วันหนึ่งชายหนุ่มได้พบเจอกับสาวสวยคน

วันหนึ่งชายหนุ่มได้พบเจอกับสาวสวยคนหนึ่งโดยบังเอิญเธออายุมากกว่าเขาราวสองปี
เนื่อจากชายหนุ่มชอบวาดรูปเพราะมันทำให้เขารู้สึกไม่เหมือนสัตว์ประหลาด ส่วนเธอมาเพื่อพักผ่อน เริ่มแรกเธอเข้ามาทักทายเขาแน่นอนว่าเขาไม่ชอยสุงสิงกับใครเลยไม่ตอบอะไรไป..แต่เกิดหลายเหตุการณ์ที่ทำให้เขากับเธอต้องเจอกัน จนในที่สุดเขาก็สนิทกับเธอจนได้
"นายชื่ออะไร?" เธอถามผม
"..wissana"ผมตอบ"แล้วเธอละ?"
"nisa"เธอตอบด้วยใบหน้ายิ้ม
หลังจากนั้นเราสองคนก็สนิทกันมากขึ้นจากคนที่คิดจะคุยกันกลับคุยกันจนแทบจะเล่นหัวได้ ความคิดของผมคือเธอนั้นแปลกแน่ เพราะคนธรรมดาที่ไหนจะมาคุยกับผมละ ชีวิตของผมเริ่มมีสีสันมากขึ้นตั้งแต่เจอเธอ ภาพที่วาด จากภาพสีขาวดำ เริ่มเปลี่ยนเป็นภาพหลากสี ความเหงาเดียวดายที่เผชิญมากกว่า3ปี เริ่มถูกละลายลงไปช้าๆ
หลังจากนั้นไม่นานระหว่างที่ wisanaกำลังจะหลับจากการวาดรูป เขาก็เห็นnisa ถูกกลุ่มผู้ชายวิ่งไล่จับตัว เขาจึงรีบเข้าช่วย เขาสู้กับผู้ชายราว10คน แต่คนเมา10คนหรือจะสู้สัตว์ประหลาดอย่างเขา?
Nisaไม่ได้แสเดงท่าทีรังเกียจหรือหวาดกลัวเขาแม้แต่น้อยเธอกลับพูดออกมาว่า
"geart!!!"
เขาแปลกใจกับท่าทีของเธอมากเขาจึงถามเธอว่า
"เธอไม่กลัวฉันรึ? ฉันคือสัตว์ประหลาดนะ"
เธอส่ายหน้าก่อนจะตอบ
"นายคือhero"
เธอตอบ
เขาจึงเล่าอดีตอันข่มขืนของตนเองให้เธอฟัง
เธอโมโหก่อนจะตอบว่า
"wisana อย่าเกลียดตัวเพราะคำพูดของคนที่ไม่รักเรา แต่จงรักตนเองด้วยคำพูดของคนที่รักเรา"
คำๆนี้ตราตรึงอยู่ในหัวใจของเขาอยู่เนิ่นนาน
นั้นสินะเขาไม่จำเป็นจะต้องคิดเหมือนคนที่เกลียดเขา เขาไม่จำเป็นต้องเกลียดตัวเอง เขาควรจะรักตนเอง เหมือนที่คนที่รักเขารักสิ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนเธอมาเพื่อพักผ่อน ความคิดของผมคือเธอนั้นแปลกแน่เพราะคนธรรมดาที่ไหนจะมาคุยกับผมละ ภาพที่วาดจากภาพสีขาวดำเริ่มเปลี่ยนเป็นภาพหลากสีความเหงาเดียวดายที่เผชิญมากกว่า 3 ปี wisana กำลังจะหลับจากการวาดรูปเขาก็เห็นหญิงถูกกลุ่มผู้ชายวิ่งไล่จับตัวเขาจึงรีบเข้าช่วยเขาสู้กับผู้ชายราว 10 คน เขาไม่จำเป็นต้องเกลียดตัวเองเขาควรจะรักตนเองเหมือนที่คนที่รักเขารักสิ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันหนึ่งชายหนุ่มได้พบเจอกับสาวสวยคนหนึ่งโดยบังเอิญเธออายุมากกว่าเขาราวสองปี
เนื่อจากชายหนุ่มชอบวาดรูปเพราะมันทำให้เขารู้สึกไม่เหมือนสัตว์ประหลาดส่วนเธอมาเพื่อพักผ่อนเริ่มแรกเธอเข้ามาทักทายเขาแน่นอนว่าเขาไม่ชอยสุงสิงกับใครเลยไม่ตอบอะไรไป . . . . . . .แต่เกิดหลายเหตุการณ์ที่ทำให้เขากับเธอต้องเจอกันจนในที่สุดเขาก็สนิทกับเธอจนได้
" นายชื่ออะไร ? " เธอถามผม
" . . . . . . . wissana " ผมตอบ " แล้วเธอละ ? " เธอตอบด้วยใบหน้ายิ้ม

" นิศา "หลังจากนั้นเราสองคนก็สนิทกันมากขึ้นจากคนที่คิดจะคุยกันกลับคุยกันจนแทบจะเล่นหัวได้ความคิดของผมคือเธอนั้นแปลกแน่เพราะคนธรรมดาที่ไหนจะมาคุยกับผมละชีวิตของผมเริ่มมีสีสันมากขึ้นตั้งแต่เจอเธอภาพที่วาดเริ่มเปลี่ยนเป็นภาพหลากสีความเหงาเดียวดายที่เผชิญมากกว่าเริ่มถูกละลายลงไปช้าๆ
3 .หลังจากนั้นไม่นานระหว่างที่ wisana กำลังจะหลับจากการวาดรูปเขาก็เห็นนิศาถูกกลุ่มผู้ชายวิ่งไล่จับตัวเขาจึงรีบเข้าช่วยเขาสู้กับผู้ชายราว 10 คนแต่คนเมา 10 คนหรือจะสู้สัตว์ประหลาดอย่างเขา ?
นิศา ไม่ได้แสเดงท่าทีรังเกียจหรือหวาดกลัวเขาแม้แต่น้อยเธอกลับพูดออกมาว่า
" geart ! ! ! "

" เขาแปลกใจกับท่าทีของเธอมากเขาจึงถามเธอว่าเธอไม่กลัวฉันรึ ? ฉันคือสัตว์ประหลาดนะ " เธอส่ายหน้าก่อนจะตอบ

" "

เธอตอบนายคือฮีโร่เธอโมโหก่อนจะตอบว่าเขาจึงเล่าอดีตอันข่มขืนของตนเองให้เธอฟัง

" wisana อย่าเกลียดตัวเพราะคำพูดของคนที่ไม่รักเราแต่จงรักตนเองด้วยคำพูดของคนที่รักเรา "

คำๆนี้ตราตรึงอยู่ในหัวใจของเขาอยู่เนิ่นนานนั้นสินะเขาไม่จำเป็นจะต้องคิดเหมือนคนที่เกลียดเขาเขาไม่จำเป็นต้องเกลียดตัวเองเขาควรจะรักตนเองเหมือนที่คนที่รักเขารักสิ