วันหนึ่งชายหนุ่มได้พบเจอกับสาวสวยคนหนึ่งโดยบังเอิญเธออายุมากกว่าเขาราวสองปี
เนื่อจากชายหนุ่มชอบวาดรูปเพราะมันทำให้เขารู้สึกไม่เหมือนสัตว์ประหลาด ส่วนเธอมาเพื่อพักผ่อน เริ่มแรกเธอเข้ามาทักทายเขาแน่นอนว่าเขาไม่ชอยสุงสิงกับใครเลยไม่ตอบอะไรไป..แต่เกิดหลายเหตุการณ์ที่ทำให้เขากับเธอต้องเจอกัน จนในที่สุดเขาก็สนิทกับเธอจนได้
"นายชื่ออะไร?" เธอถามผม
"..wissana"ผมตอบ"แล้วเธอละ?"
"nisa"เธอตอบด้วยใบหน้ายิ้ม
หลังจากนั้นเราสองคนก็สนิทกันมากขึ้นจากคนที่คิดจะคุยกันกลับคุยกันจนแทบจะเล่นหัวได้ ความคิดของผมคือเธอนั้นแปลกแน่ เพราะคนธรรมดาที่ไหนจะมาคุยกับผมละ ชีวิตของผมเริ่มมีสีสันมากขึ้นตั้งแต่เจอเธอ ภาพที่วาด จากภาพสีขาวดำ เริ่มเปลี่ยนเป็นภาพหลากสี ความเหงาเดียวดายที่เผชิญมากกว่า3ปี เริ่มถูกละลายลงไปช้าๆ
หลังจากนั้นไม่นานระหว่างที่ wisanaกำลังจะหลับจากการวาดรูป เขาก็เห็นnisa ถูกกลุ่มผู้ชายวิ่งไล่จับตัว เขาจึงรีบเข้าช่วย เขาสู้กับผู้ชายราว10คน แต่คนเมา10คนหรือจะสู้สัตว์ประหลาดอย่างเขา?
Nisaไม่ได้แสเดงท่าทีรังเกียจหรือหวาดกลัวเขาแม้แต่น้อยเธอกลับพูดออกมาว่า
"geart!!!"
เขาแปลกใจกับท่าทีของเธอมากเขาจึงถามเธอว่า
"เธอไม่กลัวฉันรึ? ฉันคือสัตว์ประหลาดนะ"
เธอส่ายหน้าก่อนจะตอบ
"นายคือhero"
เธอตอบ
เขาจึงเล่าอดีตอันข่มขืนของตนเองให้เธอฟัง
เธอโมโหก่อนจะตอบว่า
"wisana อย่าเกลียดตัวเพราะคำพูดของคนที่ไม่รักเรา แต่จงรักตนเองด้วยคำพูดของคนที่รักเรา"
คำๆนี้ตราตรึงอยู่ในหัวใจของเขาอยู่เนิ่นนาน
นั้นสินะเขาไม่จำเป็นจะต้องคิดเหมือนคนที่เกลียดเขา เขาไม่จำเป็นต้องเกลียดตัวเอง เขาควรจะรักตนเอง เหมือนที่คนที่รักเขารักสิ