Using banal materials to poetic eff

Using banal materials to poetic effect, this dining marquee sits between architecture, landscape art and minimalist sculpture

The marquee stands to the rear of a precinct belonging to the restaurant Les Cols (‘The Cabbages’ in Catalan) in the small town of Olot, 40 kilometres west of Girona on the edge of the volcanic park of La Garrotxa in the foothills of the Pyrenees. It is the latest in a series of interventions by RCR Arquitectes on the site, beginning with the main restaurant constructed just over a decade ago, and continuing since with a sequence of minimalist pavilions for overnight stays.

The restaurant has established a style of its own combining quality local produce with a sophisticated up-to-the-minute cuisine. One is tempted to say that the building and the contents are from the same table as they both fuse modernity and tradition, east and west.

The architects of RCR are very much of their place but they also possess a cosmopolitan architectural culture reaching beyond Catalan traditions to a wider world of inspirations including the architecture of Mies van der Rohe, the steel blade sculptures of Richard Serra and the Zen gardens of Kyoto. The marquee fits into this trajectory. With its slender structure suggesting both temple and tent, it exists on the knife edge between the industrial and the rural, the artificial and the natural.

RCR Zoom
Trees poke through the roof plane, creating a shady bower.

As well as being a remarkable work of contemporary architecture, the marquee is the latest in a string of experiments supported by an enlightened client with an eye for quality and sharp commercial sense. This, the most recent structure on the site, responds to the apparently growing need for wedding banquets and large social get-togethers.

It has an independent kitchen to the rear and can cater for groups of different sizes: it was an intrinsic part of the programme that the building should feel right with a dozen people in it having a Sunday lunch, or with several hundreds attending a major reception. No doubt this requirement led the architects to the idea of compartments that are not compartmentalised, and to the idea of a big space that does not feel big. Beyond the usual practical issues of cloakrooms and bathrooms (tucked off to one side in the masonry surround of the structure), there was the need to find the right festive note.

Trees are planted within these partitions, creating a deceptively simple interplay of interior and exterior spaces

When solving architectural problems the three architects of RCR − Ramón Vilalta, Carme Pigem and Rafael Aranda − ask such questions as ‘What does the programme really mean?’ and ‘How can these problems be resolved in a way that synthesises the contradictions in a clear idea?’ They work like a jazz group in which one individual launches a theme and the others pick it up and develop it. But they still need to get back to the basic concepts in defining the identity of a work.

The site was rather unremarkable with vegetable gardens on one side and some shacks on the other. RCR decided to define a precinct by cutting into the ground, building solid masonry surrounds, and surmounting the whole thing with a hovering roof spanning the entire lateral dimension of the space.

It was also necessary to respond intelligently to the environmental requirements of the programme throughout the seasons of the year, and to cut out ambient noise while creating internal acoustics suitable for speeches. In turn it was essential to cut down the racket that can be reflected off floors in the din of conversation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใช้วัสดุที่ดาษดื่นเพื่อผลกวีกระโจมรับประทานอาหารนี้ตั้งอยู่ระหว่างสถาปัตยกรรมภูมิทัศน์ศิลปะและประติมากรรมเรียบง่ายกระโจมยืนด้านหลังของบริเวณที่อยู่ในประเภทร้านอาหาร Les Cols ('กะหล่ำปลี' ในคาตาลัน) ในเมืองเล็ก ๆ ของ Olot 40 กิโลเมตรทางตะวันตกของ Girona บนขอบของอุทยานภูเขาไฟลา Garrotxa ในบริเวณเชิงเขาของเทือกเขาพิเรนี มันเป็นรุ่นล่าสุดในซีรีส์ของการแทรกแซงโดย RCR Arquitectes บนเว็บไซต์เริ่มต้นด้วยร้านอาหารหลักที่สร้างขึ้นเพียงแค่ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาและต่อเนื่องนับตั้งแต่ที่มีลำดับของศาลาเรียบง่ายสำหรับการเข้าพักค้างคืน. ร้านอาหารมีการจัดตั้งรูปแบบของตัวเอง รวมที่มีคุณภาพการผลิตในประเทศที่มีความซับซ้อนขึ้นไปนาทีอาหาร หนึ่งคืออยากจะบอกว่าการสร้างและเนื้อหาจากตารางเดียวกับพวกเขาทั้งสองทันสมัยฟิวส์และประเพณีทางทิศตะวันออกและทิศตะวันตก. สถาปนิก RCR เป็นอย่างมากจากสถานที่ของพวกเขา แต่พวกเขายังมีวัฒนธรรมสถาปัตยกรรมทั่วโลกถึงเกินประเพณีคาตาลัน ไปสู่โลกกว้างของแรงบันดาลใจรวมถึงสถาปัตยกรรมของ Mies van der Rohe, ประติมากรรมใบเหล็กของริชาร์ดเซอร์ร่าและสวนเซนเกียวโต กระโจมควรเป็นวิถีนี้ ด้วยโครงสร้างที่เรียวบอกทั้งวัดและเต๊นท์ก็อยู่บนคมมีดระหว่างอุตสาหกรรมและชนบทเทียมและธรรมชาติ. RCR ซูมต้นไม้โผล่ผ่านเครื่องบินหลังคา, การสร้างซุ้มร่มรื่น. เช่นเดียวกับการทำงานที่โดดเด่น ของสถาปัตยกรรมร่วมสมัยกระโจมเป็นล่าสุดในสายของการทดลองได้รับการสนับสนุนจากลูกค้ารู้แจ้งด้วยตาที่มีคุณภาพและความรู้สึกในเชิงพาณิชย์ที่คมชัด นี้โครงสร้างล่าสุดบนเว็บไซต์ที่ตอบสนองต่อความต้องการที่เพิ่มขึ้นเห็นได้ชัดสำหรับงานจัดเลี้ยงงานแต่งงานและสังคมขนาดใหญ่ที่ได้รับ togethers. มันมีห้องครัวที่เป็นอิสระไปทางด้านหลังและสามารถตอบสนองสำหรับกลุ่มที่มีขนาดแตกต่างกัน: มันเป็นส่วนหนึ่งที่แท้จริงของ โปรแกรมที่อาคารควรรู้สึกที่เหมาะสมกับคนโหลในนั้นมีอาหารกลางวันวันอาทิตย์หรือหลายร้อยที่เข้าร่วมการต้อนรับที่สำคัญ สงสัยไม่มีข้อกำหนดนี้นำสถาปนิกกับความคิดของช่องที่ไม่ได้ compartmentalised และความคิดของพื้นที่ขนาดใหญ่ที่ไม่รู้สึกใหญ่ นอกเหนือจากปัญหาในทางปฏิบัติตามปกติของ cloakrooms และห้องน้ำ (ซุกออกไปด้านใดด้านหนึ่งในการก่ออิฐรอบทิศทางของโครงสร้าง) มีความจำเป็นที่จะหาทราบเทศกาลขวา. ต้นไม้ที่ปลูกภายในพาร์ทิชันเหล่านี้สร้างปฏิสัมพันธ์ง่าย deceptively ของการตกแต่งภายในและ ช่องว่างภายนอกเมื่อการแก้ปัญหาทางสถาปัตยกรรมสามสถาปนิก RCR - Ramón Vilalta, Carme Pigem และราฟาเอ Aranda - ถามคำถามเช่น "อะไรโปรแกรมจริงๆหมายถึงอะไร ' และวิธีการแก้ไขปัญหาเหล่านี้ได้รับการแก้ไขในทางที่สังเคราะห์ความขัดแย้งในความคิดที่ชัดเจน? พวกเขาทำงานเช่นกลุ่มดนตรีแจ๊สในการที่คนใดคนหนึ่งเปิดตัวรูปแบบและอื่น ๆ หยิบมันขึ้นมาและพัฒนามัน แต่พวกเขายังคงต้องได้รับกลับไปที่แนวคิดพื้นฐานในการกำหนดตัวตนของการทำงาน. เว็บไซต์ค่อนข้างธรรมดากับสวนผักในด้านหนึ่งและเพิงบางส่วนในที่อื่น ๆ RCR ตัดสินใจที่จะกำหนดบริเวณโดยการตัดลงไปที่พื้นอาคารก่ออิฐที่เป็นของแข็งล้อมรอบและข้ามสิ่งทั้งหมดที่มีหลังคาโฉบทอดมิติด้านข้างทั้งหมดของพื้นที่. มันก็ยังจำเป็นที่จะต้องตอบสนองอย่างชาญฉลาดกับความต้องการด้านสิ่งแวดล้อมของโครงการตลอด ฤดูกาลของปีและจะตัดเสียงรบกวนรอบข้างขณะที่การสร้างอะคูสติกภายในที่เหมาะสมสำหรับการกล่าวสุนทรพจน์ ในทางกลับกันมันเป็นสิ่งสำคัญที่จะลดลงไม้ที่สามารถสะท้อนออกมาในพื้นดินของการสนทนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้วัสดุในการสร้างสรรค์ผล นี้ ห้องอาหาร วิ่งอยู่ระหว่างสถาปัตยกรรม ภูมิทัศน์ศิลปะและประติมากรรม

minimalist ปะรำยืนอยู่ด้านหลังของเขตของภัตตาคาร Les colh ( กะหล่ำปลี ' ' ในคาตาลัน ) ในเมืองเล็ก ๆของ catalonia comarques . kgm 40 กิโลเมตรทางทิศตะวันตกของ Girona บนขอบของอุทยานภูเขาไฟลา catalonia comarques . kgm ที่ตีนเขาของ Pyreneesเป็นล่าสุดในชุดของการแทรกแซงโดย rcr arquitectes บนเว็บไซต์ เริ่มต้นด้วยร้านอาหารหลัก สร้างเพียง กว่าทศวรรษที่ผ่านมาและต่อเนื่องตั้งแต่ที่มีลำดับของ minimalist ศาลาค้างคืน

ร้านอาหารได้สร้างสไตล์ของตัวเองรวมคุณภาพผลิตในท้องถิ่นที่มีความซับซ้อนขึ้น นาที อาหาร .หนึ่งคืออยากกล่าวว่า อาคารและเนื้อหาจากโต๊ะเดียวกับพวกเขาทั้งฟิวส์ความทันสมัยและประเพณีตะวันออกและตะวันตก .

สถาปนิกของ rcr มีมากในสถานที่ของพวกเขา แต่พวกเขาก็มีความเป็นสากลสถาปัตยกรรม วัฒนธรรมประเพณี คาตาลันเกินเอื้อมไปยังโลกที่กว้างขึ้นของแรงบันดาลใจ รวมถึงสถาปัตยกรรมของ Mies แวน เดอโรห์ ,ใบมีดเหล็กประติมากรรมของ Richard Serra และเซน การ์เด้น ใน เกียวโต ปะรำเหมาะกับเส้นทางนี้ ด้วยโครงสร้างของเรียวแนะนำทั้งวัด และเต็นท์ มันมีอยู่ในขอบมีดระหว่างอุตสาหกรรมและชนบท ประดิษฐ์และธรรมชาติ

rcr ซูม
ต้นไม้โผล่ผ่านหลังคาเครื่องบิน สร้างเป็นซุ้มร่มรื่น

รวมทั้งการทำงานที่น่าทึ่งของสถาปัตยกรรมร่วมสมัย , ปะรำเป็นล่าสุดในสายของการทดลองที่สนับสนุนโดยพุทธะลูกค้าด้วยตาและความรู้สึกเชิงพาณิชย์ ชาร์ป นี้โครงสร้างล่าสุดบนเว็บไซต์ให้ตอบสนองต่อเห็นได้ชัดต้องการเพิ่มขึ้นสำหรับงานเลี้ยงงานแต่งงานขนาดใหญ่ทางสังคมและได้รับ togethers .

มีห้องครัว อิสระ ด้านหลัง และสามารถรองรับกลุ่มของขนาดแตกต่างกัน : มันเป็นส่วนหนึ่งในโครงการอาคารที่ควรจะรู้สึกขวาสักโหลมันมีวันอาทิตย์กลางวัน หรือมีหลายร้อยเรียนตลอดหลัก สงสัยไม่มีความต้องการนี้ทำให้สถาปนิกเพื่อความคิดที่ไม่ compartmentalised ช่อง ,และความคิดของพื้นที่ขนาดใหญ่ที่ไม่ได้รู้สึกว่าใหญ่ นอกเหนือจากการปฏิบัติปัญหาปกติของ cloakrooms และห้องน้ำ ( เหน็บออกไปข้างหนึ่งในการก่ออิฐล้อมรอบของโครงสร้าง ) , มีความต้องการที่จะหาโน้ตใช่เทศกาล

มีปลูกต้นไม้ภายในพาร์ติชัน การสร้างความต่างง่าย deceptively ภายในและภายนอกเป็น

เมื่อการแก้ปัญหาทางสถาปัตยกรรม 3 สถาปนิกของ rcr −รามเลออง Vilalta และคาร์มี pigem , ราฟาเอล Aranda −ถามคำถามเช่น " อะไรที่โครงการจริงๆหมายถึงอะไร ' ' ทำไมปัญหาเหล่านี้ได้รับการแก้ไขในทางที่ synthesises ความขัดแย้งในความคิดที่ชัดเจน ? พวกเขาทำงานเหมือนแจ๊ส กรุ๊ป ซึ่งเป็นหนึ่งในบุคคลที่เปิดตัวธีมและคนอื่น ๆ หยิบมันขึ้นมา และพัฒนามันแต่พวกเขาก็ยังต้องการที่จะกลับไปที่แนวคิดพื้นฐานในการกำหนดเอกลักษณ์ของงาน

เว็บไซต์ค่อนข้างไม่ มีอะไรแปลกเลยกับสวนผักบนด้านหนึ่งและบางกระท่อมในอื่น ๆ rcr ตัดสินใจที่จะกำหนดเขตโดยการลงสู่พื้นดิน , อาคารล้อมรอบก่ออิฐทึบ และ surmounting สิ่งทั้งหมดด้วยการโฉบหลังคาครอบคลุมมิติด้านข้างทั้งหมดของพื้นที่ .

มันก็ยังเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อตอบสนองอย่างชาญฉลาด เพื่อสิ่งแวดล้อม ความต้องการของโครงการตลอดทั้งฤดูกาลของปี , และการตัดเสียงรบกวนรอบข้างในขณะที่การสร้างเสียงสะท้อนภายในเหมาะสำหรับการพูด ในการเปิดมัน สำคัญสำหรับตัดไม้ที่สามารถสะท้อนจากพื้นดินของการสนทนา .