far the majority of recorded impact

far the majority of recorded impacts on birds from ecotourism, recreation and associated human disturbance are negative, often so (Hockin et al., 1992; Liddle, 1997; Carney and Sydeman, 1999). There are a few excep tions, including: birds that habituate to loud noises (Murton, 1971; Altman and Grano 1984; Anderson et al., 1989); birds that nest close to tourist accommodation (Hill and Rosier, 1989); and birds that maintain repro- ductive suceess despite bance (Hull and Wilson, 1996; Cobley and Shears, 1999). Recreation is not the only factor affecting bird populations, which may increase on occasion even despite recreational (Gerrard et 1993). But these cases are very much the exception; and even if one species increases in numbers, others may decrease in Consequence

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ห่างไกลส่วนใหญ่บันทึกส่งผลกระทบต่อนกจากการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ พักผ่อนหย่อนใจและรบกวนมนุษย์สัมพันธ์เป็นลบ ดังนั้นมักจะ (Hockin et al., 1992 Liddle, 1997 นิต้าและ Sydeman, 1999) มี tions excep กี่ รวมถึง: นกที่ habituate ให้เสียงดัง (Murton, 1971 Altman และ Grano 1984 แอนเดอร์สันและ al., 1989); นกที่รังใกล้กับแหล่งท่องเที่ยวที่พัก (ฮิลล์และ Rosier, 1989); และนกที่รักษาอาคาร - ductive suceess แม้ มี bance (ฮัลล์และ Wilson, 1996 Cobley และ กรรไกร 1999) พักผ่อนหย่อนใจไม่ใช่ปัจจัยเดียวที่ส่งผลกระทบต่อประชากรนก ซึ่งอาจเพิ่มขึ้นในบางโอกาสแม้มีความหย่อน (Gerrard ร้อยเอ็ด 1993) แต่กรณีนี้ มากยกเว้น และแม้ว่าพันธุ์หนึ่งเพิ่มตัวเลข อื่น ๆ อาจลดลงในผล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ห่างไกลส่วนใหญ่ของผลกระทบที่บันทึกอยู่ในนกจากการท่องเที่ยวเชิงนิเวศและการพักผ่อนหย่อนใจรบกวนของมนุษย์ที่เกี่ยวข้องเป็นเชิงลบมักจะ (Hockin et al, 1992;. เศษ 1997; มวลและ Sydeman, 1999) มีไม่กี่ข้อ EXCEP รวมทั้งมีดังนี้: (. Murton 1971; Altman และ Grano 1984; เดอร์สัน, et al, 1989) นกที่ทำให้เกิดความเคยชินที่จะเสียงดัง; นกที่ทำรังอยู่ใกล้กับที่พักที่ท่องเที่ยว (ฮิลล์และชมพู, 1989); และนกที่รักษา suceess ductive เพื่อจุดประแม้ Bance (ฮัลล์และวิลสัน, 1996; Cobley และกรรไกร, 1999) สันทนาการไม่ได้เป็นปัจจัยเดียวที่มีผลกระทบต่อประชากรนกที่อาจเพิ่มขึ้นในโอกาสแม้แม้จะมีที่พักผ่อนหย่อนใจ (เจอร์ราร์ดและ 1993) แต่กรณีนี้เป็นอย่างมากยกเว้น; และแม้ว่าการเพิ่มขึ้นของชนิดหนึ่งในจำนวนคนอื่น ๆ อาจลดลงในผล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไกลส่วนใหญ่ของบันทึกผลกระทบต่อนก จากการท่องเที่ยว นันทนาการ และการรบกวนของมนุษย์มีความสัมพันธ์เชิงลบ บ่อยๆ ( ฮ็อกคิ้น et al . , 1992 ; ลิดเดิล , 1997 ; คาร์นีย์ และ sydeman , 1999 ) มี excep ใช้งานน้อย ได้แก่ นก ที่ทำให้คุ้นชินกับเสียงดัง ( เมอร์เติ้น 1971 ; อัลแมน grano 1984 ; Anderson et al . , 1989 ) ; นกที่มีรังใกล้ที่พักและท่องเที่ยว ( Rosier ฮิลล์ ,1989 ) ; และนกว่ารักษา repro - ductive ประสบความสำเร็จแม้จะมี bance ( ฮัลล์ และ วิลสัน , 1996 ; โคบลีย์และกรรไกร , 1999 ) นันทนาการไม่ได้เป็นเพียงปัจจัยเดียวที่มีผลต่อประชากรนก ซึ่งอาจเพิ่มโอกาสแม้จะนันทนาการ ( เจอร์ราร์ดและ 1993 ) แต่คดีเหล่านี้มีมากยกเว้น และแม้ว่าหนึ่งชนิดเพิ่มขึ้นในตัวเลข คนอื่นอาจลดลงในผล