is the poet's pragmatic tribute to

is the poet's pragmatic tribute to his uncomely mistress, commonly referred to as the dark lady because of her dun complexion. The dark lady, who ultimately betrays the poet, appears in sonnets 127 to 154. Sonnet 130 is clearly a parody of the conventional love sonnet, made popular by Petrarch and, in particular, made popular in England by Sidney's use of the Petrarchan form in his epic poem Astrophel and Stella.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นบรรณาการปฏิบัติของกวีของเขาเล็ก uncomely โดยทั่วไปเรียกว่าเลดี้มืดเนื่องจากผิวของเธอดูน สตรีสีดำ ที่สุด betrays กวี ปรากฏในโคลง 127-154 ณ 130 อย่างชัดเจนเป็นการล้อเลียนของณรักทั่วไป ทำนิยมเปตราก และ โดยเฉพาะ ยอดนิยมในอังกฤษ โดยใช้แบบฟอร์ม Petrarchan ในบทกวีมหากาพย์ของเขา Astrophel ของห้องกว้างและสเตลล่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นเครื่องบรรณาการในทางปฏิบัติของกวีที่จะเป็นที่รักของเขาก็ยังทำให้ปกติจะเรียกว่าเป็นผู้หญิงที่มืดเพราะผิวสีน้ำตาลของเธอ ผู้หญิงสีเข้มที่ในที่สุดทรยศกวีปรากฏในบทกวี 127 154 130 โคลงอย่างชัดเจนล้อเลียนของโคลงรักธรรมดา, ทำให้เป็นที่นิยมโดยเพทราร์กและโดยเฉพาะอย่างยิ่งทำให้เป็นที่นิยมในประเทศอังกฤษโดยใช้ซิดนีย์ของรูปแบบใน Petrarchan บทกวีมหากาพย์ Astrophel และสเตลล่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นกวีศาสตร์บรรณาการให้เมียน้อยน่าเกลียดของเขามักถูกอ้างถึงเป็นเลดี้มืดเพราะผิวสีน้ำตาลของเธอ ผู้หญิงที่มืดที่สุดหักหลังกวี ปรากฏใน sonnets 127 ถึง 154 . โคลง 130 อย่างชัดเจนล้อเลียนของโคลงรักปกติ ทำให้เป็นที่นิยมโดยเปตรากและโดยเฉพาะอย่างยิ่งทำให้เป็นที่นิยมในอังกฤษ โดย ใช้ ซิดนีย์ ของรูปแบบ petrarchan ในบทกวีมหากาพย์ astrophel และสเตลล่า