(Table 2). This lack of response is

(Table 2). This lack of response is in contrast to the reports of others, who found increased
concentrations of ruminal butyrate in experiments conducted with cattle (Khalili and Huhtanen, 1991; Khalili, 1993; Hristov and Ropp, 2003).
However, it is important to note that molasses supplementation was much greater (>9% of total Dfed) in those studies (Khalili and Huhtanen,1991; Khalili, 1993; Hristov andRopp, 2003) compared with data from the current trial. In studies in which molasses was supplemented at levels similar to the current study, no shifts in VFA profiles were observed (Broderick and Radloff, 2004; Firkins et al.,2008; Oelker et al., 2009).
Concentrations

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(ตาราง 2) ขาดการตอบสนองนี้จะตรงข้ามกับรายงานของผู้อื่น ที่พบเพิ่มขึ้นความเข้มข้นของ butyrate ruminal ในการทดลองดำเนินการกับวัว (Khalili และ Huhtanen, 1991 Khalili, 1993 Hristov ก Ropp, 2003) อย่างไรก็ตาม จะต้องหมายเหตุแห้งเสริมกากน้ำตาลนั้นมีสูงมาก (> 9% รวม Dfed) ในการศึกษาเหล่านั้น (Khalili และ Huhtanen, 1991 Khalili, 1993 Hristov andRopp, 2003) เปรียบเทียบกับข้อมูลจากการทดลองในปัจจุบัน ในการศึกษาซึ่งมีเสริมกากน้ำตาลระดับคล้ายกับการศึกษาปัจจุบัน ไม่กะในส่วนกำหนดค่า VFA สุภัค (บรอเดและ Radloff, 2004 Firkins et al., 2008 Oelker et al., 2009) ความเข้มข้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(ตารางที่ 2) ขาดการตอบสนองนี้เป็นในทางตรงกันข้ามกับรายงานของคนอื่น ๆ ที่พบเพิ่ม
ความเข้มข้นของ butyrate ในกระเพาะรูเมนในการทดลองดำเนินการกับวัว (Khalili และ Huhtanen 1991; Khalili 1993; Hristov และ Ropp 2003).
แต่ก็เป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องทราบ ว่าการเสริมกากน้ำตาลเป็นมากขึ้น (> 9% จากทั้งหมด Dfed) ในการศึกษาเหล่านั้น (Khalili และ Huhtanen 1991; Khalili 1993; Hristov andRopp 2003) เมื่อเทียบกับข้อมูลจากการทดลองใช้ในปัจจุบัน ในการศึกษาที่ได้รับการเสริมกากน้ำตาลในระดับที่ใกล้เคียงกันกับการศึกษาในปัจจุบันไม่มีการเปลี่ยนในโปรไฟล์ VFA ถูกตั้งข้อสังเกต (เดอริคและ RADLOFF 2004; Firkins et al, 2008;.. Oelker et al, 2009).
ความเข้มข้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( ตารางที่ 2 ) การขาดการตอบสนองในทางตรงกันข้ามกับรายงานของผู้อื่น ใครเจอเพิ่มความเข้มข้นของบิว
และในการทดลองกับสัตว์ ( เ คาลิลี่ และ huhtanen , 1991 ; เ คาลิลี่ , 1993 ; ีสทอฟ และ ร็อป , 2003 )
แต่มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบว่ากากน้ำตาลเสริมได้มากขึ้น ( > 9 % ของ dfed ทั้งหมด ) ในการศึกษาและผู้เ คาลิลี่ ( huhtanen , 1991 ; เ คาลิลี่ , 1993 ;andropp ีสทอฟ , 2003 ) เมื่อเทียบกับข้อมูลที่ได้จากการทดลองในปัจจุบัน ในการศึกษาที่ใช้เสริมในระดับที่ใกล้เคียงกับการศึกษาปัจจุบัน ไม่กะในโปรไฟล์ได้ง่าย ( และที่ตั้ง radloff , 2004 ; เฟอร์คินส์ et al . , 2008 ; oelker et al . , 2009 ) .
,