Although Nestlé had opened a sales

Although Nestlé had opened a sales office at Shanghai in 1908, it was only in 1979 that the firm started
discussing partnerships with local companies in China. By 2011, 90 per cent of Nestlé products sold in
China were being manufactured locally, including dairy products, ice cream, coffee & beverages, and
infant nutrition. R&D centres were established in Shanghai and Beijing. Having recorded annual sales of
$2.67 billion in 2012 in China, Nestlé was projecting China to grow quickly to become its fourth largest
market, overshadowed only by the United States, France and Brazil. Longer term, China was expected to
be the second largest market by sales.19
China had traditionally been a tea-drinking country; however, China’s retail sales of coffee had grown
rapidly, and was valued at $1.14 billion in 2012 (see Exhibit 8). Nestlé was, by far, the largest coffee
company operating in China with retail market shares of 69.0 per cent, 70.4 per cent and 72.7 per cent for
the years 2010, 2011 and 2012 respectively.20
The national output of green coffee beans in China had grown rapidly, doubling the output in 2004, to
40,000 tons in 2009, with an average export price of $2,200 per ton.21 Just as important, productivity had
improved, increasing roughly 50 per cent over that period, to 1.5 tons per hectare. Looking forward, the
Page 7 9B15D013
growth in supply was expected to exceed 30 per cent annually. The vast majority of growth was expected
from Yunnan province, which was known for its tropical climate, indigenous population and hilly terrain,
three factors that made the area ideal for the cultivation of high-quality coffee beans. In the recent
2012/13 harvest, Yunnan province produced 82,000 tons of coffee beans,22 and much of it was exported
at an average price of $2,420 per ton. The domestic price was slightly lower, at $2,320 per ton.
In Yunnan province, Pu’er was a particularly high-yield region. In 2012/13, for example, it generated
39,000 tons of coffee, nearly half the output of the entire province. The typical Pu’er farm averaged 1.2
hectares, and was family-managed. Each farm had its own facilities for washing, fermenting, soaking,
drying, milling and sorting the beans. The self-supporting model had been ingrained for decades, resulting
in general resistance to new concepts such as collaborative farming.23
Nestlé’s interest in sourcing coffee beans from China dated back to the mid-1990s, as Yunnan province
and others began to increase the acreage devoted to coffee plants. Sourcing of the coffee beans grew
rapidly, from 1,000 tons in 1998, to 10,500 tons by 2012. With the extension of its NESCAFÉ Plan into
China in 2011, Nestlé started working more closely with coffee farmers to ensure that they received a
steady income. Training and technical services for cultivating coffee were provided free of charge to
interested peasants. Nestlé also set up purchasing stations to source beans for its instant-coffee
manufacturing facility in Guangdong province. With greater market development, many poor farming
households started to shift to specialized coffee production and to sell to Nestlé on the spot market.24
The NESCAFÉ Plan also invested in research to further improve farmers’ yields. The main coffee variety
grown in Yunnan was known as Catimor, and Nestlé had invested more than a decade of research into
determining the exact variety that should be grown in the region. Seeds developed from this program
were distributed for cultivation. Nestlé’s 4C practices influenced some growers to improve their
environmental practices by planting shade trees, conserving soil and water resources and installing
wastewater treatment systems.
Nestlé also was physically expanding its presence in Pu’er with an investment of $16 million toward
building a coffee-farming institute (aimed at training coffee growers in sustainable plantation practices),
warehouses and a research laboratory.25 During just the first half of 2013, Nestlé had already procured
9,500 tons of coffee directly from farmers, nearly equal to the total yield in 2012 — a clear indication that
the NESCAFÉ Plan was developing well in China.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าเนสท์เล่ได้เปิดสำนักงานขายในเซี่ยงไฮ้ในปี 1908 มันก็เป็นเพียงในปี 1979 ว่า บริษัท จะเริ่ม
การหารือความร่วมมือกับ บริษัท ท้องถิ่นในประเทศจีน โดยปี 2011 ร้อยละ 90 ของผลิตภัณฑ์เนสท์เล่ขายใน
ประเทศจีนถูกผลิตในประเทศรวมทั้งผลิตภัณฑ์จากนม, ไอศครีม, เครื่องชงกาแฟและเครื่องดื่มและ
โภชนาการทารก ศูนย์วิจัยและพัฒนาได้ก่อตั้งขึ้นในเซี่ยงไฮ้และปักกิ่ง มียอดขายประจำปีของ
2.67 $ พันล้านในปี 2012 ในประเทศจีนได้รับการฉายเนสท์เล่ประเทศจีนจะเติบโตได้อย่างรวดเร็วจะกลายเป็นที่ใหญ่ที่สุดที่สี่
ตลาดบดบังด้วยสหรัฐอเมริกาฝรั่งเศสและบราซิลเท่านั้น ระยะยาวประเทศจีนที่คาดว่าจะ
เป็นตลาดที่ใหญ่เป็นอันดับสองโดย sales.19
ประเทศจีนได้รับแบบดั้งเดิมเป็นประเทศที่ดื่มชา; แต่ของจีนยอดค้าปลีกของกาแฟที่มีการเติบโต
อย่างรวดเร็วและมีมูลค่า 1.14 พันล้าน $ ในปี 2012 (ดู Exhibit 8) เนสท์เล่ถูกโดยไกล, เครื่องชงกาแฟที่ใหญ่ที่สุด
ของ บริษัท ในการดำเนินงานในประเทศจีนมีส่วนแบ่งการตลาดค้าปลีกของ 69.0 ร้อยละ 70.4 ร้อยละ 72.7 และร้อยละ
ปี 2010 ปี 2011 และ 2012 respectively.20
ผลผลิตแห่งชาติของเมล็ดกาแฟสีเขียวในประเทศจีนได้ เติบโตอย่างรวดเร็ว, การเสแสร้งการส่งออกในปี 2004 ที่จะ
ถึง 40,000 ตันในปี 2009 โดยมีราคาส่งออกเฉลี่ยของ $ 2,200 ต่อ ton.21 เพียงที่สำคัญในการผลิตได้
ดีขึ้นเพิ่มขึ้นประมาณร้อยละ 50 ในช่วงเวลาที่ 1.5 ตันต่อเฮกตาร์ มองไปข้างหน้า
หน้า 7 9B15D013
การเจริญเติบโตในการจัดหาที่คาดว่าจะเกินร้อยละ 30 ต่อปี ส่วนใหญ่ของการเจริญเติบโตที่คาดว่า
มาจากมณฑลยูนนานซึ่งเป็นที่รู้จักสำหรับสภาพภูมิอากาศเขตร้อนของประชากรในประเทศและภูมิประเทศที่เป็นเนินเขา
สามปัจจัยที่ทำให้พื้นที่ที่เหมาะสำหรับการเพาะปลูกของเมล็ดกาแฟที่มีคุณภาพสูง ล่าสุดใน
2012/13 เก็บเกี่ยวมณฑลยูนนานผลิต 82,000 ตันของเมล็ดกาแฟ, 22 และมากของมันถูกส่งออก
ที่ราคาเฉลี่ยของ $ 2,420 ต่อตัน ราคาในประเทศลดลงเล็กน้อยที่ $ 2,320 ต่อตัน.
ในมณฑลยูนนาน, Pu'er เป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในภูมิภาคให้ผลตอบแทนสูง ใน 2012/13 เช่นมันสร้าง
39,000 ตันของกาแฟเกือบครึ่งหนึ่งส่งออกของจังหวัดทั้งหมด ฟาร์ม Pu'er ทั่วไปเฉลี่ย 1.2
ไร่และเป็นครอบครัวที่มีการจัดการ แต่ละฟาร์มมีสิ่งอำนวยความสะดวกของตัวเองสำหรับซักผ้าหมักแช่
แห้งกัดและการเรียงลำดับถั่ว รูปแบบที่ตนเองสนับสนุนได้รับการฝังแน่นมานานหลายทศวรรษส่งผล
ในการต่อต้านทั่วไปกับแนวคิดใหม่ ๆ เช่นการทำงานร่วมกัน farming.23
ดอกเบี้ยของเนสท์เล่ในการจัดหาเมล็ดกาแฟจากประเทศจีนวันที่กลับไปช่วงกลางปี ​​1990 ขณะที่มณฑลยูนนาน
และคนอื่น ๆ เริ่มที่จะเพิ่มพื้นที่เพาะปลูก อุทิศให้กับพืชกาแฟ การจัดหาเมล็ดกาแฟมีการเติบโต
อย่างรวดเร็วจาก 1,000 ตันในปี 1998 ไป 10,500 ตันในปี 2012 ด้วยการขยายตัวของแผนเนสกาแฟเข้าไปใน
ประเทศจีนในปี 2011 บริษัท เนสท์เล่เริ่มทำงานอย่างใกล้ชิดกับเกษตรกรผู้ปลูกกาแฟเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาได้รับ
รายได้ที่มั่นคง การฝึกอบรมและบริการทางเทคนิคสำหรับการเพาะปลูกกาแฟได้ให้ค่าใช้จ่ายให้
ชาวบ้านที่สนใจ เนสท์เล่ยังได้จัดตั้งสถานีซื้อถั่วแหล่งสำหรับมันทันทีกาแฟ
โรงงานผลิตในมณฑลกวางตุ้ง กับการพัฒนาตลาดมากขึ้นหลายการเกษตรยากจน
ครัวเรือนที่เริ่มเปลี่ยนไปสู่การผลิตกาแฟเฉพาะและจะขายให้กับเนสท์เล่ในจุดที่ market.24
แผนเนสกาแฟยังมีการลงทุนในการวิจัยเพื่อปรับปรุงอัตราผลตอบแทนของเกษตรกร ความหลากหลายกาแฟหลัก
ที่ปลูกในมณฑลยูนนานเป็นที่รู้จักกัน Catimor และเนสท์เล่ได้ลงทุนกว่าทศวรรษของการวิจัยลงใน
การกำหนดความหลากหลายที่แน่นอนว่าควรมีการเติบโตในภูมิภาค เมล็ดพันธุ์ที่พัฒนามาจากโปรแกรมนี้
มีการกระจายสำหรับการเพาะปลูก เนสท์เล่การปฏิบัติ 4C อิทธิพลเกษตรกรผู้ปลูกบางอย่างเพื่อปรับปรุงของพวกเขา
ปฏิบัติด้านสิ่งแวดล้อมโดยการปลูกต้นไม้ร่มเงาอนุรักษ์ทรัพยากรดินและน้ำและติดตั้ง
ระบบบำบัดน้ำเสีย.
เนสท์เล่ยังได้รับร่างกายขยายการแสดงตนใน Pu'er กับการลงทุนของ $ 16 ล้านบาทที่มีต่อ
การสร้างกาแฟเกษตรกรรม สถาบัน (มุ่งเป้าไปที่การฝึกอบรมเกษตรกรผู้ปลูกกาแฟในสวนการปฏิบัติอย่างยั่งยืน),
คลังสินค้าและ laboratory.25 การวิจัยในช่วงเวลาเพียงครึ่งปีแรกของปี 2013 บริษัท เนสท์เล่ได้จัดหาแล้ว
9,500 ตันของกาแฟจากเกษตรกรโดยตรงเกือบเท่ากับผลผลิตรวมในปี 2012 - เป็น บ่งชี้ชัดเจนว่า
แผนเนสกาแฟได้พัฒนาดีในประเทศจีน