Once upon a time, a king and his mi

Once upon a time, a king and his ministers were hunting in the forest. They rode together for many hours, but they could not find any animals. As they were tired and hungry they decided to stop and rest.

The ministers ordered the servants to pitch the hunting tents and to prepare the special food for the king’s lunch.

While the king was waiting for his lunch, he saw a small deer bound into the forest. He quickly spurred his horse on to chase the deer. The young horse galloped briskly after the deer, carrying the king up one path and down another.

Soon they were deep in the forest, and the king knew he was lost. He quieted his sweating horse and tried to listen for the voices of his ministers and servant.

The forest was very still. The king heard only the leaves of the trees moving slightly and a few birds calling to each other in the distance.

He gently patted his horse and was guiding her slowly through the trees when he heard the voice of a young boy.

“Hello! Is anyone there?” the king called out. “Yes!” came the answer. “It is me, the buffalo boy.”

The king led his horse into the clearing, and the buffalo boy stepped out to greet him. “Hello, sir. Are you looking for me?”

The king thought it best to pretend that he was an ordinary man, so he spoke to the buffalo boy with simple words. “My dear boy, I am lost. My friends made their camp at the edge of this forest near two large pepper trees. I wandered into this forest with my horse and now I cannot find them.”

“Sir,” the buffalo boy said. “Do not worry. I know that place very well. I will show you the way.”

“Ah! That is good!” said the king. “Please come and sit behind me on my horse and we will ride together.”

The buffalo boy made sure his animals would be safe and then jumped up behind the king. He guided the king across the clearing and onto a hidden path under the spreading vines.

As they road along, the king thought to himself “This is a kind and hardworking boy. I like him. I wonder if he likes me, his king?” “Then the king asked “My dear boy, do you know the king who rules this country?”

“I don’t know what you mean” the puzzled boy answered “My grandmother used to tell me stories about kings. But I do not really know what a king is. I’ve never seen a king. I don’t even know where a king lives.”

The king was a little taken aback. “Well, do you want to know what a king is? Would you like to meet a king?”

“Oh, that would be fun,” replied the buffalo boy.

The king said “If you lead me out of the forest to meet my friends, I will give you money, and I will also show you a king. When we meet my friends, you watch everyone carefully. Any man who keeps his hat on is a king. Remember now, if you watch carefully, you will know which man is a king.”

The buffalo boy promised the king that he would watch everyone carefully. Soon they arrived at the edge of the forest near two large pepper trees.

Now, all the ministers and servants had been terribly worried about the king. When they saw him riding safely out of the forest, they all jumped up and took off their hats.

The king turned around to the buffalo boy and proudly asked “Now, my dear boy, do you know who is king?”

The overjoyed buffalo boy laughed. “Oh yes! There are two kings here! I am a king and you are a king!”

Some of the ministers who were standing nearby overheard the boy. “Hey, boy!” they scolded “You are not the king. You must never say that again.”

“Oh!” the buffalo boy protested. “This gentleman told me that anyone who does not take his hat off is king. I did not take my hat off, so I must be king!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กาลครั้งหนึ่งกษัตริย์และรัฐมนตรีของเขากำลังล่าสัตว์ในป่า พวกเขาขี่ม้าด้วยกันเป็นเวลาหลายชั่วโมง แต่พวกเขาไม่สามารถหาสัตว์ใด ๆ ขณะที่พวกเขาเหนื่อยและหิวพวกเขาตัดสินใจที่จะหยุดและส่วนที่เหลือ

รัฐมนตรีสั่งให้คนรับใช้ที่จะตั้งเต็นท์การล่าสัตว์และการจัดเตรียมอาหารพิเศษสำหรับการรับประทานอาหารกลางวันของกษัตริย์

ในขณะที่พระมหากษัตริย์ได้รับการรอคอยสำหรับการรับประทานอาหารกลางวันของเขาเขาเห็นกวางขนาดเล็กผูกพันเข้าไปในป่า เขารีบควบม้าของเขาในการไล่ล่ากวาง ม้าหนุ่มควบเหยงหลังจากกวางถือกษัตริย์เส้นทางหนึ่งและลงอีก

เร็ว ๆ นี้พวกเขาอยู่ลึกเข้าไปในป่าและพระมหากษัตริย์รู้ว่าเขาก็หายไป เขาเงียบม้าเหงื่อออกของเขาและพยายามที่จะฟังเสียงของรัฐมนตรีและผู้รับใช้ของพระองค์

ป่ามากยังคงกษัตริย์ทรงได้ยินเพียงใบของต้นไม้เคลื่อนไหวเล็กน้อยและนกน้อยที่เรียกกันในระยะทาง

เขาตบเบา ๆ ม้าของเขาและได้รับการแนะนำของเธออย่างช้าๆผ่านต้นไม้เมื่อเขาได้ยินเสียงของชายหนุ่ม

"สวัสดี! คือทุกคนมี "พระมหากษัตริย์ที่เรียกว่าออก "ใช่" คำตอบมา "มันเป็นสิ่งที่ฉันควายเด็ก."

กษัตริย์นำม้าของเขาลงไปในที่โล่ง,และเด็กควายก้าวออกมาเพื่อทักทายเขา "สวัสดีครับ คุณกำลังมองหาฉัน "

กษัตริย์คิดว่ามันที่ดีที่สุดที่จะแกล้งทำเป็นว่าเขาเป็นคนธรรมดาเขาจึงพูดกับเด็กควายด้วยคำง่ายๆ "เด็กรักของฉันฉันหายไป เพื่อนของฉันที่ทำค่ายของพวกเขาที่ขอบของป่าแห่งนี้อยู่ใกล้กับต้นไม้สองต้นพริกที่มีขนาดใหญ่ ฉันเดินเข้าไปในป่านี้กับม้าของฉันและตอนนี้ฉันไม่สามารถหาพวกเขา. "

" ครับ"เด็กควายกล่าวว่า "ไม่ต้องกังวล ฉันรู้ว่าสถานที่นั้นเป็นอย่างดี ฉันจะแสดงให้คุณเห็นวิธี. "

" อา! ว่าเป็นสิ่งที่ดี! "กษัตริย์ตรัสว่า "โปรดมานั่งอยู่ข้างหลังผมอยู่บนหลังม้าของฉันและเราจะนั่งด้วยกัน."

เด็กควายทำให้แน่ใจว่าสัตว์ของเขาจะปลอดภัยและพยายามดีดตัวขึ้นหลังกษัตริย์ เขานำกษัตริย์ในที่โล่งและบนเส้นทางที่ซ่อนอยู่ภายใต้การแพร่กระจายของเถาวัลย์

ตามที่พวกเขาถนนเลียบกษัตริย์คิดกับตัวเอง "นี้เป็นชนิดและเด็กขยัน ฉันชอบเขา ฉันสงสัยว่าเ​​ขาชอบฉันกษัตริย์ของเขา "" แล้วกษัตริย์ถาม "เด็กที่รักของฉันคุณจะรู้ว่าพระมหากษัตริย์ที่ปกครองประเทศนี้"

"ฉันไม่ทราบว่าสิ่งที่คุณหมายถึง" เด็กงงตอบ "ของฉัน คุณยายเคยบอกฉันเรื่องราวเกี่ยวกับพระมหากษัตริย์ แต่ฉันไม่ทราบจริงๆสิ่งที่พระมหากษัตริย์เป็น ฉันไม่เคยเห็นพระมหากษัตริย์ฉันไม่ทราบว่าชีวิตของกษัตริย์. "

กษัตริย์เป็นเพียงเล็กน้อยผงะหงาย "ดีที่คุณต้องการที่จะรู้ว่าสิ่งที่พระมหากษัตริย์หรือไม่ คุณต้องการที่จะพบกับพระมหากษัตริย์หรือไม่ "

" โอ้ว่าจะสนุก "ตอบเด็กควาย

กษัตริย์ตรัสว่า "ถ้าคุณนำฉันออกมาจากป่าเพื่อพบกับเพื่อนของฉันฉันจะให้เงินและฉันจะแสดงให้คุณเห็นกษัตริย์ เมื่อเราได้พบกับเพื่อนของฉันทุกคนที่คุณดูอย่างระมัดระวังผู้ชายคนหนึ่งที่ช่วยให้หมวกของเขาในการใด ๆ ที่เป็นพระมหากษัตริย์ จำได้ว่าตอนนี้ถ้าคุณดูอย่างคุณจะได้รู้ว่าคนที่เป็นกษัตริย์. "

เด็กควายกษัตริย์สัญญาว่าเขาจะดูทุกคนอย่างละเอียด ในไม่ช้าพวกเขามาถึงขอบของป่าไม้ที่อยู่ใกล้ต้นไม้สองต้นพริกที่มีขนาดใหญ่

ตอนนี้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงทั้งหมดและคนรับใช้ที่ได้รับความกังวลใจชะมัดเกี่ยวกับพระมหากษัตริย์ เมื่อพวกเขาเห็นเขาขี่ได้อย่างปลอดภัยออกมาจากป่าพวกเขาทุกคนกระโดดขึ้นและถอดหมวกของพวกเขา

กษัตริย์หันไปรอบ ๆ กับเด็กผู้ชายควายและขอให้ภาคภูมิใจ "ตอนนี้เด็กที่รักของฉันคุณจะรู้ว่าใครเป็นกษัตริย์"

เด็กควายสุขหัวเราะ "โอ้ใช่! มีสองกษัตริย์ที่นี่! ฉันเป็นกษัตริย์และคุณเป็นกษัตริย์! "

บางส่วนของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงที่ได้รับการยืนอยู่ในบริเวณใกล้เคียงได้ยินเด็ก "เฮ้เด็ก" พวกเขาดุ "คุณไม่ได้เป็นกษัตริย์คุณไม่ต้องบอกว่าอีกครั้ง. "

" โอ้! "เด็กควายประท้วง "สุภาพบุรุษนี้บอกผมว่าทุกคนที่ไม่ได้ใช้หมวกของเขาออกเป็นกษัตริย์ ฉันไม่ได้ใช้หมวกของฉันออกดังนั้นฉันจะต้องเป็นกษัตริย์! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กาลครั้งหนึ่ง กษัตริย์และรัฐมนตรีของเขาถูกล่าในป่า พวกเขาขี่กันหลายชั่วโมง แต่พวกเขาไม่พบสัตว์ต่าง ๆ พวกเขาเหนื่อย และหิวก็ตัดสินใจหยุด และพักผ่อน

รัฐมนตรีสั่งมหาดเล็กโยนเต็นท์ล่าสัตว์ และเตรียมอาหารพิเศษสำหรับมื้อกลางวันพระ

ขณะกษัตริย์ถูกรออาหารกลางวันของเขา เขาเห็นสัตว์ขนาดเล็กที่ผูกเข้าป่า นอกจากนี้เขาได้อย่างรวดเร็วกระตุ้นม้าของเขาไปไล่ล่าสัตว์ ม้าหนุ่ม galloped briskly หลังจากเดียร์ แบกคิง และ ลงอีกเส้นทางหนึ่ง

เร็ว ๆ นี้ อยู่ในป่าลึก และพระมหากษัตริย์รู้เขาก็ เขา quieted ของเขาม้า sweating และพยายามฟังเสียงของรัฐมนตรีและข้าราชการของเขา

ถูกป่ามากยัง พระราชาได้ยินเฉพาะใบไม้ของต้นไม้ที่ย้ายเล็กน้อยและนกน้อยที่เรียกกันในระยะห่าง

เขา patted ม้าของเขา และได้นำเธอช้า ๆ ผ่านต้นไม้เมื่อเขาได้ยินเสียงของชายหนุ่ม

"สวัสดี คือทุกคนมีพระมหากษัตริย์เรียกออก "ใช่" มาตอบ "ก็ฉัน เด็กชายควาย"

กษัตริย์นำม้าของเขาไปหัก และเด็กชายควายก้าวออกไปทักทายเขา "สวัสดี ที่รัก คุณกำลังมองหาฉัน "

พระคิดว่า ดีที่สุดจะทำให้เขาเป็นคนธรรมดา เพื่อพูดกับเด็กชายควายด้วยคำง่าย ๆ "เด็กผู้ชายที่รักของฉัน ฉันหายไป เพื่อนทำของค่ายนี้ป่าใกล้ต้นพริกขนาดใหญ่สองห้อง ได้เดินไปฉันมาในป่านี้กับม้าของฉัน และตอนนี้ ฉันไม่สามารถหาได้"

"รัก"เด็กชายควายกล่าว"ไม่ต้องห่วง ผมรู้จักสถานที่ดี ฉันจะแสดงวิธีการ"

"Ah ก็ดี "กล่าวว่า พระมหากษัตริย์ "มาโปรด มานั่งข้างหลังบนม้าของฉัน และเราจะขี่กัน"

เด็กควายทำสัตว์เขาจะปลอดภัย และไปขึ้นหลังพระมหากษัตริย์ เขานำพระที่หัก และ บนเส้นทางซ่อนใต้นำประมาณ

พวกเขาเป็นถนนตาม พระคิดว่า ตนเอง "ซึ่งได้บอยชนิดและทุก ฉันชอบเขา ฉันสงสัยว่า ถ้า เขาชอบฉัน กษัตริย์หรือไม่" "แล้วถามพระ"เด็กผู้ชายที่รักของฉัน คุณรู้พระเจ้าประเทศนี้"

"ฉันไม่รู้สิ่งที่คุณหมายถึง" เด็กพิศวงตอบ "ยายของฉันใช้บอกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับพระมหากษัตริย์ แต่ผมไม่ทราบจริง ๆ ว่ากษัตริย์ ผมไม่เคยเห็นกษัตริย์ ฉันไม่รู้แม้แต่กษัตริย์ชีวิต "

ถูกกษัตริย์น้อยตะลึง "ดี คุณต้องการทราบว่าเป็นพระอะไร คุณอยากจะพบกษัตริย์ "

"โอ้ ที่จะเป็นความสนุกสนาน ตอบเด็กควาย

พระกล่าวว่า "คุณทำให้ฉันออกจากป่าไปพบเพื่อนของฉัน ฉันจะให้เงิน แล้วฉันจะแสดงคุณคิง เวลาเจอเพื่อนของฉัน คุณดูทุกอย่าง คนที่ทำให้หมวกของเขาบนเป็นกษัตริย์ จำตอนนี้ ถ้าคุณดูอย่างระมัดระวัง คุณจะรู้คนที่ได้เป็นกษัตริย์ "

เด็กควายสัญญาคิงว่า เขาจะดูทุกอย่าง เร็ว ๆ นี้ พวกเขามาถึงริมป่าใกล้ต้นพริกใหญ่สอง

ตอนนี้ รัฐมนตรีและข้าราชการทั้งหมดได้ชะมัดห่วงพระ เมื่อเห็นเขาขี่ปลอดภัยจากป่า พวกเขาทั้งหมดไปขึ้น และเอาออกจากหมวกของพวกเขา

กษัตริย์เปิดรอบผู้ชายควาย และภูมิใจถาม "ตอนนี้ เด็กผู้ชายที่รักของฉัน คุณรู้ที่คิง"

ควายปลื้มเด็กหัวเราะ "โอ้ ใช่ มีกษัตริย์สองที่นี่ ผมพระมหากษัตริย์ และคุณคิง "

เด็กตก overheard ของรัฐมนตรีที่ก็ยืนอยู่ใกล้เคียง " Hey เด็ก! " พวกเขา scolded "คุณไม่ใช่พระมหากษัตริย์ คุณต้องไม่พูดใหม่"

ปฏิเสธการ"โอ้ "บอยควายจ่าย "สุภาพบุรุษนี้บอกว่า ใครไม่ถอดหมวกของเขาเป็นกษัตริย์ ฉันไม่ไม่ถอดหมวกของฉัน ดังนั้นต้องคิง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อเวลาที่กษัตริย์และคณะรัฐมนตรีของเขาเป็นการออกไปล่าสัตว์ในป่า เขาขี่ม้าด้วยกันสำหรับหลายชั่วโมงแต่พวกเขาไม่สามารถพบกับสัตว์ใดๆ และพวกเขาก็รู้สึกเหนื่อยและหิวก็มีมติให้หยุดและส่วนที่เหลือ

ให้คณะรัฐมนตรีได้สั่งให้ข้าราชการที่จะตั้งเต็นท์ไล่ล่าและเพื่อการจัดเตรียมอาหารพิเศษสำหรับอาหารกลางวันของกษัตริย์

ขณะที่กษัตริย์เป็นผู้ที่กำลังรอสำหรับอาหารกลางวันของเขาเขาเห็นกวางขนาดเล็กที่ผูกพันไปในป่า เขาได้อย่างรวดเร็วนรมม้าของเขาที่จะไล่ตามกวาง ม้าหนุ่มที่ควบม้าอย่างกระตือรือล้นหลังจากกวางและกระเป๋าสำหรับพกพากษัตริย์ที่หนึ่งและพาธลงอีก

ไม่ช้าก็นั้นลึกในป่าและกษัตริย์ที่รู้ว่าเขาก็หายไป เขาสงบม้าเหงื่อของเขาและพยายามที่จะให้ฟังเสียงของผู้รับใช้และรัฐมนตรีของเขา

เป็นป่าที่ยังคงเป็นอย่างมากกษัตริย์ที่ได้ยินเสียงเท่านั้นที่ใบของต้นไม้ที่ย้ายกันเล็กน้อยและนกไม่กี่ที่เรียกกันในระยะที่ห่างออกไป

เขาค่อยๆตบม้าของเขาและเธอก็จะแนะนำอย่างช้าๆผ่านต้นเมื่อเขาได้ยินเสียงของเด็กชาย

"สวัสดีครับ! เป็นบุคคลมีหรือไม่?"กษัตริย์ที่เรียกว่าออกไป "ใช่แล้ว!"มาตอบให้ "มันเป็นผมควายเด็ก"พระ

LED ม้าของเขาเข้าไปในเขตสำนักหักบัญชีได้และเด็กควายได้ก้าวออกมาเพื่อทักทายเขา "สวัสดีครับ. คุณกำลังมองหาสำหรับฉัน?"กษัตริย์

ที่คิดว่าดีที่สุดในการทำเป็นว่าเขาเป็นคนธรรมดาคนหนึ่งเขาจึงพูดกับเด็กควายที่มีคำว่าแบบเรียบง่าย "เด็กที่รักผมหายไป เพื่อนของผมทำให้ค่ายของเขาที่ขอบของป่าแห่งนี้อยู่ใกล้กับทั้งสองต้นพริกหยวกขนาดใหญ่ ผมเดินเข้าไปในป่าแห่งนี้พร้อมด้วยม้าของผมและตอนนี้ผมไม่สามารถค้นหาได้"

"เซอร์"ควาย" "ไม่ต้องกังวล ฉันรู้ว่าสถานที่เป็นอย่างดี ฉันจะแสดงเส้นทางตามที่"

"อา ที่อยู่ที่ดี!"กษัตริย์ "โปรดมาและนั่งอยู่ข้างหลังอยู่บนหลังม้าของเราและเราจะเดินทางร่วมกัน"

เด็กควายที่ทำให้แน่ใจว่าสัตว์ของตนจะได้รับความ ปลอดภัย และจากนั้นกระโดดขึ้นหลังกษัตริย์ เขานำกษัตริย์ที่อยู่ทางฝั่งด้านตรงข้ามการล้างและไปสู่ที่ซ่อนอยู่ใต้ต้นองุ่นที่กระจาย

เป็นไปตามถนนที่กษัตริย์ที่คิดกับตัวเองว่า"นี้คือ ประเภท ที่ของสุนับและเด็ก ผมชอบเขา ผมสงสัยว่าเขาชอบเราให้เป็นกษัตริย์ของเขาหรือไม่?""แล้วกษัตริย์จะเข้ามาถามว่า"เด็กที่รักของฉันทำอะไรคุณรู้ว่ากษัตริย์ที่ประเทศนี้ได้อย่างไร?"

"ผมไม่รู้ว่าคุณหมายความว่าอะไร""เด็กงงตอบ"คุณยายของฉันจะบอกให้ผมเรื่องราวเกี่ยวกับกษัตริย์ แต่ผมไม่รู้ว่ากษัตริย์ที่เป็นจริงๆ ผมไม่เคยเห็นกษัตริย์ผมไม่รู้ว่ากษัตริย์ที่ชีวิตแม้"

กษัตริย์ที่ได้ถูกนำตัวไปให้งงเล็กน้อย "คุณต้องการรู้ว่ากษัตริย์ที่มี คุณต้องการพบกับกษัตริย์ได้หรือไม่?"

"โอว่าจะให้ความสนุกสนาน"ตอบว่า"ควาย

กษัตริย์กล่าวว่า"หากคุณนำไปสู่ให้ผมออกจากป่าเพื่อการพบปะกับเพื่อนฝูงของผมผมจะทำให้เงินของคุณและผมจะแสดงให้คุณกษัตริย์ด้วย เมื่อเราพบกับเพื่อนของผมคุณรับชมทุกคนอย่างละเอียดไม่ว่าใครจะเก็บหมวกของเขาที่เป็นกษัตริย์ โปรดจำไว้ว่าถ้าคุณดูอย่างละเอียดคุณจะรู้ซึ่งคนเป็นกษัตริย์"

เด็กควายที่ให้สัญญาไว้กษัตริย์ที่ว่าเขาจะรับชมทุกคนอย่างละเอียด ไม่ช้าก็มาถึงที่บริเวณริมขอบของป่าที่อยู่ใกล้กับทั้งสองต้นพริกหยวกขนาดใหญ่

ตอนนี้ข้าราชการและคณะรัฐมนตรีทั้งหมดได้รับเหลือเกินความกังวลในเรื่องกษัตริย์. เมื่อเขาเห็นเขาขี่ม้าออกจากป่าได้อย่าง ปลอดภัย ได้ห้องพักทั้งหมดกระโดดขึ้นมาแล้วก็ปิดหมวกของพวกเขา

กษัตริย์ก็หันมาโดยรอบเพื่อเด็กควายและความ ภาคภูมิใจ ในถามว่า"ตอนนี้เด็กที่รักคุณรู้ไหมว่าใครเป็นกษัตริย์หรือไม่?"

เด็กควายปลื้มใจมากที่หัวเราะ "ใช่แล้ว! มีสองกษัตริย์ที่นี่ ผมและคุณมีกษัตริย์ที่!"

คณะรัฐมนตรีที่กำลังยืนอยู่ในบริเวณใกล้เคียงโดยบางแห่งแอบได้ยินเด็กคนนี้ "เฮ้!เด็ก"ก็ดุว่า"คุณจะไม่ใช่กษัตริย์.คุณจะต้องไม่เคยพูดว่าอีกครั้ง"

"โอ้โห!"ควายที่ประท้วง " สุภาพบุรุษ ผู้นี้บอกผมว่าใครก็ตามที่ไม่ได้นำหมวกปิดเป็นกษัตริย์ ฉันไม่ได้รับหมวกของผมดังนั้นผมจะต้องเป็นกษัตริย์!"