Aion AccountSupportNCSOFTGamesNEW!

Aion AccountSupport
NCSOFT
GamesNEW! For Brazilians!
News
About Aion
Game Guide
Media
Forums
Store
Store
Recent Posts
More
Windows 8 on Aion
Deputy description Typos
key piece 2&3
Cant see blue quest arrows ab...
gunslinger
Big Moonstone Ore
Dorado Location
Character tranfer
About Atreian Atlas
Not just in Fortresses
Recent Articles
More
New to Aion
Pando Media Booster FAQ
Patch Notes 10-17-12
Patch Notes 9-26-12
Patch Notes 9-12-12
Patch Notes 8-29-12
Adventurer's Guide
Character Transfer FAQ
Patch Notes 8-15-12
Patch Notes 8-01-12
GAME GUIDE


The Book of the Elyos The Book of the Elyos Edit
View Edit History | Game Guide Home

Content
-
The History of Atreia
An Introduction to the Book of Elyos
Chapter One: Creation
Chapter Two: The Age of the Balaur
Chapter Three: The Millennium War
Chapter Four: Hope
Chapter Five: The Cataclysm
Chapter Six: Deliverance
Chapter Seven: The Abyss
Chapter Eight: A New Enemy, an Old Enemy
Epilogue
The History of AtreiaThe History of Atreia edit
Read the history of this once peaceful planet and you will find a story littered with tragedy and death. Many centuries ago, the Asmodians of upper Atreia and the Elyos of lower Atreia were one people. There was neither divide nor difference between them; indeed they embraced each other as brothers. Now they are each burdened with an unrelenting and deep-rooted hatred of the other, and meet with drawn swords instead of open arms.

The events that caused this division have been transcribed below by each side, and though there are common truths in both stories, it has become apparent that both also feature mistaken beliefs and clouded waters. These misconceptions soon became folklore, then historical fact, as each side looked for someone to blame for the Cataclysm which ripped their world asunder.

Read on, and find the truth in both before you cast judgement on either.
An Introduction to the Book of ElyosAn Introduction to the Book of Elyos edit
One year ago this very day, they came. Those fiends, those cursed Asmodians. They appeared from nowhere, leaping through one of our portals only a few moments after our legionnaires had left. The cowards. They butchered us where we stood, and though our bravest tried their hardest to resist their attacks, what real hope did they have against these immortals? I ran, I have no shame in saying it, I ran and hid while my friends, and my neighbors, and my family were all slain.

Someone needs to remember acts like these, for it is through these actions that a rational being can see which of our people are honorable, and which are wicked. So I ran, and I hid, and when I returned to my settlement I helped bury the dead. "Why?" I asked, "Why would someone do this?" It was then that I realized how little I knew of the history of our planet, and soon after I started researching what happened so many years ago that would result in us being at war with those who we once considered our brothers, the Asmodians. Within these pages you will read all that I have come to learn about Atreia, those of us who once lived and those of us who still live on these sacred lands.

Are we an arrogant people? Perhaps. I have seen arrogance amongst the Elyos just as I have seen warmth and generosity. The Asmodians though, I have seen them with my own eyes, and they have made me taste my own blood. Is it not obvious that those creatures, now twisted into such vile monsters, have been cursed by Aion? Is it possible that we Elyos, beautiful as we are, are blessed? Are we a reflection of the environments in which we have survived, and lived, or are they a reflection of us? For the life of me, I do not know.

My name is Rafaela, and I have detailed my research below. I can only hope that you find my notes useful and that they can somehow aid you in ridding this beautiful, broken world of these demons that now infest it.
Chapter One: CreationChapter One: Creation edit
Countless millennia ago, our god, Aion, created Atreia. Our world was a beautiful one, a planet full of life and color with the mighty Tower of Eternity spanning the inner core of our world. This was a time when we and the Asmodians were the same people, simply called humans. Our world was fully encased, and inside our home was illuminated only by the soft, gentle glow of the tower. It nurtured us, gave us hope and supported us in every way. We in turn were fully subservient to our god. We know this not only through stories and tales that have been passed down through the generations, but also in various artifacts and inscriptions that our archaeologists have found at dig sites throughout Elysea.

Why Aion had created this world for us remains a mystery. However, in hindsight we can see that our god had a monumental challenge in store for us, as a monstrosity was summoned forth to put our resolve, and the strength of our convictions, to the test.
Chapter Two: The Age of the BalaurChapter Two: The Age of the Balaur edit
They were called the draken, and were appalling beasts to behold. Some of our oldest parables feature these monstrosities, and at night we still tell misbehaving children of their furious anger and thirst for blood. We quickly learned to hide from them, using natural enclaves to keep their keen eyes attracted elsewhere. Still we lost thousands of our kind, while other creatures were entirely wiped out under their relentless onslaught. Others, such as the Mau, and Krall, were enslaved by the draken; only kept alive so that their brute strength could be used against other enemies.

These draken, sent by Aion to rule Atreia, quickly became more confident as their numbers swelled. However, as their greed for power grew, so did they start to forget their mission, and indeed, their god. Our stories tell of one day in particular, when something changed in the draken. They became more organized, and a few of their number gained dominance over the others. We later learned these draken called the event their ’awakening’, and it was roughly around this time that their new masters, the five Dragon Lords, renamed their kin with the term which we still use today - the Balaur.

The first time our ancestors saw the Balaur, they thought them a new species, such was the difference in physical appearance and ability. It was only after their first attacks that they recognized the sheer brutality of their assailants, and their unrelenting desire to extinguish life, that the truth dawned on our ancestors: These creatures, who had apparently received a blessing from Aion, were the same terrors that had been so ruthlessly wiping race after race from the face of Atreia.

The Balaur had by this stage forgotten their mission entirely, becoming arrogant and greedy and demanding more power from Aion than could be provided. Aion refused, threatened by the potential consequences of granting such destructive terrors the same abilities that our benevolent creator possessed. Realizing their potential was being suppressed by Aion, the Balaur eventually turned on their god, rallying forth their more warlike subjects and threatening the Tower of Eternity itself.
Chapter Three: The Millennium WarChapter Three: The Millennium War edit
Our ancestors were brave, and stood united in defense of the tower and the god that they had come to love. However, the Balaur, with their sheer brute force, tore through their ranks, slaughtering thousands where they stood. In a desperate move, Aion created the Empyrean lords, 12 powerful guardians tasked with reigning in the marauding Balaur and restoring order to Atreia. Aion also created Aether, a substance which the Empyrean Lords could manipulate to protect themselves and their followers from the Balaur. This substance was also used to create a protective shield around the Tower of Eternity, so large that it allowed our remaining ancestors to rest within its boundaries and slowly, day by day, restore some semblance of civilization.

So was started the Millennium War, a conflict that saw the lands and creatures outside our Aetheric shield burn and scream in agony as the Balaur took out their frustrations on anything that dared show even the slightest resistance. The inscriptions that we still have show our people prospering during this time as the Empyrean Lords bravely fought against the Balaur, eventually taking with them the humans that were capable of utilizing the Aether in similar ways to these Empyrean Lords. These individuals became known as Daeva, and in the full passage of time would unlock power far greater than our own. They were virtually demi-gods, and would soon become instrumental in shaping our future. Indeed, their ability to fly led many of us to believe they were angels, sent by Aion to bring order and stability to our world.

The war raged for years, and while one side would occasionally gain the upper hand, it seemed that this contest was finely balanced indeed. If one side were to eventually claim victory, the cost to their own people would be almost unbearable.

Afraid of a crippling pyrrhic victory, some of our Empyrean Lords started looking at other ways of ending this struggle....

Chapter Four: HopeChapter Four: Hope edit
Of all the Empyrean Lords, the one who spoke most to us, the people, was a beautiful figure named Ariel. On one of her first evenings on Atreia, Ariel came down from the tower of Aion and spoke with us around our campfire. By all accounts, she was patient and caring, and told us everything that we needed to hear. The Balaur, mighty and terrifying as they were, would not dare cross the boundaries of the Aetheric shield. For the first time in many, many years, we were actually safe. We still have the stone carving depicting that evening, showing this great female figure, with open arms, watching us weep tears of joy and relief, as we celebrated for the first time in many, many years.

I tell you of Ariel now, because it was she who first recognized the wisdom in Lord Israphel’s unexpected pro

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Aion AccountSupportNCSOFTGamesNEW สำหรับ Braziliansข่าวเกี่ยวกับ Aionแนะนำเกมสื่อกระดานข่าวร้านค้าร้านค้ากระทู้ล่าสุดเพิ่มเติมWindows 8 ใน Aionคำอธิบายรองพิมพ์ผิดชิ้นส่วนหลักที่ 2 และ 3ไม่เห็นเควสสีน้ำเงินลูกศร ab ...มือปืนมุกดาแร่ใหญ่ปลาแซลมอนที่ตั้งอักขระวิธีเกี่ยวกับแอตลาส Atreianไม่ใช่ใน Fortressesบทความล่าสุดเพิ่มเติมใหม่ Aionบูสเตอร์สื่อ Pando FAQแก้ไขบันทึกย่อ 10-17-12แก้ไขบันทึกย่อ 9-26-12แก้ไขบันทึกย่อ 9-12-12แก้ไขบันทึกย่อ 8-29-12คู่มือของนักผจญภัยโอนย้ายอักขระ FAQแก้ไขบันทึกย่อ 8-15-12แก้ไขบันทึกย่อ 8-01-12แนะนำเกม หนังสือของ Elyos หนังสือแก้ไข Elyosดูประวัติการแก้ไข | บ้านเกมแนะนำเนื้อหา-ประวัติของ Atreiaบทนำหนังสือ Elyosบทที่หนึ่ง: สร้างบทที่ 2: อายุของ Balaurบทที่ 3: สงครามมิลเลนเนียมบทที่ 4: ความหวังบทที่ 5: Cataclysmบทที่ 6: ช่วยบทที่เจ็ด: หุบเหวบทที่แปด: ศัตรูใหม่ ศัตรูเก่าวาทะประวัติประวัติ AtreiaThe ของ Atreia แก้ไขอ่านประวัติของโลกสงบครั้งนี้ และคุณจะพบเรื่อง littered กับโศกนาฏกรรมและความตาย หลายศตวรรษที่ผ่านมา Asmodians ของ Atreia บนและ Elyos ของ Atreia ล่างคนหนึ่ง มีไม่แบ่งหรือความแตกต่างระหว่างพวกเขา แน่นอนพวกเขากอดกันเป็นพี่น้องกัน ตอนนี้พวกเขาอยู่ละเป็นภาระกับความเกลียดชังการ unrelenting และ deep-rooted ของอื่น ๆ และกับดาบวาดแทนอาวุธเปิด เหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดจากส่วนนี้มีการทับศัพท์ด้านล่าง โดยแต่ละด้าน และแม้ว่ามีสัจธรรมทั่วไปในเรื่องราวทั้งสอง มันได้กลายเป็นชัดเจนว่า ทั้งสองยังคุณลักษณะความเชื่อผิด และเสือลายเมฆน้ำ ความเข้าใจผิดเหล่านี้จนกลายเป็น ประเพณีพื้นบ้าน แล้วข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์ เป็นแต่ละด้านที่ดูคนที่ตำหนิ Cataclysm ที่ริพมาโลกของพวกเขาออกเป็นชิ้น ๆ อ่าน และค้นหาความจริงทั้งก่อนคุณโยนตัดสินในแนะนำให้นำหนังสือ ElyosAn เพื่อจอง Elyos แก้ไขหนึ่งปีที่ผ่านมาวันนี้มาก พวกเขามา Fiends เหล่านั้น ผู้สาป Asmodians พวกเขาปรากฏขึ้นจากที่ไหน กระโจนผ่านพอร์ทัลของเราอย่างใดอย่างหนึ่งเพียงครู่หลังจาก legionnaires ของเราได้จากไป Cowards พวกเขา butchered เราที่เรายืนอยู่ และว่าเกียรติคุณของเราพยายามของพวกเขายากที่จะต้านทานการโจมตีของพวกเขา หวังว่าอะไรจริงไม่มีกับอมตะเหล่านี้ ฉันวิ่ง ฉันมีไม่อับอายในว่า มัน ฉันวิ่ง และซ่อนในขณะที่เพื่อนของฉัน และเพื่อนบ้านของฉัน และครอบครัวของฉันมีทั้งหมดสังหาร Someone needs to remember acts like these, for it is through these actions that a rational being can see which of our people are honorable, and which are wicked. So I ran, and I hid, and when I returned to my settlement I helped bury the dead. "Why?" I asked, "Why would someone do this?" It was then that I realized how little I knew of the history of our planet, and soon after I started researching what happened so many years ago that would result in us being at war with those who we once considered our brothers, the Asmodians. Within these pages you will read all that I have come to learn about Atreia, those of us who once lived and those of us who still live on these sacred lands. Are we an arrogant people? Perhaps. I have seen arrogance amongst the Elyos just as I have seen warmth and generosity. The Asmodians though, I have seen them with my own eyes, and they have made me taste my own blood. Is it not obvious that those creatures, now twisted into such vile monsters, have been cursed by Aion? Is it possible that we Elyos, beautiful as we are, are blessed? Are we a reflection of the environments in which we have survived, and lived, or are they a reflection of us? For the life of me, I do not know. My name is Rafaela, and I have detailed my research below. I can only hope that you find my notes useful and that they can somehow aid you in ridding this beautiful, broken world of these demons that now infest it.Chapter One: CreationChapter One: Creation editCountless millennia ago, our god, Aion, created Atreia. Our world was a beautiful one, a planet full of life and color with the mighty Tower of Eternity spanning the inner core of our world. This was a time when we and the Asmodians were the same people, simply called humans. Our world was fully encased, and inside our home was illuminated only by the soft, gentle glow of the tower. It nurtured us, gave us hope and supported us in every way. We in turn were fully subservient to our god. We know this not only through stories and tales that have been passed down through the generations, but also in various artifacts and inscriptions that our archaeologists have found at dig sites throughout Elysea. Why Aion had created this world for us remains a mystery. However, in hindsight we can see that our god had a monumental challenge in store for us, as a monstrosity was summoned forth to put our resolve, and the strength of our convictions, to the test.Chapter Two: The Age of the BalaurChapter Two: The Age of the Balaur editThey were called the draken, and were appalling beasts to behold. Some of our oldest parables feature these monstrosities, and at night we still tell misbehaving children of their furious anger and thirst for blood. We quickly learned to hide from them, using natural enclaves to keep their keen eyes attracted elsewhere. Still we lost thousands of our kind, while other creatures were entirely wiped out under their relentless onslaught. Others, such as the Mau, and Krall, were enslaved by the draken; only kept alive so that their brute strength could be used against other enemies.
These draken, sent by Aion to rule Atreia, quickly became more confident as their numbers swelled. However, as their greed for power grew, so did they start to forget their mission, and indeed, their god. Our stories tell of one day in particular, when something changed in the draken. They became more organized, and a few of their number gained dominance over the others. We later learned these draken called the event their ’awakening’, and it was roughly around this time that their new masters, the five Dragon Lords, renamed their kin with the term which we still use today - the Balaur.

The first time our ancestors saw the Balaur, they thought them a new species, such was the difference in physical appearance and ability. It was only after their first attacks that they recognized the sheer brutality of their assailants, and their unrelenting desire to extinguish life, that the truth dawned on our ancestors: These creatures, who had apparently received a blessing from Aion, were the same terrors that had been so ruthlessly wiping race after race from the face of Atreia.

The Balaur had by this stage forgotten their mission entirely, becoming arrogant and greedy and demanding more power from Aion than could be provided. Aion refused, threatened by the potential consequences of granting such destructive terrors the same abilities that our benevolent creator possessed. Realizing their potential was being suppressed by Aion, the Balaur eventually turned on their god, rallying forth their more warlike subjects and threatening the Tower of Eternity itself.
Chapter Three: The Millennium WarChapter Three: The Millennium War edit
Our ancestors were brave, and stood united in defense of the tower and the god that they had come to love. However, the Balaur, with their sheer brute force, tore through their ranks, slaughtering thousands where they stood. In a desperate move, Aion created the Empyrean lords, 12 powerful guardians tasked with reigning in the marauding Balaur and restoring order to Atreia. Aion also created Aether, a substance which the Empyrean Lords could manipulate to protect themselves and their followers from the Balaur. This substance was also used to create a protective shield around the Tower of Eternity, so large that it allowed our remaining ancestors to rest within its boundaries and slowly, day by day, restore some semblance of civilization.

So was started the Millennium War, a conflict that saw the lands and creatures outside our Aetheric shield burn and scream in agony as the Balaur took out their frustrations on anything that dared show even the slightest resistance. The inscriptions that we still have show our people prospering during this time as the Empyrean Lords bravely fought against the Balaur, eventually taking with them the humans that were capable of utilizing the Aether in similar ways to these Empyrean Lords. These individuals became known as Daeva, and in the full passage of time would unlock power far greater than our own. They were virtually demi-gods, and would soon become instrumental in shaping our future. Indeed, their ability to fly led many of us to believe they were angels, sent by Aion to bring order and stability to our world.

The war raged for years, and while one side would occasionally gain the upper hand, it seemed that this contest was finely balanced indeed. If one side were to eventually claim victory, the cost to their own people would be almost unbearable.

Afraid of a crippling pyrrhic victory, some of our Empyrean Lords started looking at other ways of ending this struggle....

Chapter Four: HopeChapter Four: Hope edit
Of all the Empyrean Lords, the one who spoke most to us, the people, was a beautiful figure named Ariel. On one of her first evenings on Atreia, Ariel came down from the tower of Aion and spoke with us around our campfire. By all accounts, she was patient and caring, and told us everything that we needed to hear. The Balaur, mighty and terrifying as they were, would not dare cross the boundaries of the Aetheric shield. For the first time in many, many years, we were actually safe. We still have the stone carving depicting that evening, showing this great female figure, with open arms, watching us weep tears of joy and relief, as we celebrated for the first time in many, many years.

I tell you of Ariel now, because it was she who first recognized the wisdom in Lord Israphel’s unexpected pro

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Aion AccountSupport
NCsoft
GamesNEW! สำหรับบราซิล!
ข่าว
เกี่ยวกับ Aion
คู่มือเกม
สื่อ
สัญลักษณ์ว่า
ร้านค้า
ร้านค้า
บทความล่าสุด
เพิ่มเติม
Windows 8 ใน Aion
รองคำอธิบาย Typos
ชิ้นสำคัญ 2 และ 3
ไม่เห็นลูกศรสีฟ้าแสวงหา AB ...
ปืน
ใหญ่ Moonstone แร่
ลโดราโดที่อยู่
โอนตัวละคร
เกี่ยวกับ Atlas Atreian
ไม่เพียง แต่ในป้อมปราการ
ล่าสุด บทความ
อื่น ๆ
ใหม่ Aion
Pando สื่อ Booster คำถามที่พบบ่อย
Patch หมายเหตุ 10-17-12
Patch หมายเหตุ 9-26-12
9-12-12 หมายเหตุ Patch
Patch หมายเหตุ 8-29-12
คู่มือผจญภัยของ
ตัวละครโอนคำถามที่พบบ่อย
Patch หมายเหตุ 8-15-12
แพทช์ หมายเหตุ 8-01-12
คู่มือเกมหนังสือของ Elyos หนังสือของ Elyos แก้ไขดูแก้ไขประวัติ | เกมหน้าแรกเนื้อหา- ประวัติของ Atreia รู้เบื้องต้นเกี่ยวกับหนังสือของ Elyos บทที่หนึ่ง: การสร้างบทที่สอง: ยุคของ Balaur บทที่สาม: มิลเลนเนียมสงครามบทที่สี่: ความหวังบทที่ห้า: น้ำท่วมหกบทแถลงการณ์บทที่เจ็ด: เหวบทที่แปด: ศัตรูใหม่, ศัตรูเก่าวรรณกรรมประวัติศาสตร์ AtreiaThe ประวัติของ Atreia แก้ไขอ่านประวัติศาสตร์นี้ครั้งเดียว โลกที่สงบสุขและคุณจะพบเรื่องราวที่เกลื่อนไปด้วยโศกนาฏกรรมและความตาย หลายศตวรรษที่ผ่านมา Asmodians ของ Atreia ตอนบนและ Elyos ของ Atreia ต่ำเป็นหนึ่งในคน มีไม่แบ่งหรือความแตกต่างระหว่างพวกเขา; แน่นอนพวกเขากอดกันเป็นพี่น้อง ตอนนี้พวกเขาแต่ละภาระกับความเกลียดชังและยึดมั่นที่หยั่งรากลึกของอื่น ๆ และพบกับดาบวาดแทนการเปิดแขน. เหตุการณ์ที่ก่อให้เกิดส่วนนี้ได้รับการถ่ายทอดด้านล่างโดยแต่ละด้านและแม้ว่าจะมีความจริงที่พบบ่อยในทั้งสองเรื่อง มันได้กลายเป็นที่เห็นได้ชัดว่าทั้งสองมีความเชื่อที่ผิดพลาดและน้ำทะเลเมฆ ความเข้าใจผิดเหล่านี้ก็กลายเป็นชาวบ้านนั้นเป็นจริงทางประวัติศาสตร์เช่นแต่ละด้านมองหาคนที่จะตำหนิสำหรับน้ำท่วมที่ฉีกโลกของพวกเขาออกจากกัน. การอ่านและค้นหาความจริงทั้งก่อนที่คุณจะโยนการตัดสินใจอย่างใดอย่างหนึ่ง. รู้เบื้องต้นเกี่ยวกับหนังสือของ ElyosAn รู้เบื้องต้นเกี่ยวกับหนังสือของ Elyos แก้ไขหนึ่งปีที่ผ่านมาวันนี้พวกเขามา บรรดาสหายผู้สาปแช่ง Asmodians พวกเขาปรากฏตัวจากที่ไหนเลยกระโจนผ่านทางหนึ่งของพอร์ทัลของเราเพียงสักครู่หลังจาก legionnaires ของเราได้ทิ้ง ขี้ขลาด พวกเขาฆ่าเราที่เรายืนอยู่และแม้ว่ากล้าหาญของเราพยายามที่ยากที่สุดที่จะต่อต้านการโจมตีของพวกเขาพวกเขาสิ่งที่จริงความหวังที่พวกเขาไม่ได้กับอมตะเหล่านี้หรือไม่ ฉันวิ่งฉันมีความละอายในการบอกว่ามันฉันวิ่งและซ่อนตัวอยู่ในขณะที่เพื่อน ๆ ของฉันและเพื่อนบ้านของฉันและครอบครัวของฉันถูกฆ่า. ใครบางคนต้องการที่จะจำได้ว่าการกระทำเช่นนี้มันก็คือการกระทำเหล่านี้ว่าเป็นเหตุผลที่สามารถมองเห็น ซึ่งคนเรามีเกียรติและที่ชั่วร้าย ดังนั้นผมจึงวิ่งและฉันซ่อนตัวอยู่และเมื่อผมกลับไปที่การตั้งถิ่นฐานของฉันฉันช่วยฝังคนตาย "ทำไม?" ผมถามว่า "ทำไมคนที่จะทำเช่นนี้?" ตอนนั้นเองที่ฉันตระหนักว่าน้อยฉันรู้ว่าของประวัติศาสตร์ของโลกของเราและเร็ว ๆ นี้หลังจากที่ผมเริ่มค้นคว้าสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อนที่จะส่งผลให้เราเป็นที่ทำสงครามกับผู้ที่เราเคยพิจารณาพี่น้องของเรา Asmodians ภายในหน้าเว็บเหล่านี้คุณจะอ่านสิ่งที่ฉันได้มาเรียนรู้เกี่ยวกับ Atreia, พวกเราที่เคยอาศัยอยู่และพวกเราที่ยังคงอาศัยอยู่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้. เราคนหยิ่ง? บางที ฉันได้เห็นความหยิ่งในหมู่ Elyos เช่นเดียวกับที่ฉันได้เห็นความอบอุ่นและความเอื้ออาทร Asmodians แต่ผมได้เห็นพวกเขาด้วยตาของตัวเองและพวกเขาได้ทำให้ฉันได้ลิ้มรสเลือดของตัวเอง มันไม่ได้เป็นที่เห็นได้ชัดว่าสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นบิดในขณะนี้เป็นมอนสเตอร์ชั่วดังกล่าวได้รับการสาปแช่ง Aion? มันเป็นไปได้ที่เรา Elyos สวยงามที่เราเป็นมีความสุข? เราสะท้อนให้เห็นถึงสภาพแวดล้อมในการที่เราจะมีชีวิตรอดและอาศัยอยู่หรือว่าพวกเขาสะท้อนของเรา? สำหรับชีวิตของฉันที่ฉันไม่ทราบ. ชื่อของฉันคือ Rafaela และฉันมีรายละเอียดดังต่อไปนี้การวิจัยของฉัน ผมได้ แต่หวังว่าคุณจะพบบันทึกของฉันที่มีประโยชน์และเขาก็สามารถช่วยคุณใน ridding ที่สวยงามแห่งนี้โลกแตกของปีศาจเหล่านี้ว่าตอนนี้มันรบกวน. บทที่หนึ่ง: CreationChapter หนึ่ง: การสร้างแก้ไขพันปีที่ผ่านมานับไม่ถ้วนพระเจ้าของเรา Aion ที่สร้างขึ้น Atreia โลกของเราเป็นหนึ่งที่สวยงามโลกเต็มรูปแบบของชีวิตและสีที่มีหอคอยอันยิ่งใหญ่ของนิรันดร์ซึ่งประกอบไปด้วยแกนของโลกของเรา นี่คือเวลาที่เราและ Asmodians คนเดียวกันมนุษย์เรียกว่า โลกของเราถูกห่อหุ้มอย่างเต็มที่และในบ้านของเราได้รับการส่องสว่างโดยเฉพาะนุ่มเรืองแสงอ่อนโยนของหอ มันหล่อเลี้ยงเราทำให้เรามีความหวังและการสนับสนุนเราในทุกวิถีทาง ในทางกลับกันเราก็ยอมจำนนอย่างเต็มที่เพื่อพระเจ้าของเรา เรารู้เรื่องนี้ไม่เพียง แต่ผ่านเรื่องราวและเรื่องราวที่ได้รับการผ่านลงมาผ่านรุ่น แต่ยังอยู่ในสิ่งประดิษฐ์ต่างๆและจารึกที่นักโบราณคดีของเราได้พบได้ที่เว็บไซต์ทั่วขุด Elysea. ทำไม Aion ได้สร้างโลกนี้ให้เรายังคงเป็นปริศนา อย่างไรก็ตามในการเข้าใจถึงปัญหาเราจะเห็นว่าพระเจ้าของเรามีความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ในร้านเราเป็นอสุรกายก็ถูกเรียกตัวมาเพื่อใส่แก้ปัญหาของเราและความแข็งแรงของความเชื่อมั่นของเราในการทดสอบ. บทที่สอง: ยุคของ BalaurChapter สอง : อายุแก้ไข Balaur พวกเขาถูกเรียก Draken และเป็นสัตว์ที่น่ากลัวที่จะเห็น บางส่วนของคำอุปมาที่เก่าแก่ที่สุดของเรามี monstrosities เหล่านี้และในเวลากลางคืนเรายังคงทำงานไม่บอกเด็กของความโกรธโกรธของพวกเขาและกระหายเลือด เราได้อย่างรวดเร็วเรียนรู้ที่จะซ่อนตัวจากพวกเขาโดยใช้ enclaves ธรรมชาติเพื่อให้ดวงตาของพวกเขากระตือรือร้นที่ดึงดูดอื่น ๆ เรายังคงหายไปหลายพันชนิดของเราในขณะที่สิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ที่ถูกเช็ดออกทั้งหมดอยู่ภายใต้การโจมตีของพวกเขาอย่างไม่หยุดยั้ง อื่น ๆ เช่นเมาและครัลล์ถูกกดขี่โดย Draken; เก็บไว้เพียงเพื่อให้มีชีวิตความโง่ของพวกเขาสามารถนำมาใช้กับศัตรูอื่น ๆ . เหล่านี้ Draken ส่งโดย Aion การปกครอง Atreia อย่างรวดเร็วกลายเป็นความมั่นใจมากขึ้นในขณะที่ตัวเลขของพวกเขาเพิ่มขึ้น แต่เป็นความโลภของพวกเขาสำหรับการใช้พลังงานเพิ่มขึ้นเพื่อให้พวกเขาเริ่มที่จะลืมภารกิจของพวกเขาและแน่นอนพระเจ้าของพวกเขา เรื่องราวของเราบอกวันหนึ่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อสิ่งที่เปลี่ยนแปลงใน Draken พวกเขากลายเป็นระเบียบมากขึ้นและไม่กี่ของจำนวนของพวกเขาได้รับอำนาจเหนือคนอื่น ๆ เรามารู้ทีหลัง Draken เหล่านี้เรียกว่างานของพวกเขา 'ตื่น' และมันก็ประมาณรอบเวลาที่เจ้านายใหม่ของพวกเขาห้าขุนนางมังกรเปลี่ยนชื่อญาติของพวกเขาด้วยระยะที่เรายังคงใช้วันนี้ -. Balaur ครั้งแรกที่บรรพบุรุษของเรา เห็น Balaur ที่พวกเขาคิดว่าพวกเขาเป็นสายพันธุ์ใหม่ดังกล่าวเป็นความแตกต่างในลักษณะทางกายภาพและความสามารถ มันเป็นเพียงหลังจากการโจมตีครั้งแรกของพวกเขาที่พวกเขาได้รับการยอมรับความโหดร้ายที่แท้จริงของการจู่โจมของพวกเขาและความปรารถนาของพวกเขายึดมั่นที่จะดับชีวิตที่ความจริง dawned กับบรรพบุรุษของเรา: สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ที่เห็นได้ชัดว่าได้รับพรจาก Aion ได้น่ากลัวเหมือนกันว่า เพื่อให้ได้รับการเช็ดโหดเหี้ยมการแข่งขันหลังจากที่การแข่งขันจากใบหน้าของ Atreia. Balaur โดยมีขั้นตอนนี้ลืมภารกิจของพวกเขาทั้งหมดกลายเป็นหยิ่งและความโลภและความต้องการพลังงานมากขึ้นจาก Aion กว่าจะให้ Aion ปฏิเสธคุกคามโดยผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจากความหวาดกลัวให้ความสามารถในการทำลายล้างเช่นเดียวกับที่ผู้สร้างของเรามีเมตตา ตระหนักถึงศักยภาพของพวกเขาถูกระงับโดย Aion, Balaur ในที่สุดก็เปิดพระเจ้าของพวกเขาออกมาชุมนุมเรื่องสงครามมากขึ้นของพวกเขาและขู่ Tower of Eternity ตัวเอง. บทที่สาม: มิลเลนเนียม WarChapter สาม: มิลเลนเนียมสงครามแก้ไขบรรพบุรุษของเรามีความกล้าหาญและยืนอยู่ สหรัฐในการป้องกันของหอและพระเจ้าที่พวกเขาได้มารัก อย่างไรก็ตาม Balaur มีกำลังดุร้ายของพวกเขาที่แท้จริงฉีกผ่านการจัดอันดับของพวกเขาฆ่าพันที่พวกเขายืนอยู่ ในการย้ายหมดหวัง Aion สร้างขุนนางสวรรค์ 12 ผู้ปกครองที่มีประสิทธิภาพมอบหมายครองราชย์ในเที่ยว Balaur และฟื้นฟูเพื่อ Atreia Aion อากาศธาตุยังสร้างสารที่ Empyrean ขุนนางสามารถจัดการเพื่อปกป้องตัวเองและลูกน้องของพวกเขาจาก Balaur สารนี้ยังใช้ในการสร้างโล่ป้องกันรอบ Tower of Eternity, ขนาดใหญ่เพื่อที่จะอนุญาตให้บรรพบุรุษของเราที่จะเหลือส่วนที่เหลือภายในขอบเขตและอย่างช้า ๆ ในแต่ละวันเรียกคืนรูปร่างหน้าตาของอารยธรรมบาง. ดังนั้นเริ่มต้นสหัสวรรษสงคราม ความขัดแย้งที่เห็นที่ดินและสิ่งมีชีวิตนอกโล่ Aetheric ของเราเผาไหม้และกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดเป็น Balaur หยิบเอาความผิดหวังของพวกเขาในสิ่งที่กล้าแสดงแม้ต้านทานน้อย จารึกว่าเรายังมีคนของเราแสดงให้เห็นความเจริญรุ่งเรืองในช่วงเวลานี้เป็นขุนนางสวรรค์อย่างกล้าหาญต่อสู้กับ Balaur ในที่สุดก็เอากับพวกเขามนุษย์ที่มีความสามารถในการใช้ประโยชน์จากอากาศธาตุในรูปแบบที่คล้ายกับเหล่าขุนนางสวรรค์ บุคคลเหล่านี้กลายเป็นที่รู้จัก Daeva และในทางที่เต็มไปด้วยเวลาที่จะปลดล็อคอำนาจไกลเกินกว่าของเราเอง พวกเขาแทบพระเจ้า-เดมี่และเร็ว ๆ นี้จะกลายเป็นเครื่องมือในการสร้างอนาคตของเรา อันที่จริงความสามารถในการบินนำเราหลายคนเชื่อว่าพวกเขาเป็นเทวดาส่งมาจาก Aion จะนำมาเพื่อและความมั่นคงของโลกของเรา. สงครามโหมกระหน่ำมานานหลายปีและในขณะที่อีกด้านหนึ่งมักจะได้รับบนมือดูเหมือนว่าการประกวดครั้งนี้ ก็มีความสมดุลอย่างประณีตแน่นอน ถ้าด้านหนึ่งมีการเรียกร้องในที่สุดชัยชนะค่าใช้จ่ายให้คนของตัวเองจะทนไม่ได้เกือบ. กลัวหมดอำนาจชัยชนะ Pyrrhic บางส่วนของขุนนางสวรรค์ของเราเริ่มมองหาวิธีการอื่น ๆ ของการสิ้นสุดการต่อสู้ครั้งนี้ .... บทที่สี่: HopeChapter สี่ : ความหวังแก้ไขของทุกขุนนางสวรรค์เป็นผู้หนึ่งที่พูดถึงมากที่สุดกับเราคนที่เป็นคนสวยที่ชื่อแอเรียล ที่หนึ่งในตอนเย็นครั้งแรกของเธอใน Atreia, แอเรียลลงมาจากหอคอยของ Aion และพูดกับเรารอบกองไฟของเรา โดยบัญชีทั้งหมดเธอเป็นผู้ป่วยและการดูแลและบอกกับเราว่าทุกอย่างที่เราต้องการที่จะได้ยิน Balaur, อันยิ่งใหญ่และน่ากลัวที่สุดเท่าที่พวกเขาจะไม่กล้าข้ามขอบเขตของโล่ Aetheric เป็นครั้งแรกในรอบหลายหลายปีเรามีความปลอดภัยจริง เรายังคงมีหินแกะสลักภาพวาดในเย็นวันนั้นแสดงให้เห็นรูปผู้หญิงนี้ดีที่มีแขนเปิดดูเราร้องไห้น้ำตาแห่งความสุขและบรรเทาในขณะที่เรามีการเฉลิมฉลองเป็นครั้งแรกในรอบหลายหลายปี. ผมบอกคุณของเอเรียลตอนนี้เพราะ เธอเป็นคนแรกที่ได้รับการยอมรับในภูมิปัญญาพระเจ้า Israphel โปรที่ไม่คาดคิด