can just throw yourself at any guy

can just throw yourself at any guy and it’ll be fine because he’s not a girl. There are still people you like and people you don’t.”

Alec thought of his bedroom back at the Institute, of being in a delirium of pain and poison when Magnus had come in. He had barely recognized him. He was fairly sure he’d been screaming for his parents, for Jace, for Izzy, but his voice would only come out on a whisper. He remembered Magnus’ hands on him, his fingers cool and gentle. He remembered the death-grip he’d kept on Magnus’ wrist, for hours and hours, even after the pain had passed and he knew he would be all right. He remembered watching Magnus’ face in the light of the rising sun, the gold of sunrise sparking gold out of his eyes, and thinking how oddly beautiful he was, with his cat’s gaze and grace.

“Yes,” Alec said. “I like you.”

He met Magnus’ gaze squarely. The warlock was looking at him with a sort of admixture of curiosity and affection and puzzlement. “It’s so odd,” Magnus said. “Genetics. Your eyes, that color —” He stopped and shook his head.

“The Lightwoods you knew didn’t have blue eyes?”

“Green-eyed monsters,” said Magnus, and grinned. He deposited Chairman Meow on the ground, and the cat moved over to Alec, and rubbed against his leg. “The Chairman likes you.”

“Is that good?”

“I never date anyone my cat doesn’t like,” Magnus said easily, and stood up. “So let’s say Friday night?”

A great wave of relief came over Alec. “Really? You want to go out with me?”

Magnus shook his head. “You have to stop playing hard to get, Alexander. It makes things difficult.” He grinned. He had a grin like Jace’s — not that they looked anything alike, but the sort of grin that lit up his whole face. “Come on, I’ll walk you out.”

Alec drifted after Magnus toward the front door, feeling as if a weight had been taken off his shoulders, one he hadn’t even known he was carrying. Of course he’d have to come up with an excuse for where he was going Friday night, something Jace wouldn’t want to participate in, something he’d need to do alone. Or he could pretend to be sick and sneak out. He was so lost in thought he almost banged into the front door, which Magnus was leaning against, looking at him through eyes narrowed to crescents.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพียงสามารถโยนตัวเองที่ทุกคน และก็จะดี เพราะเขาไม่ใช่ผู้หญิง ยังมีคนชอบและคนที่คุณไม่"Alec คิดว่า ห้องนอนของเขาที่สถาบัน ที่ delirium เจ็บและพิษเมื่อแมกนัสได้มาใน เขาแทบไม่ได้รู้จักเขา เขาก็ค่อนข้างแน่ใจว่า เขาได้รับจุดสำหรับพ่อแม่ของเขา สำหรับ Jace สำหรับอิซซี่เดล แต่เสียงของเขาจะมาออกบนกระซิบเท่านั้น เขาจำแมกนัสมือบนเขา นิ้วมือของเขาเย็น และอ่อนโยน เขาจำได้จับตายที่เขามีเก็บไว้บนข้อมือของแมกนัส ชั่วโมงและชั่วโมง แม้หลังจากที่ได้ผ่านความเจ็บปวด และเขารู้ว่า เขาจะมีสิทธิ์ทั้งหมด เขาจำได้ดูใบหน้าของแมกนัสลดูพระอาทิตย์ขึ้น ทองของพระอาทิตย์ทองเกิดประกายไฟ จากดวงตาของเขา และคิดว่าน่าสวยเขา กับเกรซและสายตาของแมว"Yes," Alec กล่าว "ผมชอบคุณ"เขาได้พบแมกนัสมองเริ่ม เวทมองที่เขา มีการเรียงลำดับของรุ่นอยากรู้อยากเห็น และรัก และ puzzlement "มันเป็นคี่ดังนั้น แมกนัสกล่าวว่า "พันธุศาสตร์ ดวงตาของคุณ สี — "เขาหยุด และส่ายศีรษะของเขา"Lightwoods ที่คุณรู้ว่าไม่มีตาสีฟ้า""Green-eyed มอนสเตอร์ กล่าวว่า แมกนัส และ grinned เขาฝากประธาน Meow บนพื้นดิน และแมวย้ายให้ Alec ลูบกับขาของเขา "ประธานกรรมการถูกใจคุณ"ความคือที่ดี"ฉันไม่เคยวันทุกคนไม่ชอบแมวของฉัน แมกนัสกล่าวได้อย่างง่ายดาย และลุกขึ้นยืน "ลองบอกคืน 」คลื่นใหญ่ของบรรเทาทุกข์มา Alec "จริง ๆ คุณต้องการออกไปกับฉันหรือ"แมกนัสส่ายศีรษะของเขา "การได้หยุดเล่นยาก อเล็กซานเดอร์ ทำสิ่งที่ยาก" เขา grinned เขายิ้มเหมือนของ Jace — ไม่ว่า ดูอะไรเหมือนกัน แต่การจัดเรียงของรอยยิ้มที่สว่างขึ้นทั้งใบหน้าของเขา "มา ฉันจะนำคุณออก"Alec ลอยหลังแมกนัสไปทางประตูด้านหน้า ความรู้สึกที่มีการถ่ายน้ำหนักออกไหล่เขา หนึ่งเขาไม่รู้จักแม้กระทั่งเขาพก แน่นอนเขาจะต้องมีข้อแก้ตัวที่เขาจะคืน Jace จะไม่ต้องการมีส่วนร่วมในบางสิ่ง บางสิ่งบางอย่างที่เขาจะต้องทำคนเดียว หรือเขาอาจแกล้งป่วย และแอบออก เขาจึงสูญหายคิดเขากระแทกเข้าประตูด้านหน้า ที่แมกนัสถูกพิง กำลังดูเขาผ่านสายตาจำกัดกะลาสี เกือบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก็สามารถโยนตัวเองที่แต่งตัวประหลาดใด ๆ และมันจะปรับเพราะเขาไม่ได้เป็นหญิงสาวคนหนึ่ง ยังมีคนที่คุณชอบและคนที่คุณไม่. " อเล็กซ์คิดว่าห้องนอนของเขากลับมาที่สถาบันของการอยู่ในเพ้อของความเจ็บปวดและพิษเมื่อแมกนัสเข้ามา. เขาจำได้ว่าเขาแทบจะไม่ เขาเป็นคนที่ค่อนข้างแน่ใจว่าเขาต้องการได้รับการกรีดร้องสำหรับพ่อแม่ของเขาสำหรับ Jace สำหรับอิซซี่ แต่เสียงของเขาเท่านั้นที่จะออกมากระซิบ เขาจำมือแมกนัสเขานิ้วมือของเขาเย็นและอ่อนโยน เขาจำตายจับเขาต้องการเก็บไว้บนข้อมือแมกนัส 'ชั่วโมงและเวลาแม้หลังจากที่ความเจ็บปวดที่ผ่านมาและเขารู้ว่าเขาจะได้รับสิทธิ์ทั้งหมด เขาจำใบหน้าดูแมกนัส 'ในแง่ของดวงอาทิตย์ขึ้นทองของพระอาทิตย์ขึ้นเกิดประกายไฟสีทองออกมาจากดวงตาของเขาและคิดว่าผิดปกติที่สวยงามเขาก็มีการจ้องมองแมวของเขาและความสง่างาม. "ใช่" อเล็กซ์กล่าวว่า "ผมชอบคุณ." เขาได้พบกับแมกนัส 'จ้องมองอย่างเต็มที่ เวทถูกมองที่เขามีการจัดเรียงของส่วนผสมของความอยากรู้และความรักและความงุนงง "มันเป็นเรื่องที่แปลกมาก" แมกนัสกล่าวว่า "พันธุศาสตร์ ดวงตาของคุณสีที่ - ". เขาหยุดและส่ายหัว?" การ Lightwoods คุณรู้ว่าเขาไม่ได้มีตาสีฟ้า " " มอนสเตอร์ที่มีตาสีเขียว "แมกนัสกล่าวและยิ้ม เขาฝากประธาน Meow บนพื้นดินและแมวย้ายไปอเล็กซ์และถูกับขาของเขา "ประธานชอบคุณ." "เป็นสิ่งที่ดีที่?" "ผมไม่เคยเดทกับใครแมวของฉันไม่ชอบ" แมกนัสกล่าวได้อย่างง่ายดายและลุกขึ้นยืน "ดังนั้นสมมติว่าในคืนวันศุกร์?" คลื่นลูกที่ดีของการบรรเทามาอเล็กซ์ "จริงๆ? คุณต้องการที่จะออกไปกับฉัน? " แมกนัสส่ายหัว "คุณจะต้องหยุดเล่นยากที่จะได้อเล็กซานเด มันทำให้สิ่งที่ยาก. "เขายิ้ม เขามีรอยยิ้มเช่น Jace ของ - ไม่ว่าพวกเขามองอะไรเหมือนกัน แต่การจัดเรียงของรอยยิ้มที่สว่างขึ้นทั้งใบหน้าของเขา "Come on, ฉันจะนำคุณออก." อเล็กซ์ลอยหลังจากแมกนัสไปทางประตูหน้ารู้สึกว่าถ้าน้ำหนักถูกนำออกจากไหล่ของเขาคนหนึ่งเขาไม่ได้รู้จักกันแม้เขาได้รับการดำเนินการ แน่นอนว่าเขาจะต้องมากับข้อแก้ตัวสำหรับเขาจะไปที่ไหนในคืนวันศุกร์ที่บางสิ่งบางอย่าง Jace ไม่ต้องการที่จะมีส่วนร่วมในสิ่งที่เขาจะต้องทำคนเดียว หรือเขาอาจจะแกล้งทำเป็นป่วยและแอบออก เขาก็หายไปดังนั้นในความคิดของเขาเกือบจะกระแทกเข้าประตูด้านหน้าซึ่งแมกนัสได้รับการยืนพิงมองเขาผ่านสายตาลดลงเสี้ยว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก็แค่โยนตัวเองที่ผู้ชาย และมันก็จะดี เพราะเขาไม่ใช่ผู้หญิง ยังมีคนที่ชอบและคนที่คุณไม่ได้ . "อเล็กซ์คิดว่าห้องนอนของเขากลับมาที่สถาบัน อยู่ในอาการคุ้มคลั่งของความเจ็บปวดและพิษเมื่อแมกมา เขาไม่ได้รู้จักเขา เขาค่อนข้างมั่นใจว่า เขาจะกรีดร้องให้พ่อแม่ของเขาให้เจส สำหรับเรา แต่เสียงของเขาจะออกมากระซิบ เขาจำได้ว่ามือของแมกนัส ' เขา มือของเขาเย็นและอ่อนโยน เขาจำได้ว่า Death Grip เขาเก็บไว้บนข้อมือ แมกนัส ' สำหรับชั่วโมงและชั่วโมงหลังจากที่ความเจ็บปวดที่ผ่านมาและเขารู้ดีว่าเขาจะไม่เป็นอะไร เขาจำได้ว่ามองหน้าของแมกนัสในแสงของดวงอาทิตย์ที่เพิ่มขึ้น , ทองของพระอาทิตย์ขึ้น sparking ทองออกมาจากตาของเขา และคิดว่าเขาเป็นยังไงพิกลกับสายตาของเขาที่สวยงาม , แมว และ เกรซ" ครับ " อเล็กซ์กล่าว " ฉันชอบเธอ " .เขาได้พบกับ Magnus ' สายตาเต็มที่ พ่อมดมองเขาด้วยการจัดเรียงของการผสมของความอยากรู้และความรักและความสับสน . " มันก็แปลกๆ " แม็กนัสกล่าว " พันธุศาสตร์ ตาของคุณสีนั้น " เขาหยุดและส่ายหัว ." lightwoods รู้ไม่ได้มีตาสีฟ้า ? "" มอนสเตอร์สีเขียวตา กล่าวว่า แมกนัส และเลยด้วย เขาฝากประธานเหมียว บนพื้นดิน และแมวย้ายไป อเล็กซ์ และลูบกับขาของเขา " ท่านประธานชอบคุณ "" ดีมาก "" ผมไม่เคยคบใคร แมว ไม่ชอบ " แม็กนัสพูดง่าย และลุกขึ้นยืน " งั้นเอาเป็นว่าคืนวันศุกร์ครับ "คลื่นที่ดีของการบรรเทามา อเล็กซ์ " จริงเหรอ ? เธออยากไปเที่ยวกับฉันไหม "แมกนัสส่ายหน้า " คุณต้องหยุดเล่นยากที่จะได้รับ อเล็กซานเดอร์ มันทำให้ทุกอย่างยากขึ้น เขาเลยด้วย เขายิ้มเหมือนเจสก็ไม่ได้ว่าพวกเขาดูอะไรเหมือนกัน แต่เป็นยิ้มที่สว่างขึ้นใบหน้าของเขาทั้งหมด " เอาน่า เดี๋ยวฉันเดินออกไป "อเล็กซ์ลอยหลังจากแม็กนัสไปยังประตูด้านหน้า รู้สึกว่า น้ำหนักได้ถูกนำออกจากไหล่ของเขา เขาไม่เคยแม้แต่จะรู้จัก เขาถือ แน่นอนเขาจะต้องมาแก้ตัวให้ว่าเขาจะไปวันศุกร์ สิ่งที่เจสไม่อยากเข้าร่วมใน เรื่องที่เขาจะต้องทำคนเดียว หรือเขาอาจแกล้งทำเป็นป่วย แล้วย่องออกมา เขาดูเหม่อลอย เขาเกือบจะกระแทกประตูด้านหน้าซึ่งแม็กนัสก็พิง มองเขาด้วยสายตาคงนวมรองส้นเท้า .