But, I know it would never reach an

But, I know it would never reach and will not make it in time.

“Otoha-------!!”
I jumped awake.
My shoulders were swaying from my rough breathing and sweat was flowing down.
Sweat was also in my hands.
Even if I clenched my fist, the opponent I should be pointing my fist at was not here.
(Damn it…..damn it……..! Why am I………!!)
I hit my head with my fist and my heart felt like it was going to get ripped apart within my cloudy view.
“……..are you alright, Tooru?”
Inside the darkness, I could hear a clear voice like a bell from the bed above.
“Sorry, did I wake you up……….”
“Nai. Please don’t mind it”
After the bed creaked, Julie jumped down to the floor from the bed at the above level.
“……..did something happen?”
“What do you mean?”
“You have been groaning these past few nights………”
“………if you knew that then, it means I have been waking you up every time. Sorry about that, Julie”
Although Julie said don't mind it again, I felt very sorry to her.
Julie swung her head from the left to right while bending down beside my bed and waited for my words.
“I saw that dream again……”
“………the time when Tooru’s precious person’s life was taken away huh”
“Yeah……….”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่ ฉันรู้ว่า มันจะไม่ถึง และจะไม่ทำให้ในเวลา"Otoha-!!"ฉันไปทำงานไหล่ของฉันถูกห้อมจากฉันหายใจหยาบ และเหงื่อไหลลงเหงื่อยังอยู่ในมือของฉันแม้ว่าฉันกัดกำปั้นของฉัน ฉันควรจะชี้กำปั้นของฉันที่ฝ่ายตรงข้ามไม่ที่นี่(ไอ้ it...damn มัน... เหตุใดฉัน.. !!)ฉันกดหัวของฉันกับกำปั้นของฉันและใจของฉันรู้สึกเหมือนมันกำลังจะได้รับการคัดลอกออกจากกันภายในดีมีเมฆมาก"... .are คุณครับ Tooru ? "ภายในความมืด ฉันสามารถได้ยินเสียงใสเหมือนระฆังจากข้างต้น"ขออภัย ไม่ฉันคุณตื่นขึ้นมา... ""นาย โปรดอย่ารังเกียจมัน"หลังจากนอน creaked จูลี่ไปลงพื้นจากระดับข้างต้น"... .did สิ่งที่เกิดขึ้น? ""ไม่คุณหมายถึงอะไร""คุณได้รับ groaning เหล่านี้ผ่านมาสองสามคืน..."".. ถ้าคุณรู้ แล้ว มันหมายความว่า ฉันได้ถูกคุณตื่นขึ้นมาทุกครั้ง ขออภัยเกี่ยวกับที่ จูลี่"แม้ว่าจูลี่กล่าวว่า ไม่สนใจมันอีกครั้ง ฉันรู้สึกเสียใจมากเธอจูลี่ swung เธอหัวจากซ้ายไปขวาในขณะดัดลงข้างเตียงของฉัน และรอคำพูดของฉัน"ผมเห็นความฝันอีกครั้ง...""... เวลาอะลูมิเนียมม...เมื่อชีวิตบุคคลอันมีค่าของ Tooru ถูกตัดออกไปฮะ""ใช่..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่ฉันรู้ว่ามันไม่เคยจะมาถึงและจะไม่ทำให้มันอยู่ในเวลา. "Otoha ------- !!" ฉันกระโดดตื่น. ไหล่ของฉันถูกโยกจากการหายใจที่หยาบกร้านของฉันและเหงื่อไหลลง. เหงื่อก็ยังอยู่ใน มือของฉัน. แม้ว่าผมจะกำกำปั้นของฉันฝ่ายตรงข้ามที่ฉันควรจะชี้กำปั้นของฉันที่เป็นไม่ได้ที่นี่. (ประณามมัน ... มัน ..damn ...... .. ! ทำไมฉัน ......... !!) ฉันตีหัวของฉันด้วย กำปั้นและหัวใจของฉันฉันรู้สึกเหมือนว่ามันเป็นไปได้ฉีกในมุมมองที่มีเมฆของฉัน. "...... คุณ ..are เป็นไร Tooru?" ภายในความมืดที่ฉันสามารถได้ยินเสียงที่ชัดเจนเหมือนระฆังจากเตียงนอนข้างต้น. " ขออภัยไม่ฉันให้คุณตื่นขึ้น ......... . "" นาย กรุณาอย่าคิดว่า "หลังจากที่เตียงcreaked จูลี่กระโดดลงไปกองกับพื้นจากเตียงในระดับดังกล่าวข้างต้น." ...... สิ่งที่เกิดขึ้น ..did? "" คุณหมายถึงอะไร? "" คุณได้รับการส่งเสียงพึมพัมที่ผ่านมาเหล่านี้ ไม่กี่คืน ......... "" ......... ถ้าคุณรู้ว่าแล้วก็หมายความว่าฉันได้รับการตื่นคุณขึ้นทุกครั้ง ขออภัยเกี่ยวกับที่จูลี่ "แม้ว่าจูลี่กล่าวว่าไม่ทราบอีกครั้งผมก็รู้สึกเสียใจมากกับเธอ. จูลี่เหวี่ยงหัวของเธอจากซ้ายไปขวาขณะที่ดัดลงข้างเตียงของฉันและรอคำพูดของฉัน." ผมเห็นว่าความฝันอีกครั้ง ...... "" ......... เวลาที่ชีวิตของบุคคลที่มีค่าของ Tooru ถูกนำออกไปเหรอ "" ใช่ ......... . "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่ผมรู้ว่ามันไม่มีวันมาถึง และจะไม่ทำให้มันในเวลา

" otoha ------- ! "

ฉันกระโดดตื่นไหวไหล่ของฉันจากลมหายใจหยาบและเหงื่อเป็นเหงื่อที่ไหลลงมา ก็อยู่ในมือของฉัน
.
ถ้าผมกำกำปั้น คู่แข่งฉันควรจะชี้กำปั้นที่ไม่ได้ที่นี่ .
( เอ้ย . . . . . เอ้ย . . . . . ! ทำไมฉันถึง . . . ! )
!ฉันตีหัวของฉันกับกำปั้นของฉันและหัวใจของฉันรู้สึกเหมือนมันกำลังจะถูกฉีกเป็นชิ้นๆมองเห็นเมฆของฉัน .
" . . . . . ไม่เป็นไร โทโอรุ ? "
ภายในความมืด ผมได้ยินเสียงชัดเหมือนระฆังจากเตียงข้างต้น .
" ขอโทษนะ ฉันทำเธอตื่น . . . "
" เน โปรดอย่าสนใจเลย "
หลังเตียง creaked จูลี่ กระโดดลงสู่พื้นจากเตียงที่ระดับเหนือ .
" . . . . .เกิดอะไรขึ้น ? "
" หมายถึงอะไร ? "
" เธอร้องคราง มาหลายคืน . . . "
" . . . ถ้าคุณรู้ว่ามันหมายถึงฉันได้ทำเธอตื่นทุกครั้ง ขอโทษนะ จูลี่ "
ถึงแม้ว่าจูลี่บอกว่าไม่สนใจมันอีกแล้ว ผมรู้สึกเสียใจมากกับเธอ
จูลี่เหวี่ยงศีรษะจากซ้ายไปขวา ในขณะที่ก้มลงข้างๆเตียงของฉัน และคอยฟังคำของฉัน
" ผมเห็นความฝันนั้นอีกครั้ง . . . . . . . "
" . . . เมื่อเวลาโทโอรุมีค่านึงชีวิตถูกพรากไป ฮะ "

" อืม . . . "