I refuse to accept this. I believe

I refuse to accept this. I believe that man will not merely endure: he will prevail. He is immortal, not because he alone among creatures has an inexhaustible voice, but because he has a soul, a spirit capable of compassion and sacrifice and endurance. The poet's, the writer's, duty is to write about these things. It is his privilege to help man endure by lifting his heart, by reminding him of the courage and honor and hope and pride and compassion and pity and sacrifice which have been the glory of his past. The poet's voice need not merely be the record of man, it can be one of the props, the pillars to help him endure and prevail.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันไม่ยอมรับนี้ ผมเชื่อว่า มนุษย์จะไม่อดทนเพียง: เขาจะเหนือกว่ากัน เขาเป็นอมตะ ไม่เนื่องจากเขาคนเดียวในหมู่สิ่งมีชีวิตเป็นแหล่งเสียง แต่เนื่อง จากเขามีจิตวิญญาณ จิตวิญญาณความเมตตาเสียสละ และความอดทน ของกวี ผู้เขียนของ ภาษีจะเขียนเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ มันเป็นสิทธิ์ของเขาจะช่วยคนที่ทน โดยยกหัวใจ โดยเตือนเขากล้า และเกียรติหวัง และความภาคภูมิใจ และความเมตตา และสงสาร และบูชาซึ่งได้รับเกียรติมา เสียงของกวีไม่เพียงต้องบันทึกของมนุษย์ มันสามารถเป็นหนึ่งในอุปกรณ์ เสาเพื่อช่วยเขาทน และเหนือกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันปฏิเสธที่จะยอมรับเรื่องนี้ ผมเชื่อว่าคนที่จะไม่เพียง แต่ทนเขาจะได้ชัยชนะ เขาเป็นอมตะไม่ได้เพราะเขาเป็นคนเดียวในหมู่สิ่งมีชีวิตที่มีความเสียงไม่รู้จักเหนื่อย แต่เพราะเขามีจิตวิญญาณ, จิตวิญญาณของความสามารถในการเห็นอกเห็นใจและความเสียสละและความอดทน กวีนักเขียนของหน้าที่คือการเขียนเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ มันเป็นสิทธิ์ของเขาที่จะช่วยให้คนที่ทนโดยยกหัวใจของเขาด้วยการเตือนเขาของความกล้าหาญและการให้เกียรติและความหวังและความภาคภูมิใจและความเห็นอกเห็นใจและสงสารและความเสียสละที่ได้รับความรุ่งโรจน์ในอดีตของเขา เสียงของกวีไม่จำเป็นต้องเป็นเพียงบันทึกของคนก็สามารถเป็นหนึ่งในอุปกรณ์เสาเพื่อช่วยให้เขาอดทนและเหนือกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันปฏิเสธที่จะยอมรับเรื่องนี้ ผมเชื่อว่ามนุษย์จะไม่เพียง แต่ทน เขาจะชนะ เขาเป็นอมตะไม่ใช่เพราะเขาอยู่คนเดียวท่ามกลางสิ่งมีชีวิตมีเสียงไม่สิ้นสุด แต่เพราะเขามีวิญญาณ วิญญาณมีความเมตตา และความอดทน และความเสียสละ ของกวี เป็นนักเขียน มีหน้าที่เขียนเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้ มันเป็นสิทธิที่จะช่วยให้มนุษย์ดำรงอยู่ โดยยกหัวใจของเขาโดยการเตือนพวกเขาของความกล้าหาญและให้เกียรติและหวัง และความภาคภูมิใจ และความเมตตา และ ความสงสาร และเสียสละ ซึ่งได้รับเกียรติจากอดีตของเขา เสียงของกวีต้องการไม่เพียง แต่เป็นบันทึกของมนุษย์ มันสามารถเป็นหนึ่งในอุปกรณ์ที่เสา เพื่อช่วยให้เขาอดทน และเหนือกว่า