทะเลสาบไท่หูแสดงให้เห็นเฉพาะเจาะจงสูง
อัตราการเจริญเติบโต ปลาทั้งหมดที่ดำเนินการได้ดีกับได้รับการยอมรับ
เพิ่มขึ้นน้ำหนักและอัตราการเจริญเติบโตที่เฉพาะเจาะจง
ในทุกกลุ่มการรักษาในการทดลองของเรา ผล
ของน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นและอัตราการเจริญเติบโตเฉพาะหลังจาก
การพิจารณาคดีการเจริญเติบโต 90 วันชี้ให้เห็นว่าการทดลอง
อาหารอย่างยั่งยืนการเจริญเติบโตที่ดีใกล้เคียงกัน
เพื่อผลของการ Rodehutscord เบกเกอร์, แพ็คและ
เพ็บ (1997) เปอร์เซ็นต์การเติบโตเฉลี่ยของ
ปลาเพิ่มขึ้นด้วยการเสริม DFSM
(368.03%) ในทำนองเดียวกันและอับเดลอาห์หมัด-Tawwab
(2011) รายงานว่า fingerling ปลานิล (ทุม niloticus)
แสดงให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นของการเจริญเติบโตเฉลี่ยระหว่าง
583.3% และ 797.2% เมื่อเลี้ยงด้วยเมล็ดยี่หร่า
อาหาร ความแตกต่างเฉพาะน้ำหนักสุดท้ายและ
อัตราการเจริญเติบโตเฉพาะในหมู่ปลาที่แตกต่างกัน
กลุ่ม ณ วันสิ้นงวดมีขนาดใหญ่ใน
ระดับที่ต่ำกว่าอัตราส่วนที่ระบุว่าข้อ จำกัด อาหาร
และปริมาณการให้อาหารมีผลต่อการเจริญเติบโตของ
ปลา อัตราการเจริญเติบโตที่เฉพาะเจาะจงสำหรับปลาที่ได้รับในช่วง
เวลานี้อยู่ในช่วง 1.33-1.77 และมีความ
คล้ายคลึงกับการสังเกตรายงานซีไน
(Desai & ซิงห์ 2009) แต่สูงกว่า
สำหรับปลานิล (Xie, Cui ยางและหลิว 1997) .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของแคโรทีนอยด์ในการอภิปราย
อาหารการเจริญเติบโตการเจริญเติบโต
, ในแง่ของการเจริญเติบโตร้อยละ
หรืออัตราการเจริญเติบโตจำเพาะ เป็นพารามิเตอร์ที่สำคัญสำหรับการประมาณค่าผลผลิตปลา
.
ผลการศึกษาพบว่า การให้อาหารปลาด้วย

 200 กรัมต่อกิโลกรัมน้ำหนักตัว 1 FS ให้สูง
การเจริญเติบโต บนมืออื่น ๆ , น้ำหนักตัวและอัตราการเจริญเติบโตจำเพาะของปลาที่เลี้ยง

กับ SP ลดลงเมื่อปริมาณ SP เพิ่มขึ้นในสูตร พบว่าปลา

ถูกย่อยโปรตีนจาก FS ดีกว่าจาก sp . คล้ายกับ
การศึกษาของเราที่ผ่านมา เราพบว่าอัตราการเติบโตลดลง
สังเกต เช่น ปลาไน
สัมผัสกับการศึกษา โดยให้อาหารกับบูมขยะ
( หลี่&ชอง 2004 ) และในปลา planktivorous โดย
กินตามธรรมชาติของ M . aeruginosa ( ไร่ 2000 ) ใน
ความคมชัด , Zhaoเซี่ย ซู ยาง กัน และ เพลง
( 2006 ) รายงานว่า ปลานิลที่ตลอดเวลา

การบริโภคอาหารเพิ่มการเจริญเติบโตของไซยาโนแบคทีเรียไมโครซิสติส และไม่มีผลกระทบต่อ
อาหารประสิทธิภาพการแปลง นอกจากนี้ ดง จู
ฮันหยาง และเพลงเซี่ย ( 2009 ) รายงานว่า
O O ปลานิลลูกผสม niloticus 9 ) เลี้ยงไซยาโนแบคทีเรีย
จากทะเลสาบ Taihu มีอัตราการเจริญเติบโตจำเพาะ
สูงปลาทั้งหมดได้ดีกับเพิ่มน้ำหนักที่ยอมรับได้

และ อัตราการเจริญเติบโตจำเพาะในกลุ่มทั้งหมดในการทดลองของเรา ผลของน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นและอัตราการเจริญเติบโต

โดยเฉพาะหลังจาก 90 วัน พบว่า การใช้อาหารทดลอง
ถูกการเจริญเติบโตที่ดีเหมือนกัน
ผล rodehutscord , เบรคเกอร์ , แพ็คและ
เฟฟเฟอร์ ( 1997 ) การเติบโตเฉลี่ยร้อยละ
ปลาก็เพิ่มขึ้นด้วย dfsm )
( 368.03 % ) นอกจากนี้ อัลมาด และเดล tawwab
( 2011 ) รายงานว่า ฟิงเกอร์ริง ปลานิล ( O . niloticus )

มีการเติบโตเฉลี่ยเพิ่มขึ้นระหว่าง 583.3 % และ 797.2 เมื่อเลี้ยงด้วยอาหารเม็ด
คาราเวย์ ความแตกต่างเฉพาะในน้ำหนักสุดท้ายและอัตราการเจริญเติบโตจำเพาะแตกต่างกัน

กลุ่มปลาเมื่อสิ้นสุดระยะเวลามีขนาดใหญ่ที่
ส่วนระดับล่างที่ระบุว่าอาหารและอาหารมีขนาดจำกัด

มีผลต่อการเจริญเติบโตของปลา โดยเฉพาะอัตราการเติบโตสำหรับปลาเลี้ยงในช่วงระยะเวลานี้
มีค่า 1.33 1.77 และ
คล้ายกับสังเกตว่า C . Carpio
( Desai &ซิงห์ 2009 ) แต่สูงกว่า
ปลานิล ( เซี่ย ซุย ยาง&หลิวปี 2540 )