common juices. The sugar content in

common juices. The sugar content in common juices was reported to
be 9.8% in pear, 7.0% in orange, 11.1% in apple, 8.5% in peach, and 5.7%
in strawberry (Belitz & Grosch, 1999; Gurrieri et al., 2000). Ascorbic
acid level in cape gooseberry (46 mg/100 g) turns out to be higher
than in most fruits such as pear (4 mg/100 g), apple (6 mg/100 g),
peach (7 mg/100 g), and somewhat comparable with orange (50 mg/
100 g) and strawberry (60 mg/100 g) (Belitz & Grosch, 1999).
Phenolics in fruits are of great interest owing to their important
pharmacological properties (Meyer, 1999). In gooseberry, quercetin is
the main phenolic compound, followed by myricetin and kaempferol
(Häkkinen, Kärenlampi, Heinonen, Mykkänen, & Riitta, 1999). Good
amounts of phenolics were estimated in cape gooseberry juice,
wherein the level of total phenols was 6.30 mg/100 g juice as caffeic
acid equivalents (Ramadan & Mörsel, 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

น้ำผลไม้ทั่วไป เนื้อหาน้ำตาลกันน้ำมีการรายงานเป็น 9.8% ในลูกแพร์ 7.0% ในส้ม 11.1% ในแอปเปิ้ล 8.5% ในลูกพีช และ 5.7%ในสตรอเบอร์รี่ (Belitz และ Grosch, 1999 Gurrieri และ al., 2000) แอสคอร์บิคระดับกรดในเคปกูสเบอร์รี (46 มิลลิกรัม/100 กรัม) เปิดออกจะสูงกว่าเป็นผลไม้เช่นลูกแพร์ (4 มิลลิกรัม/100 กรัม) แอปเปิ้ล (6 มิลลิกรัม/100 กรัม),พีช 7 มิลลิกรัม/100 กรัม ค่อนข้างใกล้เคียงกับสีส้ม (50 มิลลิกรัม /100 กรัม) และสตรอเบอร์รี่ 60 มิลลิกรัม/100 กรัม (Belitz & Grosch, 1999)Phenolics ในผลไม้น่าสนใจเนื่องจากความสำคัญpharmacological คุณสมบัติ (Meyer, 1999) กูสเบอร์รี quercetin เป็นตาม ด้วย myricetin และ kaempferol หลักฟีนอผสม(Häkkinen, Kärenlampi, Heinonen, Mykkänen, & Riitta, 1999) ดีมีประมาณจำนวน phenolics ในน้ำเคปกูสเบอร์รีนั้นระดับของ phenols รวมถูกน้ำ 6.30 มิลลิกรัม/100 กรัมเป็น caffeicเทียบเท่ากรด (เดือนรอมฎอน & Mörsel, 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น้ำผลไม้ที่พบบ่อย ปริมาณน้ำตาลในน้ำผลไม้ที่พบมีรายงานว่าจะเป็น 9.8% ในลูกแพร์, 7.0% ในสีส้ม, 11.1% ในแอปเปิ้ล 8.5% ในลูกพีชและ 5.7% ในสตรอเบอร์รี่ (Belitz และ Grosch 1999. Gurrieri, et al, 2000) Ascorbic ระดับกรดในแหลมมะยม (46 มก. / 100 กรัม) จะเปิดออกจะสูงกว่าในผลไม้มากที่สุดเช่นลูกแพร์(4 มิลลิกรัม / 100 กรัม), แอปเปิ้ล (6 มก. / 100 กรัม), ลูกพีช (7 มิลลิกรัม / 100 กรัม) และค่อนข้างใกล้เคียงกับสีส้ม (50 มก. / 100 กรัม) และสตรอเบอร์รี่ (60 มก. / 100 กรัม) (Belitz และ Grosch, 1999). Phenolics ในผลไม้ที่มีความสนใจอย่างมากเนื่องจากที่สำคัญคุณสมบัติทางเภสัชวิทยา(เมเยอร์, ​​1999) ในผลไม้ชนิดหนึ่ง, quercetin เป็นสารประกอบฟีนอลเป็นหลักตามด้วยmyricetin และเฟอรอล(Häkkinen, Kärenlampi, Heinonen, Mykkänenและ Riitta, 1999) ดีปริมาณของฟีนอลอยู่ที่ประมาณในน้ำผลไม้มะยมแหลมนั้นระดับของฟีนอลรวมอยู่ที่6.30 มก. / 100 กรัมน้ำผลไม้เป็น caffeic เทียบเท่ากรด (รอมฎอนและชิ้นอาหารอันโอชะ 2007)