The Harrod–Domar model is an early

The Harrod–Domar model is an early post-Keynesian model of economic growth. It is used in development economics to explain an economy's growth rate in terms of the level of saving and productivity of capital. It suggests that there is no natural reason for an economy to have balanced growth. The model was developed independently by Roy F. Harrod in 1939,[1] and Evsey Domar in 1946,[2] although a similar model had been proposed by Gustav Cassel in 1924.[3] The Harrod–Domar model was the precursor to the exogenous growth model.[4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบบ Harrod – Domar เป็นแบบสำนักเคนส์หลังต้นเติบโตทางเศรษฐกิจ ใช้ในการพัฒนาเศรษฐกิจเพื่ออธิบายอัตราการเติบโตของเศรษฐกิจในแง่ของระดับของการประหยัด และผลผลิตของทุน มันแสดงให้เห็นว่า มีเหตุผลธรรมชาติสำหรับเศรษฐกิจมีความสมดุลการเจริญเติบโต รูปแบบถูกพัฒนาอย่างอิสระ โดย Roy Harrod F. ใน 1939, [1] และ Evsey Domar ในปี 1946, [2] แม้ว่าแบบจำลองคล้ายได้ถูกเสนอ โดยกุสตาฟคัสเซลในปี 1924 [3] แบบ Harrod – Domar เป็นสารตั้งต้นในรูปแบบการเจริญเติบโตภายนอก [4]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รุ่น Harrod-Domar เป็นช่วงต้นของการโพสต์รูปแบบเคนส์ของการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ มันถูกใช้ในการพัฒนาเศรษฐกิจที่จะอธิบายอัตราการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจในแง่ของระดับการประหยัดและการผลิตของเงินทุน มันแสดงให้เห็นว่าไม่มีเหตุผลที่ธรรมชาติสำหรับเศรษฐกิจที่จะมีการเจริญเติบโตที่สมดุล รูปแบบที่พัฒนาขึ้นโดยอิสระรอยเอฟ Harrod ในปี 1939 [1] และ Evsey Domar ในปี 1946 [2] แม้จะมีรูปแบบที่คล้ายกันได้รับการเสนอโดยกุสตาฟคาสเซิลในปี 1924 [3] รุ่น Harrod-Domar เป็นปูชนียบุคคลที่ รูปแบบการเจริญเติบโตจากภายนอก. [4]