Focus groupsWillms and Johnson (199

Focus groups
Willms and Johnson (1993) describe a focus group as :
. . . a discussion in which a small group of informants (six to twelve people), guided by a facilitator, talk freely and spontaneously about themes considered important to the investigation. The participants are selected from a target group whose opinions and ideas are of interest to the researcher. Sessions are usually tape recorded and an observer (recorder) also takes notes on the discussion (p.61).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลุ่มโฟกัสWillms และ Johnson (1993) อธิบายกลุ่มความเป็น:...การสนทนาในกลุ่มเล็ก ๆ ของคุณค่า (หกสิบสองคน), แนะนำ โดยการสัมภาษณ์ พูดได้อย่างอิสระ และธรรมชาติรูปถือเป็นสิ่งสำคัญในการสอบสวน มีเลือกผู้เข้าร่วมจากกลุ่มเป้าหมายที่มีความคิดเห็นและความคิดที่น่าสนใจสำหรับนักวิจัย เซสชันมักบันทึกเทป และดิออบเซิร์ฟเวอร์ (บันทึก) จะใช้บันทึกอภิปราย (p.61)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มุ่งเน้นกลุ่ม
Willms และจอห์นสัน (1993)
อธิบายการสนทนากลุ่มเป็น: . . การอภิปรายในการที่กลุ่มเล็ก ๆ ของข้อมูล (6-12 คน) นำโดยผู้อำนวยความสะดวกที่พูดได้อย่างอิสระและเป็นธรรมชาติเกี่ยวกับรูปแบบถือว่ามีความสำคัญกับการสืบสวน ผู้เข้าร่วมประชุมได้รับการคัดเลือกจากกลุ่มเป้าหมายที่มีความคิดเห็นและความคิดที่เป็นที่สนใจของนักวิจัย การประชุมมักจะบันทึกเทปและผู้สังเกตการณ์ (บันทึก) ยังใช้บันทึกในการอภิปราย (หน้า 61)