Emily Dickinson's poem "This World

Emily Dickinson's poem "This World is Not Conclusion" is an interesting piece of poetic philosophy that combines elements of faith, certainty and doubt following a simple statement of the what the poet believes is fact: "This World is not Conclusion." The basis of all religious faith is the belief in a certainty for which there is no proof. The poet tells us "A Species stands beyond - Invisible, as Music." We can hear music, but cannot see it; but the poet her belief in life after death is "..positive, as Sound."

The world beyond this world, the poet tells "beckons" and "baffles." As sure as our lives end and we are drawn inexorably to die, we are baffled by the "riddle" of life's end, and even the most sagacious must pass through it. Scholars and martyrs have likewise been unable to gain the true knowledge of life's purpose and destination, and even faith itself "slips - and laughs, and rallies" as even the faithful "Plucks at a twig of Evidence.
Seeking that evidence, we ask the "Vane, the way." We go to church seeking "Much Gesture, from the Pulpit" and awaiting "Strong Hallelujahs." Yet, she concludes, there is that gnawing "Tooth that nibbles at the soul." "Is this all there is?" we wonder? This question has already been asked and answered in the beginning lines.

Although faithful to her belief in God throughout her life, Dickinson gives food for thought, and perhaps some teasing, to agnostics who believe that God's silence and lack of revelation is proof enough that this world is, in fact, Conclusion. Faith can waver and even the believers can look for evidence, although they blush in embarrassment when they feel someone is looking. "Aha!" thinks the agnostic, "Here's a poem that articulates all the reasons not to believe in life after death."

However, there is a double entendre for the believer here. That "tooth that nibbles at the soul," could likewise be the likelihood that the nonbeliever is wrong. After all, the poet has already told us what she believes. Her poem simply pokes gentle fun at the scholars as well as those "true believers" who rely in "Much Gesture, from the pulpit" and the "Strong Hallelujahs."

Strong narcotics, as well, "cannot still" the nagging doubts of both the believers and the nonbelievers. The final lines as well as the rest of the poem illustrate a somewhat wry view of us temporary residents of "This World." We are all mortal and must ponder our individual "conclusion" here. Don't worry, the poet assures us; this is not the end of all. "A Species" awaits our transition. Until that time, however, we must endure the "Riddle."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทกวี " เอมิลี่ ดิกคินสัน โลกนี้ไม่ได้เป็นข้อสรุป " เป็นชิ้นที่น่าสนใจของบทกวีปรัชญาที่ผสมผสานองค์ประกอบของความศรัทธา ความเชื่อมั่น และสงสัยต่อไปนี้งบเรียบง่ายของสิ่งที่กวีเชื่อว่าความจริง : " โลกนี้ไม่ใช่ข้อสรุป " พื้นฐานของทุกศาสนา ศรัทธา คือความเชื่อในความแน่นอน ซึ่งมี ไม่มีหลักฐาน กวีบอกเรา " ชนิดยืนเหนือ - ที่มองไม่เห็นเพลง " เราได้ยินเพลง แต่ไม่สามารถเห็นมัน แต่กวีของเธอความเชื่อในชีวิตหลังความตาย " . . . . . . . บวก เป็นเสียง "

โลกพ้นโลกนี้ กวีบอก " ผงกหัว " และ " คัดค้าน " เปรียบเสมือนชีวิตของเราและเราวาดมาเพื่อตาย เรางงงันโดย " ปริศนา " ของชีวิตที่สิ้นสุด และแม้แต่ฉลาดมากที่สุดจะต้องผ่านมันนักวิชาการและผู้พลีชีพได้เช่นเดียวกันสามารถที่จะได้รับความรู้ที่แท้จริงของวัตถุประสงค์ของชีวิตและปลายทาง และแม้แต่ศรัทธาของตัวเอง " บิล - และหัวเราะ และชุมนุม " แม้ผู้ซื่อสัตย์ " plucks ที่กิ่งไม้หลักฐาน .
หาหลักฐาน เราถาม " เวน ทาง . " พวกเราจะไปที่โบสถ์ แสวงหา " ท่าทางมาก จากธรรมาสน์ " รอ " ฮาเลลูยา strong . " เธอสรุปยังมีว่า " ฟันแทะที่ nibbles ในจิตวิญญาณ " . " นี่คือทั้งหมด ? เราสงสัย ? คำถามนี้ได้รับการถามและตอบในการเริ่มต้นบรรทัด

ถึงแม้ว่าซื่อสัตย์ต่อความเชื่อในพระเจ้าตลอดชีวิตของเธอดิกคินสันให้อาหารสำหรับความคิดและบางทีบางหยอกล้อกับ agnostics ที่เชื่อว่าพระเจ้าเงียบ และขาดการเปิดเผยหลักฐานเพียงพอว่าโลกนี้คือ ในความเป็นจริงสรุป ศรัทธาจะหวั่นไหวและแม้แต่ศรัทธาสามารถหาหลักฐาน แม้จะอายความอายเมื่อพวกเขารู้สึกมีคนมอง " Aha ! คิดว่า agnostic " นี่คือบทกวีที่เชื่อม ด้วยเหตุผลทั้งหมดไม่ต้องเชื่อในชีวิตหลังความตาย "

อย่างไรก็ตาม มี entendre คู่สำหรับผู้ศรัทธาที่นี่ " ฟันที่ nibbles ที่จิตวิญญาณ" ก็เช่นเดียวกัน เป็นโอกาสที่ผู้สงสัย มันผิด หลังจากทั้งหมด กวี ได้บอกกับเราว่าสิ่งที่เธอเชื่อ บทกวีของเธอก็จิ้มเบาๆสนุกที่นักวิชาการตลอดจนผู้ " จริงเชื่อ " ที่อาศัยใน " ท่าทางมาก จากธรรมาสน์ " และ " ฮาเลลูยา strong . " ยาเสพติด แข็งแรง

เช่นกัน " ไม่ก็ " สงสัยว่าทั้งผู้เชื่อและอินดูบรรทัดสุดท้ายที่เป็นส่วนที่เหลือของบทกวีแสดงให้เห็นถึงมุมมองที่ค่อนข้างเบี้ยวเราอาศัยอยู่ใน " โลกนี้ชั่วคราว . " เราทุกคนต้องตาย ต้องไตร่ตรองของเราแต่ละ " สรุป " ที่นี่ ไม่ต้องห่วง กวี มั่นใจว่าเรา นี่ไม่ใช่จุดสิ้นสุดของทุกสิ่ง " สปีชีส์ " ที่รอคอยการเปลี่ยนแปลงของเรา จนกว่าจะถึงเวลานั้น แต่เราต้องอดทน " ปริศนา "