I do not know who he is,Watson,'he

I do not know who he is,Watson,'he told me,'but I believe I know what kind of man he is.He is far too intelligent,too extraordinary a killer for our good friend Lestrade and his policemen in dresses to catch.No,he shall be mine. He is the criminal that I have waited for.To destroy him will be the greatest success of my life.I dream of it,Watson!I must destroy him! I cannot fail!
He was shaking with excitement.I had never seen him like this before.
That afternoon he went to Scotland Yard. When he came home,he was very quiet.Next day he appeared dressed in old, dirty clothes.
I am going to Whitechapel,'he told me.'As you know,I have rooms in several parts of London.For the next three days I shall live among the poor people of Whitechapel. Nobody will know who I am.I shall talk to them and listen to everything that they tell me.'
May I come withyou? I asked, but he said,'No,Watson,you may not.If there is amurder,I shall send for you.I shall need your help,old fellow,have no fear of that!'
I spent a lonely evening in Baker street. I was asleep when,at half past two in the morning, a cab arrived to take me to Whitechapel. Another woman had met a violet death. As I travelled through the dark,empty streets,London seemed a strange and ghostly place --it lay there like the body of a great animal,not sleeping but dead.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่รู้ที่เขามี Watson 'เขาบอก' แต่ฉันเชื่อว่า ฉันรู้ว่าเขาเป็นคนประเภทใด เขาเป็นอัจฉริยะเกินไป ฆ่าวิสามัญเกินไปสำหรับเพื่อนของเราดี Lestrade และตำรวจในชุดของเขาจะจับ ไม่ เขาจะระเบิด เขาเป็นอาชญากรที่ฉันรอ การทำลายเขาจะมีความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของฉัน ฉันฝันของมัน Watson ต้องทำลายเขา ฉันไม่สามารถล้มเหลวเขาถูกสั่น ด้วยความตื่นเต้น ผมไม่เคยเห็นเขาเช่นนี้มาก่อนบ่ายวันนั้นเขาไปถึงสกอตแลนด์ยาร์ด เมื่อเขามาบ้าน เขาก็เงียบ วันถัดไปเขาปรากฏตัวในเสื้อผ้าเก่า สกปรกฉันจะไปไวท์ 'เขาบอกว่า ฉัน' คุณรู้ว่า มีห้องพักในหลายส่วนของ London.For สามวันถัดไปฉันจะอยู่ในหมู่คนยากจนของไวท์ ไม่มีใครจะรู้ว่าฉันเป็นใคร ฉันจะพูดคุยยังพวกเขา และฟังทุกอย่างที่พวกเขาบอกฉัน.'อาจมา withyou ถาม แต่เขากล่าว ว่า ไม่ Watson คุณอาจไม่ได้ ถ้ามี amurder จะส่งให้คุณ จะต้องช่วย เพื่อนเก่า คุณก็ไม่ต้องกลัวว่า!'ผมใช้เวลาตอนเย็นที่โดดเดี่ยวบนถนนเบเกอร์ ผมหลับไปหรี ที่ครึ่งผ่านสองในตอนเช้า ห้องโดยสารการไวท์ ผู้หญิงอีกคนหนึ่งได้พบความตายมีสีม่วง ขณะที่ฉันเดินทางผ่านถนนมืด ว่างเปล่า ลอนดอนดูเหมือน สถานแปลก และน่ากลัว - มันวางมีเช่นร่างกายของสัตว์ดี ไม่ตาย แต่นอนหลับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมไม่ทราบว่าเขาเป็นใครวัตสัน "เขาบอกผมว่า ' แต่ฉันเชื่อว่าฉันรู้ว่าสิ่งที่ชนิดของคนที่เขา is.He อยู่ไกลฉลาดเกินไปธรรมดาเกินไปสำหรับนักฆ่าเพื่อนที่ดีของเราเลสเตรดและตำรวจของเขาในชุดที่จะจับ .no เขาจะเป็นของเรา เขาเป็นความผิดทางอาญาที่ฉันได้รอ for.To ทำลายเขาจะประสบความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของความฝันของฉัน life.i ของมันวัตสันผมจะต้องทำลายเขา! ฉันไม่สามารถล้มเหลว!
เขาก็สั่นด้วย excitement.I ไม่เคยเห็นเขาเช่นนี้มาก่อน.
บ่ายวันนั้นเขาไปสกอตแลนด์ยาร์ด เมื่อเขากลับมาถึงบ้านเขาเป็นอย่างมากวัน quiet.Next เขาปรากฏตัวในเก่าเสื้อผ้าที่สกปรกแต่งตัว.
ฉันจะ Whitechapel 'เขาบอก me.'As คุณรู้ว่าผมมีห้องในหลายส่วนของ London.For สามต่อไป วันฉันจะมีชีวิตอยู่ในหมู่คนยากจนของ Whitechapel ไม่มีใครจะรู้ว่าใครฉัน am.I จะพูดคุยกับพวกเขาและฟังทุกอย่างที่พวกเขาบอกฉัน.
ฉันอาจมา withyou? ผมถาม แต่เขาบอกว่า 'ไม่วัตสันคุณอาจ not.If มี amurder ฉันจะส่ง you.I จะต้องการความช่วยเหลือของคุณเพื่อนเก่ามีความกลัวของที่ไม่!'
ผมใช้เวลาช่วงเย็นเหงาในเบเคอร์ ถนน ผมก็หลับไปเมื่อเวลา 02:30 ในตอนเช้ารถแท็กซี่มาถึงพาฉันไป Whitechapel ผู้หญิงอีกคนหนึ่งได้พบกับความตายสีม่วง ขณะที่ผมเดินทางผ่านความมืดถนนที่ว่างเปล่า, ลอนดอนดูเหมือนสถานที่แปลกและน่ากลัว --it วางมีเช่นร่างกายของสัตว์ที่ดีไม่ได้นอน แต่ตาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันไม่รู้ว่าเขาคือใคร วัตสัน เขาบอกผม แต่ผมเชื่อว่า ผมรู้ว่าเขาเป็นคนแบบไหน เขาอยู่ไกลด้วยฉลาดด้วยวิสามัญฆาตกรสำหรับเพื่อนของเราดีเลสเตรดและตำรวจของเขาในชุดจับ เขาจะเป็นของเรา เขาเป็นฆาตกรที่ผมรอคอย เพื่อทำลายเขาจะประสบความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของฉัน ฉันฝันถึงมัน วัตสัน ! ฉันต้องทำลายมัน ผมไม่ได้ล้มเหลวเขากำลังตัวสั่นด้วยความตื่นเต้น ผมไม่เคยเห็นเขาเป็นแบบนี้มาก่อนบ่ายวันนั้น เขาไปสก็อตแลนด์ ยาร์ด เมื่อเขากลับมา เขาก็เงียบมาก วันต่อมาเขาปรากฏตัวขึ้นในชุดเสื้อผ้าเก่า สกปรกฉันไปที่ไวท์ชาเพล เขาบอกผมว่า 'as คุณรู้มั้ย ผมมีห้องในส่วนต่าง ๆของลอนดอน สามวันถัดไปผมจะอยู่ในหมู่คนยากจนของฆาตกร . จะไม่มีใครรู้ว่าข้าเป็นใคร ข้าจะพูดกับพวกเขาและฟังทุกอย่างที่พวกเขาบอกฉันฉันขอมากับคุณเหรอ ? ฉันถาม แต่เขาบอกว่า ไม่มี วัตสัน , คุณอาจไม่ได้ หากมี amurder ผมจะส่งคุณ ผมจะต้องให้คุณช่วย เจ้าแก่ ไม่กลัวน่ะสิ 'ผมใช้เวลาช่วงเย็นเหงาในถนนเบเกอร์ ฉันหลับเมื่อครึ่งรอบสองในช่วงเช้า แท็กซี่มาถึงพาฉันไปหาไวท์ชาเพล . ผู้หญิงอื่นเคยเจอม่วงตาย ผมเดินทางไปถึงมืด ถนนว่างเปล่า ลอนดอนดูสถานที่แปลก และน่ากลัว . . . มันนอนที่นั่น เช่นเดียวกับร่างกายของสัตว์ที่ดี ไม่นอน แต่ที่ตายแล้ว