Recent research has usedMBCA to con

Recent research has usedMBCA to consider psychopathy subtypes in
women. In a series of studies using male (Hicks, Markon, Patrick,
Krueger & Newman, 2004) and female (Hicks, Vaidyanathan, &
Patrick, 2010) prisoners, female psychopathic subtypes exhibited
more maladjustment (i.e., stress, extreme personality traits) than their
male counterparts. In Lee and Salekin's (2010) comparison of male
and female college students, the male secondary subtype demonstrated
more risky and criminal behavior than the primary subtype, but the female
subtypes did not differ. Although these findings suggest gender
differences in the presentation of psychopathy subtypes, no a priori
subtyping theory was utilized
Falkenbach et al. (2014) found subtype distinctions based on F1 and
F2 scores, anxiety, PA, NA, BPD, and aggression in line with Skeem et al.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

งานวิจัยล่าสุดได้ usedMBCA พิจารณาประเภท psychopathy ย่อยในผู้หญิง ในชุดของการศึกษาโดยใช้เพศชาย (Patrick ฮิกส์ MarkonKrueger & นิวแมน 2004) และหญิง (ฮิกส์ Vaidyanathan, &แพทริค 2010) จัดแสดงชนิดย่อย psychopathic หญิง นักโทษเพิ่มเติม maladjustment (เช่น ความเครียด นิสัยมาก) กว่าของพวกเขาชายคู่ ในการเปรียบเทียบ (2010) ลีและของ Salekin ของมาเลและแสดงให้เห็นว่านักศึกษาหญิงวิทยาลัย ชายรองชนิดย่อยยิ่งมีความเสี่ยง และความผิดทางอาญาพฤติกรรมกว่าชนิดย่อยหลัก แต่หญิงประเภทย่อยไม่ได้แตกต่างกัน แม้ว่าการค้นพบเหล่านี้แนะนำให้เพศความแตกต่างในการนำเสนอประเภท psychopathy ย่อย ไม่ priorisubtyping ทฤษฎีถูกนำมาใช้Falkenbach et al. (2014) ชนิดย่อยที่พบความแตกต่างคะแนนจาก F1 และคะแนน F2 วิตกกังวล PA, NA, BPD และความก้าวร้าวตาม Skeem et al

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ล่าสุดมีการวิจัยที่จะต้องพิจารณา usedMBCA เชื้อโรคจิตใน
ผู้หญิง ในชุดของการศึกษาโดยใช้ชาย (ฮิกส์ Markon แพทริคเป็น
ครูเกอร์และนิวแมน, 2004) และหญิง (ฮิกส์ Vaidyanathan และ
แพทริค 2010) นักโทษเชื้อโรคจิตหญิงแสดง
ความไม่ปรองดองมากขึ้น (เช่นความเครียดลักษณะบุคลิกภาพที่รุนแรงกว่า) ของพวกเขา
ชาย ในลีและ Salekin ของ (2010) เปรียบเทียบเพศชาย
และเพศหญิงวิทยาลัยนักเรียนย่อยมัธยมชายแสดงให้เห็นถึง
พฤติกรรมเสี่ยงและทางอาญามากกว่าชนิดย่อยหลัก แต่หญิง
เชื้อไม่แตกต่างกัน แม้ว่าการค้นพบเหล่านี้ขอแนะนำเพศ
แตกต่างในการนำเสนอของเชื้อโรคทางจิตที่ไม่มีเบื้องต้น
ทฤษฎี subtyping ถูกใช้
Falkenbach et al, (2014) พบความแตกต่างขึ้นอยู่กับชนิดย่อย F1 และ
คะแนน F2, วิตกกังวล, PA, NA, บาร์เรลต่อวันและการรุกรานในแนวเดียวกันกับ Skeem et al,

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิจัยล่าสุดได้ usedmbca พิจารณาโรคจิตชนิดย่อยในผู้หญิง ในชุดของการศึกษาโดยใช้ชาย ( ฮิกส์ มาร์เคิน แพทริคครูเกอร์ & Newman , 2004 ) และหญิง ( ฮิกส์ vaidyanathan , และแพทริค 2553 ) นักโทษหญิงมีชนิดย่อยโรคจิตซูริกเพิ่มเติม ( เช่น เครียดมากบุคลิกภาพ ) มากกว่าของพวกเขาคู่ชาย ใน ลี และ salekin ( 2010 ) การเปรียบเทียบ ชายและนักเรียนหญิงวิทยาลัย ทั้งมัธยมชายแสดงความเสี่ยงมากขึ้น และพฤติกรรมทางอาญากว่าชนิดย่อยหลัก แต่หญิงชนิดย่อยไม่แตกต่างกัน แม้ว่าการค้นพบเหล่านี้แนะนำว่า เพศความแตกต่างในการนำเสนอของโรคจิตชนิดย่อย ไม่ priorisubtyping ทฤษฎีที่ใช้falkenbach et al . ( 2014 ) พบความแตกต่างทั้งจาก F1 และF2 คะแนน , ความวิตกกังวล , PA , นา , บาร์เรลและความก้าวร้าวในบรรทัดที่มี skeem et al .