Treatment of female MS patients or

Treatment of female MS patients or male EAE mice with doses of E3 that produce pregnancy levels in circulation significantly lowers proinflammatory cytokine production (e.g., TNF-α and IFN-γ), increases anti-inflammatory cytokines (e.g., IL-5), reduces numbers of CD4+ and CD8+ T cells, increases autoantibody responses, and increases proportions of CD19+ B cells in circulation (Kim et al., 1999; Liu et al., 2003; Palaszynski et al., 2004b; Sicotte et al., 2002; Soldan et al., 2003). In female mice, induction of EAE causes DCs from E3-treated mice to develop a tolerogenic phenotype, in which there is upregulation of activation and costimulatory surface markers, including inhibitory PD-L1, reduction of proinflammatory transcripts (i.e., IL-12 and IL-6 mRNA), and increased expression of anti-inflammatory transcripts (i.e., TGF-β and IL-10 mRNA) (Papenfuss et al., 2011). Adoptive transfer of DCs from E3-treated females prior to induction of EAE provides protection against development of disease by causing Th2-biased immune responses (Papenfuss et al., 2011). Stimulation of T cells from E3-treated EAE mice with myelin basic protein induces elevated production of the anti-inflammatory cytokine, IL-10 (Kim et al., 1999). The effects of E3 on T cell function are mediated by reduced degradation of IκB leading to inhibition of NF-κB activity and reduced concentrations of proinflammatory cytokines (Zang et al., 2002). Estriol treatment also reduces concentrations of matrix metalloproteinase 9 in EAE mice, which likely contributes to reduced infiltration of monocytes and inflammatory T cells into the central nervous system (CNS) (Gold et al., 2009). Estriol, like E2, stimulates antibody production against innocuous antigens (Ding and Zhu, 2008), which is likely one factor contributing to heightened humoral immunity during pregnancy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รักษาผู้ป่วย MS ที่หญิงหรือชาย EAE เมาส์ ด้วยปริมาณของผลิตตั้งครรภ์ระดับในการหมุนเวียนอย่างมีนัยสำคัญลด proinflammatory ผลิต cytokine ( เช่น TNF-αและ IFN-γ), E3 เพิ่มไซโตไคน์อักเสบ (เช่น IL-5), ลดจำนวนเซลล์ CD4 + และเซลล์ CD8 + T เพิ่มการตอบสนอง autoantibody และเพิ่มสัดส่วนของเซลล์ CD19 + B ในการไหลเวียน (Kim et al. 1999 Liu et al. 2003 Palaszynski et al. 2004b Sicotte et al. 2002 Soldan et al. 2003) ในหนูเพศหญิง การเหนี่ยวนำของ EAE ทำให้ DCs จาก E3 ถือว่าหนูจะพัฒนาเป็นกนิ tolerogenic ที่มี upregulation เปิดใช้งานและเครื่องหมายผิว costimulatory รวมทั้งยับยั้ง PD-L1 ของ proinflammatory บันทึก (เช่น IL-12 และ mRNA IL-6), และลดเพิ่มนิพจน์ของบันทึกที่ต้านการอักเสบ (เช่น TGF-βและ IL-10 mRNA) (Papenfuss et al. 2011) โอนย้ายมูลนิธิฯ ของ DCs จาก E3 ถือเพศเมียก่อนการเหนี่ยวนำของ EAE ช่วยป้องกันการพัฒนาของโรค โดยก่อให้เกิดการตอบสนองภูมิคุ้มกันลำเอียง Th2 (Papenfuss et al. 2011) กระตุ้นเซลล์ T จากหนูถือว่า E3 EAE มีโปรตีนแสดงถึงพื้นฐานก่อให้เกิดการยกระดับการผลิตของ cytokine ต้านการอักเสบ IL-10 (Kim et al. 1999) ผลกระทบของ E3 T เซลล์ฟังก์ชันมีการไกล่เกลี่ย โดยการลดลงของ IκB ที่นำไปสู่การยับยั้ง NF κB กิจกรรมและลดความเข้มข้นของไซโตไคน์ proinflammatory (Zang et al. 2002) รักษา estriol ยังช่วยลดความเข้มข้นของ matrix metalloproteinase 9 ใน EAE หนู ซึ่งอาจก่อให้เกิดการแทรกซึมลด monocytes และอักเสบ T เซลล์ในระบบประสาทส่วนกลาง (CNS) (ทอง et al. 2009) Estriol เช่น E2 กระตุ้นการผลิตแอนติบอดีต่อแอนติเจน (ดิงและ Zhu, 2008), ซึ่งอาจเป็นปัจจัยหนึ่งที่เอื้อต่อการคิดริเริ่ม humoral ภูมิคุ้มกันในระหว่างตั้งครรภ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การรักษาผู้ป่วยโรค MS หญิงหรือหนู EAE ชายที่มีปริมาณของงาน E3 ที่ผลิตในระดับที่ตั้งครรภ์ในการไหลเวียนอย่างมีนัยสำคัญช่วยลดการผลิตไซโตไคน์ proinflammatory (เช่น TNF-αและ IFN-γ) เพิ่ม cytokines ต้านการอักเสบ (เช่น IL-5) ลด ตัวเลขของ CD4 + และ CD8 + T เซลล์เพิ่มการตอบสนอง autoantibody และเพิ่มสัดส่วนของเซลล์ CD19 + B ในการไหลเวียน (Kim et al, 1999;.. หลิว et al, 2003;. Palaszynski, et al, 2004b. Sicotte et al, 2002; Soldan et al., 2003) ในหนูเพศหญิง, การเหนี่ยวนำของ EAE ทำให้เกิด DCs จากหนู E3 ที่ได้รับการพัฒนาฟีโนไทป์ tolerogenic ซึ่งมี upregulation การเปิดใช้งานและพื้นผิว costimulatory เครื่องหมายรวมทั้งยับยั้ง PD-L1, การลดลงของยีนที่ proinflammatory (เช่น IL-12 และ IL -6 mRNA) และการแสดงออกของยีนที่เพิ่มขึ้นของการต้านการอักเสบ (เช่น TGF-βและ IL-10 mRNA) (Papenfuss et al. 2011) การถ่ายโอนบุญธรรมของพลจากหญิง E3 รับการรักษาก่อนที่จะมีการชักนำของ EAE ให้การป้องกันการพัฒนาของโรคโดยก่อให้เกิด Th2 ลำเอียงการตอบสนองภูมิคุ้มกัน (Papenfuss et al. 2011) การกระตุ้นของเซลล์ T จาก E3 รับการรักษาหนู EAE กับโปรตีนพื้นฐานไมอีลินก่อให้เกิดการผลิตสูงของไซโตไคน์ต้านการอักเสบ, IL-10 (Kim et al., 1999) ผลของงาน E3 ในการทำงานของเซลล์ T เป็นผู้ไกล่เกลี่ยโดยลดการเสื่อมสภาพของIκBที่นำไปสู่​​การยับยั้งของกิจกรรม NF-κBและความเข้มข้นของ proinflammatory cytokines ที่ลดลง (หนองแซง et al., 2002) การรักษา estriol ยังช่วยลดความเข้มข้นของเมทริกซ์ metalloproteinase 9 ในหนู EAE ซึ่งน่าจะก่อให้เกิดการลดการแทรกซึมของ monocytes และ T เซลล์อักเสบในระบบประสาทส่วนกลาง (CNS) (ทอง et al., 2009) estriol เช่น E2, ช่วยกระตุ้นการผลิตแอนติบอดีต่อแอนติเจนอันตราย (Ding จู้และ 2008) ซึ่งน่าจะเป็นหนึ่งปัจจัยที่เอื้อต่อความคิดริเริ่มการสร้างภูมิคุ้มกันของร่างกายในระหว่างตั้งครรภ์