“Hey oppa, do you want to do someth

“Hey oppa, do you want to do something.. random?”

Jong Hyun opened his eyes slightly to stare up at Yura, whose lap he was currently laying on. “Is this something better than me going to back to sleep right now?” he said with a half-smirk on his face. It was one of those rare days when they both had nothing on their schedules and can just enjoy a nice, leisurely time relaxing together on the sofa of their cozy little loft.

Yura giggled slightly as she continued running her hands gently through his hair. “Hey, don’t I get a say on what we should do while we’re on leave from work?” She moved her hands from his hair to poke at his cheek. “Let’s do something different for a change. Please?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"เฮ้ oppa คุณต้องทำอะไร... สุ่มหรือไม่"Jong Hyun เปิดตาเล็กน้อยเพื่อมองดูค่า Yura ซึ่งเขาได้วางอยู่บนตัก "นี้สิ่งที่ดีกว่าฉันจะกลับไปนอนตอนนี้" เขากล่าวว่า เกเรครึ่งบนใบหน้าของเขา มันเป็นหนึ่งในนั้นหายากเมื่อพวกเขามีอะไรในตารางเวลาของตน และสามารถเพียงแค่สนุกกับเวลาดี สบาย ๆ ผ่อนคลายด้วยกันบนโซฟาของลอฟท์เล็ก ๆ ของพวกเขาอบอุ่นYura กระดี๊กระด๊าไปเล็กน้อยขณะที่เธอยังคงใช้มือของเธอเบา ๆ ผ่านผมของเขา "Hey ไม่เจ็บพูดในสิ่งที่เราควรทำในขณะที่เราลางานหรือไม่" เธอย้ายมือของเขาจากผมไปโผล่ที่แก้มของเขาของเขา "ลองทำบางสิ่งบางอย่างที่แตกต่างกันสำหรับการเปลี่ยนแปลง โปรด"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"เฮ้พี่, คุณต้องการที่จะทำบางสิ่งบางอย่าง .. สุ่ม?" จงฮยอนเปิดตาของเขาเล็กน้อยเพื่อจ้องมองขึ้นที่ Yura ซึ่งตักเขาได้รับในขณะนี้วางอยู่บน "สิ่งที่ดีกว่าฉันนี้จะกลับไปนอนในตอนนี้?" เขากล่าวกับครึ่งรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา มันเป็นหนึ่งในวันที่หายากเหล่านั้นเมื่อพวกเขาทั้งสองไม่ได้มีอะไรเกี่ยวกับตารางของพวกเขาและก็สามารถเพลิดเพลินไปกับการมีความสุขเวลาที่สบายผ่อนคลายร่วมกันบนโซฟาของห้องใต้หลังคาน้อยของพวกเขาที่สะดวกสบาย. Yura หัวเราะเล็กน้อยขณะที่เธอยังคงวิ่งมือของเธอเบา ๆ ผ่านผมของเขา "เฮ้ฉันจึงไม่ได้รับการพูดในสิ่งที่เราควรจะทำอย่างไรขณะที่เรากำลังออกจากที่ทำงาน?" เธอย้ายมือของเธอจากผมของเขาที่จะโผล่ที่แก้มของเขา "เราทำอะไรบางอย่างที่แตกต่างกันสำหรับการเปลี่ยนแปลง กรุณา? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" นี่พี่อยากทำอะไร . . . . . . . แบบสุ่ม "

จงฮยอนเบิกตาเล็กน้อยเพื่อจ้อง ยูระ ซึ่งเขากำลังนอนอยู่บนตัก . " นี่มันมีอะไรดีกว่าฉันกลับไปนอนในตอนนี้ " เขาพูดพร้อมกับยิ้มเยาะ ครึ่งบนใบหน้าของเขา มันเป็นหนึ่งในวันที่หายากเมื่อพวกเขาทั้งสองไม่เกี่ยวข้องกับตารางเวลาของพวกเขาและสามารถเพลิดเพลินกับที่ดีสบายผ่อนคลายเวลาด้วยกันบนโซฟาของห้อง เล็กๆ อบอุ่น

ยูระหัวเราะคิกคักเล็กน้อย เธอยังคงวิ่งมือของเธอเบา ๆผ่านเส้นผม " นี่ ฉันไม่ได้พูดในสิ่งที่เราควรจะทำในขณะที่เรากำลังกลับจากทำงาน " เธอย้ายมือของเธอจากผมของเขาจิ้มที่แก้มของเขา " ไปทำสิ่งที่แตกต่างกันสำหรับการเปลี่ยนแปลง ได้โปรด "