The General Risk Assessment for Ped

The General Risk Assessment for Pediatric Inpatient Falls scale was developed by Graf (2005) based on retrospective record reviews that sought to explain pediatric fall risk through positive associations with a variety of clinical risk factors. These reviews revealed a positive associations with length of stay, absence of intravenous therapy, physical or occupational therapy underway, seizure medications, and orthopedic diagnoses (Graf ,2005).
The Children’s Hospital of Denver adapted Graf’s study design and correlated age, length of stay neurologic or orthopedic diagnosis, physical or occupational therapy, and seizure medications. These indicators were combined whit other known factors into s scored fall risk assessment tool under the acronym “I’m safe.” The acronym represents the risk factors of Impairment, Medications, Sedation, Admitting diagnosis, Fall history, and Environment. Scores then classified patients into one of three risk categories depending on the degree of risk, and a corresponding intervention set is assigned to each of these categories (Rannie & Neiman,2008).
The Miami Children’s Hospital developed the Humpty Dumpty Pediatric Falls Assessment^TM from a retrospective study of clinical criteria that accompanied falls in pediatric inpatients (Wood, 2006). The assessment tool comprises seven areas correlated with falls, including age, gender, diagnosis, cognition, environmental factors, medications, and response to surgery or anesthesia. The instrument indicates high risk at scores greater than 11 and patients scoring 7 to 11 are categorized as low risk. Both the low and high-risk groups are assigned corresponding intervention sets for clinicians to incorporate into practice (Wood, 2006).
An important consideration that greatly affects identification of fall risk in children is the age of the child population for whom a risk assessment program is designed. Highly dependent on the child’s developmental stage, fall risk behaviors are likely to change and evolve, and over very short periods. This is the primary reason why the pediatric age continuum of birth to adolescence limits the effectiveness of a “one-size-fits-all” approach to fall risk assessment. Tools in clinical use choose alternately to all pediatric patients regardless of their developmental stage. The challenge of identifying fall risk in the context of these rapidly changing circumstances formed the basis for tool design outlined later in this article. As the infant-toddler age range has been noted to pose the highest risk of falls and fall-related injury, the Christiana Care Visiting Nurse Association (VNA) determined that a risk assessment tool tailored to the needs of this age group for use is a home health setting was appropriate and necessary.
Performance Improvement Project
A pediatric and graduate student nurse formed a core unit acting collaboratively with performance improvement and nursing education staff over a 12-week period to adopt a fall risk tool that would effectively meet the needs of the infant – toddler home care population. Early discussions centered on requirements needed to ensure a tool’s maxi-mum effectiveness in the home setting. Ease of use was also determined to be a quality necessary for program success. The risk assessment in practice should discern factors that mitigate risk beyond everyday matters of chance and that are amenable to intervention by clinicians. Simplicity, brevity, and ease of use were also thought to facilitate accurate completion and foster acceptance by clinical staff.
A review of the organization’s fall definition revealed that a fall was considered to be any unintentional change of plane, with or without injury. Morse (2009) has stated that an infant is incapable of falling and that any recorded fall event for this age group is an error. The opinion that an infant can only be dropped by an adult was considered but ultimately was not adopted. Another issue considered was the concept of “de -velopmental falls” experienced by toddlers in the course of learning to walk (Morse, 2009). These types of falls, while routine and often benign in their consequences, were felt to be subject to some degree of intervention by clinical staff. In some degree of intervention by clinical staff. In a home health setting, these types of falls, while routine and often benign in their consequences, were felt to be subject to some degree of intervention by clinical staff. In a home health setting, these types of falls would not likely be reported by caregivers as a fall unless an injury had occurred as a result.
A final condition for tool development was its ability to integrate into the agency’s clinical soft-ware. Clinical staff are empowered to document electronically using laptop computers but have access to a paper version in the event of software downtime.
Developmental Stages of the Infant- Toddler Child
The problem of fall- related injuries in the pediatric population is closely linked to the develop-mental stage of the child (Flavin et al., 2006).
Figure 1. Infant - Toddler Developmental Characteristics.
Birth: Extremities weak with nonpur - poseful movement, neck does not support the head, hands balled in fist, 100% dependency for locomotion and positioning.
3 months: Infant can raise head and chest while on stomach, holds hands open or closed, grasps objects, hand-eye coordination is developing.
6 months: Infant can roll from side to side, supports own head while sitting upright, able to pull self up while holding onto objects, reaches for objects beyond reach, exploring behavior begins.
12 months: Infant crawls on hands and knees, can rise to a standing position, takes steps holding onto furniture or holding a person’s hand, mimics adult behavior.
18 months: Child can walk unassisted, runs while staring at the ground.
2 years: Child can walk up and down steps, can take steps backward, opens cabinets and drawers, able to stack objects.
Circumstances that pose little risk to an infant age 6 months may present a high probability of injury to an 18-month-old toddler who is exhibiting curiosity white walking. In general, falls in children under age 2 can be traced to adult supervisory lapses, environmental hazards, and exploring behavior whit developing mobility. The developmental milestones of early childhood occur rapidly and with little advance notice in children under age 2. Interventions implemented 12 weeks ago may already be obsolete due to new abilities arising from normal childhood development. Caregivers need to be aware of expected milestones to alert themselves to newly arising risks in the home.
As a rule, a child’s physical development outpaces their cognitive development during these early years. The progression of developmental stages also may not parallel a child’s chronological age and the possibility of developmental delay may be a factor in the child’s necessity for home healthcare. Failure to anticipate developmental milestones poses a challenge for caregivers and clinicians alike in adapting their approaches to risky behaviors and environmental hazards. With these considerations in mind, it was decided that the fall risk assessment would need to offer a stratified risk profile that varied with different stages of development. The tool’s design then would focus on the most likely risk scenarios that corresponded to different stages of a child’s development.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การประเมินความเสี่ยงโดยทั่วไปสำหรับผู้ป่วยเด็กในโรงพยาบาลขนาดน้ำตกได้รับการพัฒนาโดยกราฟ (2005) ยึดตามความคิดเห็นบันทึกย้อนหลังที่พยายามที่จะอธิบายความเสี่ยงของฤดูใบไม้ร่วงในเด็กผ่านความสัมพันธ์ที่ดีกับความหลากหลายของปัจจัยเสี่ยงทางคลินิก บทวิจารณ์เหล่านี้เผยให้เห็นถึงความสัมพันธ์ที่ดีกับความยาวของการเข้าพัก, การขาดงานของการรักษาด้วยการฉีดยาเข้าเส้นเลือดดำการรักษาด้วยการเตรียมการทางกายภาพหรือการประกอบอาชีพยารักษาโรคลมชักและการวินิจฉัยโรคกระดูกและข้อ (กราฟ, 2005).
โรงพยาบาลเด็กของเดนเวอร์ปรับการออกแบบการศึกษากราฟความสัมพันธ์และอายุ, ระยะเวลาเข้าพักทางระบบประสาทหรือการวินิจฉัยโรคกระดูก, กายภาพบำบัดหรือการประกอบอาชีพและยารักษาโรคลมชัก ตัวชี้วัดเหล่านี้กำลังทำงานร่วมกันส่วนเล็กน้อยปัจจัยอื่น ๆ ที่รู้จักกันในฤดูใบไม้ร่วงของฝ่ายเครื่องมือประเมินความเสี่ยงภายใต้ชื่อย่อ "ฉันปลอดภัย"ย่อเป็นปัจจัยเสี่ยงจากการด้อยค่ายาใจเย็นวินิจฉัยยอมรับประวัติศาสตร์ฤดูใบไม้ร่วงและสิ่งแวดล้อม คะแนนจัดแล้วผู้ป่วยที่เป็นหนึ่งในสามประเภทความเสี่ยงขึ้นอยู่กับระดับของความเสี่ยงและชุดการแทรกแซงที่เกี่ยวข้องจะได้รับมอบหมายให้แต่ละประเภทเหล่านี้ (Rannie & Neiman, 2008).
โรงพยาบาลเด็กไมอามี่ที่พัฒนาแล้วของ Humpty Dumpty เด็กตกการประเมิน
TM จากการศึกษาย้อนหลังของเกณฑ์ทางคลินิกที่มาพร้อมกับน้ำตกในผู้ป่วยเด็ก (ไม้ 2006) เครื่องมือประเมินประกอบด้วยเจ็ดพื้นที่มีความสัมพันธ์กับฟอลส์รวมทั้งอายุเพศการวินิจฉัยความรู้ความเข้าใจปัจจัยแวดล้อมยาและการตอบสนองต่อการผ่าตัดหรือการดมยาสลบที่ใช้ในการบ่งชี้ว่ามีความเสี่ยงสูงที่สูงกว่า 11 คะแนนและผู้ป่วยให้คะแนน 7-11 มีการแบ่งประเภทเป็นความเสี่ยงต่ำ ทั้งสองกลุ่มที่ต่ำและมีความเสี่ยงสูงที่ได้รับมอบหมายชุดที่สอดคล้องกันสำหรับการแทรกแซงของแพทย์ที่จะรวมในการปฏิบัติ (ไม้, 2006).
การพิจารณาที่สำคัญที่มีผลกระทบต่อประชาชนอย่างมากของความเสี่ยงในฤดูใบไม้ร่วงในเด็กคืออายุของประชากรเด็กซึ่งเป็นโปรแกรมการประเมินความเสี่ยงได้รับการออกแบบ สูงขึ้นอยู่กับขั้นตอนการพัฒนาของเด็ก, พฤติกรรมเสี่ยงที่ลดลงมีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนแปลงและมีวิวัฒนาการและในช่วงเวลาที่สั้นมากนี้เป็นเหตุผลหลักว่าทำไมต่อเนื่องอายุของเด็กแรกเกิดถึงขีด จำกัด ของวัยรุ่นประสิทธิภาพของ "หนึ่งขนาดเหมาะกับทุกวิธีการ" ที่จะตกการประเมินความเสี่ยง เครื่องมือในการใช้งานทางคลินิกเลือกสลับไปยังผู้ป่วยเด็กโดยไม่คำนึงถึงขั้นตอนการพัฒนาของพวกเขาความท้าทายของการระบุความเสี่ยงตกอยู่ในบริบทของสถ​​านการณ์ที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วเหล่านี้เป็นพื้นฐานสำคัญสำหรับการออกแบบเครื่องมือที่ระบุไว้ในบทความนี้ เป็นช่วงอายุทารกเด็กวัยหัดเดินได้รับการสังเกตเห็นว่าก่อให้เกิดความเสี่ยงสูงสุดของน้ำตกและการบาดเจ็บที่เกี่ยวข้องกับการล่มสลาย,ดูแลคริสติน่าไปเยือนพยาบาลสมาคม (Vna) ระบุว่าเป็นเครื่องมือประเมินความเสี่ยงต่อการปรับให้เหมาะสมกับความต้องการของกลุ่มอายุนี้สำหรับการใช้งานคือการตั้งค่าสุขภาพที่บ้านมีความเหมาะสมและจำเป็น
โครงการปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงาน
นักศึกษาพยาบาลเด็กและการศึกษาที่เกิดขึ้นหน่วยหลักที่ทำหน้าที่ประสานความร่วมมือกับการปรับปรุงประสิทธิภาพและพนักงานการศึกษาพยาบาลเป็นระยะเวลากว่า 12 สัปดาห์เพื่อนำมาใช้เป็นเครื่องมือที่มีความเสี่ยงในฤดูใบไม้ร่วงที่มีประสิทธิภาพจะตอบสนองความต้องการของทารก - เด็กวัยหัดเดินประชากรดูแลบ้าน การอภิปรายในช่วงต้นแน่นิ่งอยู่กับความต้องการที่จำเป็นในการให้เกิดประสิทธิภาพแมกซี่แม่ของเครื่องมือในการตั้งค่าบ้านใช้งานง่ายถูกกำหนดยังเป็นคุณภาพที่จำเป็นสำหรับการประสบความสำเร็จในโปรแกรม การประเมินความเสี่ยงในการปฏิบัติงานจะได้เห็นปัจจัยที่ลดความเสี่ยงเกินกว่าเรื่องในชีวิตประจำวันของโอกาสและที่มีความคล้อยตามการแทรกแซงโดยแพทย์ ความเรียบง่ายกะทัดรัดและใช้งานง่ายนอกจากนี้ยังมีความคิดเพื่ออำนวยความสะดวกที่เสร็จสมบูรณ์ถูกต้องและส่งเสริมให้เกิดการยอมรับโดยเจ้าหน้าที่ทางคลินิก
การทบทวนความหมายของการล่มสลายขององค์กรพบว่าในฤดูใบไม้ร่วงก็จะเปลี่ยนแปลงใด ๆ ที่ไม่ได้ตั้งใจของเครื่องบินที่มีหรือไม่มีการบาดเจ็บ มอร์ส (2009) ได้ระบุไว้ว่าทารกไม่สามารถลดลงและว่าเหตุการณ์ใด ๆ ในฤดูใบไม้ร่วงบันทึกไว้สำหรับกลุ่มอายุนี้เป็นข้อผิดพลาด มีความเห็นว่าทารกสามารถปรับตัวลดลงโดยผู้ใหญ่ได้รับการพิจารณา แต่ในท้ายที่สุดก็ไม่ได้นำมาใช้ปัญหาถือว่าเป็นอีกแนวความคิดของ "de-velopmental อลส์" ประสบการณ์โดยเด็กวัยหัดเดินในหลักสูตรของการเรียนรู้ที่จะเดินไป (มอร์ส, 2009) เหล่านี้ประเภทของน้ำตกในขณะที่กิจวัตรประจำวันและมักจะเป็นพิษเป็นภัยในผลกระทบของพวกเขาได้รับความรู้สึกจะเป็นเรื่องในระดับของการแทรกแซงโดยเจ้าหน้าที่ทางคลินิก ในระดับหนึ่งของการแทรกแซงโดยเจ้าหน้าที่ทางคลินิก ในการตั้งค่าสุขภาพที่บ้านประเภทนี้ของน้ำตก,ในขณะที่กิจวัตรประจำวันและมักจะเป็นพิษเป็นภัยในผลกระทบของพวกเขาได้รับความรู้สึกจะเป็นเรื่องในระดับของการแทรกแซงโดยเจ้าหน้าที่ทางคลินิก ในการตั้งค่าสุขภาพที่บ้านประเภทนี้ของน้ำตกจะไม่ได้มีโอกาสได้รับการรายงานจากผู้ดูแลผู้ป่วยเป็นฤดูใบไม้ร่วงปีเว้นแต่ได้รับบาดเจ็บที่เกิดขึ้นเป็นผลมา.
สภาพขั้นสุดท้ายสำหรับการเป็นเครื่องมือในการพัฒนาความสามารถในการรวมกันเป็นหน่วยงานทางคลินิกนุ่มเครื่องเจ้าหน้าที่ทางคลินิกมีอำนาจเอกสารอิเล็กทรอนิกส์โดยใช้เครื่องคอมพิวเตอร์แล็ปท็อป แต่มีการเข้าถึงรุ่นกระดาษในกรณีที่มีการหยุดทำงานซอฟแวร์.
ระยะการพัฒนาของเด็กทารกเด็กวัยหัดเดิน-
ปัญหาของการบาดเจ็บที่เกี่ยวข้องกับการล่มสลายของประชากรในผู้ป่วยเด็กมีการเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับ ขั้นตอนการพัฒนาจิตใจของเด็ก (Flavin et al. 2006)
รูปที่ 1ทารก - พัฒนาการเด็กวัยหัดเดินเกิด
:. แขนขาที่อ่อนแอกับ nonpur - เคลื่อนไหว poseful คอไม่สนับสนุนหัว, มือกำกำปั้นในเมืองขึ้น 100% สำหรับการเคลื่อนไหวและการวางตำแหน่ง
3 เดือน: ทารกสามารถยกศีรษะและหน้าอกในขณะที่บนท้อง. ชูมือเปิดหรือปิดวัตถุคว้ามือตาประสานงานจะพัฒนา
6 เดือน. ทารกสามารถม้วนจากด้านหนึ่งไปอีกด้านหนึ่งรองรับศีรษะของตัวเองในขณะที่นั่งอยู่ตรงสามารถดึงตัวเองขึ้นในขณะที่ถือลงบนวัตถุเอื้อมมือไปหาวัตถุที่ไกลเกินเอื้อมพฤติกรรมการสำรวจเริ่มต้น
12 เดือน:. ทารกรวบรวมข้อมูลบนมือและหัวเข่าสามารถขึ้นไปยังตำแหน่งที่ยืนใช้ขั้นตอนที่ถือลงบนเฟอร์นิเจอร์ หรือจับมือของคนเลียนแบบพฤติกรรมผู้ใหญ่
18 เดือน. เด็กสามารถเดินสายตาวิ่งในขณะที่จ้องมองที่พื้นดิน
.2 ปี: เด็กสามารถเดินขึ้นและลงขั้นตอนที่สามารถใช้ขั้นตอนย้อนกลับเปิดตู้และลิ้นชักสามารถกองวัตถุสถานการณ์
ที่ก่อให้เกิดความเสี่ยงน้อยที่จะทารกอายุ 6 เดือนอาจนำเสนอความน่าจะเป็นสูงของการบาดเจ็บที่ 18 เดือน. อายุเด็กวัยหัดเดินที่มีความอยากรู้อยากเห็นการแสดงเดินสีขาว โดยทั่วไปตกอยู่ในเด็กอายุต่ำกว่า 2 อายุสามารถโยงไปถึงอนาคกำกับดูแลผู้ใหญ่อันตรายต่อสิ่งแวดล้อมและพฤติกรรมการสำรวจสวิทซ์การพัฒนาความคล่องตัว พัฒนาการของเด็กปฐมวัยที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและมีการแจ้งให้ทราบล่วงหน้าน้อยในเด็กอายุต่ำกว่า 2 การแทรกแซงการดำเนินการ 12 สัปดาห์ที่ผ่านมาแล้วอาจจะล้าสมัยเนื่องจากความสามารถใหม่ที่เกิดขึ้นจากการพัฒนาในวัยเด็กปกติผู้ดูแลผู้ป่วยจะต้องตระหนักถึงความคืบหน้าจากที่คาดหวังเพื่อเตือนตัวเองอยู่กับความเสี่ยงใหม่ที่เกิดขึ้นในบ้าน
ตามกฎการพัฒนาทางกายภาพของเด็ก outpaces การพัฒนาองค์ความรู้ของพวกเขาในช่วงปีแรกนี้ความก้าวหน้าของขั้นตอนการพัฒนายังไม่อาจขนานลำดับอายุของเด็กและความเป็นไปได้ของพัฒนาการล่าช้าอาจจะเป็นปัจจัยในความจำเป็นของเด็กเพื่อสุขภาพที่บ้าน ความล้มเหลวในการคาดการณ์ความคืบหน้าการพัฒนา poses ความท้าทายสำหรับผู้ดูแลผู้ป่วยและแพทย์เหมือนกันในการปรับวิธีการของพวกเขาเพื่อพฤติกรรมเสี่ยงและอันตรายต่อสิ่งแวดล้อมกับการพิจารณาเหล่านี้ในใจมันก็ตัดสินใจว่าการประเมินความเสี่ยงที่ลดลงจะต้องเสนอรายละเอียดความเสี่ยงแบบแบ่งชั้นที่แตกต่างกันกับแต่ละขั้นตอนของการพัฒนา การออกแบบของเครื่องมือนั้นก็จะมุ่งเน้นไปที่ส่วนใหญ่มีแนวโน้มสถานการณ์ความเสี่ยงที่สอดคล้องกับแต่ละขั้นตอนของการพัฒนาของเด็ก.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การประเมินความเสี่ยงทั่วไปสำหรับขนาด Pediatric ฟอลส์ห้องคลอดได้รับการพัฒนา โดย Graf (2005) ตามคาดเห็นระเบียนที่จะอธิบายความเสี่ยงตกเด็กผ่านความสัมพันธ์บวกกับความหลากหลายของปัจจัยความเสี่ยงทางคลินิก รีวิวเหล่านี้เปิดเผยสมาคมบวกกับความยาวของห้องพัก ขาดของหลอดเลือดดำ ทางกายภาพ หรือกิจกรรมบำบัดระหว่างดำเนิน ยาเป็นลม และการวิเคราะห์กระดูก (Graf, 2005) .
เด็กโรงพยาบาล Denver ดัดแปลงออกแบบการศึกษาของ Graf และ correlated อายุ ระยะพัก neurologic หรือศัลยกรรมกระดูกและข้อวินิจฉัย ทางกายภาพ หรือกิจกรรมบำบัด และยาเป็นลม ตัวบ่งชี้เหล่านี้ได้รวมออกอื่น ๆ รู้จักปัจจัยเป็น s ตก scored ความเสี่ยงประเมินเครื่องมือภายใต้อักษรย่อ "ฉันปลอดภัย"อักษรย่อแสดงปัจจัยเสี่ยงของผล ยา เชลโล Admitting การวินิจฉัย ประวัติน้ำตก และสภาพแวดล้อม คะแนนแล้วแบ่งผู้ป่วยหนึ่งในสามประเภทความเสี่ยงตามระดับของความเสี่ยง และชุดแทรกแซงเกี่ยวข้องถูกกำหนดให้กับแต่ละประเภทเหล่านี้ (Rannie & Neiman, 2008) .
โรงพยาบาลเด็กไมพัฒนา Humpty Dumpty เด็กตกประเมิน
TM จากการศึกษาคาดเกณฑ์ทางคลินิกที่พร้อมอยู่ในเด็ก inpatients (ไม้ 2006) เครื่องมือประเมินผลประกอบด้วยพื้นที่ 7 correlated กับน้ำตก อายุ เพศ วินิจฉัย ประชาน ปัจจัยสิ่งแวดล้อม ยา และตอบสนองต่อยาหรือการผ่าตัด เครื่องมือบ่งชี้ความเสี่ยงสูงที่มากกว่า 11 คะแนน และผู้ป่วยให้คะแนน 7-11 ได้แบ่งประเภทความเสี่ยงต่ำ ทั้งต่ำ และอิกกลุ่มชุดแทรกแซงเกี่ยวข้องสำหรับ clinicians ไปรวมสู่การปฏิบัติ (ไม้ 2006) .
พิจารณาที่สำคัญที่มีผลต่อการระบุความเสี่ยงลดลงในเด็กมากอายุของประชากรเด็กที่ออกแบบโปรแกรมประเมินความเสี่ยงได้ สูงขึ้นในขั้นตอนพัฒนาของเด็ก ตกเสี่ยงพฤติกรรมมีแนวโน้มการเปลี่ยนแปลง และพัฒนา และรอบระยะเวลาที่สั้นมากเกิน นี่คือเหตุผลหลักที่ทำไมอายุเด็กสมิติเกิดกับวัยรุ่นจำกัดประสิทธิภาพของวิธีการแบบ "one-size-fits-all" ตกประเมินความเสี่ยง เครื่องมือที่ใช้ทางคลินิกมาระหว่างเลือกเพื่อผู้ป่วยเด็กทั้งหมดโดยขั้นพัฒนา ความท้าทายของการระบุความเสี่ยงตกอยู่ในบริบทของสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วรูปแบบพื้นฐานสำหรับการออกแบบเครื่องมือที่อธิบายไว้ในบทความนี้ เป็นช่วงอายุของเด็กที่มีหัดเดินทารกได้รับการกล่าวเพื่อก่อให้เกิดความเสี่ยงสูงสุดของน้ำตกและที่เกี่ยวข้องกับฤดูใบไม้ร่วงบาดเจ็บ แบบ Christiana ดูแลพยาบาลเยี่ยมชมสมาคม (VNA) กำหนดเครื่องมือประเมินความเสี่ยงเพื่อความต้องการของกลุ่มอายุนี้สำหรับใช้บ้านสุขภาพการตั้งค่าเหมาะสม และจำเป็น
โครงการปรับปรุงประสิทธิภาพของ
พยาบาลนักศึกษาบัณฑิต และเด็กก่อตั้งหลักหน่วยทำหน้าที่ร่วมกัน ด้วยการปรับปรุงประสิทธิภาพ และพยาบาลพนักงานศึกษาระยะเวลา 12 สัปดาห์ที่จะนำมาใช้เป็นเครื่องมือตกความเสี่ยงที่จะมีประสิทธิภาพตรงกับความต้องการของทารก – ประชากรบ้านดูแลเด็กที่หัดเดิน ช่วงสนทนาที่แปลกว่าประสิทธิภาพมัมแม็กซี่เครื่องมือในการตั้งค่าหน้าแรกความต้องการ ความสะดวกในการใช้ที่ถูกกำหนดยังมี คุณภาพที่จำเป็นสำหรับความสำเร็จของโปรแกรม การประเมินความเสี่ยงในทางปฏิบัติควรแยกแยะปัจจัยที่ลดความเสี่ยงนอกเหนือจากชีวิตประจำวันเรื่องของโอกาส และที่คล้อยตามการแทรกแซงโดย clinicians ตก ความเรียบง่าย กระชับ และความง่ายในการใช้งานได้ยังคิดเพื่อความสมบูรณ์ถูกต้องและยอมรับบ้าง โดยเจ้าหน้าที่ทางคลินิก
ทบทวนข้อกำหนดขององค์กรตกเปิดเผยว่า อยู่ได้ถือเป็นไม่ตั้งใจเปลี่ยนเครื่องบิน มี หรือไม่ มีการบาดเจ็บ มอร์ส (2009) ได้ระบุไว้ว่า ทารกไม่สามารถล้ม และว่าเหตุการณ์ใด ๆ บันทึกไว้อยู่ในกลุ่มอายุนี้มีข้อผิดพลาด ความเห็นที่ว่า ทารกสามารถเท่านั้นถูกลบ โดยผู้ใหญ่ถือเป็น แต่ในที่สุด ไม่ถึง อีกประเด็นที่ถือว่าเป็นแนวคิดของ "de - velopmental ตก" ประสบการณ์ โดยเด็กวัยหัดเดินในหลักสูตรการเรียนรู้ที่จะเดิน (มอร์ส 2009) ฟอลส์ ชนิดนี้เป็นประจำ และมักจะอ่อนโยนในผลของพวกเขา ได้รู้สึกการบางส่วนของการแทรกแซงโดยทางคลินิก ในบางส่วนของการแทรกแซงโดยทางคลินิก สุขภาพภายในบ้านที่ตั้ง น้ำตก ชนิดเหล่านี้ ในขณะที่เป็นประจำ และมักจะอ่อนโยนในผลของพวกเขา ได้รู้สึกการบางส่วนของการแทรกแซงโดยทางคลินิก ตั้งบ้านสุขภาพ น้ำตกประเภทนี้จะไม่มีแนวโน้มรายงาน โดยเรื้อรังอยู่เว้นแต่มีเกิดการบาดเจ็บเป็นผล
เงื่อนไขสุดท้ายสำหรับการพัฒนาเครื่องมือมีความสามารถในการบูรณาการเข้ากับหน่วยงานทางคลินิกอ่อนพัสดุ บริการทางคลินิกมีอำนาจการจัดทำเอกสารอิเล็กทรอนิกส์โดยใช้คอมพิวเตอร์แล็ปท็อป แต่มีถึงรุ่นกระดาษในกรณีซอฟต์แวร์หยุดทำงาน
ขั้นตอนพัฒนาของเด็กเด็กที่หัดเดินทารก-
ของฤดูใบไม้ร่วง - เกี่ยวข้องกับการบาดเจ็บในประชากรเด็กเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับระยะการพัฒนาจิตใจของเด็ก (Flavin et al., 2006)
รูป 1 ทารก - เด็กที่หัดเดินพัฒนาลักษณะการ
เกิด: กระสับกระส่ายอ่อนแอกับ nonpur - poseful การย้าย คอไม่สนับสนุนหัว มือ balled ในกำปั้น อ้างอิง 100% locomotion และวางตำแหน่งได้
3 เดือน: ทารกสามารถยกศีรษะ และหน้าอกในขณะที่ในท้อง มือถือเปิด หรือ ปิด grasps วัตถุ พัฒนาประสานมือตา.
6 เดือน: ทารกสามารถม้วนจากด้านข้าง สนับสนุนหัวเองขณะนั่งตรง สามารถยกตนเองขึ้นในขณะที่กดลงบนวัตถุ ถึงสำหรับวัตถุเกินไป พฤติกรรมการท่องเที่ยวก็เริ่มได้
12 เดือน: ทารกตระเวนบนมือและหัวเข่า สามารถเพิ่มขึ้นเป็นตำแหน่งยืน ตอนจะกดลงบนเฟอร์นิเจอร์ หรือถือของคนชี้ mimics ผู้ใหญ่ลักษณะ
18 เดือน: เด็กสามารถเดินบรรยาย ทำงานในขณะที่จ้องมองที่พื้นดินได้
2 ปี: เด็กสามารถเดินขึ้นลงขั้นตอน สามารถทำตามขั้นตอนย้อนหลัง เปิดตู้และลิ้นชัก ต้องการกองซ้อนวัตถุได้
สถานการณ์ที่เสี่ยงน้อยเป็นทารกอายุ 6 เดือน อาจแสดงความสูงของการบาดเจ็บเพื่อเด็กที่หัดมีอายุ 18 เดือนเดินที่อย่างมีระดับสีขาวอยากเดินได้ ทั่วไป อยู่ในเด็กอายุ 2 สามารถติดตามเพื่อผู้ใหญ่ lapses ประกาศ อันตรายจากสิ่งแวดล้อม และสำรวจพฤติกรรมออกพัฒนาเคลื่อนไหว เหตุการณ์สำคัญพัฒนาของปฐมวัยเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว และ มีการแจ้งเตือนล่วงหน้าเล็กน้อยในเด็กอายุ 2 งานวิจัยที่ดำเนินการ 12 สัปดาห์ที่ผ่านมาแล้วอาจจะล้าเนื่องจากความสามารถใหม่ที่เกิดจากการพัฒนาของเด็กปกติ เสี่ยงเรื้อรังต้องระวังเหตุการณ์สำคัญที่คาดไว้เตือนตัวเองให้เกิดขึ้นใหม่ในบ้าน
เป็นกฎ การพัฒนาทางกายภาพของเด็ก outpaces พัฒนาการรับรู้ในช่วงปีแรก ๆ เหล่านี้ แบบก้าวหน้าของขั้นตอนการพัฒนายังอาจไม่ขนานอายุ chronological เด็ก และพัฒนาล่าช้าที่อาจเกิดขึ้นอาจเป็นปัจจัยในความจำเป็นของเด็กในการดูแลสุขภาพที่บ้าน ความล้มเหลวที่คาดว่าจะมีเหตุการณ์สำคัญพัฒนาซึ่งทำให้เกิดความท้าทายเรื้อรังและ clinicians เหมือนกันในการปรับแนวทางของพฤติกรรมเสี่ยงและอันตรายจากสิ่งแวดล้อม มีข้อควรพิจารณาเหล่านี้ในจิตใจ มันได้ตัดสินใจว่า การประเมินความเสี่ยงที่ลดลงจะต้องมีโพรไฟล์ stratified ความเสี่ยงที่แตกต่างกันกับระยะต่าง ๆ ของการพัฒนา การออกแบบของเครื่องมือแล้วจะเน้นมากที่สุดมีแนวโน้มสถานการณ์ความเสี่ยงที่ corresponded กับขั้นต่าง ๆ ของพัฒนาการของเด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยทั่วไปการประเมินความเสี่ยงของเด็กโรงพยาบาล Falls ขนาดนั้นได้รับการพัฒนาขึ้นโดยเดอกราฟ( 2005 )ซึ่งใช้ในการตรวจสอบข้อมูลย้อนหลังว่าในการอธิบายความเสี่ยงลดลงสำหรับเด็กผ่านความเชื่อมโยงในเชิงบวกกับความหลากหลายของความเสี่ยงทางการแพทย์ บทวิจารณ์เหล่านี้เปิดเผยความเชื่อมโยงในเชิงบวกที่มีความยาวของการเข้าพักไม่มีการบำบัดผู้เชี่ยวชาญทาง กายภาพ บำบัดหรืออาชีวอนามัยผู้ช่วยผู้ว่าการทำการวินิจฉัยของโรงพยาบาลรักษากระดูกและกล้ามเนื้อ(เดอ กราฟ 2005 )..
เด็กและยาอายัดของ Denver ปรับเปลี่ยนการออกแบบการศึกษาของเดอกราฟและอายุความสัมพันธ์ความยาวของระบบประสาทการเข้าพักหรือการวินิจฉัยโรคการรักษาทาง กายภาพ บำบัดรักษากระดูกและกล้ามเนื้อหรืออาชีวอนามัยและยาอายัดทรัพย์สินนั้น ไฟแสดงสถานะเหล่านี้เป็นปัจจัยอื่นๆที่รู้จักกันดีไม่มากนักรวมเข้าสู่เครื่องมือการประเมินความเสี่ยงลดลงคะแนน s ภายใต้ อักษรย่อของ"ผมตู้นิร ภัย"ตัวย่อที่เป็นปัจจัยเสี่ยงที่ส่งผลกระทบต่อยา sedation ประวัติลงการวินิจฉัยผู้ชายหน้าตาดีและ สภาพแวดล้อม คะแนนจากนั้นได้รับการจำแนกให้เป็นผู้ป่วยในหนึ่งในสาม ประเภท ความเสี่ยงขึ้นอยู่กับระดับที่มีความเสี่ยงและการแทรกแซงที่เกี่ยวข้องที่ตั้งค่าจะถูกมอบหมายให้กับ ประเภท นี้( rannie & neiman, 2008 )โดยแต่ละ.
โรงพยาบาลเด็ก Miami ที่ได้รับการพัฒนาขึ้นมาสำหรับเด็กน้ำตกไข่อ้วนเตี้ยม่อต้อการประเมินผลการปฏิบัติงาน
TM ที่จากการศึกษาที่มีผลย้อนหลังในทางการแพทย์ที่ให้มาพร้อมกับ Falls ใน inpatients สำหรับเด็ก(ไม้ 2006 ) เครื่องมือการประเมินผลการปฏิบัติงานที่ประกอบด้วย 7 พื้นที่ความสัมพันธ์พร้อมด้วยน้ำตกรวมถึงอายุเพศการวินิจฉัยทราบปัจจัยทาง สภาพแวดล้อม และการใช้ยาหรือสารบำบัดเพื่อตอบสนองต่อการผ่าตัดหรือดมยาเครื่องมือจะแสดงความเสี่ยงสูงที่มีความเสี่ยงมากกว่า 11 คะแนนผู้ป่วยและการให้คะแนน 7 ถึง 11 ได้รับการแบ่ง ประเภท เป็นระดับต่ำ กลุ่มที่ต่ำและมีความเสี่ยงสูงทั้งสองชุดมีการกำหนดการแทรกแซงที่เกี่ยวข้องสำหรับเนิ่นๆสามารถรวมเข้ากับการปฏิบัติ(ไม้ 2006 )..
พิจารณาความสำคัญที่เป็นอย่างมากมีผลต่อการระบุตัวตนของความเสี่ยงอยู่ในเด็กเป็นวัยที่จะมีจำนวนประชากรเด็กสำหรับผู้ที่โปรแกรมการประเมินความเสี่ยงได้รับการออกแบบมา เป็นอย่างสูงขึ้นอยู่กับขั้นตอนการพัฒนาการของเด็กที่พฤติกรรมเสี่ยงลดลงมีแนวโน้มในการเปลี่ยนแปลงและพัฒนาขึ้นไปเป็นช่วงระยะเวลาสั้นๆเป็นอย่างมากโรงแรมแห่งนี้คือที่หลักเหตุผลว่าทำไมตราบใดก็ตามที่เด็กอายุของการเกิดเป็นหนุ่มจำกัดความมี ประสิทธิภาพ ของ"หนึ่ง - ขนาด - สำหรับทุก"แนวทางการลดลงการประเมินความเสี่ยง. เครื่องมือในการใช้ทางการแพทย์เลือกสลับกันในผู้ป่วยเด็กทั้งหมดโดยไม่คำนึงถึงในขั้นตอนการพัฒนาการของเขาความท้าทายของการระบุความเสี่ยงอยู่ในบริบทของสถานการณ์การเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็วเหล่านี้เป็นพื้นฐานสำหรับการออกแบบเครื่องมือระบุไว้ใน ภายหลัง ในข้อนี้ เป็นทารกที่มีอายุ - สำหรับเด็กเล็กที่กลุ่มได้รับการบันทึกไว้ในการก่อให้เกิดความเสี่ยงสูงที่สุดของ Falls และการได้รับบาดเจ็บล้มลงที่เกี่ยวข้องChristiana การดูแลที่พยาบาลการเชื่อมโยง( vna )ระบุว่าเครื่องมือการประเมินความเสี่ยงที่ปรับเปลี่ยนเพื่อให้เหมาะสมกับความต้องการของกลุ่มอายุต่ำกว่านี้สำหรับการใช้งานคือการตั้งค่า สุขภาพ ในบ้านที่มีความเหมาะสมและความจำเป็น

ประสิทธิภาพ การทำงานการปรับปรุงโครงการที่เด็กนักเรียนพยาบาลและปริญญาโทปั้น Core ชุดการแสดงร่วมกันด้วย ประสิทธิภาพ และการศึกษาดูแลประคบประหงมพนักงานมากกว่า 12 สัปดาห์ช่วงเวลาในการปรับลดลงความเสี่ยงที่จะมี ประสิทธิภาพ ตอบสนองความต้องการของเด็กทารก - เด็กเล็กบ้านการดูแลประชาชน. การแสดงความคิดเห็นตั้งแต่เช้าตรู่อยู่ตรงกลางในความต้องการในความจำเป็นเพื่อให้แน่ใจว่าเป็นเครื่องมือที่มี ประสิทธิภาพ Maxi ' s Lounge - แม่ในการตั้งค่าที่บ้านการใช้งานที่ง่ายจึงตัดสินใจที่จะได้ คุณภาพ ที่จำเป็นสำหรับความสำเร็จโปรแกรมยัง การประเมินความเสี่ยงในการปฏิบัติจะต้องพิจารณาว่ามีปัจจัยที่ช่วยลดความเสี่ยงความเสี่ยงมากกว่าเรื่องของทุกวันและมีโอกาสที่จะมีเรื่องการแทรกแซงโดยเนิ่นๆ ความเรียบง่ายสั้นและง่ายต่อการใช้งานเป็นความคิดในการอำนวยความสะดวกแก่การยอมรับบุญธรรมและการจบหลักสูตรการฝึกอบรมได้อย่างถูกต้องด้วยเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ด้วย
การตรวจสอบความละเอียดตกขององค์กรที่เปิดเผยว่าฤดูใบไม้ร่วงที่ได้รับการพิจารณาว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงโดยไม่ตั้งใจของเครื่องบินพร้อมด้วยหรือไม่มีการบาดเจ็บ มอซ( 2009 )ได้กำหนดไว้ว่าเด็กทารกที่ไม่มีทางลดลงและจัดงานที่ตกใดๆที่บันทึกไว้สำหรับกลุ่มอายุต่ำกว่านี้มีข้อผิดพลาดเกิดขึ้น ความเห็นที่ว่าเด็กทารกที่สามารถลดลงได้โดยผู้ใหญ่หนึ่งท่านเท่านั้นที่มีได้รับการพิจารณาให้แต่ในท้ายที่สุดก็ไม่ได้นำมาใช้ปัญหา,วิธีการแก้ไขปัญหา,อื่นได้รับการพิจารณาให้เป็นแนวความคิดของ" The Falls de - velopmental "มีประสบการณ์โดยเด็กในหลักสูตรของการเรียนรู้ที่จะเดินเล่น(มอซ 2009 ) ประเภท นี้ของ Falls ในขณะที่เป็นประจำและมักจะอ่อนโยนในผลของพวกเขาก็รู้สึกเป็นเรื่องในระดับหนึ่งในการแทรกแซงโดยเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ ในบางระดับของการแทรกแซงโดยพนักงานทางการแพทย์. ในการกำหนดการตั้งค่า สุขภาพ ในบ้านทุก ประเภท นี้ของ Fallsในขณะที่อยู่เป็นประจำและมักจะอ่อนโยนในผลของพวกเขาได้รู้สึกเป็นเรื่องในระดับหนึ่งในการแทรกแซงโดยเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ ในการตั้งค่า สุขภาพ ในบ้านที่ ประเภท นี้ของน้ำตกจะไม่มีรายงานจากผู้ดูแลเด็กเป็นฤดูใบไม้ร่วงที่นอกจากจะได้รับบาดเจ็บได้เกิดขึ้นเป็นผล.
สภาพ สุดท้ายสำหรับการพัฒนาความสามารถของเครื่องมือในการผนวกรวมเข้าไปในทางการแพทย์ของหน่วยงานที่ให้ความรู้สึกนุ่มนวล - วอลเลย์บอลทางการแพทย์พนักงานมีอำนาจในเอกสารด้วยระบบอิเล็กทรอนิกส์โดยใช้แลปทอปคอมพิวเตอร์แต่มีการเข้าถึงที่กระดาษรุ่นในกรณีที่มีซอฟต์แวร์ระบบหยุดทำงาน.
ขั้นตอนการพัฒนาการของทารก - เด็กเล็กเด็ก
ตามมาตรฐานที่ยังมีปัญหาในช่วงฤดูใบไม้ร่วง - ที่เกี่ยวข้องได้รับบาดเจ็บในที่ประชากรมีเด็กอย่างใกล้ชิดกับที่พัฒนาจิตใจของเด็ก( flavin et al ., 2006 )
รูปที่ 1 .ทารกแรกเกิด - เด็กเล็กด้านการพัฒนาลักษณะ.
เกิด:ขาอ่อนพร้อมด้วย nonpur - poseful การเคลื่อนไหว,คอไม่สนับสนุนที่ศีรษะ,มือพร้อมใจลงมติในกำปั้น, 100% สำหรับการพึ่งพาการไปไหนมาไหนและการจัดวางตำแหน่ง.
3 เดือน:ทารกสามารถยกระดับศีรษะและหน้าอกในขณะที่ในกระเพาะอาหาร,มือถือเปิดหรือปิด,กูวัตถุ,มือ - eye ประสานงานมีการพัฒนา.
6 เดือน:ทารกสามารถหมุนจากด้านหนึ่งไปยังอีกด้าน,สนับสนุนตัวของท่านเองในขณะที่นั่งตัวตรงหัวสามารถดึงตัวเองขึ้นในขณะที่ถือถึงวัตถุสำหรับวัตถุอยู่ไกลออกไปถึงพฤติกรรมการสำรวจจะเริ่มต้นขึ้น.
12 เดือนทารกคืบคลานใกล้เข้าที่เข่าและมือทั้งสองข้างสามารถเพิ่มขึ้นไปที่ตำแหน่งยืนอยู่ที่จะทำตามขั้นตอนถือเข้ากับเฟอร์นิเจอร์หรือยื่นมือของบุคคลที่เลียนแบบพฤติกรรมผู้ใหญ่.
18 เดือนเด็กสามารถเดินไปไม่มีใครช่วยเหลือทำงานในขณะที่จ้องลงไปที่พื้น.
2 ปีเด็กสามารถเดินขึ้นลงบันไดสามารถดำเนินการตามขั้นตอนเดิมจะเปิดตู้และเดือนสามารถ Stack วัตถุ.
สถานการณ์ที่ก่อให้เกิดความเสี่ยงน้อยทารกอายุ 6 ที่ลิ้นชักอาจจะมีความเป็นไปได้อย่างสูงที่การบาดเจ็บของเด็กวัยหัดเดิน 18 - เดือน - เก่าที่เดินไปถึงได้มีอาการความอยากรู้อยากเห็นสีขาว โดยทั่วไปแล้วอยู่ในเด็กอายุต่ำกว่า 2 สามารถตรวจสอบย้อนไปตรวจสอบความพลาดพลั้งผู้ใหญ่สีขาวลักษณะการทำงานเพื่อการสำรวจและอาจได้รับอันตรายด้านสิ่งแวดล้อมการพัฒนาการสื่อสารเคลื่อนที่ แนวทางการพัฒนาการในวัยเด็กช่วงเช้าตรู่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและพร้อมด้วยต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้าเพียงเล็กน้อยในเด็กที่มีอายุต่ำกว่า 2 การแทรกแซงได้นำไปใช้ 12 สัปดาห์ที่แล้วอาจจะล้าสมัยไปแล้วเนื่องจากความสามารถใหม่ที่เกิดจากการพัฒนาในวัยเด็กปกติอยู่แล้วผู้ดูแลจะต้องรับทราบถึงความคืบหน้าคาดว่าจะเตือนตัวเองให้เกิดความเสี่ยงที่เกิดขึ้นในบ้าน
ตามกฎการพัฒนาทางร่างกายของเด็กที่เพิ่มสูงกว่าการพัฒนาการด้านความคิดของพวกเขาในระหว่างช่วงต้นปีนี้การเพิ่มขึ้นของขั้นตอนการพัฒนาการและยังอาจจะไม่ใช่แบบคู่ขนานอายุตามลำดับเวลาของเด็กและเป็นไปได้ของการหน่วงเวลาการพัฒนาการอาจเป็นปัจจัยหนึ่งในความจำเป็นของเด็กสำหรับ ผลิตภัณฑ์ Healthcare ภายในบ้าน ความล้มเหลวในการคาดการณ์ล่วงหน้าว่าความคืบหน้าการพัฒนาการเป็นความท้าทายสำหรับเนิ่นๆและผู้ดูแลเด็กด้วยเช่นเดียวกันในปรับเปลี่ยนแนวทางของตนในพฤติกรรมเสี่ยงและอาจได้รับอันตรายด้านสิ่งแวดล้อมพร้อมด้วยข้อพิจารณาต่างๆเหล่านี้ในใจก็มีมติว่าการประเมินความเสี่ยงลดลงจะต้องจัดให้บริการโปรไฟล์ความเสี่ยงมีโครงสร้างสังคมที่หลากหลายพร้อมด้วยขั้นตอนต่างๆในการพัฒนา การออกแบบของเครื่องมือแล้วจะให้ความสำคัญกับสถานการณ์ความเสี่ยงมากที่สุดที่สอดคล้องกับขั้นตอนของการพัฒนาของเด็กที่.