because the inherent structures and

because the inherent structures and chemical nature possibly account
for the different behaviors observed (McKendry, 2002; Rao &
Sharma, 1998). Pyrolysis of cellulose was reported at a higher
temperature compared with hemicellulose as it has crystalline
structure consisting of stronger hydrogen bonds and thus requires
more energy to decompose. Among the three components, lignin
was the most difficult one to decompose. Lignin structure contains
most of aromatic rings with various branches, and the activity of
the extremely wide range of chemical bonds in lignin led to the
degradation of lignin occurring slowly in a wide temperature range
(100e900 C) (Yang et al., 2007). In the present study, lignin constituent
was decomposed near 400 C as illustrated in Fig. 3(a)e(d).
Nevertheless, lignin isolated from Kraft pulping process (low sulfonate
content) from SigmaeAldrich was presumably decomposed
at a higher temperature beyond 500 C (Fig. 3(e)) as the hemicellulose
degradation peak was only observed at 315 C. In other
words, lignin decomposition or weight loss rate was very low
therefore it is rather difficult to detect a sharp peak of lignin
degradation (Haykiri-Acma, Yaman, & Kucukbayrak, 2010).
From all isolated lignin analyzed in Fig. 3, the weight loss rate of
hemicellulose ranging from 0.15 wt.%/C to 0.29 wt.%/C was higher
than that of lignin ranging from 0.14 wt.%/C to 0.27 wt.%/C. The
reason was mainly because hemicellulose required less energy to
be decomposed. However, the weight loss rate was additionally
depended on weight composition of lignin and hemicellulose as
well as the chemical bonds of lignin-carbohydrate complexes in the
lignin samples. Considering the weight loss ratio between lignin
and hemicellulose from thermogravimetric analysis, it was found
that isolated lignin from 40% (w/w) NaOH in deionized water
contained highest amount of hemicellulose in lignin extract with
weight ratio of lignin-to-hemicellulose at approximately 1:1 as
shown in Fig. 3(a). Lignin extracted by 40% (w/w) NaOH in 50% (v/v)
ethanol contained approximately 15.56 wt.% hemicellulose and
33.10 wt.% lignin, thus lignin-to-hemicellulose ratio was about 2:1
as demonstrated in Fig. 3(b). The control experiment of lignin
extracted in deionized water contained mostly hemicellulose
(25.15 wt.%) while lignin was isolated from sugarcane bagasse in
only small amount and hardly to detect by TGA chromatogram
(Fig. 3(c)). Lignin isolated in 50% (v/v) ethanol contained higher
amount of lignin than hemicellulose but the thermal decomposition
of both components was difficulty to be differentiated as
depicted in Fig. 3(d). Standard lignin from SigmaeAldrich consisted
0 25 50 75 100 125 150
-0.05
0
0.05
0.1
0.15
0.2
0.25
0.3
0.35
Eluent volume (ml)
Absorbance at 280 nm
Lignin from 40%NaOH
Lignin from 40%NaOH + 50%Ethanol
Lignin from water
Lignin from 50% Ethanol
Standard Lignin
Fig. 2. GPC chromatogram of lignin isolated from different solvents at 90 C for 4 h

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื่องจากโครงสร้างโดยธรรมชาติและธรรมชาติทางเคมีอาจเป็นบัญชีสำหรับลักษณะการทำงานแตกต่างกันสังเกต (McKendry, 2002 เราและSharma, 1998) รายงานของเซลลูโลสชีวภาพที่มากอุณหภูมิเทียบกับ hemicellulose มีผลึกโครงสร้างที่ประกอบด้วยไฮโดรเจนแข็งแกร่งขายหุ้นกู้ และต้องการดังนั้นพลังงานมากขึ้นจะเปื่อย ระหว่างคอมโพเนนต์ที่สาม ligninได้ยากที่สุดการเปื่อยได้ Lignin โครงสร้างประกอบด้วยส่วนใหญ่วงหอมกับสาขาต่าง ๆ การช่วงกว้างของเคมีพันธบัตรใน lignin นำไปสู่การของ lignin เกิดขึ้นอย่างช้า ๆ ในช่วงอุณหภูมิกว้าง(100e900 C) (Yang et al., 2007) ในการศึกษาปัจจุบัน lignin วิภาคถูกย่อยสลายไปใกล้ 400 C ดังที่แสดงใน Fig. 3(a)e(d)อย่างไรก็ตาม lignin ที่แยกต่างหากจากคราฟท์ pulping กระบวนการ (sulfonate ต่ำเนื้อหา) จาก SigmaeAldrich น่าจะถูกย่อยสลายไปอุณหภูมิสูงเกิน 500 C (3(e)) Fig. เป็น hemicelluloseลดสูงสุดถูกตรวจสอบเท่าที่ค. 315 ในที่อื่น ๆคำ lignin แยกส่วนประกอบหรือน้ำหนักขาดทุนจากอัตราต่ำมากดังนั้น จึงค่อนข้างยากที่จะตรวจพบสูงสุดคมของ ligninย่อยสลาย (Haykiri Acma, Yaman, & Kucukbayrak, 2010)จากทั้งหมดแยก lignin วิเคราะห์ใน 3 Fig. อัตราการสูญเสียน้ำหนักของhemicellulose ตั้งแต่ 0.15 wt.%/ C ถึง 0.29 wt.%/ C สูงกว่าที่ lignin ตั้งแต่ 0.14 wt.%/ C ถึง 0.27 wt.%/ C. การเหตุผลเป็น เพราะ hemicellulose จำเป็นน้อยกว่าจะสลายตัว อย่างไรก็ตาม อัตราการสูญเสียน้ำหนักได้นอกจากนี้ขึ้นอยู่กับองค์ประกอบน้ำหนัก lignin และ hemicellulose เป็นรวมทั้งพันธบัตรเคมีของคาร์โบไฮเดรต lignin สิ่งอำนวยความสะดวกในการlignin ตัวอย่าง พิจารณาอัตราส่วนการสูญเสียน้ำหนักระหว่าง ligninและ hemicellulose จากวิเคราะห์ thermogravimetric พบlignin ที่แยกจาก 40% (w/w) NaOH ในน้ำ deionizedประกอบด้วยยอดสูงสุดของ hemicellulose ใน lignin สารสกัดด้วยอัตราส่วนน้ำหนักของ lignin เพื่อ hemicellulose ที่ประมาณ 1:1 เป็นแสดงใน Fig. 3(a) Lignin สกัด 40% (w/w) NaOH 50% (v/v)เอทานอลอยู่ประมาณ 15.56 wt.% hemicellulose และ33.10 wt.% lignin ดังนั้นอัตราส่วน lignin hemicellulose กำลัง 2:1ดังที่แสดงใน Fig. 3(b) ทดลองควบคุมของ ligninสกัดน้ำ deionized ประกอบด้วย hemicellulose ส่วนใหญ่(25.15 wt.%) ในขณะที่ lignin ถูกแยกต่างหากจากชานอ้อยอ้อยในเพียงเล็กน้อย และแทบไม่พบ โดย TGA chromatogram(Fig. 3(c)) Lignin แยกต่างหากในเอทานอล 50% (v/v) ที่มีอยู่สูงจำนวน lignin กว่า hemicellulose แต่การเน่าความร้อนส่วนประกอบทั้งสองถูกยากจะแยกแยะได้เป็นแสดงใน Fig. 3(d) Lignin มาตรฐานจาก SigmaeAldrich ประกอบด้วย0 25 50 75 100 125 150-0.0500.050.10.150.20.250.30.35ปริมาณ Eluent (มล)Absorbance ที่ 280 nmLignin จาก NaOH 40%Lignin จาก NaOH 40% + 50% เอทานอลLignin จากน้ำLignin จากเอทานอล 50%Lignin มาตรฐานFig. 2 GPC chromatogram ของ lignin โดดเดี่ยวหรือสารทำละลายต่าง ๆ ที่ 90 C สำหรับ 4 h

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพราะโดยธรรมชาติของโครงสร้างและลักษณะของสารเคมีอาจบัญชีสำหรับพฤติกรรมที่แตกต่างกันสังเกต (McKendry 2002; ราวและชาร์1998) ไพโรไลซิเซลลูโลสมีรายงานที่สูงกว่าอุณหภูมิเมื่อเทียบกับเฮมิเซลลูโลสที่มีผลึกโครงสร้างประกอบด้วยไฮโดรเจนพันธบัตรที่แข็งแกร่งและทำให้ต้องใช้พลังงานมากขึ้นในการย่อยสลาย หนึ่งในสามองค์ประกอบลิกนินเป็นคนที่ยากที่สุดในการย่อยสลาย โครงสร้างลิกนินมีมากที่สุดของวงอะโรมาติกที่มีสาขาต่าง ๆ และการทำงานของหลากหลายมากของพันธะเคมีในลิกนินจะนำไปสู่การสลายตัวของลิกนินที่เกิดขึ้นอย่างช้าๆในช่วงอุณหภูมิที่กว้าง(100e900? C) (Yang et al., 2007) . ในการศึกษาปัจจุบันเป็นส่วนประกอบลิกนินถูกย่อยสลายใกล้ 400 องศาเซลเซียสดังแสดงในรูปที่ 3 (ก) จ (ง). อย่างไรก็ตามลิกนินที่แยกได้จากกระบวนการผลิตเยื่อกระดาษคราฟท์ (ซัลโฟเนตต่ำเนื้อหา) จาก SigmaeAldrich ถูกย่อยสลายสันนิษฐานที่อุณหภูมิสูงเกิน500 องศาเซลเซียส (รูปที่. 3 (จ)) ในขณะที่เฮมิเซลลูโลสสูงสุดย่อยสลายเป็นเพียงข้อสังเกตที่ 315 องศาเซลเซียส ในอื่น ๆคำสลายลิกนินหรือน้ำหนักอัตราการสูญเสียต่ำมากจึงค่อนข้างยากที่จะตรวจสอบยอดความคมชัดของลิกนินการย่อยสลาย(Haykiri-Acma, เยเมนและ Kucukbayrak 2010). จากทั้งหมดลิกนินที่แยกวิเคราะห์ในรูป 3, อัตราการสูญเสียน้ำหนักของเฮมิเซลลูโลสตั้งแต่0.15 โดยน้ำหนัก.% /? C ถึง 0.29 โดยน้ำหนัก.% / องศาเซลเซียสสูงกว่าของลิกนินตั้งแต่0.14 โดยน้ำหนัก.% /? C ถึง 0.27 โดยน้ำหนัก.% / องศาเซลเซียส เหตุผลเป็นส่วนใหญ่เพราะเฮมิเซลลูโลสที่ต้องการพลังงานน้อยลงในการย่อยสลาย อย่างไรก็ตามอัตราการสูญเสียน้ำหนักได้นอกจากนี้ยังขึ้นอยู่กับองค์ประกอบน้ำหนักของลิกนินและเฮมิเซลลูโลสเป็นเดียวกับพันธบัตรทางเคมีของลิกนินคอมเพล็กซ์คาร์โบไฮเดรตในตัวอย่างลิกนิน เมื่อพิจารณาถึงอัตราการสูญเสียน้ำหนักระหว่างลิกนินและเฮมิเซลลูโลสจากการวิเคราะห์สมบัติทางความร้อนมันก็พบว่าลิกนินที่แยกได้จาก40% (w / w) NaOH ในน้ำปราศจากไอออนที่มีจำนวนมากที่สุดของเฮมิเซลลูโลสในสารสกัดจากลิกนินที่มีอัตราส่วนน้ำหนักของลิกนินไปเฮมิเซลลูโลสที่ประมาณ1: 1 เป็นที่แสดงในรูป 3 (ก) ลิกนินที่สกัด 40% (w / w) NaOH 50% (v / v). เอทานอลที่มีอยู่ประมาณ 15.56% โดยน้ำหนักเฮมิเซลลูโลสและ. 33.10 น้ำหนักลิกนิน% จึงอัตราส่วนลิกนินไปเฮมิเซลลูโลสเป็นเรื่องเกี่ยวกับ 2: 1 ที่แสดงให้เห็นในรูป . 3 (ข) การทดลองการควบคุมของลิกนินที่สกัดในน้ำปราศจากไอออนที่มีอยู่ส่วนใหญ่เฮมิเซลลูโลส(น้ำหนัก 25.15.%) ในขณะที่ลิกนินที่แยกได้จากชานอ้อยในจำนวนเล็กน้อยเท่านั้นและแทบจะในการตรวจสอบโดยTGA chromatogram (รูปที่. 3 (ค)) ลิกนินแยกได้ใน 50% (v / v) เอทานอลที่สูงขึ้นมีปริมาณลิกนินเฮมิเซลลูโลสกว่าแต่การสลายตัวทางความร้อนของชิ้นส่วนทั้งสองยากลำบากในการที่แตกต่างเป็นที่ปรากฎในรูป 3 (ง) ลิกนินมาตรฐานจาก SigmaeAldrich ประกอบด้วย0 25 50 75 100 125 150 -0.05 0 0.05 0.1 0.15 0.2 0.25 0.3 0.35 ปริมาณตัวชะ (มล.) การดูดกลืนแสงที่ 280 นาโนเมตรลิกนินจาก40% NaOH ลิกนินจาก 40% NaOH + 50% เอทานอลลิกนินจากน้ำลิกนินจากเอทานอล 50% มาตรฐานลิกนินรูป 2. GPC chromatogram ของลิกนินที่แยกได้จากตัวทำละลายที่แตกต่างกันที่ 90 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 4 ชั่วโมง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพราะโครงสร้างทางเคมีธรรมชาติที่แท้จริง และอาจบัญชีสำหรับความแตกต่างที่สังเกตพฤติกรรม
( เมิ่กเคนดรี้ , 2002 ; เรา&
Sharma , 1998 ) ไพโรไลซิสของเซลลูโลสมีรายงานที่อุณหภูมิสูงกว่า
เมื่อเทียบกับเฮมิเซลลูโลสเป็นผลึก
โครงสร้างที่ประกอบด้วยไฮโดรเจนพันธบัตร และดังนั้นจึง ต้องเข้มแข็ง
พลังงานมากขึ้นในการย่อยสลาย ทั้ง 3 องค์ประกอบ ลิกนิน
เป็นหนึ่งที่ยากที่สุดในการย่อยสลาย โครงสร้างของลิกนิน ประกอบด้วยส่วนใหญ่ของแหวนหอม
กับสาขาต่าง ๆ และกิจกรรมของ
ช่วงกว้างมากของพันธะเคมีในน้ำทำให้เกิดการย่อยสลายของลิกนิน ขึ้นช้า

( ในช่วงอุณหภูมิที่กว้าง 100e900  C ) ( ยาง et al . , 2007 ) ในการศึกษาส่วนประกอบย่อยสลายลิกนิน
ใกล้ 400  C ดังแสดงในรูปที่ 3 ( ก )
e ( D )อย่างไรก็ตาม น้ำที่แยกได้จากกระบวนการผลิตเยื่อกระดาษคราฟท์ (
- ซัลโฟเนตต่ำเนื้อหา ) จาก sigmaealdrich ก็น่าจะย่อยสลายที่อุณหภูมิสูงเกิน 500
( รูปที่ 3  C ( e ) ) เป็นเฮมิเซลลูโลส
การสลายตัวสูงสุดเพียงสังเกตที่ 315  C . ในคำอื่น ๆ
, ลิกนินสลายตัว หรืออัตราการสูญเสียน้ำหนัก
จึงต่ำมาก มันค่อนข้างยากที่จะตรวจสอบยอดแหลมของลิกนิน
การย่อยสลาย ( haykiri ACMA แก & kucukbayrak , 2010 ) .
จากแยกลิกนินใช้ในรูปที่ 3 , การสูญเสียน้ำหนัก อัตรา
เฮมิเซลลูโลสตั้งแต่ 0.15 โดยน้ำหนัก /  C ถึง 0.29 % โดยน้ำหนัก /  C สูงกว่า
กว่าของลิกนิน ตั้งแต่ 0.14 % โดยน้ำหนัก /  C 0.27 % โดยน้ำหนัก /  C
เหตุผลเพราะส่วนใหญ่ใช้พลังงานน้อยกว่าเฮมิเซลลูโลส

ถูกย่อยสลาย อย่างไรก็ตาม การสูญเสียน้ำหนัก อัตรานอกจากนี้