- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
between political society (via the
between political society (via the adminis- tration) and civil society (via its administered subjects), through intermediaries in the form of devices that combine technical (measur- ing, calculating, the rule of law, procedure) and social components (representation, symbol). In most political systems, this instrumentation is expressed in a more or less standardized form – a requirement for public policy – and combines obligations, financial relations (for example, tax deductions or eco- nomic assistance) and methods of learning about populations (for example, statistical observations).
This conceptualization contrasts sharply with the understanding that is explicit or implicit in the functional approach. In the traditional literature, the choice of tools and their modes of operation are treated superficially to the extent that their meaning is unexplored – governing means making regulations, taxing, entering into contracts, or communicating – or as if the questions it raises (the properties of instruments, justi- fications for choosing them, and their appli- cability) are secondary issues, merely part of an established process without any autono- mous meaning. In the sociological approach, they are laden with meaning, carry implica- tions for social and political interaction, and have effects independent of intended goals. Two further implications follow. The first implication is that policy instrumenta- tion is a major issue in public policy, since it reveals a (fairly explicit) theorization of the relationship between the governing and the governed. Every instrument constitutes a condensed form of knowledge about social control and ways of exercising it. Secondly, for government élites, the debate on instru- ments may be a useful smokescreen to hide less respectable objectives to depoliticize fundamentally political issues, to create a minimum consensus on reform by relying on the apparent neutrality of instruments pre- sented as modern, whose effects in practice are felt permanently.
Public policy instrumentation is therefore a means of orienting relations between
political society (via the administrative exec- utive) and civil society (via its administered subjects), through intermediaries in the form of devices that mix technical components (measuring, calculating, the rule of law, proce- dure) and social components (representation, symbol). This instrumentation is expressed in a more or less standardized form – a required passage for public policy – and combines obligations, financial relations (tax deductions, economic aid) and methods of learning about populations (statistical observations).
It is therefore possible to argue that the instrumentation of public policy is a major issue for governance as it reveals the implicit conceptualization of the relationship between government and the people. Public policy instruments are a form of power. Instruments are not neutral: they structure public policies and their outcomes; they have impacts on their own, independent from the policy goals; and they structure the modes of governance. Policy changes can partly be explained by their instruments as disconnected from their goals: public policy is a sedimentation of instruments. Choice and combination of policy instruments contribute to the understanding of the making of modes of governance.
With the exception of the seminal contri- bution of Hood (1986, 2007), many recent contributions on policy instruments (Linder and Peters, 1990; Salamon, 2002; Howlett, 2005; Lascoumes and Le Galès, 2007) take policy instruments as institutions, since they partly determine the way in which the actors are going to behave; they create uncertainties about the effects of the balance of power; they will eventually privilege certain actors and interests, and exclude others; they con- strain the actors, while offering them possi- bilities; and they drive forward a certain representation of problems. The social and political actors therefore have capacities for action that differ widely according to the instruments chosen. Once in place, these instruments open new perspectives for use or interpretation by political entrepreneurs, which have not been provided for and are
This conceptualization contrasts sharply with the understanding that is explicit or implicit in the functional approach. In the traditional literature, the choice of tools and their modes of operation are treated superficially to the extent that their meaning is unexplored – governing means making regulations, taxing, entering into contracts, or communicating – or as if the questions it raises (the properties of instruments, justi- fications for choosing them, and their appli- cability) are secondary issues, merely part of an established process without any autono- mous meaning. In the sociological approach, they are laden with meaning, carry implica- tions for social and political interaction, and have effects independent of intended goals. Two further implications follow. The first implication is that policy instrumenta- tion is a major issue in public policy, since it reveals a (fairly explicit) theorization of the relationship between the governing and the governed. Every instrument constitutes a condensed form of knowledge about social control and ways of exercising it. Secondly, for government élites, the debate on instru- ments may be a useful smokescreen to hide less respectable objectives to depoliticize fundamentally political issues, to create a minimum consensus on reform by relying on the apparent neutrality of instruments pre- sented as modern, whose effects in practice are felt permanently.
Public policy instrumentation is therefore a means of orienting relations between
political society (via the administrative exec- utive) and civil society (via its administered subjects), through intermediaries in the form of devices that mix technical components (measuring, calculating, the rule of law, proce- dure) and social components (representation, symbol). This instrumentation is expressed in a more or less standardized form – a required passage for public policy – and combines obligations, financial relations (tax deductions, economic aid) and methods of learning about populations (statistical observations).
It is therefore possible to argue that the instrumentation of public policy is a major issue for governance as it reveals the implicit conceptualization of the relationship between government and the people. Public policy instruments are a form of power. Instruments are not neutral: they structure public policies and their outcomes; they have impacts on their own, independent from the policy goals; and they structure the modes of governance. Policy changes can partly be explained by their instruments as disconnected from their goals: public policy is a sedimentation of instruments. Choice and combination of policy instruments contribute to the understanding of the making of modes of governance.
With the exception of the seminal contri- bution of Hood (1986, 2007), many recent contributions on policy instruments (Linder and Peters, 1990; Salamon, 2002; Howlett, 2005; Lascoumes and Le Galès, 2007) take policy instruments as institutions, since they partly determine the way in which the actors are going to behave; they create uncertainties about the effects of the balance of power; they will eventually privilege certain actors and interests, and exclude others; they con- strain the actors, while offering them possi- bilities; and they drive forward a certain representation of problems. The social and political actors therefore have capacities for action that differ widely according to the instruments chosen. Once in place, these instruments open new perspectives for use or interpretation by political entrepreneurs, which have not been provided for and are
0/5000
ระหว่างสังคมเมือง (ผ่าน adminis-tration) และสังคม (ผ่านเรื่องการปกครอง), ผ่านตัวกลางในรูปแบบของอุปกรณ์ ที่รวมเทคนิค (measur-ไอเอ็นจี คำนวณ นิติ ขั้นตอน) และส่วนประกอบทางสังคม (การแสดง สัญลักษณ์) ในระบบการเมืองมากที่สุด ใช้เครื่องมือนี้จะแสดงในฟอร์มมาตรฐานน้อย –ความต้องการสำหรับนโยบายสาธารณะ – และรวมภาระหน้าที่ ความสัมพันธ์ทางการเงิน (เช่น หักภาษีหรือโค - nomic ขอความช่วยเหลือ) และวิธีการเรียนรู้เกี่ยวกับประชากร (เช่น สถิติสังเกต)Conceptualization นี้ความแตกต่างอย่างรวดเร็ว ด้วยความเข้าใจที่ชัดเจน หรือนัยในวิธีการทำงาน ในวรรณคดีโบราณ ทางเลือกของเครื่องมือและวิธีการดำเนินการจะถือว่าเผิน ๆ แค่ความหมายของพวกเขาคือ unexplored –ควบคุมหมายถึงการบังคับ taxing การเข้าทำสัญญา หรือสื่อสาร – หรือว่า คำถามมันเพิ่ม (คุณสมบัติของเครื่องมือ ถึง fications ที่เลือกพวกเขา และ cability appli ของพวกเขา) เป็นเรื่องรอง เพียงส่วนหนึ่งของกระบวนการจัดตั้งขึ้นโดยไม่มีความหมายใด ๆ autono mous ในแนวทางสังคมวิทยา พวกเขาจะรับภาระ ด้วยความหมาย ใช้ implica-tions การโต้ตอบทางสังคม และการเมือง และมีผลขึ้นอยู่กับเป้าหมายของตนไว้ ผลกระทบต่อสองตาม เนื่องจากครั้งแรกเป็นที่นโยบาย instrumenta-สเตรชันเป็นปัญหาใหญ่ในนโยบายสาธารณะ เนื่องจากมันเผย theorization (ค่อนข้างชัดเจน) ของความสัมพันธ์ระหว่างการควบคุมและการ governed ทุกเครื่องมือถือแบบบีบความรู้เกี่ยวกับการควบคุมทางสังคมและวิธีการออกกำลังกายได้ ประการที่สอง สำหรับรัฐบาล élites อภิปรายบน instru ments ได้ smokescreen ประโยชน์ซ่อนวัตถุประสงค์อย่างน้อยอาปัญหาพื้นฐานทางการเมือง การสร้างฉันทามติที่ต่ำสุดในการปฏิรูป โดยอาศัยความเป็นกลางที่ชัดเจนของเครื่องมือก่อน sented เป็นทันสมัย มีผลในทางปฏิบัติจะรู้สึกอย่างถาวรเครื่องมือนโยบายสาธารณะจึงหมายถึงของ orienting ความสัมพันธ์ระหว่างสังคมการเมือง (ผ่านการจัดการ exec-utive) และภาคประชาสังคมผ่านการปกครองเรื่อง), ผ่านตัวกลางในรูปแบบของอุปกรณ์ที่ผสมผสานส่วนประกอบทางเทคนิค (วัด คำนวณ นิติ proce dure) และส่วนประกอบทางสังคม (การแสดง สัญลักษณ์) เครื่องมือนี้จะแสดงในฟอร์มมาตรฐานน้อย – พาสต้องนโยบายสาธารณะ – และรวมข้อผูกพัน การเงินความสัมพันธ์ (ภาษีหัก ช่วยเหลือทางเศรษฐกิจ) และวิธีการเรียนรู้เกี่ยวกับประชากร (สถิติสังเกต)จึงได้เถียงว่า เครื่องมือของนโยบายสาธารณะเป็นปัญหาใหญ่สำหรับการกำกับดูแลจะพบ conceptualization นัยของความสัมพันธ์ระหว่างรัฐบาลและประชาชน เครื่องมือนโยบายสาธารณะมีรูปแบบของพลังงาน เครื่องมือไม่เป็นกลาง: จะจัดโครงสร้างนโยบายสาธารณะและผล มีผลกระทบกับตนเอง อิสระจากเป้าหมายนโยบาย และจะจัดโครงสร้างวิธีการกำกับดูแลกิจการ บางส่วนสามารถอธิบายการเปลี่ยนแปลงนโยบาย โดยเครื่องมือของพวกเขาเชื่อมต่อจากเป้าหมาย: นโยบายสาธารณะเป็นการตกตะกอนของเครื่องมือได้ เลือกและชุดตรานโยบายนำไปสู่ความเข้าใจของการทำวิธีการกำกับดูแลกิจการยกเว้น contri-bution บรรลุถึงของฮูด (1986, 2007), ผลงานล่าสุดหลายบนเครื่องมือนโยบาย (Linder และ Peters, 1990 Salamon, 2002 Howlett, 2005 Lascoumes และเลอ Galès, 2007) ใช้เครื่องมือนโยบายการเป็นสถาบัน เนื่องจากพวกเขาบางส่วนกำหนดวิธีการที่นักแสดงที่จะไปทำงาน สร้างความไม่แน่นอนเกี่ยวกับผลกระทบของสมดุลของพลังงาน พวกเขาจะสุดสิทธิ์การใช้งานบางอย่างแสดงความสนใจ และแยกอื่น ๆ พวกเขาต้องใช้แอร์นักแสดง ขณะให้บริการ possi-bilities และพวกเขาขับแสดงปัญหา ผู้แสดงทางสังคม และการเมืองจึงมีกำลังการผลิตสำหรับการดำเนินการที่แตกต่างกันตามเครื่องมือที่เลือก ครั้งที่ เครื่องมือเหล่านี้เปิดมุมมองใหม่สำหรับการใช้หรือตีความ โดยผู้ประกอบการทางการเมือง ซึ่งไม่ได้ให้สำหรับ และจะ
การแปล กรุณารอสักครู่..
between political society (via the adminis- tration) and civil society (via its administered subjects), through intermediaries in the form of devices that combine technical (measur- ing, calculating, the rule of law, procedure) and social components (representation, symbol). In most political systems, this instrumentation is expressed in a more or less standardized form – a requirement for public policy – and combines obligations, financial relations (for example, tax deductions or eco- nomic assistance) and methods of learning about populations (for example, statistical observations).
This conceptualization contrasts sharply with the understanding that is explicit or implicit in the functional approach. In the traditional literature, the choice of tools and their modes of operation are treated superficially to the extent that their meaning is unexplored – governing means making regulations, taxing, entering into contracts, or communicating – or as if the questions it raises (the properties of instruments, justi- fications for choosing them, and their appli- cability) are secondary issues, merely part of an established process without any autono- mous meaning. In the sociological approach, they are laden with meaning, carry implica- tions for social and political interaction, and have effects independent of intended goals. Two further implications follow. The first implication is that policy instrumenta- tion is a major issue in public policy, since it reveals a (fairly explicit) theorization of the relationship between the governing and the governed. Every instrument constitutes a condensed form of knowledge about social control and ways of exercising it. Secondly, for government élites, the debate on instru- ments may be a useful smokescreen to hide less respectable objectives to depoliticize fundamentally political issues, to create a minimum consensus on reform by relying on the apparent neutrality of instruments pre- sented as modern, whose effects in practice are felt permanently.
Public policy instrumentation is therefore a means of orienting relations between
political society (via the administrative exec- utive) and civil society (via its administered subjects), through intermediaries in the form of devices that mix technical components (measuring, calculating, the rule of law, proce- dure) and social components (representation, symbol). This instrumentation is expressed in a more or less standardized form – a required passage for public policy – and combines obligations, financial relations (tax deductions, economic aid) and methods of learning about populations (statistical observations).
It is therefore possible to argue that the instrumentation of public policy is a major issue for governance as it reveals the implicit conceptualization of the relationship between government and the people. Public policy instruments are a form of power. Instruments are not neutral: they structure public policies and their outcomes; they have impacts on their own, independent from the policy goals; and they structure the modes of governance. Policy changes can partly be explained by their instruments as disconnected from their goals: public policy is a sedimentation of instruments. Choice and combination of policy instruments contribute to the understanding of the making of modes of governance.
With the exception of the seminal contri- bution of Hood (1986, 2007), many recent contributions on policy instruments (Linder and Peters, 1990; Salamon, 2002; Howlett, 2005; Lascoumes and Le Galès, 2007) take policy instruments as institutions, since they partly determine the way in which the actors are going to behave; they create uncertainties about the effects of the balance of power; they will eventually privilege certain actors and interests, and exclude others; they con- strain the actors, while offering them possi- bilities; and they drive forward a certain representation of problems. The social and political actors therefore have capacities for action that differ widely according to the instruments chosen. Once in place, these instruments open new perspectives for use or interpretation by political entrepreneurs, which have not been provided for and are
This conceptualization contrasts sharply with the understanding that is explicit or implicit in the functional approach. In the traditional literature, the choice of tools and their modes of operation are treated superficially to the extent that their meaning is unexplored – governing means making regulations, taxing, entering into contracts, or communicating – or as if the questions it raises (the properties of instruments, justi- fications for choosing them, and their appli- cability) are secondary issues, merely part of an established process without any autono- mous meaning. In the sociological approach, they are laden with meaning, carry implica- tions for social and political interaction, and have effects independent of intended goals. Two further implications follow. The first implication is that policy instrumenta- tion is a major issue in public policy, since it reveals a (fairly explicit) theorization of the relationship between the governing and the governed. Every instrument constitutes a condensed form of knowledge about social control and ways of exercising it. Secondly, for government élites, the debate on instru- ments may be a useful smokescreen to hide less respectable objectives to depoliticize fundamentally political issues, to create a minimum consensus on reform by relying on the apparent neutrality of instruments pre- sented as modern, whose effects in practice are felt permanently.
Public policy instrumentation is therefore a means of orienting relations between
political society (via the administrative exec- utive) and civil society (via its administered subjects), through intermediaries in the form of devices that mix technical components (measuring, calculating, the rule of law, proce- dure) and social components (representation, symbol). This instrumentation is expressed in a more or less standardized form – a required passage for public policy – and combines obligations, financial relations (tax deductions, economic aid) and methods of learning about populations (statistical observations).
It is therefore possible to argue that the instrumentation of public policy is a major issue for governance as it reveals the implicit conceptualization of the relationship between government and the people. Public policy instruments are a form of power. Instruments are not neutral: they structure public policies and their outcomes; they have impacts on their own, independent from the policy goals; and they structure the modes of governance. Policy changes can partly be explained by their instruments as disconnected from their goals: public policy is a sedimentation of instruments. Choice and combination of policy instruments contribute to the understanding of the making of modes of governance.
With the exception of the seminal contri- bution of Hood (1986, 2007), many recent contributions on policy instruments (Linder and Peters, 1990; Salamon, 2002; Howlett, 2005; Lascoumes and Le Galès, 2007) take policy instruments as institutions, since they partly determine the way in which the actors are going to behave; they create uncertainties about the effects of the balance of power; they will eventually privilege certain actors and interests, and exclude others; they con- strain the actors, while offering them possi- bilities; and they drive forward a certain representation of problems. The social and political actors therefore have capacities for action that differ widely according to the instruments chosen. Once in place, these instruments open new perspectives for use or interpretation by political entrepreneurs, which have not been provided for and are
การแปล กรุณารอสักครู่..
ระหว่างสังคมการเมือง ( ผ่านทางผู้บริหาร - มลภาวะ ) และประชาสังคม ( ผ่านการบริหารคน ) ผ่านตัวกลางในรูปของอุปกรณ์ที่รวมเทคนิค ( การวัด - ing , การคำนวณ , กฎของกฎหมายขั้นตอน ) และองค์ประกอบทางสังคม ( สัญลักษณ์แทน ) ในระบบการเมืองมากที่สุดเครื่องมือนี้จะแสดงมากขึ้นหรือน้อยลงและแบบฟอร์มมาตรฐานความต้องการ–นโยบายสาธารณะและการรวมหนี้ ประชาสัมพันธ์ การเงิน เช่น การหักเงินภาษี หรือ Eco - ผู้ช่วย nomic ) และวิธีการของการเรียนรู้เกี่ยวกับประชากร ( ตัวอย่างเช่น สถิติ
สังเกต )แนวความคิดนี้แตกต่างอย่างมากกับความเข้าใจที่ชัดเจนหรือโดยนัยในวิธีการทํางาน ในวรรณกรรมดั้งเดิม ทางเลือกของเครื่องมือและวิธีการปฏิบัติการถือว่าแผ่ว จนความหมายของพวกเขาซึ่งหมายถึงการปกครองรวจระเบียบ เดินทางโดยป้อนลงในสัญญาหรือการสื่อสาร ( หรือถ้าคำถามมันเพิ่ม ( คุณสมบัติของเครื่องมือ เชียงราย - fications ที่เลือกพวกเขาและใช้พวกเขา cability ) เป็นประเด็นรอง เป็นเพียงส่วนหนึ่งของกระบวนการที่จัดตั้งขึ้นโดยไม่ autono - ความหมายบริษัท . ในแนวทางสังคมวิทยา พวกเขาเต็มไปด้วยความหมาย แบก implica - ยินดีด้วยสำหรับการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมและการเมืองและได้ผลที่เป็นอิสระของวัตถุประสงค์เป้าหมาย ผลกระทบต่อ 2 ตาม ความหมายแรกคือ นโยบาย instrumenta - tion เป็นประเด็นหลักในนโยบายเพราะมันแสดง ( ค่อนข้างชัดเจน ) theorization ของความสัมพันธ์ระหว่างรัฐและควบคุม เครื่องมือถือทุกรูปแบบย่อของความรู้เกี่ยวกับสังคม การควบคุม และวิธีการออกกำลังกายมัน ประการที่สองสำหรับรัฐบาล e ́ Lites , การอภิปรายในชุดอุปกรณ์ - ments อาจจะสับขาหลอกประโยชน์ที่จะซ่อนวัตถุประสงค์น่านับถือน้อย depoliticize ประเด็นทางการเมืองพื้นฐาน เพื่อสร้างฉันทามติน้อยที่สุดในการปฏิรูป โดยอาศัยเทคโนโลยีที่ชัดเจนของเครื่องมือก่อน sented สมัยใหม่ที่มีผลในทางปฏิบัติจะรู้สึก
อย่างถาวรเครื่องมือนโยบายจึงหมายถึงความสัมพันธ์ระหว่างปฐมนิเทศ
สังคมการเมือง ( ผ่าน exec - การบริหาร utive ) และประชาสังคม ( ผ่านการบริหารคน ) ผ่านตัวกลางในรูปของอุปกรณ์ที่ผสมส่วนประกอบทางเทคนิค ( การวัด , การคำนวณ , นิติรัฐ , proce - ได้สิ ) และองค์ประกอบทางสังคม ( สัญลักษณ์แสดง )เครื่องมือนี้จะแสดงมากขึ้นหรือน้อยลงและแบบฟอร์มมาตรฐานต้องผ่านสำหรับ–นโยบายสาธารณะและรวมภาระผูกพัน ความสัมพันธ์ทางการเงิน ( หักภาษีความช่วยเหลือทางเศรษฐกิจ ) และวิธีการของการเรียนรู้เกี่ยวกับประชากร ( สถิติ
สังเกต )ดังนั้นจึงเป็นไปได้ที่จะยืนยันว่าเครื่องมือของนโยบายสาธารณะเป็นปัญหาสําคัญทางมันแสดงความนัยของความสัมพันธ์ระหว่างรัฐกับประชาชน เครื่องมือนโยบายสาธารณะเป็นรูปแบบหนึ่งของพลังงาน เครื่องมือที่ไม่เป็นกลาง : พวกเขาโครงสร้างนโยบายและผลของพวกเขา พวกเขาจะมีผลกระทบต่อตนเองอิสระจากนโยบาย เป้าหมาย และมีโครงสร้างรูปแบบของการปกครอง . การเปลี่ยนแปลงนโยบายซึ่งสามารถอธิบายด้วยเครื่องมือของพวกเขาตัดการเชื่อมต่อจากเป้าหมายของนโยบายสาธารณะคือการตกตะกอนของเครื่องมือ ทางเลือกและการรวมกันของเครื่องมือนโยบายที่นำไปสู่ความเข้าใจในการทำรูปแบบของการปกครอง .
ด้วยข้อยกเว้นของ contri - อสุจิ bution แม่เบี้ย ( 1986 , 2007 ) , ผลงานที่ผ่านมามากมายในเครื่องมือนโยบาย ( ลินและ Peters , 2533 ; SALAMON , 2002 ; ฮาวลิต , 2005 ; lascoumes และ Le เกล̀ S , 2007 ) ใช้เครื่องมือนโยบายสถาบัน เนื่องจากพวกเขามีส่วนกำหนดวิธีการที่นักแสดงเป็น จะทำ พวกเขาสร้างความไม่แน่นอนเกี่ยวกับผลของความสมดุลของอำนาจในที่สุดพวกเขาก็จะสิทธิ์นักแสดงบางอย่างและผลประโยชน์ และไม่รวมคนอื่น ๆ พวกเขาต่อต้าน - เมื่อย นักแสดง ขณะที่การเสนอ possi - bilities ; และพวกเขาขับรถไปข้างหน้า เป็นตัวแทนหนึ่งของปัญหา นักแสดง สังคม และการเมือง จึงมีความจุสำหรับการกระทำที่แตกต่างกันอย่างกว้างขวางตามเครื่องมือที่เลือก หนึ่งในสถานที่เครื่องมือเหล่านี้เปิดมุมมองใหม่สำหรับการใช้หรือตีความโดยผู้ประกอบการทางการเมือง ซึ่งไม่ได้ถูกให้และ
สังเกต )แนวความคิดนี้แตกต่างอย่างมากกับความเข้าใจที่ชัดเจนหรือโดยนัยในวิธีการทํางาน ในวรรณกรรมดั้งเดิม ทางเลือกของเครื่องมือและวิธีการปฏิบัติการถือว่าแผ่ว จนความหมายของพวกเขาซึ่งหมายถึงการปกครองรวจระเบียบ เดินทางโดยป้อนลงในสัญญาหรือการสื่อสาร ( หรือถ้าคำถามมันเพิ่ม ( คุณสมบัติของเครื่องมือ เชียงราย - fications ที่เลือกพวกเขาและใช้พวกเขา cability ) เป็นประเด็นรอง เป็นเพียงส่วนหนึ่งของกระบวนการที่จัดตั้งขึ้นโดยไม่ autono - ความหมายบริษัท . ในแนวทางสังคมวิทยา พวกเขาเต็มไปด้วยความหมาย แบก implica - ยินดีด้วยสำหรับการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมและการเมืองและได้ผลที่เป็นอิสระของวัตถุประสงค์เป้าหมาย ผลกระทบต่อ 2 ตาม ความหมายแรกคือ นโยบาย instrumenta - tion เป็นประเด็นหลักในนโยบายเพราะมันแสดง ( ค่อนข้างชัดเจน ) theorization ของความสัมพันธ์ระหว่างรัฐและควบคุม เครื่องมือถือทุกรูปแบบย่อของความรู้เกี่ยวกับสังคม การควบคุม และวิธีการออกกำลังกายมัน ประการที่สองสำหรับรัฐบาล e ́ Lites , การอภิปรายในชุดอุปกรณ์ - ments อาจจะสับขาหลอกประโยชน์ที่จะซ่อนวัตถุประสงค์น่านับถือน้อย depoliticize ประเด็นทางการเมืองพื้นฐาน เพื่อสร้างฉันทามติน้อยที่สุดในการปฏิรูป โดยอาศัยเทคโนโลยีที่ชัดเจนของเครื่องมือก่อน sented สมัยใหม่ที่มีผลในทางปฏิบัติจะรู้สึก
อย่างถาวรเครื่องมือนโยบายจึงหมายถึงความสัมพันธ์ระหว่างปฐมนิเทศ
สังคมการเมือง ( ผ่าน exec - การบริหาร utive ) และประชาสังคม ( ผ่านการบริหารคน ) ผ่านตัวกลางในรูปของอุปกรณ์ที่ผสมส่วนประกอบทางเทคนิค ( การวัด , การคำนวณ , นิติรัฐ , proce - ได้สิ ) และองค์ประกอบทางสังคม ( สัญลักษณ์แสดง )เครื่องมือนี้จะแสดงมากขึ้นหรือน้อยลงและแบบฟอร์มมาตรฐานต้องผ่านสำหรับ–นโยบายสาธารณะและรวมภาระผูกพัน ความสัมพันธ์ทางการเงิน ( หักภาษีความช่วยเหลือทางเศรษฐกิจ ) และวิธีการของการเรียนรู้เกี่ยวกับประชากร ( สถิติ
สังเกต )ดังนั้นจึงเป็นไปได้ที่จะยืนยันว่าเครื่องมือของนโยบายสาธารณะเป็นปัญหาสําคัญทางมันแสดงความนัยของความสัมพันธ์ระหว่างรัฐกับประชาชน เครื่องมือนโยบายสาธารณะเป็นรูปแบบหนึ่งของพลังงาน เครื่องมือที่ไม่เป็นกลาง : พวกเขาโครงสร้างนโยบายและผลของพวกเขา พวกเขาจะมีผลกระทบต่อตนเองอิสระจากนโยบาย เป้าหมาย และมีโครงสร้างรูปแบบของการปกครอง . การเปลี่ยนแปลงนโยบายซึ่งสามารถอธิบายด้วยเครื่องมือของพวกเขาตัดการเชื่อมต่อจากเป้าหมายของนโยบายสาธารณะคือการตกตะกอนของเครื่องมือ ทางเลือกและการรวมกันของเครื่องมือนโยบายที่นำไปสู่ความเข้าใจในการทำรูปแบบของการปกครอง .
ด้วยข้อยกเว้นของ contri - อสุจิ bution แม่เบี้ย ( 1986 , 2007 ) , ผลงานที่ผ่านมามากมายในเครื่องมือนโยบาย ( ลินและ Peters , 2533 ; SALAMON , 2002 ; ฮาวลิต , 2005 ; lascoumes และ Le เกล̀ S , 2007 ) ใช้เครื่องมือนโยบายสถาบัน เนื่องจากพวกเขามีส่วนกำหนดวิธีการที่นักแสดงเป็น จะทำ พวกเขาสร้างความไม่แน่นอนเกี่ยวกับผลของความสมดุลของอำนาจในที่สุดพวกเขาก็จะสิทธิ์นักแสดงบางอย่างและผลประโยชน์ และไม่รวมคนอื่น ๆ พวกเขาต่อต้าน - เมื่อย นักแสดง ขณะที่การเสนอ possi - bilities ; และพวกเขาขับรถไปข้างหน้า เป็นตัวแทนหนึ่งของปัญหา นักแสดง สังคม และการเมือง จึงมีความจุสำหรับการกระทำที่แตกต่างกันอย่างกว้างขวางตามเครื่องมือที่เลือก หนึ่งในสถานที่เครื่องมือเหล่านี้เปิดมุมมองใหม่สำหรับการใช้หรือตีความโดยผู้ประกอบการทางการเมือง ซึ่งไม่ได้ถูกให้และ
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- พนักงานต้อนรับส่วนหน้า
- chicten
- เราจะรีบดำเนินการโดยเร็วที่สุด
- ฉันพูดอังกฤษได้ไม่มาก
- a certain predefined value
- บันทึกข้อตกลงฉบับนี้ทำขึ้นสองฉบับมีข้อคว
- ห้องครัว
- ขอรับรองว่าค่าใช้จ่ายนี้ใช้ในการปฏิบัติง
- Thus, one gigahertz (GHz)
- คุณอาศัยอยู่ที่ประเทศ อะไร
- Keywords
- ทั้งตำบลและแขวงมีข้อมูลที่สมบูรณ์แล้ว
- Please check no pay subs below na ka. I’
- หญิงชรา
- ชั้น 36 ถนนรัชดาภิเษก แขวงห้วยขวาง เขตห้
- เรามีความสุข พร้อมกับญาติที่มาร่วมสนุกด้
- one of whose outcomes immediately perfor
- ฉันรบกวนไหม
- การฝึกงาน
- ความฝันของฉันในอนาคตฉันอยากเป็นดีเจและปร
- ฝั่งขวา
- ﻣﻦ ﺯﻧﻰ ﺑﺈﻣﺮﺃﺓ ﻣﺘﺰﻭﺟﺔ ﻛﺎﻥ ﻋﻠﻴﻬﺎ ﻭﻋﻠﻴﻪ
- กีฬาทางน้ำ
- Box 14.8Some different type of networks1
