Pelin lay asleep, with his back to

Pelin lay asleep, with his back to the doorway. Cal gazed at him. She remembered the time she’d slept there as a child, folded in his arms. On those nights, when she had cried for her mother, he’d held her close and the spell of his whispered words had comforted her. Now Cal was older, she had learnt to cry to herself. She didn’t want his comfort or protection. It stifled her, imprisoned her.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Pelin นอนหลับ มีเขาทางเข้าประตู Cal จ้องที่เขา เธอจดจำเวลาเธอได้นอนหลับมีเป็นเด็ก พับในอ้อมแขนของเขา ในคืนนั้น เมื่อเธอได้ร้องในแม่ของเธอ เขามีจัดเธอปิด และการสะกดคำของเขา whispered มี comforted เธอ ตอนนี้ Cal เก่า เธอได้เรียนรู้ไห้กับตัวเอง เธอไม่ต้องการความสะดวกสบายหรือป้องกันเขา มัน stifled เธอ จำคุกเป็นเวลาเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Pelin นอนหลับกับด้านหลังของเขาที่จะเข้าประตู Cal จ้องมองมาที่เขา เธอจำได้เวลาที่เธอจะนอนที่นั่นในฐานะเด็กที่พับอยู่ในอ้อมแขนของเขา ในคืนนั้นเมื่อเธอได้ร้องไห้แม่ของเธอที่เขาจัดขึ้นของเธออย่างใกล้ชิดและการสะกดคำกระซิบของเขาได้สบายใจของเธอ ตอนนี้เป็นไขมันเก่าที่เธอได้เรียนรู้ที่จะร้องไห้กับตัวเอง เธอไม่ต้องการความสะดวกสบายหรือการป้องกันของเขา มันกลั้นเธอขังเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อมูลนอนหลับกับของเขากลับไปที่ประตู แคล จ้องมองเขา เธอนึกถึงเวลาที่เธอนอนนั้นเป็นเด็ก พับแขน ในค่ำคืนนั้น เมื่อเธอร้องไห้ ให้แม่เขาจะโอบกอดนางไว้ และสะกดคำกระซิบของเขาได้ปลอบเธอ ตอนนี้แคลคือเก่า เธอได้เรียนรู้ที่จะร้องไห้กับตัวเอง เธอไม่ได้ต้องการความสะดวกสบายของเขาหรือการป้องกัน มันอึดอัดเธอ ขังเธอ