Antioch assumed that everyone learn

Antioch assumed that everyone learned differently. I never felt handicapped or special. For the first part of my school career, I didn’t know I had learning disabilities. Yet, at my request, faculty made accommodations for me:

It took me longer to complete my work, so I would always ask permission to turn in one paper or project late. Unless there was a good reason not to, this request was granted. The communications department allowed me to practice with the equipment for longer amounts of time than was needed by other students.
Papers and projects could be substituted for taking examinations.
Remedial classes were not labeled negatively. In a writing workshop, I wrote a paper each week and met with a teacher who helped me with structure and grammar. Students competed to get into this class. They had to be interviewed and show motivation. I was proud to get in, not ashamed of taking it. Antioch also offered a math workshop and a science workshop.
When asked, faculty helped students. I frequently approached professors for help with difficult material. They were generous with their time, always checked extra work that was handed in, and often complimented my efforts.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แอนติออกสันนิษฐานว่า ทุกคนได้เรียนรู้แตกต่างกัน ผมไม่เคยรู้สึกพิเศษ หรือพิการ ในช่วงแรกของอาชีพโรงเรียนของฉัน ฉันไม่ทราบว่า ผมพิการทางการเรียน ยัง ที่คำแนะนำ คณะทำให้พักสำหรับฉัน:มันเอาฉันอีกต่อไปเพื่อการทำงานของฉัน ดังนั้นฉันจะขอให้สิทธิ์ในการเปิดใช้งานในหนึ่งเอกสาร หรือโครงการสายเสมอ เว้นแต่มีเหตุผลที่ดีไม่ให้ การร้องขอนี้ได้รับ แผนกสื่อสารได้ฉันฝึกอุปกรณ์สำหรับจำนวนเวลาที่ยาวมากกว่าที่ต้องการศึกษาเอกสารโครงการและสามารถใช้ทดแทนสำหรับการตรวจสอบเรียนทำมีชื่อในเชิงลบ ในการประชุมเชิงปฏิบัติการเขียน ฉันเขียนรายงานแต่ละสัปดาห์ และได้พบกับครูผู้ช่วย มีโครงสร้างและไวยากรณ์ ร่วมการศึกษาแข่งขันจะได้รับในชั้นนี้ มีการให้สัมภาษณ์ และแสดงแรงจูงใจ ผมภูมิใจที่ได้รับ ละอายใจไม่นำ แอนติออกเสนอเชิงคณิตศาสตร์และเชิงวิทยาศาสตร์เมื่อถาม คณะช่วยเหลือนักเรียน ฉันมักจะทาบทามอาจารย์สำหรับความช่วยเหลือวัสดุที่ยาก พวกเขาใจดีกับเวลา งานพิเศษเสมอตรวจสอบที่ถูกส่งใน และมักเสริมความพยายามของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ออคิดว่าทุกคนได้เรียนรู้ที่แตกต่างกัน ฉันไม่เคยรู้สึกพิการหรือพิเศษ สำหรับส่วนแรกของการทำงานของโรงเรียนของฉันฉันไม่ได้รู้ว่าฉันได้เรียนรู้พิการ แต่ที่คำขอของฉันคณาจารย์ทำห้องพักสำหรับฉัน: ผมใช้เวลานานกว่าจะเสร็จสิ้นการทำงานของฉันดังนั้นฉันมักจะขออนุญาตที่จะเปิดในกระดาษหนึ่งหรือโครงการปลาย เว้นแต่จะมีเหตุผลที่ดีที่จะไม่ร้องขอนี้ได้รับ ฝ่ายสื่อสารอนุญาตให้ฉันที่จะปฏิบัติกับอุปกรณ์สำหรับจำนวนเงินที่นานกว่าเป็นสิ่งที่จำเป็นโดยนักเรียนคนอื่น ๆ . เอกสารและโครงการสามารถนำมาใช้แทนการสอบ. เรียนซ่อมเสริมที่ไม่ได้ติดป้ายในเชิงลบ ในการประชุมเชิงปฏิบัติการการเขียนที่ผมเขียนกระดาษในแต่ละสัปดาห์และได้พบกับครูที่ช่วยให้ฉันมีโครงสร้างและไวยากรณ์ นักเรียนเข้าแข่งขันจะได้รับในชั้นนี้ พวกเขาจะให้สัมภาษณ์และแสดงแรงจูงใจ ผมภูมิใจที่จะได้รับในไม่ละอายที่จะใช้มัน ออคยังนำเสนอการประชุมเชิงปฏิบัติการการประชุมเชิงปฏิบัติการคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์. เมื่อถามอาจารย์ช่วยนักเรียน ผมเข้าหาบ่อยอาจารย์สำหรับความช่วยเหลือด้วยวัสดุที่ยากลำบาก พวกเขาใจดีกับเวลาของพวกเขามักจะมีการตรวจสอบการทำงานพิเศษที่ถูกส่งในและมักจะชมความพยายามของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แอนติสันนิษฐานว่าทุกคนเรียนรู้ที่แตกต่างกัน ฉันไม่เคยรู้สึกถึงพิการ หรือพิเศษ สำหรับส่วนแรกของอาชีพของผมที่โรงเรียน ผมไม่ยักรู้ว่ามีการเรียนรู้พิการ แต่ที่ฉันขอ ให้ที่พักสำหรับคณะผม :

ฉันใช้เวลานานกว่าจะเสร็จงานของผม ดังนั้นผมจะขออนุญาตเปิดโครงการในกระดาษ หรือสาย เว้นแต่จะมีเหตุผลที่ดีที่จะไม่ทำคำขอนี้ได้ การสื่อสารแผนกอนุญาตให้ฉันไปซ้อมกับอุปกรณ์สําหรับจํานวนเวลานานกว่าเป็นที่ต้องการโดยนักเรียนคนอื่น ๆ .
และทางโครงการสามารถทดแทนสำหรับการสอบ เรียนซ่อมไม่ได้ติดป้าย
ลบ ในการประชุมเชิงปฏิบัติการเขียน ผมเขียนกระดาษในแต่ละสัปดาห์และได้เจอกับครูที่ช่วยฉันกับโครงสร้างและไวยากรณ์นักเรียนที่เข้าแข่งขันจะได้รับในชั้นเรียนนี้ พวกเขาได้ให้สัมภาษณ์ในรายการ ผมภูมิใจที่ได้ ไม่อับอายได้ ออคยังเสนอการประชุมเชิงปฏิบัติการการประชุมเชิงปฏิบัติการคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์ .
เมื่อถาม อาจารย์ ช่วยให้นักเรียน ฉันมักเข้าหาอาจารย์เพื่อขอความช่วยเหลือกับวัสดุที่ยาก พวกเขาใจดีกับเวลาของพวกเขา เสมอตรวจสอบงานเสริมที่ถูกส่งเข้ามาและมักจะชมเชยความพยายามของข้า