Throughout the poem “Tulips” by Syl

Throughout the poem “Tulips” by Sylvia Plath, the author seems desperately searching for peace and tranquility, and instead finds everything she despises, symbolized by the tulips she received as a get-well present. The hospital setting, in which she is “nobody,” provides a place where she can “learn peacefulness, lying by myself quietly,” as Plath explains in lines 3-4. She goes on to describe her room as very white and serene, and within the walls is a temporary escape from all the cares of the world outside, all the “baggage” she carries in relation to her family. Then she receives the tulips, which contrast with the white so much that Plath says “they hurt me” in line 36. The passage continues in this vein, relating that they “weigh her down” in line 40, in a similar fashion as her family does. This is because the tulips make her “aware of my heart” in line 60, telling her that she is becoming healthy and will have to leave the hospital and again be weighed down by the obligations of the outside world. The passage from lines 36-42 describe how painful this idea is to Plath.

It is apparent that the very nature of the tulips in Sylia Plath’s poem “Tulips” is offensive to her, particularly in the way that the flower’s red clashes with the serenity with the white walls around her. However, Plath also personifies her enemy the tulips to show us how she feels about her gift in a way the reader can understand.

The personification of the flowers begins with line 37 where Plath tells us that “Even through the gift paper I could hear them breathe.” This is only to set up the idea of the tulips being more than just inanimate. Her simile between the flowers and “an awful baby” in line 38 gives the reader more understanding into her otherwise insane hatred for a simple flower. The tulips break her peaceful state, like an awful baby would break the sleep of his or her parents by crying in the middle of the night. This is a reasonable comparison, especially in light of line 36, which shows how the painful contrast in color, really a contrast between peace and noise, actually hurts her.

After bringing back the concept of the flowers hurting her in line 39, “Their redness talks to my wound,” from line 36 she makes another comparison. This time, between the “baggage” mentioned earlier in line 18 and the tulips, saying “they weigh me down” in line 40. Both of these objects seem to weigh her down, and in fact they both weight her down in the same way. The “baggage” of her family keeps her from being peaceful, and the tulips remind her that she is getting healthy in line 60, telling her that she will have to leave the tranquil environment of her hospital room.

Thus, Plath shows us through many methods that she despises the tulips, not only because their very nature contrasts with the tranquil environment she has finally found, but also because they remind her that she cannot stay in the hospital room forever, and sooner or later she’ll be reunited with her “baggage.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตลอดทั้งบทกวี "ดอกทิวลิป" โดยซิลเวีย Plath ผู้เขียนดูเหมือนค้นหาหมดสำหรับสงบ และแทนพบเขา despises ทุกอย่าง รูปเฟือง โดยดอกทิวลิปที่เธอรับขวัญ get-well การตั้งค่าโรงพยาบาล ที่เธอจะ "ไม่มีใคร ให้เป็นสถานที่ซึ่งเธอสามารถ"เรียนร้ท โกหก ด้วยตัวเองอย่างเงียบ ๆ Plath อธิบายในบรรทัดที่ 3-4 เธอไปเพื่ออธิบายห้องของเธอเป็นสีขาว และซีรีน และภายในกำแพงเป็นการชั่วคราวจากการดูแลทั้งหมดของโลกภายนอก ทั้งหมด "กระเป๋า" เธอดำเนินเกี่ยวกับครอบครัวของเธอ แล้ว เธอรับดอกทิวลิป ความคมชัดที่ มีสีขาวมากที่ Plath กล่าวว่า "พวกเขาทำให้ฉันเจ็บ" ในบรรทัดที่ 36 เส้นทางยังคงอยู่ในหลอดเลือดดำนี้ เกี่ยวกับว่า พวกเขา "มีน้ำหนักเธอลง" ในบรรทัด 40 คล้ายกับครอบครัวของเธอ ทั้งนี้เนื่องจากดอกทิวลิปทำให้เธอ "ตระหนักถึงหัวใจของฉัน" ในบรรทัด 60 บอกเธอว่า เธอเป็นอาหารเสริมเพื่อสุขภาพ และจะต้องออกจากโรงพยาบาล และอีก อย่างน้ำหนักลงตามภาระหน้าที่ของโลกภายนอก เส้นทางจากเส้น 36-42 อธิบายความเจ็บปวดวิธีคิดนี้จะ Plath

มันเป็นธรรมชาติของดอกทิวลิปใน Sylia Plath บทกวี "ดอกทิวลิป" มากว่าไม่เหมาะสมกับเธอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน clashes แบบว่า ดอกไม้ของสีแดงกับความเงียบสงบด้วยผนังสีขาวรอบ ๆ เธอชัดเจน อย่างไรก็ตาม Plath ยัง personifies ศัตรูของเธอดอกทิวลิปจะแสดงให้เราเห็นความรู้สึกเกี่ยวกับของขวัญของเธอในทางที่ผู้อ่านสามารถเข้าใจ

บุคลาธิษฐานของดอกไม้เริ่มต้น ด้วยบรรทัด 37 ซึ่ง Plath บอกว่า "คู่ผ่านทางกระดาษของขวัญที่ฉันสามารถได้ยินพวกเขาหายใจ" ทั้งนี้เฉพาะเพื่อตั้งค่าความคิดของดอกทิวลิปที่มีมากกว่าเพียง inanimate เธอเปรียบเทียบระหว่างดอกไม้และ "ความน่ากลัวเด็ก" ในบรรทัดที่ 38 ให้ผู้อ่านเข้าใจมากขึ้นเป็นความเกลียดชังของเธอบ้าหรือสำหรับดอกไม้ง่าย ๆ ดอกทิวลิปทำลายสันติภาพของเธอ เหมือนเด็กมากจะทำลายนอนของพ่อ โดยร้องไห้กลางดึก การเปรียบเทียบสมเหตุสมผล โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อสาย 36 ซึ่งแสดงว่าความแตกต่างสี จริง ๆ ความแตกต่างระหว่างความสงบและเสียง ความเจ็บปวดจริงเจ็บเธอ อยู่

หลังจากนำกลับแนวคิดของดอกไม้ที่ทำร้ายเธอในรายการ 39 "แดงของพวกเขาพูดกับแผลของฉัน ต้น 36 เธอให้เปรียบเทียบที่อื่น เวลานี้ ระหว่าง "กระเป๋า" กล่าวถึงก่อนหน้านี้ในบรรทัด 18 และดอกทิวลิป บอก "พวกเขามีน้ำหนักผมลง" ในบรรทัด 40 วัตถุเหล่านี้ทั้งสองดูเหมือนน้ำหนักเธอลง และในความเป็นจริงทั้งคู่น้ำหนักเธอลงในลักษณะเดียวกัน "กระเป๋า" ของครอบครัวของเธอช่วยให้เธอสงบ จาก และดอกทิวลิปเตือนเธอว่า เธอจะได้รับสุขภาพในรายการ 60 บอกเธอว่า เธอจะต้องออกจากสภาพแวดล้อมที่เงียบสงบของห้องพยาบาลของเธอ

จึง Plath แสดงให้เราเห็นผ่านหลายวิธีว่า เขา despises ดอกทิวลิป ไม่เพียงแต่เนื่องจากธรรมชาติของพวกเขามากดูแตกต่างกับสภาพแวดล้อมเงียบสงบเธอก็พบ แต่ยัง เพราะพวกเขาเตือนเธอว่า เธอไม่สามารถพักในห้องพยาบาลตลอดไป และไม่ช้าก็เร็ว เขาจะทูลเธอ "กระเป๋า"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตลอดบทกลอน " ทิวลิป " โดย Sylvia Plath ผู้เขียนดูเหมือนพยายามค้นหาความสงบและความเงียบสงบ และแทน พบว่าทุกอย่างที่เธอชิงชัง , symbolized โดยดอกทิวลิปที่เธอได้รับเป็นอย่างปัจจุบัน โรงพยาบาลการตั้งค่า , ซึ่งเธอ " ไม่มีใคร " มีสถานที่ที่เธอสามารถเรียนรู้ความสงบ นอนคนเดียวเงียบๆ " แพลทอธิบายในบรรทัดที่ 3-4 .เธอไปในการอธิบายห้องของเธอเป็นสีขาวมากและเงียบสงบ และภายในผนังจะหลบหนีชั่วคราวจากการดูแลของโลกภายนอกทั้งหมด " สัมภาระ " เธอมีความสัมพันธ์กับครอบครัวของเธอ แล้วเธอจะได้รับดอกทิวลิป ซึ่งตัดกับสีขาวมาก แพล็ทกล่าว " พวกเขาทำร้ายฉัน " ในบรรทัดที่ 36 ทางเดินอย่างต่อเนื่องในหลอดเลือดดำนี้เกี่ยวกับที่พวกเขา " หนักของเธอลงในบรรทัดที่ 40 ในแฟชั่นที่คล้ายกันเป็นครอบครัวของเธอบ้าง นี้เป็นเพราะดอกทิวลิปให้เธอรู้หัวใจของฉัน " ในบรรทัด 60 , บอกเธอว่าเป็นแข็งแรงและจะต้องออกจากโรงพยาบาลและอีกครั้งจะหนักลง โดยภาระหน้าที่ของโลกภายนอก เส้นทางจากสาย 36-42 อธิบายแนวคิดนี้ว่าเจ็บปวด plath

มันชัดเจนว่าธรรมชาติของดอกทิวลิปในบทกวี " sylia แพลททิวลิป " ก้าวร้าวกับเธอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในลักษณะที่เป็นดอกไม้แดงปะทะกันกับความเงียบสงบกับผนังสีขาวรอบๆตัวเธอ อย่างไรก็ตาม แพลทยัง personifies ศัตรูของเธอดอกทิวลิปเพื่อแสดงให้เราเห็นวิธีการที่เขารู้สึกเกี่ยวกับของขวัญของเธอในทางที่ผู้อ่านสามารถเข้าใจ

มีดอกไม้เริ่มต้นด้วยสาย 37 ที่แพลทบอกเราว่า " แม้ผ่านของขวัญกระดาษฉันได้ยินพวกเขาหายใจ . " นี้เป็นเพียงการตั้งค่าความคิดของดอกทิวลิปเป็นมากกว่าชีวิต . เธออุปมาระหว่างดอกไม้และเด็ก " น่ากลัว " ในบรรทัดที่ 38 ให้อ่านเข้าใจมากขึ้นในความเกลียดชังไม่งั้นบ้าของเธอสำหรับดอกไม้ที่เรียบง่ายรัฐสงบของเธอดอกทิวลิปแตกเหมือนทารกน่ากลัวจะแตกนอนของพ่อแม่ของเขาหรือเธอร้องไห้ในกลางดึก นี่คือการเปรียบเทียบที่เหมาะสม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของสาย 36 ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความคมชัดที่เจ็บปวดในสีจริงๆ ความแตกต่างระหว่างความสงบและเสียงจริงจะทำร้ายเธอ

หลังจากเอาแนวคิดของดอกไม้ที่ทำร้ายเธอในบรรทัดที่ 39 ," การเจรจาการอักเสบของแผลของฉัน " จากเส้น 36 เธอทำให้การเปรียบเทียบอื่น เวลา นี้ ระหว่าง " เป้ " กล่าวถึงก่อนหน้าในบรรทัดที่ 18 และดอกทิวลิป แล้วพูดว่า " ก็ชั่งฉันลง " ในบรรทัดที่ 40 ทั้งสองของวัตถุเหล่านี้ดูเหมือนจะหนักของเธอลง และในความเป็นจริงพวกเขาทั้งน้ำหนักของเธอลงในลักษณะเดียวกัน " กระเป๋า " ของครอบครัวของเธอทำให้เธอจากการสันติและดอกทิวลิป เตือนเธอว่าเธอกำลังจะเอาสาย 60 , บอกเธอว่า เธอจะต้องออกจากสิ่งแวดล้อมที่สงบ ห้องของโรงพยาบาลของเธอ

ดังนั้นแพลทแสดงให้เห็นผ่านหลายวิธีที่เธอเกลียดทิวลิป , ไม่เพียงเพราะธรรมชาติของพวกเขาดูแตกต่างกับสิ่งแวดล้อมที่สงบ เธอได้พบแต่ยังเพราะพวกเขาเตือนเธอว่าเธอไม่สามารถอยู่ในโรงพยาบาลตลอดไป ไม่ช้าก็เร็วเธอจะรวมตัวกับกระเป๋าเดินทางของเธอ

" "